รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 530 ทหารที่บ้าคลั่งคนหนึ่ง

บทที่ 530 ทหารที่บ้าคลั่งคนหนึ่ง
เซลล์นับไม่ถ้วนในร่างกายต่างส่งเสียงเชียร์ พลังที่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม กำลังพลุกพล่านอยู่ภายในลมปราณของร่างกาย เหมือนกับว่าเพิ่มและแข็งแรงขึ้นทุกขณะ
ไม่เพียงแค่พลังเท่านั้น แม้แต่ร่างกายของเขาก็ค่อยๆแข็งแกร่งขึ้นตามพลังที่ได้รับ
ร่างกายของฉินหลั่งและส่วนที่สึกหรอแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายหลายเท่า
เขายืนขึ้นบนยอดเขาและถอดถอนหายใจยาวๆ
“ถ้าหากครั้งนี้ไม่ได้ยาคายเหมิงตัน อย่างน้อยหากผมอยากที่จะประสบความสำเร็จคงยังต้องใช้เวลาอีกครึ่งเดือน เกรงว่าเมื่อถึงตอนนั้นคงโดนเสี่ยวฉวนบุกฆ่าตายอยู่ที่กำแพงเมืองจีนแล้ว”
“อาจารย์ยายกว้างขวางไม่เหมือนใครจริงๆ เพียงแค่คนรุ่นหลังมองไม่ออกก็แค่นั้น”
ทันใดนั้น หูของเขาสั่นไหว เหมือนกับได้ยินเสียงดังผิดปกติที่วิลล่าเชียนชิว ฉินหลั่งขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วเหาะลงมา
วิลล่าเชียนชิว
ฉินหลั่งยืนเอามือไขว้หลัง เขาดูเฉียบคมและหน้าของเขาก็ดูดีขึ้นด้วย ไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
เขามองไปยังห้องโถงใหญ่ แสงแดดที่สาดส่องมายังปลายลูกศร ความแหลมคมผ่านหายไป
หลังจากนั้น เมื่อแสงมาบรรจบกันกับกระบี่ ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นลึกมาก เหมือนกับโลกทั้งใบเติมไม่เต็ม
ทรมานมาหลายวัน ในที่สุดฉินหลั่งก็ได้ฝ่าอุปสรรคที่สำคัญอย่างยิ่งในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ทะลุผ่านต้น และการเข้าถึงกลาง
รับมือเสี่ยวฉวน ก็น่าจะพอแล้ว
จงเส่นซานรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของฉินหลั่งได้อย่างชัดเจน และรู้ว่าการเก็บตัวถือศีลครั้งนี้ของฉินหลั่งอาจส่งผลกระทบต่ออาณาจักรใหม่
เขาพูดขึ้นอย่างยินดี และไม่พอใจว่า “คุณฉิน!”
“ฉินหลั่ง ในที่สุดคุณก็ปรากฏตัวออกมา ฉันนึกว่าคุณจะเป็นเต่าหดหัวเสียอีก”
ทันทีที่ฉินหลั่งปรากฏตัว ก็ทำให้จ้าวฉูฉู่และพวกตกใจทันที เพราะว่าหน้าตาของฉินหลั่งนั้นเหมือนดั่งเทพเจ้า
หลังจากนั้น จ้าวฉูฉู่ก็ได้สติรู้สึกตัวขึ้นมา คิดว่าฉินหลั่งนั้นพละกำลังของเขาได้เสื่อมลงแล้ว เขาสูดลมหายใจ พูดขึ้นว่า “ในที่สุดก็หลบไม่ได้อีกต่อไปแล้วหรือ?”
“ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ ฉันยังไม่ได้ลงมือกับผู้หญิงของคุณเลย คุณก็ปรากฏตัวแล้ว”
เธอพูดขึ้นอย่างเย่อยิ่งเป็นอย่างมากว่า “ช่างทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ”
เพื่อนผู้หญิงคนสนิทหลายคนต่างหัวเราะเยาะ สายตามองไปยังฉินหลั่งอย่างดูถูก
ฉินหลั่งไม่ได้สนใจจ้าวฉูฉู่แต่อย่างใด ทำเพียงแค่ถอนหายใจเบาๆ ให้การปฏิบัติหน้าที่ครั้งนี้สมบูรณ์ก็พอ
ซ่งเสี้ยวหยู่และพวกล้วนตกใจที่ได้เห็นฉินหลั่ง ไม่มีรอยแผลของการได้รับบาดเจ็บ และยังดูอ่อนเยาว์ขึ้นกว่าสองสามวันก่อนอีก
“พอแล้ว อย่ามัวทำเป็นวางท่าเลย คุณบาดเจ็บสาหัสเหมือนคนไม่มีประโยชน์ขนาดนี้แล้วยังจะยืนหายใจอยู่อีกหรือ?”
เมื่อเห็นว่าฉินหลั่งมีท่าทางเหมือนเป็นยอดฝีมือ จ้าวฉูฉู่พูดขึ้นด้วยสีหน้าดูถูกว่า “รีบไปกับฉัน ไปอยู่ในคุกใต้ดินพันธมิตรศิลปะการต่อสู้24ชั่วโมง”
“พรุ่งนี้บ่ายสามโมง ฉันจะส่งคุณไปกำแพงเมืองจีนด้วยตัวของฉันเอง”
“ท่านจั่วและศิษย์พี่จั่วพูดแล้วว่าปัญหาที่คุณก่อ คุณต้องชดใช้เอง จะไม่มีทางให้คุณทำให้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ต้องมาร่วมรับผิดชอบเรื่องนี้”
“พรุ่งนี้ ถ้าคุณตายแล้ว เรื่องทั้งหมดก็จะได้จบสิ้นสักที ถ้าหากยังโชคดีมีชีวิตรอดกลับมา แผนกลงโทษก็จัดการกับคุณตามกฎของบ้านอีกอยู่ดี”
รอยยิ้มของเธอยังคงแฝงไปด้วยความเยาะเย้ย ย้ำเตือนว่าวันพรุ่งนี้ฉินหลั่งไม่รอดแน่แล้ว
ลูกศิษย์แผนกบังคับใช้กฎหมายสิบกว่าคนล้วนต่างก็รู้สึกแปลกๆ ฉินหลั่งกล้าท้าทายจั่วเฉินบิง ถ้าไม่เชือดไก่ให้ลิงดู อีกหน่อยในภายหลังแผนกบังคับใช้กฎหมายจะมีอำนาจได้ยังไงอีก?
“ทำร้ายพี่น้องของผม ต่อหน้าผมยังจะเรียกร้องทำร้ายผู้หญิงของผมอีก….”
สายตาของฉินหลั่งที่แฝงไปด้วยความเย็นชา พูดขึ้นว่า “ดูแล้ววันนั้นที่โดนตบไปห้าทีคงจะทำให้ไม่รู้สึกถึงการสั่งสอนใช่ไหม?”
“หุบปาก คุณมันคนไร้ประโยชน์ จะเอาอะไรมาสั่งสอนฉัน?”
ได้ยินคำคำนี้ ดวงตาของจ้าวฉูฉู่มืดมนลงทันที เขาโดนตบห้าทีที่ห้องโถงของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เย็นจีนนั้น เป็นเรื่องที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตของเธอ
เพียงเพราะตอนนั้นเธอยังด้อยกว่าคนอื่น เธอจึงทำได้แค่ยอมรับมัน
ตอนนี้ วันเวลาได้หมุนกลับมา
ฉินหลั่งโดนเสี่ยวฉวนทำร้ายจนพิการ เหลือแค่ให้ผ่านการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ ไหนเลยจะสู้กับเธอที่เป็นศิษย์ของแผนกบังคับใช้กฎหมายแห่งนี้ ที่มีฝีมือห่างจากเป็นหมื่นแปดพันเท่า
ดังนั้นเธอจึงไม่ยอมถอย ยังจ้องฉินหลั่ง พร้อมตอบกลับว่า “คุกเข่าลง แล้วตบตัวเองร้อยครั้ง ตบขาดไปแม้แต่ครั้งเดียว ฉันจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด”
กระบี่ยาวในมือของเธอชี้ไปยังพวกใต้บังคับบัญชามือใหม่ของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เย็นจีน ที่อยู่ภายใต้การดูแลของฉินหลั่ง
ฉางจื่อชงตะโกนพูดออกไปว่า “ฉินหลั่ง ไม่ต้องสนใจพวกเรา คุณรีบหนีไป ตราบใดที่ยังมีชีวิต ย่อมยังมีความหวังเสมอ”
“เพี๊ยะ…”
จ้าวฉูฉู่ ผลิกมือตบไปที่หน้าของฉางจื่อชงด้วยสันกระบี่
ต้องรู้ว่าลูกศิษย์พวกนี้ เป็นทายาทสืบสายเลือดครอบครัวที่ร่ำรวยของเย็นจีน เดิมก็ไม่เคยต้องโดนดูถูกอย่างนี้
แต่ว่าตอนนี้พวกเขาต้องทนรับทั้งหมด
“ใครอนุญาตให้คุณพูด?”
จ้าวฉูฉู่บีบไปที่คอของฉางจื่อชง พูดขึ้นอย่างยั่วยุฉินหลั่งว่า “ฉินหลั่ง ยังไม่คุกเข่าลงอีกหรือ?”
ฉินหลั่งพูดขึ้นด้วยแววตาเย็นชาว่า “คนของผม ผมสั่งสอนเอง”
“คุณกล้าแตะต้องคนของผมดู คุณตายแน่”
ลูกศิษย์หน้าเหลี่ยมของแผนกบังคับใช้กฎหมายคนหนึ่ง ก้าวไปข้างหน้า พูดขึ้นพร้อมคิดจะเตะฉินหลั่งว่า “หมอนี่ พูดกับศิษย์พี่แบบนี้ได้ยังไง เชื่อไหมว่าผมจะทำให้คุณตาย…”
พูดได้แค่ครึ่งเดียว อยู่ๆเสียงของเขาก็หายไป เพราะฉินหลั่งเข้ามายืนต่อหน้าเขาเมื่อไหร่ไม่รู้และมือขวายังบีบไปที่คอหอยของเขา
ผู้คนทั้งหมดเงียบลงทันที
ไม่มีใครเห็นว่าฉินหลั่งลงมือยังไง
ดวงตาคู่สวยของจ้าวฉูฉู่หรี่ลงเล็กน้อย แฝงไปด้วยความเยือกเย็นที่ไม่อาจปิดบังไว้ได้
ฉินหลั่งไม่ใช่พิการไปแล้วหรือ?
ทำไมยังมีกำลังต่อสู้?
ลูกศิษย์หน้าเหลี่ยมรู้สึกประหลาดใจ จากนั้นก็หัวเราะพูดขึ้นว่า “หมอนี่ คุณจะฆ่าผมก็ฆ่าเลย วางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาผู้คนอย่างนี้ มีประโยชน์อะไร?”
เขาเชื่อว่า นักโทษของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้อย่างฉินหลั่ง ไม่กล้าทำร้ายเขาหรอก
“แครก…” ฉินหลั่งบีบนิ้วของเขาหัก พร้อมเสียงที่ดังชัดเจน และคอของลูกศิษย์แผนกบังคับใช้กฎหมายก็ได้หัก แล้วล้มลงไปทั้งยืน
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ และเขาไม่สามารถตายตาหลับ
ทุกคนรู้สึกสั่นไหวในใจ
จ้าวฉูฉู่ตะโกนพูดขึ้นด้วยเสียงดังว่า “ฉินหลั่ง คุณหาที่ตาย คุณกล้าฆ่าคนของแผนกบังคับใช้กฎหมายหรือ?”
พวกพ้องนับสิบต่างชักกระบี่ของพวกเขาออกมาพร้อมเพรียงกัน
ฉินหลั่งไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เท้าซ้ายกระทืบลงพื้น เศษหินบนพื้นพุ่งออกไป
“อ้า…” พวกลูกศิษย์ของแผนกบังคับใช้กฎหมายนับสิบตะโกนร้องขึ้นพร้อมกัน ต่างวิ่งเข้ามาหาฉินหลั่ง แล้วต่างกระเด็นร่วงตกลงพื้น ร่างกายก็ถูกทำร้ายจนเต็มไปด้วยเลือด
พวกเขาดิ้นทุรนทุรายบนพื้น หลังจากนั้นก็เงียบสงบไป
เห็นพวกของตนเองตายไปหลายสิบคน สีหน้าของจ้าวฉูฉู่ก็เปลี่ยนไป เขาตะโกนออกไปด้วยความโกรธว่า “ฉินหลั่ง ฉินหลั่ง คุณกล้าฆ่าคนของแผนกบังคับใช้กฎหมายหรือ คุณกล้าทำขนาดนี้เลยหรือ?”
ไม่มีเสียงตอบกลับ ฉินหลั่งทำเพียงแค่ชี้นิ้ว
แผนการของจ้าวฉูฉู่ ที่อยากให้คนของฉินหลั่งเป็นเกราะป้องกันถูกทำลายลงแล้ว
เพราะว่าฉินหลั่งไม่จำเป็นต้องยุ่งเกี่ยวอะไรกับจ้าวฉูฉู่เลย
ปัง
ทันใดนั้นจ้าวฉูฉู่ขมวดคิ้วและพบว่ามีรูเลือดไหลออกมา
เลือดสดๆพุ่งกระจายออกมา
เขาล้มลงนอนหงาย
จ้าวฉูฉู่บิดตัวอยู่บนพื้นใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวและสีหน้าแสดงถึงอาการหวาดกลัว
ฉินหลั่งพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “ล้วนสมควรตาย ผมเคยพูดไว้แล้ว”
เมื่อเผชิญกับศัตรูที่ทรงพลังจากโลกภายนอก คนของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เหล่านี้จึงถือโอกาสนี้กำจัดพวกพ้องด้วยวิธีการที่รุนแรงเลวร้ายยิ่งกว่าศัตรูที่อยู่ตรงหน้า ฉินหลั่งจะทนได้อย่างไร?
เมื่อเห็นว่าฉินหลั่งกล้าหาญมาก ฉางจื่อชงและคนอื่นๆก็กรีดร้องพร้อมกับรีบวิ่งออกไปที่ประตูพร้อมกัน เหล่าลูกศิษย์ในวิลล่าที่รอความตายต่างหยิบอาวุธของพวกเขาขึ้นมาทีละคน เขาใช้ตัวคนเดียวปกป้องพวกพ้องทำให้คนของแผนกบังคับใช้กฎหมายทั้งหมดล่วงลงกับพื้น
ทหารที่บ้าคลั่ง รังที่บ้าคลั่งนี่คือความจริงสูงสุดของทหารชั้นนำ
สุดท้ายคนที่รอดชีวิตต้องการขับรถหนี แต่โดนโจวกางหยุงและลู้เป้าดักหน้าและตีไปที่หัวทำให้สมองแตกกระจาย
ความขุ่นมัวในใจของทุกคนถูกปลดปล่อยออกมา
ยังเหลือจ้าวฉูฉู่ที่ยังพอมีลมหายใจรวยริน
“คุณ … ฆ่า … พวกเดียวกัน … คุณจะ … ต้องได้รับ…ผลกรรม…”
“อืม ยังมีอะไรที่ต้องการจะพูดอีก ผมจะรอฟัง” ฉินหลั่งพูดขึ้นอย่างเรียบเฉย