รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 752 รอยแผ่นดินแยกอันลี้ลับ

บทที่ 752 รอยแผ่นดินแยกอันลี้ลับ
“อาจารย์ครับ…….!”
พวกอะต้าตะโกนเสียงดังเรียกด้วยความตกใจ แต่ว่าทันใดนั้น เสียงของพวกเขาก็ถูกเสียงระเบิดกลบเกลื่อนไปหมด
โป้ง ! โป้ง !โป้ง………!
ทิศทางของรอยแผ่นดินแยก ทันใดนั้นก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง ความน่ากลัวของระเบิดนั้น ราวกับเสียงคำรามของพวกสัตว์ประหลาด เหมือนเกิดแผ่นดินไหวขึ้น พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เศษหินดินทรายปลิวกระจัดกระจายไปทั่วท้องฟ้า ความวุ่นวายเกิดขึ้นไปทั่วทุกที่ มีแต่เสียงระเบิดที่ดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน
สภาวการณ์เช่นนี้ ก็เหมือนกับโลกทั่วใบกำลังจะแตกสลาย ราวกับว่าเป็นวันสิ้นโลก
“โป้ง…….!”
หลังจากเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอีกครั้งผ่านไป โลกทั้งใบก็สงบลงไปในที่สุด แต่ว่าฝุ่นดินที่กระจายไปทั่วท้องฟ้านั่น ทำให้โลกทั้งใบตกอยู่ในสภาพที่ขุ่นมัว เสมือนว่าแผ่นฟ้าและแผ่นดินยังไม่ได้แยกออกจากกัน
กลุ่มพวกอะต้ามอบอยู่หลังก้อนหินใหญ่ที่อยู่ห่างไกลออกไป ใบหน้าแต่ละคนก็เต็มไปด้วยฝุ่นละอองดิน มองไปยังทิศทางของรอยแผ่นดินแยกนั้น อ้าปากค้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
“นี่ นี่เป็นสภาพที่เกิดจากดินระเบิดลูกเดียวเหรอ?!” อะต้าตกใจอย่างมาก “ระเบิดลูกเดียว ทำไมถึงเกิดระเบิดซ้ำซ้อนต่อเนื่องเช่นนี้ได้ล่ะ?”
ทันใดนั้น เขาเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบตะโกนขึ้นมาว่า “อาจารย์! อาจารย์ครับ!”
เขารีบคลานขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ภายใต้ฝุ่นละอองที่กระจายทั่วท้องฟ้า ล้มลุกคลุกคลานไปยังทิศทางที่ฉินหลั่งอยู่ ถึงแม้ว่าฝุ่นละอองจะทำให้เขาลืมตาไม่ขึ้น แต่ว่าอะต้าก็ไม่สนใจแยแส อาจารย์ห่างจากจุดที่เกิดระเบิดไม่ถึง 20 เมตร ระยะห่างจากแรงระเบิดเช่นนั้น เขายังอยู่รอดปลอดภัยได้ก็นับว่าแปลกประหลาดแล้ว！
อาศัยความเชี่ยวชาญในการรับรู้ทิศทางของเขา อะต้าอาศัยความรู้สึกของเขามาถึงตำแหน่งฉินหลั่งอยู่ แต่ทว่า เขาทำอย่างไรก็หาฉินหลั่งไม่พบ ใต้ขาของเขาก็ล้วนมีแต่พวกเศษหินเศษดิน แค่หายใจก็ลำบากเหลือเกินแล้ว
“อาจารย์! อาจารย์ครับ!” อะต้าตะโกนด้วยความตื่นตกใจ “อาจารย์ครับ อาจารย์ส่งเสียงหน่อยครับ!”
“แคะแคะ….” ทันใดนั้นก็มีเสียงไอที่เจ็บปวดแววออกมา เสียงพูดห่างไม่ไกลจากที่อะต้ายืนอยู่ “ผมอยู่นี่!”
“อาจารย์?!”
อะต้าดีใจอย่างสุดซึ้ง รีบเดินเข้าไป เห็นเงาคนรางๆกำลังคลานขึ้นมา เขารีบดึงแขนของฉินหลั่ง แล้วพยุงเขาขึ้นมา “อาจารย์ครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”
“ยังไม่ตาย…..” ฉินหลั่งแสยะยิ้ม “แม่งเอ๊ย! ผมแค่ดึงชนวนระเบิดอันเดียว ทำไมแรงระเบิดร้ายแรงขนาดนั้น….ถุยถุย”
ฉินหลั่งคายเศษผงออกมาจากปากไม่หยุด พูดด้วยความลำบาก
“อาจารย์ครับ ตอนนี้พวกเราควรทำไงดี มองอะไรก็ไม่เห็นเลย ไม่รู้จะไปทางไหน….. หน่วยรบพิเศษทีมใหญ่ทางนั้นจะทำอย่างไรดี?” อะต้าถามด้วยความเป็นร้อนใจ
ฉินหลั่งหยุดชะงักสักครู่แล้วพูดว่า “ไม่ต้องรีบหรอก ผมรู้สึกว่า พวกเราเหมือนจะได้รับผลลัพธ์ที่น่าพอใจทีเดียว”
“อ๋อเหรอ?” อะต้าไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรดี
“คุณรู้สึกว่าความรุนแรงของระเบิดหนึ่งลูก สามารถที่จะมีพลังมหาศาลขนาดนั้นหรือ?” ฉินหลั่งคายฝุ่นออกจากปากไม่หยุด แล้วพูดว่า “ก่อนที่ผมระเบิดรอยแผ่นดินแยกนั้น ภายในจะต้องมีอะไรสักอย่าง ผมสงสัยว่านั่นก็คือเป้าหมายที่พวกเราจะต้องโจมตี ระเบิดที่เกิดขึ้นภายหลังนั้นก็พิสูจน์ให้เห็นว่าการคาดเดาของผมไม่ผิดแน่นอน ไม่เช่นนั้นแล้ว จะไม่สามารถเกิดการระเบิดซ้ำซ้อนต่อเนื่องอย่างนี้ขึ้นได้……….รีบรวมกำลังพลทั้งหมด ทุกคนใส่หน้ากากกันพิษไว้ บุกลุยเข้าไป!”
“ครับผม!” อะต้าตอบรับทันทีอย่างไม่มีเงื่อนไข
เขาไม่สนใจการคาดคะเนของฉินหลั่งว่าจะถูกหรือไม่ แต่ในฐานะที่เป็นทหาร กฎข้อแรกก็คือ….ต้องทำตามคำสั่ง!
“ทั้งหมดครบ! ใส่หน้ากากกันพิษไว้ เริ่มบุกลุยได้!” นักรบจำนวน 11 คน ทั้งหมดใส่หน้ากากป้องกันพิษ มือถือปืนไรเฟิลอัตโนมัติ บ้างก็เดินเป็นแถวเรียงหน้ากระดาน บ้างก็เดินเคียงบ่ากัน เดินตรงเข้าไปข้างหน้า!
บนรอยแผ่นดินแยกถูกระเบิดกลายเป็นกองฝุ่นดินไปแล้ว ทุกคนเดินแถวเป็นขบวนอยู่ด้านบน จากนั้นก็ไถลลงไป นักรบต่างก็ช่วยกันจับเพื่อนด้านข้างด้วยกันไว้ ทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน ค่อยๆก้าวเดินข้ามไป
แต่ว่า ยิ่งเดินเข้าใกล้ทุกที ทางเดินก็ยิ่งสูงต่ำไม่เท่ากัน เมื่อมองไม่เห็นสถานการณ์ทางเดินข้างหน้าแล้ว ฉินหลั่งก็สั่งให้หยุดเดินในที่สุด
“หยุดเดินต่อไปได้แล้ว!” ฉินหลั่งตะโกนว่า “ทั้งหมดห้ามขยับ ทุกคนหมอบลงบนพื้น เตรียมพร้อม”
แซะ!
ทั้งสิบเอ็ดคนทุกคนก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว ต่างก็หมอบตัวลง ขึ้นลำกล้องปืน เงียบสงัดไม่ส่งเสียงแม้แต่นิดเดียว
แต่ฉินหลั่งก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เดิมทีเขานึกว่าฝุ่นละอองจะถูกลมพัดจางหายไปอย่างรวดเร็ว เพราะว่าในทะเลทรายโกบีนี้ย่อมไม่ขาดแคลนแรงลมแน่นอน ต่อให้ฝุ่นละอองจะมากมายเพียงใด ก็น่าจะสลายไปในเวลาอันสั้นได้
แต่เขากลับนึกไม่ถึงว่า ฝุ่นละอองพวกนี้ยังไม่ได้จางหายไปเลย กลับยิ่งทำให้ขยายวงกว้างออกไปมากขึ้น อีกทั้งนอกจากฝุ่นละอองพวกนี้แล้ว ฉินหลั่งก็ยังได้กลิ่นอย่างอื่นผสมอยู่ด้วย
กลิ่นของดินระเบิดเป็นอยู่เพียงส่วนหนึ่ง แต่นอกจากนั้นแล้ว ยังมีกลิ่นแปลกๆหลายอย่างผสมอยู่ด้วย มันเหมือนกับเป็นยาสารเคมีอะไรบางอย่าง…….
อีกอย่างหนึ่ง ดูจากสภาพเส้นทางที่ขบวนคนเดินเข้าไปนั้น ที่นี่ไม่ใช่สภาพพื้นที่ที่ควรจะเป็นหลังจากเกิดระเบิดแล้ว ฉินหลั่งพยายามนึกถึงสิ่งที่คาดเดาก่อนหน้านี้ เขาจึงรีบตัดสินใจเลือกที่จะหยุดเดินหน้าต่อไปทันที
ดูจากสถานการณ์ตรงหน้าแล้ว ภายในรอยแผ่นดินแยกนั้นต้องมีพื้นที่ว่างอยู่จริงอย่างแน่นอน อีกทั้งตอนนี้รอยแผ่นดินแยกนี้ก็ถูกระเบิดออกแล้ว ไม่เพียงแต่เท่านี้ รอยแผ่นดินแยกข้างในจะต้องมีอะไรสักอย่าง หลังจากที่เกิดเหตุระเบิดแล้ว ก็เหนี่ยวนำให้เกิดระเบิดซ้ำซ้อนต่อเนื่องขึ้นมา
ดังนั้น ฉินหลั่งก็ไม่กล้าเสี่ยงที่จะเดินหน้าต่อไป ภายใต้ฝุ่นละอองที่ปกคลุมไปทั่วนั้น สายตาของเขาก็ยังพร่ามัว มองอะไรไม่ค่อยชัดเจน ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาตัดสินใจที่จะหยุดสงบนิ่งไว้ก่อน ไม่มีใครรู้ว่าข้างหน้าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หากยืนกรานที่จะเดินต่อไป อาจจะเกิดเรื่องอันตรายขึ้นมาก็ได้
ตามกาลเวลาที่ได้ผ่านพ้นไป สายลมก็พัดผ่านมาโดยตลอด ในที่สุดฝุ่นละอองที่กระจายบนท้องฟ้าก็ได้เบาบางไปบ้างแล้ว การมองเห็นก็ชัดเจนขึ้นมามากขึ้น
เมื่อพวกกลุ่มฉินหลั่งสามารถเห็นสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าได้ชัดเจนมากขึ้นแล้ว ทุกคนต่างก็ตะลึงกับภาพที่ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้า มองดูภาพตรงหน้าอย่างฉงนมึนงง ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
พื้นที่ที่ห่างไกลออกไปจากที่พวกฉินหลั่งอยู่ประมาณ10กว่าเมตรนั้น พื้นผิวหน้าทั้งหมดแทบจะพังทลายลงไปแล้ว ด้านบนปกคลุมไปด้วยฝุ่นดินและก้อนหิน ก็เหมือนกับพื้นผิวทั้งหมดยุบลงไป แต่ว่า ดูจากลักษณะการยุบลงนั้น กลับเห็นได้ชัดว่า ข้างล่างนี้ กลับพบว่ามีห้องมากมายเรียงรายกันอยู่ ข้างในยังมีบันไดขึ้นลงอีกด้วย ยังมีส่วนยอดที่ไม่รู้ว่าเป็นสิ่งก่อสร้างอะไรที่ยังไม่ได้ถูกปกคลุมด้วยเศษดิน สะท้อนแสงระยิบระยับของโลหะออกมา
นี่มันก็คือโลกใต้ดินใบหนึ่งชัดๆ!
ภายใต้โลกใต้ดินใบนี้ ดูราวกับว่ามีทางออกอยู่3ทางด้วยกัน แยกไปทางทิศใต้ ทิศตะวันตก และทิศเหนือ มีเพียงทิศตะวันออกที่ไม่มีทางออก แต่ทางนั่น ก็ตรงกับทิศทางที่ฉินหลั่งได้วางระเบิดไว้ นั่นก็คือรอยแผ่นดินแยกนั่นเอง!
“แม่ง…..เอ๊ย!” ฉินหลั่งอดไม่ได้ที่จะด่าคำหยาบออกมา “พื้นที่ลับใต้ดินนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับฐานทัพทหารของเมืองเย็นจีนแล้ว ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่เลย”
อะต้าก็พยักหน้าด้วยความฉงน “ที่นี่….. มีสถานที่แบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ฉินหลั่งแอบดีใจอย่างเงียบๆ หากไม่ใช่เป็นเพราะว่าความไวในการได้ยินของตัวเองเหนือกว่าคนอื่น อยู่ภายนอกรอยแผ่นดินแยกนี้ก็ยังได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวข้างในได้ และยิ่งดีใจที่ตัวเองตัดสินใจถูกต้องที่ทำการระเบิดครั้งนี้ ตอนนี้ ไม่ว่าข้างในจะมีอะไรก็ตาม แต่ก็ได้ถูกฝังอยู่ข้างล่างไปหมดแล้ว
“ไม่ถูกแล้ว….” ฉินหลั่งนึกอะไรขึ้นมาทันที “หลิวหย่งเฉียงพวกเขา เหมือนกับว่าบุกเข้าไปแล้ว…… งั้นพวกเขาก็ต้องถูกฝังไปด้วยเหรอเนี่ยะ?”
คราวนี้แหละ เรื่องยุ่งยากมาแล้ว…….ทำไมมันถึงได้เหนี่ยวนำให้เกิดระเบิดซ้ำซ้อนต่อเนื่อง เช่นนั้นได้ล่ะ!
“มีความเคลื่อนไหว!” นักรบคนหนึ่งพูดเสียงต่ำว่า
ฉินหลั่งรีบเพ่งสายตาอันแหลมคม มองไปยังข้างหน้า ก็เห็นหนึ่งในห้องที่ถูกทับถมอยู่นั้น ชั้นฝุ่นดินที่หนาไม่เท่ากันนั้นกำลังมีความเคลื่อนไหวขึ้นลง เหมือนว่าจะมีสิ่งอะไรกำลังจะออกมา
“ระวังตัว!” ฉินหลั่งรีบตะโกน
“แก๊กแก๊ก!” กระสุนขึ้นลำกล้อง เผชิญหน้ากับนักรบที่อยู่โลกใต้ดิน ทั้งหมดก็เล็งปากกระบอกปืนไปยังกองดินที่ปูดขึ้นมา
เศษผงดินบนกองดินก็ค่อยๆร่วงหล่นลงมา มีคนหนึ่งกำลังมุดออกมา สะบัดหัวไปมาไม่หยุด
“อาจารย์ เป็นคนของพวกเรา!” อะต้าพูดด้วยเสียงเบา
ฉินหลั่งพยักหน้า “ถูกแล้ว เรียกเขาเข้ามา”
“ครับผม!” อะต้าโบกมือ นักรบคนหนึ่งก็รีบก้าวเดินไปข้างหน้า เอามือป้องปากไว้ แล้วส่งเสียงประหลาด “จี๊ดจี๊ด….จี๊ดจี๊ด……”
คนที่พึ่งโผล่หน้าออกจากกองดินนั้น ก็รีบระวังตัวขึ้นทันที เขาหันหน้าไปมอง ก็เห็นกลุ่มพวกฉินหลั่ง
“เข้ามา!” ฉินหลั่งพูดตะคอกด้วยเสียงเบา
คนนั้นรู้สึกถูกทับถมจนมึนงง การตอบสนองก็เชื่องช้าไปบ้าง
“เข้ามาเร็ว!” ฉินหลั่งพูดตะคอกอีกครั้ง “เร็วเข้า！”
ใบหน้าของแต่ละคนต่างก็แสดงสีหน้าระแวดระวัง เพราะว่าโลกใต้ดินที่ถูกทับถมนั้น ในเวลาเดียวกันก็เริ่มเกิดการเคลื่อนไหวขึ้นอีก10กว่าแห่ง ไม่มีใครกล้ารับประกันว่า คนที่โผล่ออกมานี้จะเป็นศัตรูหรือไม่
ในเวลานั้นเอง คนนั้นก็เริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมา เขารีบวิ่งมาตามทาง ล้มลุกคลุกคลาน หกล้มไปหลายครั้ง จนมาถึงตรงหน้าฉินหลั่ง “หัวหน้าครับ!”