Emperor of Steel-กำเนิดใหม่จักรพรรดิเหล็กไหล – ตอนที่ 35 การพัฒนาเหมือง (4)

บทที่ 35 การพัฒนาเหมือง (4)
“นายน้อย! นายน้อย?! นายน้อย?!”
ลุคที่กำลังอ่านหนังสือเวทมนตร์ที่ยืมมาจากมิวท์เริ่มขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงเรียกของฟิลิปที่ดังไม่หยุดหย่อน
“มีอะไรเซอร์ฟิลิป? ทำไมเจ้าถึงมายืนครวญครางเปแนเด็กแบบนี้กัน?”
“ข้าจะไม่ร้องครวญครางได้ยังไง? เมื่อไหร่ท่านจะทำตามสัญญาที่บอกว่าจะซื้อกิกันท์ให้ข้ากันละ?”
ย้อนกลับไปที่เมืองลาเมอร์ ลุคได้ให้คำมั่นสัญญากับฟิลิปที่เวทีสนามประลองกิกันทื เขาบอกกับฟิลิปว่า ถ้าเขาชนะกิกันท์ของฝั่งเคานต์โมนาร์ช ลุคก็จะซื้อกิกันท์ตัวใหม่ให้ฟิลิป
ด้วยคำพูดเหล่านั้นฟิลิปชนะการแข่งขัน แต่ลุคกลับยุ่งกับเรื่องอื่นๆ มากจนไม่สามารถทำตามที่สัญญาได้สักที
ท้ายที่สุดฟิลิปผู้เบื่อหน่ายกับการรอคอย จึงพยายามเรียกร้องความเป็นธรรมด้วยวิธีของเขาเอง
“ท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้ ผู้คนจะคิดยังไงกัน หากพบว่าลูกหลานของนักรบผู้ยิ่งใหญ่รากันต์เป็นคนไม่รักษาสัญญา ข้าสาบานได้เลยว่าพวกเขาจะต้องชี้นิ้วใส่ท่านแน่นอน”
“ข้าควรจะเปลี่ยนไอ้สารเลวนี่ให้กลายเป็นเดธไนท์ดีไหมนะ”
แต่ผู้เชี่ยวชาญที่พูดมากไร้สาระยังเป็นอะไรที่มีประโยชน์กว่าเดธไนท์ที่โง่เง่า
ในทางกลับกันลุคได้ตัดสินใจที่จะสอดแนมหอคอยเวทมนตร์เวอร์ริทัสและการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นกับที่นั่นในช่วง 500 ปีที่ผ่านมา
“ตกลง งั้นเรามาทำสัญญาซื้อกิกันท์กันเลย”
“อ๊ะ?!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ฟิลปก็รีบวิ่งไปหาลุคทันที
แต่เมื่อเซอร์โรเจอร์ได้ทราบข่าวเกี่ยวกับการซื้อกิกันท์
“นายท่าน นี่ท่านจะซื้อกิกันท์ตัวใหม่อย่างนั้นหรอ?”
“ก็ฟิลิปต้องการนี่นา”
เมื่อเห็นลุคพูดแบบนั้นฟิลิปก็เริ่มมองไปที่โรเจอร์อย่างหวาดกลัว
และราวกับว่าโรเจอร์มีแสงสว่างในดวงตาของเขา เขาหันไปหาลุคแล้วพูดว่า
“ถ้าอย่างนั้นข้าจะไปกับท่านเอง”
“นายพลอัศวินจะไปด้วยอย่างนั้นหรอ?”
“ใช่ เนื่องจากช่วงนี้มีมอนสเตอร์ออกมาให้เห็นเป็นจำนวนมาก มันจึงไม่ใช่เรื่องดีเลยที่จะออกไปโดยไม่มีอัศวินคุ้มกัน ดังนั้นข้าคิดว่าข้าควรไปเองดีกว่า”
เมื่อโรเจอร์พูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่ฟิลิปด้ยหน้าตาที่น่าเกลียด
“นอกจากนี้ข้ายังมีความรู้เรื่องกิกันท์ค่อนข้างมาก หากท่านพาฟิลิปไปด้วย ท่านจะต้องได้กิกันท์ห่วยๆที่มีข้อบกพร่องที่น่ารำคาญและมีประสิทธิภาพต่ำอย่างแน่นอน”
“ไม่นะ นี่ท่านยังมองข้าเป็นมนุษย์อยู่ไหมเนี่ย…”
เสียงสะอื้นเล็กๆหลุดออกมาจากปากของฟิลิป แต่ในไม่ช้าเขาก็หยุดเมื่อเห็นโรเจอร์กำหมัดแน่น
หลังจากเห็นอย่างนั้นลุคก็ตัดสินใจพาโรเจอร์ไปด้วย
เขารู้ว่าการไม่ซื้อกิกันท์ก็เป็นทางเลือกหนึ่งเช่นกัน แต่มันจะเป็นการดีที่สุดที่จะซื้อมาเพื่อปิดปากของฟิลิป
และแล้วลุค,โรเจอร์และฟิลิปก็เดินทางไปทางเหนือ
ในตอนแรกพวกเขาคิดที่จะเดินทางโดยใช้เรือ อย่างไรก็ตามเนื่องจากภัยแล้งที่ผ่านมาเรือในแม่น้ำสายใหญ่จึงถูกระงับการเดินทางเพราะฉะนั้นการเดินทางทางบกจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
“เพราะระดับแม่น้ำที่ลดลงแท้ๆ เราถึงไม่สามารถใช้เรือได้”
ขณะที่ฟิลิปบ่นเหนื่อยเกี่ยวกับการขี่ม้า โรเจอร์ก็โต้กลับมาที่เขาในทันที
“เรืออาจจะเกยตื้นได้ แต่อัศวินที่เกลียดการขี่ม้า? หึ! ผู้คนจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“ก็คงจะพูดว่าข้าเป็นคนขี่ม้า จะว่าไปนายท่านกำลังจะไปซื้อกิกันท์ แล้วการซื้อมือถือล่ะ ตอนนี้โทรศัพท์มือถือกำลังเป็นที่นิยมในหมู่ขุนนางมากๆเลยนะท่าน”
“ข้าไม่ต้องการมัน ข้าไม่ชอบเสียเงินไปกับสิ่งของไร้ค่า”
รถที่เคลื่อนที่ด้วยเครื่องจักรไอน้ำนั้นเป็นยานพาหนะที่ไม่ได้แตกต่างจากเกวียนในการขนส่งมากนัก
นอกจากนี้ความเร็วของมันยังเร็วพอๆกับรถม้าซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงถูกมองว่าหรูหรามากกว่ายานพาหนะ
“ถ้าข้าจะซื้ออะไรสักอย่าง ข้าก็จะซื้อของที่มีน้ำหนักมากๆเช่นกิกันท์ที่สามารถบรรทุกและขนของทีละหลายๆชิ้นได้”
รถพ่วงที่กำลังเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงกันข้ามเองก็เป็นรถที่ใช้ไอน้ำเช่นกัน มันมีคนห้าคนกำลังถือผ้าชิ้นใหญ่ห่อของที่บรรทุกมา พร้อมกับชายและหญิงที่แต่งตัวเหมือนพ่อค้านั่งล้อมมัน
“มันคืออะไร?”
“มันเป็นธงที่ข้าก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเช่นกัน”
ทั้งสามคนขับรถออกข้างทางเพื่อให้รถพ่วงผ่านไป
รถพ่วงหยุดลงชั่วขณะและชายที่ดูโง่ๆก็ทักทายพวกเขา
“สวัสดี พวกท่านกำลังเดินทางไปที่ไหนกัน?”
“….แล้วเจ้าละ?”
โรเจอร์ถามเป็นตัวแทนของพวกเขา
“พวกเราเป็นพ่อค้าเร่ของหอการค้าปีศาจ พวกเราเดินทางไปทั่วพื้นที่ชนบทเพื่อซื้อหรือขายสินค้าพิเศษ”
“หอการค้าปีศาจ? ข้าไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นเป็นเพราะเราเพิ่งเปิดเมื่อไม่นานมานี้”
ชายคนนั้นพูดขณะมองไปที่ลุค
“เจ้ามาจากดินแดนใดกัน?”
“ข้าไม่ได้มาจากสถานที่ที่มีชื่อเสียงมาก และข้าก็ไม่สามารถพูดได้ว่าสถานที่ใดมีชื่อเสียงมากในทุกวันนี้”
“หืม.. ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่แล้ว เนื่องจากพวกข้ามีงานยุ่งงั้นพวกข้าจะขอไปก่อนนะ”
ฟิลิปดูผิดหวัง หลังจากนั้นลุคและฟิลิปก็เดินทางต่ออย่างรวดเร็ว
เมื่อคนหนึ่งในรถพ่วงเห็นชายทั้งสามคนจากไปแล้ว เขาก็ได้พูดกับพ่อมดที่อยู่ในรถพ่วงว่า…
“กัปตันทิเกล นั่นคือ…”
“เราจะบรรลุ ‘เป้าหมาย’ ของเราที่รากันต์อย่างแน่นอน แต่เขาแตกต่างจากที่เราได้ยิน”
ทิเกลหยิบกระดาษออกมาจากมือของเขา บนกระดาษแผ่นนั้นมีคำอธิบายเกี่ยวกับลุคแห่งรากัน ลอร์ดหนุ่มแห่งรากันต์บันทึกอยู่….