รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 93 กัดเธอ

บทที่ 93 กัดเธอ
“คุณอีกแล้ว！”เห้อหยู่เฉินจำจงยู่ได้ เขาพูดเสียดสี：“ร้องเพลงไม่ดี ยังทำหมาผมป่วย คุณนี่มันใช้ได้จริงๆ”
เวลานี้ท้องน้อยของจงยู่ปวดมาก ตาของเธอลืมไม่ค่อยขึ้น คำพูดของเห้อหยู่เฉินทำให้เธอฟังดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจ เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ส่วนเฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนาน พวกเธอไม่รู้ว่าน้ำเป็นเย้นนีที่ให้จงยู่
“วี๊หว่อวี๊หว่อ……”เวลานี้ รถพยาบาลที่เฉินจิ้งอี๋เพิ่งโทรเรียก120กำลังกะพริบไฟสีแดงน้ำเงินมา ขับเข้ามาที่คฤหาสน์ จอดข้างๆแดนหลัง หมอผู้ชาย2คนเอาเปลลงมาจากรถ
“ไปโรงพยาบาลก่อน”เฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนานประคองจงยู่ไปที่เปล
“หยุด！”เห้อหยู่เฉินร้องเสียงดัง：“ให้พวกคุณไปแล้วเหรอ！”
พวกเฉินจิ้งอี๋ได้แต่หยุด
สายตาเห้อหยู่เฉินมองไปที่เย้นนี：“เอาน้ำให้หมอ ให้พวกเขาตรวจว่าด้านในมียาพิษหรือไม่”
“ค่ะ！”เย้นนีหยิบขวดน้ำที่พื้นมา ส่งให้หมอ หมอจำตัวตนของเห้อหยู่เฉินได้ จะกล้าละเลยได้อย่างไร รีบใช้อุปกรณ์ในรถพยาบาล ตรวจน้ำอย่างคร่าวๆทันที
ขณะเดียวกัน หลิวอันฉีก็ให้หมออีกคน รักษาหมาของตัวเอง หมอใช้ยาแก้วปวดทันที ฉีดยาแก้ปวดไปที่หมา เพื่อให้อาการป่วยของหมาคงที่ก่อน
“คุณชายเห้อ ผลตรวจออกมาแล้ว ในน้ำมีส่วนประกอบของ Hyocine-Pentothalอยู่จริงๆ ใช้สิ่งนี้ไป จะทำให้เจ็บปวดอย่างรุนแรง……”หมอผู้ชายคนหนึ่งวิ่งลงมาจากรถพยาบาล พูดไปที่เห้อหยู่เฉิน
ได้ยินดังนี้ ทั้งงานก็โกลาหลขึ้นมา เห้อหยู่เฉินมองไปที่จงยู่ด้วยความโกรธ ส่วน จงยู่ก็ลืมตา เธอมองไปที่เย้นนี ตอนนี้ เธอจึงเข้าใจที่เย้นนีกำลังทำร้ายตัวเอง
“เป็นเธอ คุณชายเห้อ น้ำขวดนี้…เธอให้ฉันค่ะ ……”จงยู่ค่อยๆยกแขนขึ้นมา ชี้ไปที่เย้นนี
“คุณเหลวไหล！”เย้นนีพูดอย่างตื่นตระหนก เธอรีบมองไปที่เห้อหยู่เฉิน กลัวเธอเชื่อจงยู่：“คุณชายเห้อ เธอไม่ชอบที่ฉันกล่าวหาเธอ ก็เลยใส่ร้ายฉันค่ะ”
“เหลวไหล ท้องฉัน…เจ็บก็เพราะเธอด้วย……”จงยู่มองไปที่เย้นนีด้วยความโมโห
“เธอทำเพื่อจะปิดบังความจริงชัดๆ ตัวเองเลยดื่ม คุณอย่ามาใส่ร้ายฉัน ยอมรับตรงๆกับคุณชายเห้อ คุณชายเห้อก็จะให้อภัยคุณ ……”เย้นนีตื่นตระหนก แต่ไม่กลัว วันนี้เธอจะให้จงยู่เอาหนี้กับดอกเบี้ยที่ติดค้างตัวเองคืนกลับมา
“คุณคงจะไม่ชอบที่ผมว่าคุณใช่ไหม ก็เลยทำร้ายหมาของผมน่ะ？”เห้อหยู่เฉินมองจงยู่อย่างเยือกเย็น：“คุณรู้ซะบ้างนะ การแข่งครั้งนี้ผมเป็นสปอนเซอร์ ผมว่าคุณได้ สำหรับคุณแล้วได้แค่พยักหน้ารับปากเท่านั้น มีอารมณ์ ก็ต้องทนไว้”
จงยู่มองเห้อหยู่เฉิน ส่ายหน้า ไม่ใช่แบบนี้ เธอไม่มีความเห็นต่อเห้อหยู่เฉินสักนิด ทั้งหมดเป็นแผนของเย้นนี
“ทำลายนารูโตะของผม และยังทำร้ายหมาของผม ผมว่าคุณคงเบื่อชีวิตมากใช่ไหม？”น้ำเสียงของเห้อหยู่เฉินยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ：“ดอกทอง ถ้าหมาของผมตายล่ะก็ ผมว่าคืนนี้คุณออกไปจากคฤหาสน์นี้ได้ไหม……”
เวลานี้เอง หลิวอันฉีย่ำรองเท้าส้นสูง ไปตรงหน้าจงยู่ด้วยความเร็ว ไม่พูดอะไรสักคำ ก็ตบไปที่หน้าจงยู่แรงๆสองที จนเฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนานต่างยังไม่ได้สติคืนมา
“หน้าด้าน ยังจะกล้าวางยาหมาฉัน หมาของฉันแพงกว่าหมาคุณเป็น100เท่า คุณมีสิทธิ์อะไร？”หลิวอันฉีพูดอย่างเลวทราม
พูดจบ ก็เดินกลับไปข้างๆเห้อหยู่เฉิน
“แอนดี้เป็นไงบ้าง？”เห้อหยู่เฉินถามหลิวอันฉี
“ฉันให้หมอฉีดยาแก้ปวดให้แอนดี้แล้ว ตอนนี้ไม่หงุดหงิดแบบเมื่อกี๊แล้ว แล้วก็ไม่ครวญครางอีก …”หลิวอันฉีพูดไปที่เห้อหยู่เฉิน หมอผู้ชายคนนั้นจูงแอนดี้เข้ามา：“คุณชายเห้อ หมาของคุณไม่เจ็บชั่วคราวแล้ว แต่ยังต้องหาสัตวแพทย์เฉพาะทางมาดูมัน……”
“ไม่ต้องแล้ว…”เห้อหยู่เฉินก้มตัวเล็กน้อย ลูบหัวเยอรมันเชพเพิร์ด สายตาเขามองไปที่จงยู่ พูดกับเยอรมันเชพเพิร์ดอย่างหม่นหมอง：“แอนดี้ รู้ไหมทำไมเมื่อกี๊แกถึงเจ็บ？ก็เพราะเธอ อยากเอาคืนไหมล่ะ ……”
เยอรมันเชพเพิร์ดเหมือนจะฟังเข้าใจคำพูดของเห้อหยู่เฉิน มันยิงฟันไปหาจงยู่
“คุณชายเห้อ คุณจะทำอะไร？”เฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนานตกใจมาก จงยู่ก็ลืมตาโต มองเยอรมันเชพเพิร์ด
เห้อหยู่เฉินจะสนใจคำพูดของพวกเธอได้อย่างไรกัน เขาตบไปที่ตัวเยอรมันเชพเพิร์ด ปลดเชือกจูงหมา เยอรมันเชพเพิร์ดสะบัดลิ้นยาววิ่งไปที่จงยู่
เฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนานเวลานี้ยังจะกล้าอยู่ข้างๆจงยู่？พวกเธอหนีไปทั่ว
เวลานี้จงยู่ก็ไม่สนใจอาการท้องน้อยที่เจ็บปวดแล้ว มองท่าทางดุร้ายของเยอรมันเชพเพิร์ด จงยู่ก็รีบวิ่งไปด้านหลัง
ทุกครั้งที่วิ่ง ท้องน้อยของเธอก็จะเจ็บมาก
จงยู่วิ่งเข้าไปรอบๆทะเลสาบที่เทียม เยอรมันเชพเพิร์ดก็พุ่งเข้าไป มันพุ่งไปที่ข้างกายจงยู่ พร้อมกับโชว์ฟันเขี้ยว แล้วกัดไปที่จงยู่
เพื่อที่จะหลบ จงยู่จึงใช้กำปั้นตีหัวหมา แต่เธอที่อ่อนแอจะสู้เยอรมันเชพเพิร์ดได้อย่างไร？เสื้อของจงยู่พูดเยอรมันเชพเพิร์ดกัดไปหนึ่งที
เวลานี้ฉินหลั่งที่อยู่ที่จีนหลิง ดื่มจนเมาแล้ว ชูแก้วขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่ำ ชนแก้วกับหวงเกอ：“ดื่ม คุณหาเมียได้ดีจริงๆ”
เสียงดัง“ตู้ม”จงยู่ตกลงไปในน้ำ ทั้งตัวเธอเปียกหมด สำลักน้ำลาย ลุกขึ้นมาอย่างสู้สุดชีวิต แขนถูกเยอรมันเชพเพิร์ดกัดไปหนึ่งที เลือดไหลออกมา
ฉินหลั่งชนแก้วกับพวกรูมเมท ชนเหล้ากระเด็นออกมา พวกเขาหัวเราะเสียงดัง ฉินหลั่งดื่มหมดแก้วอีกครั้ง เขาไม่เคยมีความสุขอย่างคืนนี้มาก่อน
ในทะเลสาบเทียม คนและหมาส็กันจนน้ำกระเซ็นไปทั่ว แรงของเยอรมันเชพเพิร์ดมีมากมาย แต่จงยู่ได้มาถึงจุดที่อ่อนล้าสุดๆแล้ว เสื้อที่ตัวของจงยู่ถูกกัดจนเป็นรอยขาดมากมาย ที่ตัวก็ถูกกัดไปสองสามที เลือดไหลออกมาตลอด บอกกับความปวดที่ท้องน้อยอย่างมาก ตอนนี้จงยู่ตายซะยังดีกว่า
เยอรมันเชพเพิร์ดกำลังหาโอกาส มันอยากกัดคอจงยู่ทำให้เธอตาย
ที่ทะเลสาบเทียม ทุกคนต่างมองฉากนี้ เฉินจิ้งอี๋กับกัวย่าหนานยกมือสูงขอร้องเห้อหยู่เฉิน แต่ไม่มีประโยชน์ สำหรับเห้อหยู่เฉินแล้ว เยอรมันเชพเพิร์ด“ไม่ทันระวัง”ก็กัดตายได้ แค่เงินชดเชยจำนวนมากมาย ก็ไม่ส่งผลต่อชื่อเสียงเขาแล้ว
“ห่า นี่ไม่ใช่การประกวดเหรอ？ทำไมบนเวทีไม่มีคน แล้วยืนตรงนี้หมดทำไม？”ตอนนี้เอง ด้านหลังฝูงคนก็มีเสียงขึ้นมาไม่หยุด
ทุกคนหันไปมอง เห็นแค่สาวสวย4คนเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่ม สาวสวย4คนต่างมีวคามเป็นนางแบบสุดๆ รูปร่างน่าหลงใหล ทุกคนต่างไม่แย่กว่าหลิวหยิน ส่วนวัยรุ่นสวมแว่นกันแดด สวมเสื้อยืดตัวใหญ่ กางเกงฮาวาย ขาล่ำๆนั้นมีขนเต็มไปหมด เหมือนสวมกางเกงขนสัตว์ขายาว ที่เท้าเขาสวมรองเท้าแตะ
“นี่ คุณคือใคร ทำไมเข้ามา ไม่รู้ว่าคุณชายเห้ออยู่นี่เหรอ？”กลุ่มผู้ชมกลุ่มหนึ่ง เพื่อแสดงอยู่ตรงหน้าเห้อหยู่เฉิน ชี้ไปที่วัยรุ่นที่เพิ่งมา พูดอย่างไม่เกรงใจ
วัยรุ่นใช้มือกดแว่นกันแดดลง มองผู้ชมคนนั้นแวบหนึ่ง จากนั้นให้สาวสวยสี่คนที่อยู่ข้างกายเขารอ เขาเดินไปตรงหน้ากลุ่มผู้ชมอย่างไม่ใส่ใจ ถามเบาๆ：“เมื่อกี๊คุณพูดกับผม？”
“ไร้สาระ คุณชายเห้อยังอยู่ที่นี่ ยังต้องให้คุณมาวางมาดใส่ที่นี่อีกเหรอ……”ปากของกลุ่มผู้ชมยังแข็งกร้าว ในใจยังคงกังวลเล็กน้อย แต่ไม่รอเขาพูดจบ วัยรุ่นก็ยื่นมือไปแตะปากเขา“เพลียะเพลียะเพลียะ”ตีไป10ที
ตีเสร็จ ปากของผู้ชมก็บวมเปล่ง เดิมทีใบหน้าที่หล่อเหลานั้น ตอนนี้กลายเป็นหน้าบิดเบี้ยว เด็กชาย20กว่าปีก็ทำท่าทางใกล้จะร้องไห้
“คุณชายเห้อ เขาตีผม……”ผู้ชมร้องไห้พร้อมฟ้องไปที่เห้อหยู่เฉิน
“ไปไกลๆซะ！”เห้อหยู่เฉินไม่ใช่แค่ไม่ช่วยเขา แต่ยังชกเขา
จมูกของผู้ชมเลือดออก เขาก็น่าอนาถมากเลย？ถูกตีไปถึงสองครั้ง รู้แบบนี้แล้วคงไม่อวดเก่งแบบนี้
คนอื่นๆก็มองไม่ชัดเจน เห้อหยู่เฉินหมายความว่าไง？วัยรุ่นที่มาใหม่นี้ทำไมหยิ่งขนาดนี้ แม้แต่เห้อหยู่เฉินก็ยังไม่แคร์？
“คุณชายฉิน คุณมาถึงเซี่ยงไฮ้เมื่อไหร่ จะมาทำไมไม่ให้คนมาแจ้งผมล่ะ？ผมจะได้ให้คนไปรับ……”เห้อหยู่เฉินเดินไปตรงหน้าวัยรุ่น ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ห่าเอ๊ย คุณชายฉินคนไหน ทำให้คุณชายเห้อกลัวขนาดนี้？”คนอื่นต่างงุนงง
“คุณชายเห้อเป็นถึงลูกเศรษฐีระดับต้นๆกับหวางซือชง ยังมีคนที่ทำให้เขาก้มหัวได้ด้วยเหรอ？”
“สูงกว่าคุณชายเห้อ นามสกุลฉิน เกรงว่าน่าจะมีแค่ตระกูลฉินแห่งเย็นจีน”
“ใช่ แน่ๆอ่ะ ในเน็ตบอกว่าคุณชายฉินคนนี้เป็นชู้กับดาราสาวในวงการมากกว่าครึ่งวงการ ถ้าเอาคลิปที่เขาอยู่ในผับกับดาราสาวโพสต์ ยังเยอะซะยิ่งกว่าภาพเว็บโป๊อีก”
……
จากปฏิกิริยาตอบสนองของเห้อหยู่เฉิน ก็มีคนในงานเดาสถานะของวัยรุ่นคนนั้นออก
วัยรุ่นที่มาก็คือน้องแปดของฉินหลั่ง—-ฉินเทียน เพราะว่าแต่ไหนแต่ไรมาฉินเทียนไม่สนใจที่จะแย่งตำแหน่งเจ้าของวงศ์ตระกูล ดังนั้นตัวตนของเขาค่อนข้างที่จะไร้ตัวตนเล็กน้อย
ตระกูลฉินแห่งเย็นจีนเป็นตระกูลฉินตระกูลหนึ่งที่จงใจ“ก่อสร้าง”บนโลก ลูกหลานตระกูลฉินที่“ไม่มีความต้องการใดๆ”เหมือนฉินเทียนพวกนั้นก็ถูกจัดให้เป็นสถานะนี้ของตระกูล
ถึงแม้เป็นตระกูลฉินจะเป็นตระกูลที่จงใจ“สร้าง”ความมั่งคั่งก็ยังห่างไกลกับตระกูลฉินที่แท้จริง แต่ก็ยังคงเป็นครอบครัวใหญ่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในจีน อย่างน้อยเห้อหยู่เฉินเห็นฉินเทียนแล้ว ก็ไม่กล้าทำตามอำเภอใจอะไรอีก
“อย่ามาทำตีสนิทกับผมที่นี่นักเลย ผมมาเพื่อดูการคัดเลือก ทำไมไม่มี？อีกอย่าง ที่ทะเลสาบนั่นเกิดอะไรขึ้น？”ฉินเทียนพูดไปที่เห้อหยู่เฉินอย่างไม่เกรงใจ ไม่ไว้หน้าเห้อหยู่เฉิน แต่เขาไม่กล้าบ่นใดๆ
“อ้อ เดิมทีกำลังดำเนินการ แล้วเมื่อกี๊ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งวางยาหมาผม ตอนนี้ผมให้หมาของผมไปกัดเธอ ดูว่าต่อไปเธอยังจะกล้าไม่กล้า……”เห้อหยู่เฉินพูดพร้อมชี้ไปที่จงยู่ที่กำลังดิ้นรนอยู่ไม่ไกล
“คุณนี่โหดร้ายเสียจริง”ฉินเทียนหัวเราะเรียบๆ เขาโอบสาวสวยทั้ง4คนไปข้างๆ มองไปที่ทะเลสาบไกลๆ เขามองเห็นชัดแค่หมาตัวหนึ่งกำลังโจมตีผู้หญิงคนหนึ่งอย่างบ้าคลั่ง เพราะว่าคลื่นน้ำไม่หยุดซัด เขาเลยมองหน้าหญิงสาวคนนั้นไม่ชัดเจน
“ที่บ้านผมเลี้ยงสิงโตแอฟริกาตัวหนึ่ง ถ้าใครวางยาสิงโตของผม ผมก็จะให้สิงโตกัดเขา คนแบบนี้สมควรตาย……”ฉินเทียนพูดอย่างสบายๆ ในตอนนี้เอง หมาในน้ำก็พุ่งไปที่คอของหญิงสาว แล้วก็หยุดไปชั่วขณะ ฉินเทียนมองใบหน้าคนนั้นชัดๆ เขาอดไม่ได้ที่จะตกใจ เขาจำได้ ผู้หญิงที่ถูกกัดเคยเจอที่เกาะป่ายฮัว แฟนสาวของพี่ใหญ่ —-จงยู่
“อ้าปาก！อ้าปาก！หมาที่เลี้ยง อ้าปากให้ฉันสิ ……”ฉินเทียนก้าวออกไป วิ่งไปที่ทะเลสาบเทียมอย่างบ้าคลั่ง ……