บทที่ 100 จ่ายราคา
ฉืออี้เหิงโกรธมากสายตาของชายสองคนมองหน้ากัน จู่ ๆฉืออี้เหิง ก็คว้าปกเสื้อของมู่วี่สิง เขายกมือขึ้นต่อสู้
มู่วี่สิงยิ้มเย็นชา เขาเตะฉืออี้เหิงลงไปนอนบนพื้นด้วยท่าทางเดียว เวินจิ้งตื่นตระหนกเข้าไปคว้าเขาเอาไว้ “เรากลับบ้านกันเถอะ”
เธอมองฉืออี้เหิงและพูดด้วยเสียงจริงจัง “ฉืออี้เหิง คำพูดฉันคุณอาจไม่เชื่อ แต่ฉันจะพูด เรื่องฉันและฉินเฟยนั้นฉันไม่ตั้งใจ เรื่องความรู้สึกสำหรับเธอ ฉันปล่อยไปนานแล้ว เธอตั้งครรภ์ ฉันไม่มีเจตนาร้ายอย่างนี้ที่จะทำร้ายเธอ”
ฉืออี้เหิงมองตามหลังพวกเขา สายตาดุร้ายต่อให้เขาตายเขาก็ไม่ปล่อยพวกเขา
ในรถ มู่วี่สิงมีใบหน้าจริงจัง จับมือเวินจิ้งไว้ไม่ห่าง
มือของเธอเย็นและสั่นเทา
“มู่วี่สิงคุณเชื่อฉันเหรอ?” เวินจิ้งถามทันที
“คุณคือภรรยาของฉัน ฉันไม่เคยสงสัยเธอเลย” มู่วี่สิงจับมือเธอ
เวินจิ้งเงยหน้าขึ้นและพูดเบา ๆ ว่า “แต่ ในตอนนั้นฉันเลิกกับฉืออี้เหิงเพราะฉินเฟย คุณไม่คิดเหรอว่า ฉันอาจจะเกลียดเธอมาก?”
“ภรรยาของฉันนั้นใจกว้างมาก” มู่วี่สิงจับใบหน้าของเธอ สายตาเขาร้อนเป็นไฟ
หัวใจของเวินจิ้งรู้สึกอบอุ่นเพราะเขาเชื่อเธอ
เธอกอดเขา “สำหรับพวกเขา ฉันไม่รู้สึกอะไรแล้ว แต่หลายครั้งที่ฉันเห็นฉันยังคงรู้สึกว่าฉันควรจะปฏิบัติตาม “
“หากเธอไม่ต้องการ หลังจากนี้พวกเขาอาจไม่อยู่ในหนานเฉิง” มู่วี่สิงกล่าวอย่างเฉยเมย
เวินจิ้งคิด จะได้หรือ?
รากฐานของตระกูลฉินนั้นอยู่ในหนานเฉิงและเป็นที่เข้าใจได้ที่จะกลับมาพัฒนาอีกครั้งในตอนนี้ เธอกลัวว่ามันจะอยู่ที่นี่ในอนาคต
“ลืมไปเถอะเราไม่สามารถควบคุมเรื่องของคนอื่นได้” เวินจิ้งส่ายหน้าของเธอ
เรื่องที่ฉินเฟยแท้ง ครอบครัวฉินรู้เรื่องอย่างรวดเร็ว ฉินเจิ้งโกรธมาก
“ฉันต้องการให้พวกเขาชดใช้ด้วยเลือด” ฉินเจิ้งมองด้วยสายตาเย็นชา
“พ่อทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลมู่ยังไม่ถูกค้นพบ แต่สำหรับเวินจิ้ง เราสามารถเริ่มต้นกับแม่ของเธอได้”
“เธอไปจัดการ คนพวกนั้นต้องชดใช้ให้สมกับราคา”
ฉืออี้เหิงยิ้มและพยักหน้า
………….
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาข่าวลือเกี่ยวกับจรรยาบรรณทางการแพทย์ของมู่วี่สิงนั้นมาจากโรงพยาบาลอย่างค่อยเป็นค่อยไปและตระกูลฉินกำลังแพร่กระจายข่าวว่ามู่วี่สิงไม่ได้ช่วยชีวิตผู้ป่วยของเขาจากความตาย
เวินจิ้งทำงานในอาคารห้องปฏิบัติการของโรงพยาบาล ในทุกวันใบปลิวมีอยู่ทุกที่เธอฉีกมันออกแล้วก็พบมันอีกครั้ง
เหตุการณ์นี้กระตุ้นความสนใจของคณบดีอย่างรวดเร็วนอกจากนี้ผู้สื่อข่าวรายงานว่ามีเหตุการณ์ดังกล่าวปิดกั้นประตูโรงพยาบาลและต้องการสัมภาษณ์มู่วี่สิง
เขามักจะขับรถออกไปจากลานจอดรถใต้ดิน
เมื่อเห็นว่าเขาสงบสติอารมณ์ เวินจิ้งก็เป็นห่วงมาก “มู่วี่สิง คุณโดนใส่ความ ทำไมไม่ไปแก้ต่าง?”
“เรื่องนี้จะต้องได้รับการจัดการจากโรงพยาบาล” มู่วี่สิงดูเหมือนจะไม่สนใจว่าจะทำอย่างไรหรือจะจัดการอย่างไร
ในความเป็นจริงหลังจากเหตุการณ์นี้ได้รับการเปิดเผยผู้คนจำนวนมากขึ้นในพื้นที่ของมู่วี่สิง หลังจากทั้งหมดการกระทำมู่วี่สิงนั้นไม่ได้ปฏิเสธ และเงื่อนไขของฉินซินนั้นยากต่อการควบคุมความเป็นไปได้ในการรักษา แต่ข้อเท็จจริงทั้งหมดถูกกล่าวหาว่าเป็น จริยธรรมทางการแพทย์ของมู่วี่สิงนั้นไม่ถูกต้อง
“แต่ ฉันมองแล้ว ฉินเฟยจะซื้อกะลาสีหรือไม่ คำพูดเหล่านี้เหมือนกันทุกประการ” เวินจิ้งกล่าวด้วยความโมโห
ฉันเห็นหัวข้อที่บอกว่าชื่อของมู่วี่สิงนั้นถูกซื้อไป แม้แต่โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบก็ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ เขายังกล่าวอีกว่าเขาเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทวิทยา
เวินจิ้งเบ้ริมฝีปากของเธอและตอบด้วยความโกรธ : คุณเข้าใจอาการผู้ป่วยไหม? หากคุณไม่เข้าใจโปรดอย่าพูดเลอะเทอะและไม่พูดเรื่องไร้สาระกับกลุ่มคนที่มีความบกพร่องทางสมอง
