รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 659 หงจุนฝ่าง

บทที่ 659 หงจุนฝ่าง
ฉินหลั่งเซ็นชื่ออย่างฉับไว ดีใจมากที่ทำพิธีนี้กับหลู่เหม่ยเฉิน มันค่อนข้างเป็นทางการไม่ใช่งานลวกๆอะไรแบบนั้น
และข่าวที่ฉินหลั่งรับตำแหน่งเป็นประธานบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน แพร่ไปทั้งตึกสำนักงานใหญ่อย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างรู้สึกถึงการกาวหน้าอย่างรวดเร็ว ของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน คนที่ว้าวุ่นก่อนหน้านี้ก็รู้สึกมั่นคงขึ้นมาทันที
ปีนั้นคัมภีร์18อรหันต์ 19อรหันต์ถูกเผยแพร่อย่างกว้างขวางบนอินเทอร์เน็ต ทุกคนล้วนไม่อยากละทิ้งโอกาสนี้
เพียงแต่พนักงานส่วนใหญ่ ยังไม่มีโอกาสเห็นหน้าของฉินหลั่งด้วยตาตัวเอง ฉินหลั่งพูดอย่างชัดเจนว่าไม่อยากเปิดเผยตัวตนชั่วคราวแค่คนที่เกี่ยวข้องรู้จักตนก็พอแล้ว
หลู่เหม่ยเฉินก็เห็นด้วย ในฐานะประธานเธอจึงเปิดการประชุมทางโทรศัพท์ขึ้น ก่อนผงขาวหยุนเซียนจะปล่อยออกมา ขอให้ทุกฝ่ายจำกัดการเปิดเผยข้อมูลอย่างเคร่งครัด พนักงานด้านเทคนิคที่เกี่ยวข้องได้รับการดูแลอย่างเคร่งครัด เพื่อป้องกันโดนคู่แข่งขโมยความลับ
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น ฉินหลั่งและหลู่เหม่ยเฉินแทบจะไม่มีอุปสรรคอะไรเลย เมื่อทุกอย่างเป็นที่แน่นอนก็มืดแล้ว ทุกคนหิวมาก
หยูฉิงเข้ามาบอกว่าเตรียมข่าวเย็นไว้ให้แล้ว ฉินหลั่งไม่ได้ขัดคนอื่น ลุกขึ้นและเดินลงไปด้านล่างกับหลู่เหม่ยเฉิน และเหล่าคนระดับสูงของบริษัท
หลังจากอยู่ในกรงเป็นเวลานาน ก็ได้กลับสู่ธรรมชาติ หลังจากลงมาด้านล่างความกลัวไม่กล้าออกด้านนอกก็ถูกขจัดไป ทุกคนผ่อนคลายมาก อิ่มอกอิ่มใจ
ใกล้ๆสำนักงานใหญ่เหม่ยเฉินมีร้านอาหารที่ดังมากอยู่ร้านหนึ่ง ชื่อว่าหงจุนฝ่าง หลู่เหม่ยเฉินเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ ทุกคนจึงมายังห้องพิเศษบนชั้นสอง ที่ทั้งเงียบสงบและใหญ่มีระดับ
หลู่เหม่ยเฉินสั่งอาหารชั้นหนึ่งมาเต็มโต๊ะ ล้วนเป็นของหายาก และทำอย่างประณีต ฉินหลั่งได้เลี้ยงฉลองรวมกับคนอื่นๆ ในที่สุดก็ได้ผ่อนคลาย กินกันอย่างมีความสุข
บรรยากาศคึกคักมาก ทุกคนต่างดื่มให้กับประธานคนใหม่ ฉินหลั่งไม่ปฏิเสธแม้แต่ครั้งเดียว ไม่มีสีหน้าเย็นชา มีแต่ท่าทีอ่อนโยน
เขาเป็นถึงปรมาจารย์แดนฟ้า ดื่มเป็นพันแก้วก็ไม่เมา แค่หน้าแดงเล็กน้อย บวกกับวันที่เหนื่อยที่สถานีตำรวจ เขาจึงกินไม่ยั้ง ให้เพื่อนร่วมงานใหม่ที่ยังเก้ๆกังๆอยู่ได้แอบดีใจ พวกเขาจึงกินไม่ยั้งตามเขา
ทว่าหลู่เหม่ยเฉินกลับกินทีละนิดๆ ค่อนข้างสำรวม พลางพูด：“กินช้าๆหน่อย ไม่มีใครแย่งหรอก”
พูดตามตรง ตั้งแต่เล็กจนโตหลู่เหม่ยเฉินไม่เคยทำอาหารแม้แต่ครั้งเดียว แต่ไม่ได้หมายความเธอแคร์คนอื่นไม่เป็น เธอแอบหัวเราะในใจ คิดว่าฉินหลั่งเผลอเปิดเผยตัวตนของตัวเองออกมาแล้วล่ะ ไม่เคยเห็นอาหารชุดใหญ่เหรอ
ไม่ใช่อะไรหรอก หลู่เหม่ยเฉินเกิดสงสารฉินหลั่งขึ้นมา เธอหยิบทิชชูเช็ดปากให้ฉินหลั่งเบาๆ โดยไม่สนใจสายตาของเหล่าลูกน้อง ฉินหลั่งที่สมบูรณ์แบบกินจนอิ่ม ตอนแรกดีใจมาก อย่าเอ่ยเชียว เขาไม่ลำบากเหมือนตอนมหาลัยแล้ว แค่ไม่ค่อยได้มากินข้าวที่ร้านอาหารใหญ่ๆ นานมากแล้วแถมยังอร่อยด้วย
เมื่อมืออันบอบบางของหลู่เหม่ยเฉินยื่นเข้ามา ฉินหลั่งก็ผลักหลู่เหม่ยเฉินออกทันที จากนั้นพูดอย่างมีมารยาท：“ผมเช็ดเองดีกว่า”
“ฮ่าๆ……”ผู้หญิงคนหนึ่งหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ เพราะปากฉินหลั่งเงาวาวเล็กน้อย ประธานกินข้าวแบบนี้ ดูเป็นกันเองมากๆ
หลู่เหม่ยเฉินกระแอมออกมา จากนั้นก็ยิ้ม ฉินหลั่งยังเขินอยู่ ค่อยเป็นค่อยไป ยังมีโอกาสอีกเยอะ
“ฉินหลั่ง คุณคาดหวังอะไรกับงานต่อไปของต่งเต๋อเผย？”หลู่เหม่ยเฉินถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
ฉินหลั่งสนแค่กินข้าว สีหน้าเรียบเฉย：“เขาจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ผมขี้เกียจยุ่ง”
“เราแน่ใจเหรอว่าเขาจะเชื่อฟัง？จัดการปัญหาทั้งหมดให้เรางั้นเหรอ？”หลู่เหม่ยเฉินยังไม่ไว้วางใจ ต่งเต๋อเผยผู้นี้ไม่ใช่คนดีอะไร เอาแน่เอานอนไม่ได้ เพราะยังไงก็ไม่มีคนควบคุมเขา
“อืม เขาจะจัดให้เรียบร้อย คุณวางใจเถอะ เขาไม่จัดการก็มีคนอื่นจัดการเขาอยู่ดี ดังนั้นไม่ต้องกังวลเลยสักนิด นี่เป็นโอกาสรอดของเขา”ฉินหลั่งหยิบกระดูกออกจากปาก แล้วโยนลงบนโต๊ะ
ฉินหลั่งส่งหนังสือแจ้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ยาวเย่วกง และที่อื่นๆเกี่ยวกับต่งเต๋อเผยแล้ว จนทั้งโต๊ะแทบจะเป็นต่งเต๋อเผย ล้มละลายไง ใช้ความสามารถเหล่านี้ในการทำให้ล้มละลาย ถ้าต่งเต๋อเผยยังไม่ก้มหัวให้ เกรงว่าอีกฝ่ายคงตายทั้งที่ฉินหลั่งไม่ทันรู้ด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาคิดว่าต่งเต๋อเผยจะเก็บกวาด คนที่ขัดความเจริญก้าวหน้าบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน อย่างมีความสุข
“ฉินหลั่ง วันนี้ฉันดื่มไปนิดหน่อย ฉันแปลกใจมาก ทำไมคุณถึงเอาความตายมาขู่คนอื่นได้？”หลู่เหม่ยเฉินหน้าแดงพลางถามนี่เป็นคำถามที่เธอสงสัยมาตลอด ทำไมฉินหลั่งไม่กลัว หรือเขาจะโหดเหี้ยมเกินไป？
“ฉันเป็นห่วงคุณ ถึงคุณจะชนะเป็นพันครั้ง แต่การใช้วิธีแบบนี้ ต่อไปอย่าทำบ่อยได้ไหม เพราะถึงชนะพันครั้ง แต่ถ้าครั้งที่หนึ่งพันหนึ่งแพ้ คุณคงรับไม่ไหวใช่ไหม？”หลู่เหม่ยเฉินพูดโน้มน้าวอย่างกล้าหาญ
“โอเค คุณพูดถูก แต่เรื่องที่ผมทำคุณไม่ต้องมายุ่งหรอก ผมรู้ขอบเขต”ฉินหลั่งฉีกเนื้อวัว
“พวกคุณคงแปลกใจ ผมที่เป็นหนุ่มไม่ค่อยเลวร้าย แต่ทำไมเมื่อเผชิญหน้ากับคนไม่มีเหตุผลพวกนั้น ถึงให้เขาตัดนิ้วลาๆๆใช่ไหม ？คิดว่าผมอยากงั้นเหรอ？”
ฉินหลั่งยกแก้วไวน์ขึ้นแล้วดื่ม นึกถึงตนอันโง่เขลาตอนมหาลัย เจอคนหลายรูปแบบ ดวงตาก็เปล่งประกายออกมา：“ใช่ ถ้าพวกไม่มีเหตุผลพวกนี้คิดว่าคุณอ่อนแอ ก็จะรังแกคุณ ทำกับคุณอย่างโหดร้าย และเปลี่ยนวิธีไปยึดครองผลประโยชน์ของคุณ จากนั้นบอกว่าคุณเป็นคนชั่ว เจอคนแบบนี้ไม่ควรเมตตา”
“ถ้าคุณเมตตาปล่อยพวกเขาไป พวกเขาก็จะยิ่งจัดการกับคุณหนักขึ้น และไม่แน่ว่าจะปล่อยคุณไหม สำหรับคู่ต่อสู้ของพวกมีอิทธิพลมีอำนาจพวกนั้น ถ้าไม่ใช้ความตายมาทำให้เขากลัว เขาก็จะยิ่งกำเริบเสิบสาน ผมคงไม่ได้มากินข้าวที่นี่ ตายไปนานแล้ว”
“ฉับๆๆ พูดอะไรหน่ะ อย่าพูดแบบนี้ แต่ที่คุณพูดก็มีเหตุผล”ขณะพูด หลู่เหม่ยเฉินก็นึกถึงตอนที่ตนโดนนักรบซามูไรกลั่นแกล้งตระหนักถึงความไร้ย่างอายของพวกกากเดนเหล่านั้นอย่างลึกซึ้ง
“ใช่ ถ้าคุณไม่สั่งสอนพวกเขา พวกเขาคงคิดว่าทำร้ายคนอื่นแล้วไม่มีผลลัพธ์อะไร ไม่มีอะไรต้องชดใช้ การอ่อนข้อให้เป็นการส่งเสริมอย่างหนึ่งตบตาอย่างหนึ่ง”หลู่เหม่ยเฉินแสดงถึงการเห็นด้วยอย่างจริงใจ
“ดังนั้นฉันจึงเข้าใจที่คุณใช้ความป่าเถื่อนแก้ไขความคิดพวกเขา”หลู่เหม่ยเฉินพูด：“ฉันแค่กลัวว่าคุณจะเจ็บตัว ฉัน……”
“ฮ่าๆ”ฉินหลั่งไม่พูดอะไรต่อ เขารู้จักตัวเองดีกว่าใคร เขาไม่เคยเป็นห่วงตัวเอง
“ฉินหลั่ง ขอบคุณมาก ฉันขอบคุณแทนทุกคนในบริษัท คุณไม่ใช่แค่ผู้มีพระคุณของฉัน แต่ยังเป็นผู้มีพระคุณของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน”