รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 779 หญิงสาวสวยที่ดุดัน

บทที่ 779 หญิงสาวสวยที่ดุดัน
ฉินหลั่งถามขึ้น พลางถือแก้วเหล้าขึ้น ดื่มไปครึ่งแก้ว และลิ้มในรสชาติอย่างช้า ๆ แล้วดวงตาก็สว่างขึ้นโดยพลัน ส่ายศีรษะไปมา ถอนหายใจและพูดขึ้นว่า: “รสชาติดีจริง ๆ”
“แน่นอน ค็อกเทลแบบจุดไฟนี้ขณะที่กำลังจิบเข้าไปในปากจะทำให้คุณรู้สึกหนาวยะเยือกเหมือนกับอยู่ขั้วโลกเหนือ เมื่อกลืนลงไปถึงท้องจะทำให้คุณรู้สึกร้อนผ่าว และความร้อนจะเคลื่อนตัวขึ้นจากท้อง มากำจัดความเย็น ทำให้คุณเหงื่อออกทั้งร่างกาย และสดชื่นไปจดถึงเส้นผม! ”
หญิงสาวสวยพูดไปยิ้มไป ยกแก้วเหล้าขึ้น และดื่มจนหมดเกลี้ยง จากนั้นก็ปิดปาก เหมือนกับว่ามีมีหนาวเย็นมากระตุ้น จากนั้นจะมีเหงื่อออกที่หน้าผาก เหงื่อเม็ดใหญ่ค่อย ๆ ไหลจากหน้าผากลงมา แล้วเธอก็ค่อย ๆ อ้าปาก สูดอากาศเข้าไป สะบัดผมที่เปียกที่อยู่บริเวณหน้าผาก มองไปทางฉินหลั่งและพูดว่า: “คุณทำไมยังดื่มไม่หมดอีกล่ะ? ”
“ฮาฮา! ”
ฉินหลั่งหัวเราะขึ้น แล้วดื่มเหล้าที่เหลือในแก้วจดหมด
“คุณดื่มแบบนี้มันไม่ถึงใจหรอก ไหวอีกไหม จะเอาอีกสักแก้วไหม? ฉันเจี่ยนอี้ไม่ได้จะเชิญใครดื่มเหล้ากันได้ง่าย ๆ หนอกนะ! ”
หญิงสาวพูดกับบาร์เทนเดอร์ในอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจ: “ขอเพิ่มอีกสองแก้ว”
ฉินหลั่งมองไปทางหญิงสาวที่ชื่อเจี่ยนอี้อย่างน่าสนใจ รอจนค็อกเทลสองแก้วนั้นเสริฟมา เจี่ยนอี้กับฉินหลั่งก็ชนแก้วกัน ดื่มกันอย่างสนุกสนาน
ฉินหลั่งก็ไม่เกรงใจ เลียนแบบท่าทางการดื่มของเจี่ยนอี้แล้วก็ดื่มจนหมดแก้ว
“โอ้ ดูไม่ออกนะ ว่าคุณก็คอแข็งใช้ได้เหมือนกัน! ยังจะดื่มได้อีกไหม? ”
เจี่ยนอี้เคาะไปที่โต๊ะบาร์แล้วก็ถามขึ้น
“เหล้าแบบนี้ ฉันไม่เมาหรอก! ”
ฉินหลั่งพูดตอบออกไป
“แม่งดิ กูเห็นคนคุยโม้โอ้อวดมาเยอะ แต่ไม่เคยเห็นคนคุยโม้โอ้อวดมากมายแบบคุณ ยังกล้าจะพูดว่าไม่มีทางเมา? ตกลง ถ้าหากวันนี้คุณดื่มไม่เมาจริง ๆ ฉันเจี่ยนอี้ยอมที่จะเป็นของคุณ ขอเหล้ามาเพิ่มอีกหกแก้ว ไม่ใช่สิ มาเพิ่มอีกสิบแก้ว แบ่งกันคนละห้าแก้ว! ”
เจี่ยนอี้ตบโต๊ะแล้วพูดขึ้นอย่างหาญกล้า
ฉินหลั่งยักไหล่: “ฉันไม่เคยคุยโม้โอ้อวด แล้วคุณล่ะ ยังดื่มได้อีกไหม? ”
“เป็นผู้หญิงห้ามพูดว่าไม่ได้! ”
เจี่ยนอี้ยกแก้วค็อกเทลแบบจุดไฟขึ้น และดื่มหมดอีกหนึ่งแก้ว
ฉินหลั่งมองไปที่หญิงสาวผู้หาญกล้าคนนี้อย่างจำใจ ทำได้เพียงยกแก้วขึ้น และดื่มจนหมดเช่นกัน
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เหล่านี้สำหรับฉินหลั่งแล้วมันก็เหมือนกับน้ำดื่มทั่วไป
หลังจากที่ดื่มสามแก้วรวดเดียว ฉินหลั่งยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ แต่เจี่ยนอี้กลับมีอาการที่มึนเมาเล็กน้อยแล้ว
“คุณไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ? หรือว่าได้ทานยาแก้เมาเหล้าเอาไว้แล้ว? ”
เจี่ยนอี้ยกค็อกเทลแบบจุดไฟแก้วที่สี่ขึ้นมาโดยที่มือเริ่มจะมีอาการสั่นแล้ว
ฉินหลั่งกางมือออกแล้วพูดว่า: “ฉันบอกแล้วว่าฉันดื่มไม่เมาหรอก”
“ฉันยอมคุณแล้ว! ”
เจี่ยนอี้กัดฟัน และดื่มคอกเทลแบบจุดไฟแก้วที่สี่จนหมดเกลี้ยง!
หลังจากที่ดื่มจนหมดแล้ว สีหน้าของเจี่ยนอี้เริ่มแดงและเปลี่ยนเป็นสีม่วง สีหน้าท่าทางดูไม่ค่อยดีแล้ว
ฉินหลั่งส่ายศีรษะพูดอะไรไม่ออก หญิงสาวผู้นี้ชอบแสดงว่าตนเองแน่ คอกเทลแบบนี้สำหรับเขาแล้วถือว่าไม่เป็นปัญหา แต่หากกับหญิงสาว แก้วที่สี่ถือว่าถึงขั้นสูงสุดแล้ว
แก้วที่สี่นี้ แล้วบวกกับก่อนหน้าที่ดื่มกับฉินหลั่งต่างหากอีกหนึ่งแก้ว ก็จำนวนห้าแก้วแล้ว ถือว่าดื่มเกินระดับปกติทั่วไปแล้ว
ดังนั้นเมื่อดื่มแก้วที่สี่เข้าไป เจี่ยนอี้ก็มึนเมาโซเซ
“คุณ ยังไม่ได้ดื่มเลย! ”
เจี่ยนอี้พูดพลางชี้ไปที่ฉินหลั่ง
ฉินหลั่งยิ้มแบบขนขื่น พูดตกลงไว้แล้วว่าคนละห้าแก้ว ผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขา คงไม่ขนาดจะต้องบิดเบือนการดื่มเหล้ากับหญิงสาว จึงยกแก้วขึ้นและดื่มลงไปจนหมด จากนั้นก็จับตัวของเจี่ยนอี้พร้อมกับจับเหล้าแก้วสุดท้ายที่เหลือเอาไว้และพูดว่า: “หยุดดื่มเถอะ! ”
“คุณกลัวแล้วเหรอ? ”
เจี่ยนอี้มองฉินหลั่งด้วยสายตาที่เบลอไม่ชัดเจน
ฉินหลั่งยักไหล่ทำท่าทางไม่สนใจ และพูดว่า: “ฉันไม่เคยหวาดกลัวอะไรมาก่อน”
“คุณคุยโม้อีกแล้ว คุณไม่รู้ว่าเมืองจิงใหญ่แค่ไหนมีเจ้าหน้าที่ราชการสูงส่งระดับไหน ฉันได้ยินสำเนียงของคุณก็รู้ว่าคุณมาจากต่างถิ่น ยังกล้าดีที่จะพูดว่าไม่เกรงกลัวอะไร คุยโม้โอ้อวดมากเหลือเกิน……”
เจี่ยนอี้อยู่ในอาการมึนเมาและได้ยื่นแขนออกไปพาดอยู่บนโต๊ะบาร์: “คุยโม้จนไม่มีอะไรให้โม้อีกแล้ว! ”
ฉินหลั่งเงียบลงสักพัก คิดในใจว่าตนเองมีอะไรที่จะต้องพูดอธิบายกับหญิงที่เมาเหล้าล่ะ แล้วก็แตะไปที่มือของเจี่ยนอี้และพูดว่า: “คุณห้ามดื่มอีกแล้ว หากดื่มอีก คุณจะมีอาการสุราเป็นพิษ! ”
“ดื่มเหล้ายังจะมีอาการเป็นพิษด้วยเหรอ? อย่ามาพูดมั่วเกินไปหน่อยเลย ฉันเจี่ยนอี้ปีนี้อายุสิบเก้าปี ดื่มเหล้ามาแล้วสิบหกปี ไม่เคยมีอาการสุราเป็นพิษ คุณยังจะกล้าพูดอีกว่าสุราทำให้เกิดพิษต่อร่างกายได้ ฮ่าฮ่าฮ่า! ”
เจี่ยนอี้มองไปที่ฉินหลั่งด้วยสายตาที่เบลอ: “พูดตามตรงนะ คุณหน้าตาดูดีใช้ได้ ฉันไม่มีอาการสุราเป็นพิษ แต่มีอาการหนุ่มหล่อเป็นพิษ พ่อหนุ่มรูปหล่อ คืนนี้ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ ดีไหม? ”
ฉินหลั่งเหลือกตา พูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “ฉันไม่ต้องการคนอยู่เป็นเพื่อน! ”
“ไม่นะ! วันนี้ฉันเป็นคนของคุณแล้ว ฉันจะตามติดคุณแน่นอน! ”
เจี่ยนอี้กระโจนเข้าใส่ร่างฉินหลั่ง สองมือคล้องรัดไปที่คอของฉินหลั่ง และค่อย ๆ ขยับศีรษะขึ้น เพื่อค้นหาริมฝีปากของฉินหลั่ง
ฉินหลั่งค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น หลบหลีกใบหน้าของเจี่ยนอี้ แล้วก็ผลักเจี่ยนอี้ออกเบา ๆ กลับพบว่าเมื่อร่างกายของเจี่ยนอี้ขยับถอยหลังและล้มลงไป คิดไม่ถึงว่าเธอจะหลับไปแล้ว!
ฉินหลั่งที่เป็นถึงจักรพรรดิโบราณกาล แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหญิงสาวเช่นนี้ก็ถึงกับหมดหนทาง ครุ่นคิดว่าถ้าอย่างนั้นตนเองก็พาเธอไปที่โรงแรม หาห้องพัก แล้วให้เธอนอนหลับพักผ่อนคืนหนึ่งก็เรียบร้อยแล้ว
เมื่อคิดได้ ฉินหลั่งก็จับเจี่ยนอี้วางลงไว้ด้านข้าง หยิบโทรศัพท์ออกมาชำระเงินค่าเหล้า
ขณะที่เขากำลังกดไปที่อลิเพย์ เตรียมที่จะสแกนบาร์โค้ดชำระเงิน ที่ด้านข้างก็มีอันธพาลสองคนปรากฏตัวขึ้น คนหนึ่งจับไปที่แขนของเจี่ยนอี้ อีกคนหนึ่งก็ยื่นมือเข้ามาหยิบกระเป๋า LVที่เจี่ยนอี้ คล้องไว้ที่แขนออกมา
ภายในผับ มักจะมีคนจำพวกล่าเหยื่อ ‘เก็บศพ’ นี้อยู่ โดยทั่วไปเมื่อพวกเขาเห็นหญิงสาวโสดที่ดื่มมากจนมึนเมา ก็จะเข้าไปลวนลาม ยิ่งไปกว่านั้นถึงขั้นขนาดลากพาไปที่โรงแรม ห้องพัก หรือกระทั่งพื้นหญ้าข้างถนนแล้วลงมือข่มขืนหญิงสาวฝ่ายตรงข้าม จะเรียกคนพวกนี้ว่า พวกล่าเหยื่อ เก็บศพ ( เก็บศพ กล่าวคือ การรับคนหมดสติ (เมา เมา หรือเสพยา) กลับบ้านโดยไม่ได้รับความยินยอม และกระทำการที่ผิดกฎหมายและทางอาญาโดยมีเจตนาแอบแฝง)
อันธพาลสองคนนี้คิดว่าเจี่ยนอี้เป็นหญิงสาวโสดที่ไม่มีคนคอยมาดูแลอย่างแน่นอน จึงไม่เพียงจะมาล่าเหยื่อ เก็บศพเท่านั้น ยังคิดที่จะลักขโมยเงินของเจี่ยนอี้ด้วย
ฉินหลั่งเพิ่งจะชำระเงินเสร็จ ก็เห็นว่าเจี่ยนอี้ถูกสองคนนั้นหามตัวขึ้น หนึ่งคนในนั้นกำลังล้างเอากระเป๋าเงินของเจี่ยนอี้ออกมา จึงเกิดสีหน้าเย็นชาขึ้น
“หยุดนะ ปล่อยเธอลงเดี๋ยวนี้! ”
ฉินหลั่งพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน
“ไอ้เด็กน้อย เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับแก อย่าแส่เข้ามาหาเรื่อง รีบออกไปซะ อย่ามายุ่งขัดขวางการลงมือของพวกเราสองคน! ”
อันธพาลคนหนึ่ง ผู้ที่มีผมสีทองแสกกลางที่หน้าผากพูดใส่ฉินหลั่งอย่างโหดเหี้ยม
ฉินหลั่งยิ้มอย่างเย็นชา พวกแกสองคนกล้ามาทำเป็นเล่นต่อหน้าเทพอย่างข้า แบบนี้มันเหมือนกับไม่ต้องการมีชีวิตอยู่แล้ว!
“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้ จากนั้นตัดนิ้วของตนเองทิ้ง ข้าจะไว้ชีวิตของพวกแก! ”
ฉินหลั่งเดินเข้าไป พริบตาเดียวจากวัยรุ่นธรรมดาได้กลายเป็นฉินหนานจงผู้ที่มีพลังอาฆาตอันรุนแรง
“แกพูดว่าอะไรนะ? ”
ชายผมทองนึกว่าตนเองฟังผิดพลาด แล้วมองพิจารณาฉินหลั่ง หลังจากที่ยืนยันชัดว่าฉินหลั่งไม่ได้เป็นลูกคนรวยหรือลูกหลานของตระกูลที่มีชื่อเสียงแล้ว ชายผมทองก็ลูบคางแล้วพูดว่า: “ยุคนี้ยังจะมีวัยรุ่นที่กล้าหาญกระทำในสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรมอยู่อีกเหรอ? กินยาผิดไปหรือเปล่า? ”
“แม่ง มึงเป็นใครกันวะ? นึกว่าตนเองเป็นพ่อของตำรวจงั้นเหรอ? กล้ามาพาลแบบนี้ แกไม่รู้เหรอไงว่านี่คือถิ่นของใคร? ”
อันธพาลอีกคนหนึ่งที่คอเอียงชักกริชออกมา ควงกริชไปมา แล้วพูดข่มขู่ฉินหลั่ง
“คนทั่วไปมักจะโง่เง่าเต่าตุ่นเช่นนี้! ”
ฉินหลั่งถอนหายใจ และเดินเข้าไป อันธพาลคอเอียงคนนั้นรู้สึกว่าคนที่อยู่เบื้องหน้าของเขาเหมือนกับเงาร่างสะท้อนที่อยู่ในน้ำ ก้มตัวลง และหยิบกริชในมือของเขาไป ทิ่มแทงเข้าไปที่ท่อนขาของชายผมทองนั้น !
และเมื่ออันธพาลคอเอียงหันมองกลับไปที่ฉินหลั่งอีกครั้ง พบว่าร่างของเจี่ยนอี้ที่แต่เดิมพิงอยู่ข้างกายของชายผมทองได้ไปอยู่ในอ้อมอกของฉินหลั่งแล้ว
“อา…….”
ชายผมทองร้องตะโกนออกมาเสียงดัง ตกใจจนทำให้อันธพาลคอเอียงต้องปล่อยมือออกจากด้ามมีดที่เขาจับอยู่
กริชที่แวววับทิ่มแทงอยู่บนท่อนขาของชายผมทอง ด้ามมีดสั่นไหวไปมา ชายผมทองตกใจจนเกิดสีหน้าหวาดกลัว ในมือเต็มไปด้วยเลือด ตะโกนกรีดร้องดังสนั่น: “อา……เลือดอา! ”
เสียงร้องที่ดังสนั่นของชายผมทองดึงดูดให้คนจำนวนมากเข้ามารุมล้อม แขกจำนวนมากที่กำลังเต้นรำก็ถูกเสียงกรีดร้องที่ทรมานดึงดูดสายตาให้มาจับจ้อง เพียงครู่เดียวก็มีผู้คนมารุมล้อมรอบตัวของชายผมทองทั้งด้านนอกและด้านในเต็มไปหมด
แม้ว่าอันธพาลคอเอียงจะก่อเรื่องระรานในผับบริเวณโดยรอบนี้ แต่ก็ไม่เคยที่จะลงมือทำร้ายพวกเดียวกันเอง กริชที่แทงลงไปนี้ทั้งอึดอัดทั้งทรมานใจ กริชที่ทิ่มแทงลงไปที่ท่อนขาของชายผมทองที่อยู่เบื้องหน้าตกลงจะชักออกมาดี หรือไม่ชักออกมาดี
“ยังจะมองดูอะไรอยู่อีกล่ะ! กูเจ็บปวดทรมานจะตายอยู่แล้ว! รีบชักกริชออกมาสิวะ! ”
ชายผมทองพลางแสยะยิ้มและตะโกนพูดใส่อันธพาลคอเอียง
อันธพาลคอเอียงตัวสั่นเล็กน้อย ในเมื่อได้ยินคำพูดของชายผมทองแล้ว จึงจับไปที่ด้ามมีด แล้วชักออกมาอย่างรุนแรง
‘อา…….หยุดก่อน! เจ็บปวดมากอา! ’
ชายผมทองเจ็บปวดอย่างมาก ใช้เท้าถีบไปที่ตัวของอันธพาลคอเอียง สองมือกุมไปที่กริชที่แทงอยู่ที่ท่อนขา จึงพบว่ากริชนี้ได้แทงทะลุเข้าไปถึงกระดูกแล้ว อีกทั้งเมื่อครู่ที่อันธพาลคอเอียงได้ชักกริชออกมา ทำให้เลือดไหลทะลัก เป็นสภาพที่น่าเศร้าสลดใจอย่างยิ่ง
“นี่ นี่ พี่ผมทอง ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? ไม่งั้นพวกเราไปโรงพยาบาลกันเถอะ? ”
อันธพาลคอเอียงพูดขึ้นในขณะที่มือทั้งสองข้างสั่นไม่หยุด
“ไปแม่งมึงดิ กูจะเอาเงินจากไหนไปโรงพยาบาล? ”
ชายผมทองตะโกนขึ้นด้วยความโมโห พวกอันธพาลแบบพวกเขานี้ ต่างเป็นพวกที่มีอยู่มีกินไปวัน ๆ ไม่มีเงินทองติดตัว แล้วจะกล้าไปโรงพยาบาลได้อย่างไร?