S.P.P: บทที่ 212. ไม่มีความสงบสุขอีกต่อไปแล้ว!
ดังนั้นคนเหล่านี้จะตอบแทนโมนาที่ช่วยให้พวกมีชีวิตรอดด้วยอะไรล่ะ?
ในบรรดาโจรสลัดพวกนั้นโมนานั้นมองเห็นกลุ่มโจรสลัดสตาร์รวมอยู่ด้วย,ค่าหัวโดยรวมของพวกเขานั้นมากกว่า 600 ล้านเบรี
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้แสดงท่าทางอะไรออกมาเลยแต่ เขาก็มองเห็นความขอบคุณที่แสดงออกมาจากแววตาของพวกเขาได้
แต่ในช่วงเวลาแห่งการขอบคุณนั้นเองจู่ๆก็ได้มีเสียงของใครบางคนดังขึ้นมา
“ พี่น้องทั้งหลาย พวกนายต้องการซ่อนตัวอยู่ที่นี่เหมือนกับหนูไปตลอดงั้นหรอ?”
ทันทีที่เขาได้ยินอย่างนั้นใบหน้าของโมนาก็ถึงกลับสั่นสะท้านในทันที
ใครมันเป็นคนพูดกัน?
โมนานั้นได้วิ่งทั่วทั้งเกาะอย่างเหนื่อยล้าเพื่อช่วยชีวิตของพวกเขา แต่กลับมีใครบางคนมาพูดปลุกปั้นให้พวกเขาออกไปสู้กับพวกทหารเรืออีกงั้นหรอ?
” ใช่! ฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว! “
“ ฉันจะออกไปสู้กับพวกมันเอง!”
“ พวกเราคือโจรสลัดแม้ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งกว่าเรา แล้วมันยังไงล่ะ?,พวกเราน่ะไม่เคยหวาดกลัวการต่อสู้อยู่แล้ว”
เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งได้แผ่กระจายไปทั่วทั้งโกดังและดึงดูดความสนใจของโจรสลัดทุกคนในที่แห่งนี้
คําพูดของพวกเขานั้นทําให้โจรสลัดทั้งหมดในที่แห่งนี้รู้สึกหดหู่
ทุกวันนี้ไม่มีคนโง่ที่ไหนคิดที่จะเป็นโจรสลัดหรอก,เพราะกองทัพเรือนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอํานาจที่มากล้น,ถ้าเกิดคิดที่ตะเป็นโจรสลัดพวกเขาก็ต้องเตรียมใจที่จะตายเอาไว้ด้วย
โมนานั้นได้มองไปที่คนที่พูดออกมา
พวกเขานั้นมีกันอยู่หกคน,พวกเขาทั้งหมดนั้นต่างก็พลัดกันพูดออกมาที่ละประโยค
แม้จะเผชิญหน้ากับสายตาของโจรสลัดทั้งหมดในที่แห่งนี้ แต่ทั้งหกคนนั้นก็ยังคงสงบนิ่งอยู่ได้
“ พวกนายเป็นใครกัน?”
โมนาได้ถามออกมาเสียงดัง
หากเขาไม่ยอมทําอะไรละก็ไอ้พวกนี้จะต้องทําให้ความพยายามทั้งหมดของเขาต้องสูญเปล่าอย่างแน่นอน
“ ใครงั้นหรอ?”
ใบหน้าของทั้งหกได้ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา
“ พวกเราคือกลุ่มโจรสลัดโซล!”
เมื่อได้ยินอย่างงั้นโจรสลัดทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปในทันที,อาจะมีบางคนที่ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนแต่มันก็เป็นเพียงแค่ส่วนน้อยเท่านั้น ส่วนคนที่รู้นั้นก็รู้สึกตกใจและหวาดกลัวในทันที
“ กลุ่มโจรสลัดโซล!?”
“ กลุ่มโจรสลัดอะไรกัน?,รุกกี้งั้นหรอ?,ฉันไม่เคยเห็นได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย!”
ในตอนนั้นเองเสียงของโจรสลัดคนหนึ่งก็ได้ดังขึ้นมา,น้ําเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความดูถูก
เมื่อได้ยินอย่างงั้นหนึ่งในหกคนนั้นก็ได้ยกปืนพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมา
เขานั้นได้จ้องมองไปที่คนที่พูดดูถูกพวกเขาและพูดออกมาด้วยน้ําเสียงจริงจังว่า
“ ไม่เคยได้ยินมาก่อนงั้นหรอ?,ไม่เป็นไรเดียวนายก็จะได้รู้มันในไม่ช้า!”
เมื่อร่างของชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นมานั้นโจรสลัดบางคนก็ได้มองมาที่เขาและกล่าวออกมาอย่างตกตะลึง
“ เทรนซุ,เทรนซุตัวจริงงั้นหรอเนี่ย?”
” อะไร?,ใครคือเทรนซุ,ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนเลย!”
“ หุบปากของนายซะถ้ายังไม่อยากตาย.ครั้งหนึ่งเขาเคยฆ่าโจรสลัดทั้งกลุ่มที่มีค่าหัวมากกว่า 190 ล้านเบรีผู้คนนั้นต่างก็รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในโจรสลัดที่แข็งแกร่งบนเกาะแห่งนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดก็ตาม”
ชายที่จดจําตัวตนของเทรนซุได้นั้นได้กล่าวออกมาอย่างรวดเร็ว
คําพูดของเขานั้นได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วแม้แต่คนที่ดูถูกเหยียดหยามเขาในตอนแรกนั้นในตอนนี้เขานั้นถึงกลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเลย
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครพูดอะไรออกมาเทรนซุก็ได้กล่าวออกมาอย่างภูมิใจว่า
“ ดูเหมือนว่ายังมีคนที่รู้จักตัวตนของฉันอยู่!”
ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา,แม้แต่โมนาเองก็ด้วย
กลุ่มโจรสลัดของโมนานั้นเป็นเพียงแค่กลุ่มโจรสลัดที่ทําธุรกิจเพราะฉะนั้นความแข็งแกร่งของพวกเขาจึงอ่อนแอมาก,ค่าหัวของพวกเขาทั้งกลุ่มรวมกันนั้นมีแค่ 100 ล้านเบรีเท่านั้น
แต่อีกฝ่ายนั้นคือคนที่สามารถกําจัดกลุ่มโจรสลัดที่มีค่าหัว รวมกันกว่า 190 ล้านเบรีได้ด้วยตัวคนเดียว
“ ตามที่พรรคพวกของฉันเพิ่งพูดไป”
“ พวกเราทุกคนนั้นต่างมาเป็นโจรสลัดก็เพื่อไล่ตามความฝันและความทะเยอทะยาน,การที่พวกเราเหล่าโจรสลัดนั้นต้องมาซ่อนตัวเหมือนกับหนูท่อแบบนี้มันช่างเป็นสิ่งที่น่าอึดอัดใจจริงๆ!”
” ไปต่อสู้กันเถอะ,พวกเราคือโจรสลัดพวกเรามันไม่มีอะไรดีมีดีก็แค่เรื่องสู้นี่ล่ะ!”
เทรนซุได้พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
“ สําหรับคุณโมนาที่เป็นคนจัดหาสถานที่พักชั่วคราวให้กับพวกาเหล่าโจรสลัด,ฉันในนามของทุกคนฉันขอขอบคุณ คุณมาก”
ในขณะที่เขาพูดนั้นเทรนซุก็ได้หมุนตัวไปที่โมนาและแสดงความเคารพต่อเขา
การแสดงออกของโมนานั้นเปลี่ยนไปในทันทีแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เขานั้นพยายามเป็นอย่างมากในการช่วยชีวิตโจรสลัดมามากกว่า 1,300 คนเพื่อธุรกิจในอนาคตของเขา แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าทันกําลังจะถูกทําลายลงซะแล้วพวกเขานั้นกําลังจะออกไปสู้กับทหารเรืออีกครั้ง!
“ เทรนซุ.ต่อให้โจรสลัดทั้งหมดในที่แห่งนี้ออกไปสู้แล้ว นายคิดว่าพวกเราจะสู้ได้ยังไง?”
“ เท่าที่ฉันรู้มาดูเหมือนว่าพลเรือเอกนั้นยังคงอยู่บนเกาะแห่งนี้แถมเมื่อวานนี้พวกพลเรือโทอีกนับสิบคนก็มาถึงที่นี่แล้วด้วย!”
“ การต่อสู้ในครั้งนี้นั้นต่อให้เป็นพวกที่อยู่ในโลกใหม่ก็ไม่มีทางที่จะทํามันได้สําเร็จหรอก!”
ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้นั้นจะมีข้อมูลที่แน่นมาก
ทุกคนนั้นต่างก็มองไปที่ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นชายหนุ่มที่สวมชุดสีดํา,ดูเหมือนว่าเขานั้นจะไม่ได้ไม่สนใจสายตาที่จ้องมองมาแม้แต่น้อย
เขานั้นมีปืนลูกโม่อยู่ที่เอวของเขสแถมเขายังสวมหมวกอีกด้วย
“ นั่นมันบลังโก้เขามีค่าหัวสูงถึง 250 ล้านเบรี!”
มีคนที่จําเขาได้และได้กล่าวออกมาอย่างรวดเร็ว
“ แล้วพรรคพวกของนายล่ะ?,เจสัน,คล็อกโคไดล์และโดยเฉพาะกัปตันของพวกนายโรแกนพวกเขาหายไปไหน?!”
เขาได้ถามออกมาด้วยสายตาที่เย็นชา
เขานั้นเป็นคนที่แข็งแกร่งและเขาก็เป็นกัปตันของกลุ่มโจรสลัดสตาร์,ค่าหัวโดยรวมของกลุ่มโจรสลัดของเขานั้นสูงถึง 600 ล้านเบรี
“ บลังโก้!”
เทรนนั้นดูจริงจังมาก
“ อย่างที่นายพูดในตอนนี้บนเกาะนั้นมีพลเรือโทอยู่ทั้งหมดสิบคนและก็พลเรือเอกเซเฟอร์อีกหนึ่งคน!”
เมื่อได้ยินคําพูดของเขา,พวกโจรสลัดที่เหลือนั้นต่างก็ช็อคไปในทันที
“ พลเรือเอกและพลเรือโทงั้นหรอ?,พระเจ้า!”
“ เซเฟอร์นั้นเป็นถึงวีรบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคสมัย นี่เขานั้นเป็นคนแข็งแกร่งมาก!”
“ ซวยแล้ว นี่ฉันต้องซ่อนตัวไปอีกนานแค่ไหนเนี้ย!”
โจรสลัดหลายคนนั้นไม่รู้ว่าจะมีพลเรือโทมากขนาดนี้มาที่เกาะ,และถึงแม้ว่าพวกเขาจะเห็นเซเฟอร์แต่มันก็แค่ผ่านๆพวกเขาจึงไม่รู้ว่าเป็นเซเฟอร์
มีโจรสลัดมากมายที่ครึ่งแรกของแกนด์ไลน์แต่พวกเขา ส่วนใหญ่นั้นต่างก็เป็นแค่เด็กน้อยเมื่อเทียบกับพวกพลเรือโทที่อยู่บนเกาะในตอนนี้
“ พวกนายไม่ต้องกังวลไปหรอกน่า,พลเรือเอกเซเฟอร์น่ะพึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส จากฉันและพรรคพวกของฉันไปเมื่อไม่นานมานี้!”
“ ตอนนี้เขาน่าจะกําลังรักษาตัวอยู่!”
“ ดังนั้นถ้าพวกนายคนไหนที่มีความทะเยอทะยานและต้องการที่จะทําอะไรซักอย่างก็รีบทํามันซะในตอนนี้”
คําพูดของเทรนซุนั้นสงบมาก เขาไม่ต้องการให้พวกโจรสลัดที่เหลือรู้สึกกังวล
ในตอนนี้เหล่าโจรสลัดนั้นกําลังรู้สึกตกตะลึง พวกเขานั้นไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
บลังโก้นั้นถึงกับสั่นสะท้าน,เขาได้จ้องไปที่เทรนซุ
ในตอนนี้ทุกคนในที่แห่งนี้นั้นต่างก็จ้องไปที่เทรนซุด้วยความหวาดกลัว
“ นี่พวกเขาสามารถเอาชนะเซเฟอร์ได้จริงๆงั้นหรอ?”
