ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1631 การบุกรุกใต้ท้องทะเล

เมื่อมองไปยังคราเคนที่กำลังจะระเบิดอารมณ์ ฉินสือโอวก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมา เด็กคนนี้ประจำเดือนมารึยังไง? ทำไมวันนี้ถึงได้อารมณ์ไม่ดีแบบนี้?
เขาอยากที่จะบังคับให้คราเคนออกไปจากที่นี่ แมลงยักษ์สีดำพวกนี้มีประโยชน์เป็นอย่างมาก ชีวิตที่ใกล้ถึงฆาตของต้าป๋ายนั้นรอดมาได้เพราะพึ่งพาเปลือกของสัตว์พวกนี้ เขาไม่สามารถให้คราเคนฆ่าพวกมันได้ ไม่อย่างนั้นหากเจ้าพวกหู่เป้าฉงหลัวแก่ขึ้นมาแล้วเขาจะทำอย่างไร?
จิตสำนึกแห่งโพไซดอนบังคับให้คราเคนออกจากที่นี่ คราเคนว่ายน้ำไปยังน่านน้ำทางตอนใต้อยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ มันก็เปลี่ยนทิศไปยังทางทิศตะวันตกแล้วว่ายน้ำไปทางนั้นอย่างรวดเร็ว จนเกิดเหมือนเป็นลูกธนูน้ำที่ใต้ท้องของมัน ราวกับว่ากำลังมีตอร์ปิโดขนาดใหญ่พุ่งไปข้างหน้าใต้ท้องทะเลลึก
ในขณะเดียวกัน หนวดยาวทั้งสิบเส้นของมันก็ขยายยืดออก หนวดสองเส้นที่ยาวและแข็งแกร่งที่สุดถูกยกขึ้นตั้งอยู่ที่ด้านหน้า ท่าทางของมันเป็นท่าเตรียมพร้อมต่อสู้
ฉินสือโอวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คราเคนเจอศัตรูงั้นเหรอ? แต่ว่าในมหาสมุทรแห่งนี้จะยังมีใครสามารถคุกคามคราเคนได้อีกเหรอ? รู้ไหมว่าหลังจากที่เขาฝึกฝนมันมาถึงสองปี คราเคนตัวนี้ได้ดูดซับพลังโพไซดอนไปมากมายเลยทีเดียว ทำให้ขนาดของมันใหญ่มากขึ้นถึงหนึ่งเท่า และขนาดของมันยาวถึงสี่สิบเมตรและน่ากลัวเป็นอย่างมาก!
ตราบใดที่ไม่มีมนุษย์ต่างดาวหรือสัตว์ดึกดำบรรพ์ปรากฏตัวขึ้น ใต้ท้องมหาสมุทรแห่งนี้ก็ไม่มีใครสามารถคุกคามคราเคนได้ แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ท่าทางของคราเคนได้แสดงออกมาให้เห็นแล้วว่ามันกำลังเจอภัยคุกคาม
เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็ส่งจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกไปอย่างรวดเร็ว จิตสำนึกแห่งโพไซดอนทั้งแปดสายพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเหมือนใบพัด รอบๆ บริเวณไม่มีวี่แววของปลาเลยแม้ตัวเดียว เรื่องนี้เป็นเรื่องผิดปกติ หลังจากนั้นสิบวินาที สาเหตุที่ทำให้สถานการณ์ไม่ปกติก็ปรากฏขึ้น เงาของกลุ่มสัตว์ร้ายทะเลเริ่มปรากฏชัดขึ้นเรื่อยๆ!
เมื่อเห็นสัตว์ร้ายกลุ่มนั้น ฉินสือโอวก็สูดลมหายใจเข้าลึกด้วยความตกใจ แม่ง ช่วงนี้เขาละเลยการจัดการดูแลควบคุมพื้นที่ฟาร์มปลาจริงๆ มิน่าล่ะเขาถึงไม่เจอเจ้าพวกนี้เลย ดูเหมือนว่าพวกมันจะไม่ได้พึ่งมาถึงที่ฟาร์มปลา ก่อนหน้านี้ที่คราเคนมีอารมณ์ร้ายขึ้นมา อาจจะมีสาเหตุมาจากพวกมัน
สัตว์ร้ายพวกนี้ ดูเหมือนว่าจะมีจำนวนมากกว่ายี่สิบตัว ตัวที่อยู่ด้านหน้าสุดมีความยาวถึงยี่สิบเมตร รูปร่างกลมมน หัวของมันใหญ่มาก มันเหมือนกับเรือดำน้ำทั่วไป พวกมันไม่จำเป็นที่จะต้องมีกระบอกปืนยาว ปากของมันใหญ่มาก กระดูกจมูก กระดูกหน้าผากและกระดูกแก้มเคลื่อนตัวไปอยู่ด้านหลังทั้งหมด เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากระดูกศีรษะไม่ได้สมมาตร เขารู้ได้ทันทีว่ารูปร่างของมันน่าเกลียด แต่ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่ของพวกมัน ทำให้รูปลักษณ์ของมันแบบนี้ดูโดดเด่นเป็นอย่างมาก
นี่คือนักล่าอันดับต้นๆ ในมหาสมุทร ถ้าหากว่าพวกมันอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม พวกมันสามารถล้มนักล่าอันดับหนึ่งได้เลย การที่บอกว่าพวกมันนักล่าอันดับต้นๆ ในมหาสมุทรนั้นไม่ได้เป็นเรื่องเกินจริงเลยสักนิด…พวกมันคือวาฬหัวทุย!
มหาสมุทรเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ หมึกยักษ์และหมึกโคลอสซัลเป็นสัตว์ไร้กระดูกที่ขนาดใหญ่ที่สุด การเจริญเติบโตของมันขึ้นอยู่กับขนาดของพื้นที่ เหมือนกับคราเคนที่ตอนนี้มีขนาดใหญ่ถึงสี่สิบเมตร น่ากลัวเป็นอย่างมาก
แต่ภายใต้สภาพแวดล้อมแบบนี้ ถือว่าหาสัตว์ที่มีขนาดใหญ่อย่างมันได้ยากมาก เนื่องจากนักล่าบางประเภทมักจะจับพวกมันเป็นอาหาร หมึกยักษ์และหมึกโคลอสซัลที่มีขนาดใหญ่ก็ต้องกินอาหารมากขึ้น เพราะเหตุนี้พวกมันเลยต้องอาศัยอยู่ใต้ทะเลลึกตลอดเวลา ทำให้สามารถเจอศัตรูตามธรรมชาติเพิ่มมากขึ้น
ในบรรดาศัตรูตามธรรมชาติ วาฬหัวทุยอาจจะเป็นศัตรูที่หมึกยักษ์กลัวที่สุดก็เป็นได้
วาฬหัวทุยเป็นหนึ่งในสัตว์ร้ายในมหาสมุทร พวกมันสามารถโตได้มากถึงยี่สิบเมตร แต่วาฬหัวทุยตัวเมียจะมีขนาดเล็กกว่า เมื่อดูจากรูปลักษณ์ของมันแล้ว ดูเหมือนว่าวาฬหัวทุยจะไม่ใช่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงสุด ระดับที่สูงกว่าพวกมันยังมีวาฬฟินและวาฬสีน้ำเงินอยู่ โดยเฉพาะวาฬสีน้ำเงิน มันสามารถมีขนาดยาวได้สามสิบถึงห้าสิบเมตร
แต่ว่า วาฬสีน้ำเงินนั้นขี้เกียจกว่าซึ่งการต่อสู้เทียบไม่ได้กับวาฬหัวทุยเลย แน่นอนว่านี่ไม่ได้หมายความว่าวาฬหัวทุยจะเอาชนะวาฬสีน้ำเงินได้ วาฬสีน้ำเงินได้เปรียบเรื่องของขนาดตัว เพียงแต่วาฬสีน้ำเงินไม่ได้มีนิสัยก้าวร้าวก็เท่านั้น อีกทั้งเมื่อเทียบพวกมันกับวาฬบาลีนแล้ว พวกมันไม่มีฟันที่แหลมคมที่จะสามารถทำร้ายคู่ต่อสู้ได้
เรื่องที่ไม่เหมือนกันก็คือ วาฬหัวทุยมีฟันที่แหลมคม โดยเฉพาะฟันที่ขากรรไกรล่าง โดยทั่วไปแล้วมันจะมีฟันรูปกรวยขนาดใหญ่ประมาณยี่สิบถึงยี่สิบหกคู่ อาหารหลักของพวกมันคือหมึกกระดอง หมึกสาย และปลาขนาดใหญ่
หนึ่งในนั้น วาฬหัวทุยตัวผู้ชอบทานหมึกกล้วยเป็นอาหาร มันมักจะเลือกเหยื่อที่มีขนาดใหญ่ ตัวอย่างเช่นหมึกโคลอสซัล เคยมีเรือวิจัยทางวิทยาศาสตร์เจอศพวาฬหัวทุยที่พึ่งตายที่โปแลนด์ พวกเขาพบหมึกยักษ์ขนาดใหญ่ยาวสิบสองสิบสามเมตรอยู่ในท้อง!
ถ้าหากว่าเปรียบเทียบประสิทธิภาพการต่อสู้ของสัตว์ในท้องทะเล ตามที่ฉินสือโอวเข้าใจ นอกจากวาฬเพชฌฆาตแล้วไม่มีสัตว์ชนิดไหนสู้วาฬหัวทุยได้ แม้ว่าบางครั้งหมึกโคลอสซัลและหมึกยักษ์จะจะล่าวาฬหัวทุยบ้างเป็นครั้งคราว แต่ว่าหากดูโดยรวมแล้ว การต่อสู้ของพวกมันไม่สามารถสู้อีกฝ่ายได้เลย ไม่อย่างนั้นวาฬหัวทุยคงไม่ได้เป็นศัตรูตามธรรมชาติของพวกมันหรอก
สำหรับสาเหตุของเหตุการณ์นี้ หากพวกปลาหรือสัตว์ในท้องทะเลมีขนาดใหญ่ขึ้น พวกมันจะชอบเดินทางไปไหนมาไหนตัวเดียว แต่วาฬหัวทุยไม่ได้เป็นเช่นนั้น พวกมันชอบอยู่กันเป็นกลุ่ม ปกติมักจะเห็นพวกมันอยู่ด้วยกันประมาณสิบตัว การที่พวกมันจะอยู่รวมกันจนถึงร้อยตัวนั้น ไม่มีทางเป็นไปได้เลย!
ตอนนี้คราเคนกำลังเผชิญหน้ากับวาฬหัวทุยฝูงใหญ่ พี่ใหญ่ที่ตัวขนาดใหญ่เป็นผู้นำฝูง ขนาดตัวของมันยาวกว่ากว่ายี่สิบเมตร ส่วนตัวอื่นๆ มีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย พวกมันยาวประมาณสิบกว่าเมตรไปจนยี่สิบเมตร
ผิวที่ด้านหลังของพวกมันเป็นสีเทาเข้มไปจนถึงสีดำ ราวกับพวกมันกำลังสวมชุดเกราะสีดำอยู่ แต่ผิวหนังใต้ท้องของพวกมันเป็นสีเทาไปจนถึงสีขาว ที่สีข้างของพวกมันจุดสีขาวที่มีขนาดรูปร่างและจำนวนที่แตกต่างกัน พวกมันแต่ละตัวดูกระหายเลือดและน่ากลัวเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะตัวพี่ใหญ่เป็นผู้นำฝูง ที่รอบตัวและปากของมันมีร่องรอยขีดข่วนอยู่เต็มไปหมด รอยแผลเป็นขนาดใหญ่ที่สุดมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางถึงสิบห้าเซนติเมตร ตำแหน่งของรอยแผลเป็นนั้นอยู่ที่ด้านบนของตาด้านขวา ทำให้มันดูน่าเกรงขามขึ้นมาทันที
ฉินสือโอวรู้ว่า รอยแผลเป็นและบาดแผลพวกนี้ เป็นร่องรอยจากการต่อสู้ของวาฬหัวทุยและศัตรู พวกมันชอบต่อสู้กับศัตรูที่มีขนาดตัวใหญ่กว่า ดังนั้นร่างกายของพวกมันจึงมีแผลเป็นเรื่องธรรมดา จากแผลเป็นบนร่างกายของเจ้าตัวใหญ่นี้  เขาสามารถเดาได้ว่ามันเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านการต่อสู้ รอยแผลรอบปากของมันคงไม่ได้เกิดจากหมึกกระดองจำนวนนับไม่ถ้วนแน่นอน จะต้องมีสัตว์ดุร้ายอีกจำนวนมากที่สร้างรอยไว้ด้วยเช่นกัน
แม้ว่าหมึกยักษ์จะมีขนาดใหญ่ แต่หนวดของพวกมันไม่มีขนาดใหญ่มาก หากดูจากคราเคนแล้ว จากตอนที่ฉินสือโอวเจอมันครั้งแรก หนวดอันน่ากลัวของมันยาวเพียงสิบสองสิบสามเมตรเท่านั้น หมายความว่า วาฬหัวทุยตัวโตนี้จะต้องเคยจัดการหมึกยักษ์ที่มีขนาดใหญ่กว่าคราเคนมาก่อนแน่นอน!
วาฬหัวทุยและหมึกยักษ์เป็นศัตรูตามธรรมชาติกัน เมื่อทั้งสองฝ่ายเจอหน้ากัน พวกมันก็พร้อมที่จะต่อสู้ทันที พวกมันต่อสู้กันได้ครั้งแล้วครั้งเล่าไม่มีที่สิ้นสุด แต่ตอนนี้มนุษย์ยังไม่สามารถหาสาเหตุได้ว่า ทำไมวาฬหัวทุยและหมึกยักษ์สามารถสัมผัสกันได้จากที่ไกลๆ และจากนั้นอีกฝ่ายก็เข้าไปจัดการฝ่ายตรงข้าม เหมือนกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ คราเคนสามารถตรวจจับร่องรอยของฝูงวาฬหัวทุย
การต่อสู้ครั้งใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้น หนวดทั้งสิบเส้นของคราเคนแผ่กระจายออกไป เสียงกระบองฟันหมาป่าดังไปทั่วผิวน้ำ ทำให้เกิดกระแสน้ำวนเล็กๆ ขึ้นรอบๆ ทำให้บรรยากาศรอบๆ ตกอยู่ในสภาพพร้อมต่อสู้ขึ้นมาทันที
ฉินสือโอวกังวลเกี่ยวกับคราเคน แม้ว่าคราเคนจะมีขนาดใหญ่และมีพลังมหาศาลที่สุดเมื่อเทียบกับสัตว์ประเภทเดียวกัน แม้ว่าพวกมันจะมีศัตรูมากมาย แต่ว่าวาฬหัวทุยจำนวนยี่สิบกว่าตัว ถ้าหากคราเคนเปิดช่องโหว่ มันก็อาจจะถูกกินได้!
มีเพียงวาฬเพชฌฆาตเท่านั้นที่สามารถต่อกรกับวาฬหัวทุยได้ วาฬเพชฌฆาตเป็นเจ้าแห่งสงครามในมหาสมุทร นอกจากความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกมันแล้ว พวกมันยังชอบต่อสู้ร่วมกันเป็นกลุ่มอีกด้วย!
………………………………
Related