My Iron Suit ตอนที่ 233: มาที่ห้องของฉันคืนนี้
ชารอนโรเจอร์สได้ยินก็ถอนหายใจ ” พ่อของฉันไม่ใช่กัปตันของสหรัฐอเมริกาหรือ”
“ฉันกับสตีฟเป็นทั้งที่ปรึกษา และเป็นเพื่อนที่ดีและเพ็กกี้แม่ของคุณ โฮเวิร์ด พ่อของโทนี่เราต่อสู้เคียงข้างกัน ฉันเป็นพ่อทูนหัวของโทนี่ คุณเป็นพี่น้องกัน ฉันก็เป็นพ่อทูนหัว คุณเต็มใจไหม “
ชารอนมองไปที่รอยยิ้มของเฉินโม่และรู้สึกได้ถึงมือที่อบอุ่นของเขาที่ลูบหลังเช่นเดียวกับแขนที่โอบอ้อมอารีต่อหน้าเธอและด้านหลังของร่างกํายําตรงหน้า เธอรู้สึกปลอดภัยและไม่มีใครเทียบได้ ความรู้สึกที่ดีเพิ่มขึ้นจากหัวใจของเธอราวกับว่าในที่สุดเธอก็พบการพึ่งพาและพยักหน้าโดยไม่สมัครใจ
“ตกลง!”
“มันดี!”
ทันใดนั้นก็มีลูกสาว หัวใจของเฉินไม่มีความรู้สึกอยากดูแลเธออย่างดีและมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้เธอ นั่นแตกต่างจากตอนที่เขามีลูกชายโทนี่โดยสิ้นเชิง
เฉินโม่เอาแต่คิดว่าจะทําอย่างไรให้โทนอารมณ์ดีปล่อยให้เขากินความขมขื่นมากขึ้นและเติบโตขึ้น
แต่สําหรับชารอนเฉินโม่ไม่ต้องการให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานสักนิดและต้องทนกับความผิดพลาดเล็กน้อย
ทันใดนั้นชารอนก็จําได้ว่าโทนี่พี่ชายไม่เห็นด้วยที่จะให้เพื่อนมา จึงหาเรื่องร้องเรียน
“โอ้ โอ้ เพื่อนร่วมชั้นของฉันเป็นแฟนของโทนี่พวกเขารู้ว่าหลังจากที่ฉันมีความสัมพันธ์กับเขาหวังว่าจะได้เจอเขา แต่เขาไม่เห็นด้วย”
ชารอนยังคงรู้สึกละอายใจเมื่อเธอเริ่มเรียกเฉินโมเป็นครั้งแรก แต่เมื่อพูดถึงโทนี่สตาร์ค เธอก็อารมณ์เสียทันที
เฉินโม่หันไปมองโทนี่และถาม
“ โทนี่เป็นอย่างนั้นเหรอ?”
“ พ่อฉันยุ่งมากฉันจะมีเวลาเล่นกับกลุ่มเด็กๆได้อย่างไร”
โทนี่เห็นว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้องและรีบอธิบาย
” พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของน้องสาวของคุณ”
ครั้งนี้เรื่องใหญ่มากเพราะอายุของทั้งสองและช่องว่างที่เกิดขึ้นไม่ง่ายที่จะหลวม ถ้าบุคลิกของคนสองคน แม้ว่าความรู้สึกของอีกฝ่ายจะลึกมาก แต่ก็คงอยู่ได้ไม่นานก็จะกลับไปที่เดิม
“ ไม่ แล้วฉัน…”
โทนี่สตาร์คยังคงต้องการต่อสู้ แต่ถูกขัดขวางด้วยมือที่โหดเหี้ยมของเฉินโม่
“ชารอนเป็นน้องสาวของคุณคุณต้องเลี้ยงเธอเธอมีอะไรจะขอให้คุณหาวิธีช่วยเธอให้เสร็จ เธอกําลังจะไปดวงจันทร์คุณต้องสร้างยานอวกาศไปดวงจันทร์และให้ชิ้นส่วนเพื่อนํากลับมาให้เธอ! พี่ต้องเอาอกเอาใจน้องสาว!!”
” พ่อ!…”
โทนี่ได้ยินและบ่นในใจคุณมีลูกสาวอย่างไรและลูกชายอย่างฉัน คุณไม่ต้องการหรือ?
ไม่เราทั้งคู่อึดอัดใจใช่ไหม….
“ โอเคไม่ต้องพูดก็ได้!”
โชคดีที่เฉินโม่ไม่รู้ว่าโทนี่สตาร์คคิดอะไรอยู่ในใจ
“เปิดปาร์ตี้ที่บ้านพรุ่งนี้ชารอนโทรหาเพื่อนร่วมชั้นทุกคน!”
เฉินโม่ หันมาและแตะศีรษะของชารอน
” เย้! ขอบคุณ!”
ชารอนวิ่งไปที่ด้านข้างของเฉินไม่อย่างมีความสุขเขย่งขึ้นมาแล้ว จูบเขาที่ใบหน้า คราวนี้การกรี๊ดครั้งนี้เป็นธรรมชาติมาก
แม้ว่าจะค่อนข้างแก่แดด แต่ก็ยังเป็นเด็กสามารถทําตามคําขอของนักเรียนและตอบสนองความปรารถนาของพวกเขาได้ ชารอนก็ยังคงมีความสุขมาก
“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในอนาคตฉันจะพูดไม่ว่ายังไงฉันจะช่วยคุณเอง!”
เมื่อเฉินโม่พูดประโยคนี้น้ําเสียงนั้นเบามาก แต่ความมั่นใจในตัวเองที่แข็งแกร่งที่มีอยู่ในวาทกรรมและบรรยากาศของร่างกายเผยให้เห็น ชารอนโรเจอร์สอดใจไม่ไหวที่จะเชื่อว่าไม่ว่าเธอจะอยากทําอะไรเฉินโมก็ทําได้!
ชารอนมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเฉินโม่ที่คมและเป็นเหลี่ยม ดวงตาของเธอส่องประกายสีแห่งการบูชาบนใบหน้าของเธอ และเธอพยักหน้าแรงๆ!
เฉินโม่ไม่ได้โม้ ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันและพลังที่เขาเชี่ยวชาญไม่มีอะไรที่ทําไม่ได้บนโลกนี้ เธอแค่อยากเป็นเจ้าหญิง ตราบใดที่เฉินโม่สั่งทั้งวากานด้าและราชวงศ์นอร์เวย์สามารถทําได้ตลอดเวลา หนึ่งคือพลังเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นใหม่ที่ควบคุมทวีปแอฟริกาทั้งหมด หนึ่งคือประวัติศาสตร์อันยาวนานของอาณาจักรนอร์ดิกเจ้าหญิงแห่งประเทศใดมีเกียรติและสหรัฐอเมริกาสามารถรับมารยาทของรัฐได้
“ในอนาคตถ้าโทนี่รังแกคุณคุณจะบอกฉันและฉันจะช่วยคุณสอนเขา!”
“ เยี่ยม!”
ชารอนโรเจอร์ยังคงมีน้ําตาคลอเบ้า แต่ใบหน้าของเธอยิ้มอย่างมีความสุขและเหวี่ยงตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเฉินโม่
“ ฮ่าฮ่า!”
เฉินโม่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะชารอนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา
ในอีกด้านหนึ่งโทนี่สตาร์คเพียงรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจของเขาและหัวใจของเขาก็เย็นชาและเย็นชาราวกับว่าเขาถูกโลกทอดทิ้ง
ท้องฟ้ากําลังจะสายฉันประสบกับการลักพาตัวที่น่าตื่นเต้นในวันนี้และฉันรู้ว่าพ่อแม่ผู้ให้กําเนิดของฉันยังมีชีวิตอยู่และทุกคนต่างยุ่ง สักคืนบ้างเมื่อฉันเหนื่อยฉันก็ตื่นและกลับห้องไปพักผ่อน
ขณะที่โทนี่สตาร์คกําลังร้องไห้และคิดว่าจะซ่อนตัวพรุ่งนี้หรือไม่ จู่ๆเขาก็ได้ยินเฉินโมคุยกับนาตาชาโรมานอฟ
“ มาที่ห้องของฉันสักพัก”
โทนี่สตาร์คได้ยินก็เบิกตากว้างอย่างตกใจและมองทั้งสองอย่างไม่เชื่อ
ภายใต้การจ้องมองของเขานาตาชาโรมานอฟพยักหน้าโดยไม่ลังเลและปล่อยให้โทนี่สตาร์กถูกฟ้าผ่า
เมื่อดูนาตาชาโรมานอฟแกว่งร่างที่สง่างามและออกจากห้อง นั่งเล่นด้านหลังเฉินโมโทนี่สตาร์คค่อยๆหันศีรษะและมองไปที่เปปเปอร์
” หรือ … คุณจะมาด้วยเร็วๆนี้ ”
โทนี่พูดไม่ทันจบเปปเปอร์ก็หน้าแดงดึงชารอนแล้วรีบเดินออกไป
“ ฉันจะนอนกับชารอนคืนนี้”
โทนี่สตาร์คดูอึดอัดและรู้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บมาก เขามองไปที่อีธานและวังจินด้วยความไม่พอใจ
ทั้งสองคนตกตะลึงกับดวงตาที่ขุ่นเคืองของเขาพวกเขาก็รีบลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องอย่างรวดเร็วจน กระทั่งพวกเขาล็อคประตูและถอนหายใจด้วยความโล่งอกในที่สุด
เมื่อนาตาชาโรมานอฟออกมาจากห้องเฉินโมไม่มีใครรู้ แต่ในวันรุ่งขึ้นทุกคนรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าทัศนคติของเธอที่มีต่อเฉินโม่เริ่มเคารพและชื่นชมมากขึ้น เมื่อมองตาเขา ความกระตือรือร้นกระพริบเป็นครั้งคราว
ในคืนเดียวการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้นซึ่งทําให้โทนี่อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น เกิดอะไรขึ้นในห้องของเฉินโม่เมื่อคืน
“เพี้ยเพี้ย!”
เฉินโม่โบกแส้และกระพริบในความคิดของโทนี่
ถูกต้องมันต้องแบบนี้!
