รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 401 แสดงอำนาจ

บทที่ 401 แสดงอำนาจ
“ครูใหญ่ ผมรู้จักหมอนี้ดี ในมหาลัยเขาเป็นแค่พวกอันธพาล ขนาดใบประกอบวิชาชีพครูยังไม่มีเลย จะเป็นครูประจำชั้นของมอหกห้องหกได้ยังไงกัน?”
จูจี้เหวินพูดด้วยสีหน้าที่ดูถูก ตอนนี้เขาก็แค่อยากจะขัดขวางไม่ให้ฉินหลั่งเข้ามาในโรงเรียน ทางที่ดีไล่เขาออกไปด้วยก็ดี!
ปีนั้นนายแย่งเส้เหวินจี้งไปได้ ตอนนี้นายยังจะมาแย่งตำแหน่งฉันอีก ไม่มีทางซะหรอกนะ!
ฉินหลั่งไม่ใช่คนที่จะมาเป็นครูได้ และไม่มีเงื่อนไขในการเป็นครูอีก มหาลัยจีนหลิงไม่ใช่มหาวิทยาลัยครุศาสตร์สักหน่อย!
เขาลืมไปแล้วว่าตัวเองก็เป็นแค่ผู้ดีที่จบจากสาขาวิชาการจัดการ แล้วตัวเองเข้ามาในนี้ได้ยังไง……
“จี้เหวิน อย่าอคติกับเพื่อนใหม่แบบนี้สิ นายก็พึ่งจบจากมหาลัยมา ก็ยังได้เป็นครูประจำชั้นของโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยเลยนี่? ต้องรับเข้ามาอย่ากล้าหาญถึงจะเปิดโลกใหม่ของการศึกษาได้” ครูใหญ่ไม่สนใจอาการโมโหของจูจี้เหวิน
ที่สำคัญคือการมาของฉินหลั่งเป็นคำสั่งตรงจากเบื้องบน เขาก็ต้องทำตามไป ไม่มีสิทธิ์เจรจา
จูจี้เหวินครูใหญ่ไม่อยากมีเรื่อง ฉินหลั่งน่ะเหรอ ครูใหญ่ยิ่งมีเรื่องกับเขาไม่ได้เข้าไปใหญ่!
และการมาของฉินหลั่งทำแผนการทุกอย่างของจูจี้เหวินวุ่นวาย มอหกห้องหกนี้ จูจี้เหวินอยากจะเข้าไปเป็นครูประจำชั้นนานแล้ว ในหัวก็มีแผนการที่สมบูรณ์ไว้อีกด้วย
จูจี้เหวินไม่เหมือนกับครูคนอื่นที่เอาแต่หลบซ่อน ไม่กล้าเถียงต่อหน้า ในครึ่งปีนี้เขาคิดวิธีที่จะเป็นครูประจำชั้นของมอหกห้องหกมากมาย ถ้าเป็นครูประจำชั้นห้องนี้ สิ่งที่เขาอยากได้ก็จะได้ในไม่ช้า
พอได้เป็นครูประจำชั้น จูจี้เหวินก็จะใช้โอกาสนี้ทำความรู้จักกับผู้ปกครอง ขยายวงสังคมให้ตัวเองเป็นที่รู้จักมากขึ้นในเย็นจีน ผลักดันให้เขาได้เข้าไปในสำนักการศึกษา
ถ้าหากใช้ความสามารถเขาส่งนักเรียนพวกนี้เข้ามหาลัยได้ทั้งหมด พวกผู้ปกครองก็คงจะขอบคุณกันใหญ่ เขาก็จะได้มีที่ยืนในสังคมชนชั้นสูงของเขตเฟิงโจว
และถ้าการจัดการของเขาล้มเหลว ก็ไม่ขาดทุนอะไร ด้านหน้าก็ไล่ครูประจำชั้นออกไปหลายสิบคนแล้ว เขาคิดไว้ว่าจะเข้าไปเป็นแทนในเมื่อไม่มีคนไปทำ และยังจะได้ชื่อเสียงที่ว่ามีความรับผิดชอบอีกด้วย
ไปต่อหรือถอยหลัง ก็เป็นแค่ตัวเลือกเพิ่มดีๆทั้งนั้น ต่างช่วยทำให้หน้าที่การงานเขาก้าวหน้าทั้งหมด
และนักเรียนอีกสามเดือนก็จะจบแล้ว ก็เหลือแค่เดินขึ้นท่าเรือเท่านั้น เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถส่งพวกนักเรียนขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัยทั้งหมด……
อีกอย่างครูประจำชั้นของมอหกห้องหกก็พึ่งเข้ามาทำได้แค่สองอาทิตย์ ก็ถูกตีจนหัวแตกแล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังก็คือเขาเอง เป้าหมายก็เพื่อให้ได้ห้องนี้มาให้ได้
ครูใหญ่ตอนแรกก็ตกลงแล้ว จูจี้เหวินก็จะได้เป็นครูประจำชั้นห้องนี้ในอาทิตย์นี้แล้วแท้ๆ
เพื่อการนี้เขายังใช้วงสังคมของเขาเยอะมาก ปูทางเดินทุกอย่างไว้เสร็จสรรพ สุดท้ายไม่คิดว่าฉินหลั่งจะออกมาอีก
“ช่วยไม่ได้ จี้เหวิน ฉันเปลี่ยนการตัดสินใจนี้ไม่ได้” ครูใหญ่ผายมือพูด
จูจี้เหวินบ่นอยู่ครึ่งวัน สุดท้ายก็ต้องเดินออกมาคอตก
ตลอดทางจูจี้เหวินกำหมัดแน่น บ่นพึมพำว่า:
“ฉินหลั่ง! ครั้งก่อนนายก็แย่งเเฟนฉันไป ครั้งนี้ก็ยังมาแย่งงานฉันอีก นายเกิดออกมาแล้วก็ต้องถูกฉันเหยียบย่ำลงดิน การอยู่ของนายก็เพื่อพิสูจน์ความเก่งของฉัน!”
“คอยดูเถอะ! ในเมื่อมาแล้ว ฉันจะทำให้นายอยู่ไม่เป็นสุข นายจะต้องเสียใจที่เข้ามาที่นี่……”
ในวันที่สองที่จูจี้เหวินพูดกับครูใหญ่เสร็จ ฉินหลั่งก็ดันประตูห้องพักครูของครูใหญ่ และพูดว่ามาทำอะไร
ครูใหญ่เป็นคนแก่ที่ผมหงอกเต็มหัว พอเห็นใบหน้าฉินหลั่งก็ต้องอึ้งเล็กน้อย คนตรงหน้ารูปหล่อเสียจริง
เขารีบเดินอ้อมโต๊ะทำงาน ไปจับมือทักทายฉินหลั่ง: “ยินดีต้อนรับนะ ครูฉิน เมื่อวานผมไปบอกกับมอหกห้องหกไว้แล้วล่ะ ตอนนี้พวกเราไปห้องประชุมกัน ครูท่านอื่นรอต้อนรับคุณอยู่”
ทั้งสองเดินไปห้องประชุมชั้นสอง เปิดประตูเข้าไป เห็นเพียงบนโต๊ะยาวมีครูคนอื่นนั่งอยู่เต็มไปหมด
พอพวกเขาเข้าไปแล้ว ห้องประชุมก็เงียบลงทันที สายตาทั้งหมดมองไปที่ฉินหลั่งที่เดียว
ฉินหลั่งกวาดตามอง ก็เห็นเพื่อนร่วมมหาลัยของตัวเองจูจี้เหวิน
จูจี้เหวินทำหน้าบูดบึ้ง มองฉินหลั่งกลับ เขาแทบจะจำไม่ได้ ฉินหลั่งเปลี่ยนไปเยอะมากเลย
แต่ว่าไม่นานเขาก็หันหน้าหนี เหมือนไม่เคยรู้จักฉินหลั่งคนคนนี้มาก่อน วางมาดไว้ให้ตัวเองดูน่าเกรงขาม
ฉินหลั่งคิดแล้วก็จริง ถ้าจูจี้เหวินยิ้มและทำตัวดีกับตัวเองก็คงจะเป็นเรื่องแปลกมาก
บรรยากาศดูอึดอัด พวกคุณครูที่พอได้เห็นหน้าตาอันหล่อเหลาของฉินหลั่งแล้วก็ถูกดึงดูดสะกดไว้ทันที พวกเขามองอยู่นานสองนาน แต่สายตาก็ยังดูแปลกหน้า ยิ่งไปกว่านั้นยังดูขัดแย้งอีกด้วย
ทุกคนต่างคิดว่า คนดวงซวยคนนี้มีแค่หน้าตาดีเท่านั้น ก่อนมาก็ไม่สืบประวัติของมอหกห้องหกก่อนเหรอ?
เกรงว่าอีกหนึ่งอาทิตย์ ฉินหลั่งก็คงได้นอนลงโรงพยาบาลแน่……ครูบางคนก็เริ่มสรุปชะตาของฉินหลั่งแล้ว
ไม่เป็นมิตร บรรยากาศดูไม่เป็นมิตรเลย คนส่วนใหญ่ดูจะไม่ต้อนรับฉินหลั่งเลย
ครูใหญ่ให้ฉินหลั่งนั่งเก้าอี้ตัวที่หนึ่งข้างตัวเองด้านซ้ายมือ และพูดว่า:
“ไม่พูดมากแล้ว ฉินหลั่งเป็นครูประจำชั้นคนใหม่ของพวกเรา ต่อไปรับผิดชอบดูแลมอหกห้องหก ทุกคนต้องสนับสนุนการทำงานของเพื่อนคนใหม่ด้วยนะ”
“เหอะ” จูจี้เหวินสีหน้าตอนนี้ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
นี่เท่ากับว่าเริ่มตีตัวเป็นศัตรูกับฉินหลั่งเป็นคนแรก
ต่อมา ครูที่นั่งใกล้จูจี้เหวินสวมแว่นตาหน้าตาจริงจังเข้มงวดก็ลุกขึ้นพูดว่า:
“คุณฉิน ขอถามหน่อยว่าคุณมีใบประกอบวิชาชีพครูไหม? ก่อนหน้านี้มีประสบการณ์การสอนมาหรือเปล่า? คุณเคยตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับการศึกษามาแล้วเท่าไหร่? คุณมาในโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเย็นจีนมีวิธีการสอนอย่างไรบ้าง?”
ครูท่านนี้ได้ทราบข้อมูลจากจูจี้เหวินก่อนหน้านี้แล้ว คำถามติดต่อกันก็เพื่อท้าทายฉินหลั่ง ทำให้เขาเสียหน้า
“คุณคือ?” ฉินหลั่งไม่ตื่นตระหนกเลย แต่กลับยิ้มกว้าง และมองอีกฝ่าย
“ผมชื่อหลิวซูเซิง เป็นครูในโรงเรียนมัธยมหัวเจี๋ยมาเกินยี่สิบปีแล้ว นักเรียนที่เคยสอนกระจายอยู่ทั่วเหนือใต้ออกตก รวมไปถึงแถบยุโรป บางคนตอนนี้ยังได้เป็นข้าราชการชั้นสูง บางคนได้เป็นคนรวยไปแล้วก็มี”
หลิวซูเซิงพูดอย่างภาคภูมิใจ เหมือนว่าความสำเร็จของนักเรียนพวกนั้น เป็นเขาคนเดียวที่ช่วยอย่างนั้น
“อืม ครูหลิวพูดมาก็ถูก ครูควรรอบรู้ เป็นแบบอย่างที่ดี ไม่ทราบว่าคุณเคยได้ยินคำนี้หรือเปล่า?”
หลิวซูเซิงไม่เข้าใจ คำนี้ก็เป็นคำที่มหาวิทยาลัยครุศาสตร์ชอบเขียนในหนังสือสมุดเป็นประจำ ฉินหลั่งอยากจะพูดอะไรกัน?
“ผมก็ต้องรู้อยู่แล้ว คุณฉิน หมายความว่ายังไง?” หลิวซูเซิงแสดงความเป็นผู้อาวุโสของตัวเองออกมา และถามอย่างมั่นใจ
“เวลานายพูดก็เอาแต่เย้ยหยันถากถาง เอาแต่บ่นพึมพำไม่หยุด ไม่มีมารยาท ไม่มีใครสั่งใครสอน จะมาเป็นครูได้ยังไง จะมาเป็นคนสอนหนังสือได้ยังไงกัน?”
ฉินหลั่งพูดไปอย่างไม่เกรงใจ น้ำเสียงเหมือนผู้ใหญ่สั่งสอนเด็ก บรรยากาศในห้องประชุมดูตึงเครียดขึ้นมาทันที
“นายกล้าด่าฉันงั้นเหรอ?”
หลิวซูเซิงไม่อยากจะเชื่อเลย เขาที่เป็นคนเข้ามาใหม่กล้าด่าเขาต่อหน้าครูทุกคนแบบนี้?!
จองหองเกินไปแล้ว?!
“คนจร……”
ฉินหลั่งย้ายเก้าอี้ไปข้างๆ จากนั้นก็นั่งยกขาขึ้นมาและกระดิกเท้า ท่าทีดูจะเกินหน้าเกินตากว่าครูใหญ่ด้วยซ้ำ