ตอนที่ 374 : สิ่งที่ต้องจ่าย
ทั้งกลุ่มทัณฑ์บนต่างกล่าวคํามั่นต่อกัน ก่อนหน้านี้เป็นพวกเขาได้แต่ตั้งรับชายสีแดงจนได้รับความเสียหายไปกันมาก สําหรับอาร์คก็เช่นกัน เพราะช่วงเวลาที่อยู่ในซอแทนดาล จีเวลและดุ๊คไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ให้เขาได้อีก ดังนั้นแล้วอาร์คจึงเกิดความมั่นใจเกินเหตุ เมื่อพบชายสีแดงแล้วจึงเข้าต่อสู้ด้วยความหยิ่งทะนง
“หนทางยังอีกยาวไกล ไม่รู้หรอกนะว่าหมอนั่นคิดทําอะไร แต่ชัดเจนว่าอนาคตคงได้เจอกันอีก ถึงตอนนั้นเราจะพัฒนาฝีมือมากขึ้นให้พอต่อสู้กับหมอนั่น!”
เป้าหมายความแข็งแกร่งของอาร์คตอนนี้คือชายสีแดง สิ่งสําคัญคือการฝึกฝนให้หนักยิ่งขึ้นเพื่อเป้าหมาย ลาริเอ็ตเต้เองก็ตัดสินใจอยู่ที่ป้อมปราการฮามานต่อ เธอเป็นพนักงานออฟฟิศ ดังนั้นแล้วการเล่นเกมไปพร้อมกับอาร์คให้ตรงเวลากันนั้นจึงค่อนข้างทําให้เธอเหนื่อยเอาเรื่อง แม้จะเสียดายอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่อาจอยู่ร่วมกับอาร์คไปตลอดได้
“อืม ถ้าหากเราอยู่กับพวกพี่ชายกลุ่มทัณฑ์บนแทน แบบนั้นก็คงมีโอกาสได้เจอกันอีก”
หนึ่งในบุคคลที่ยังตัดสินใจไม่ได้คือบุคซิล กลับเป็นอาร์คที่ทําให้เรื่องราวจบสิ้นโดยเร็ว หลังภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว อาร์คได้มุ่งหน้าไปยังห้องทดลองของมากาโรโดยทันที มิติตอนนี้ เกิดความเสถียรภาพแล้ว ภาพลวงตาจึงกลับคืนสู่สภาวะปกติ
….และนั่นก็เป็นจุดเปลี่ยนการเงินของอาร์คครั้งใหญ่
ในท้ายที่สุดเขาได้รับทั้งโพชั่นและม้วนคัมภีร์จํานวนมากมาไว้ในครอบครอง เขาพบโพชั่นระดับสูงนับสองร้อยขวด และม้วนคัมภีร์อีกกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบ! แน่นอนว่าพวกมันจะกลายเป็นไอเทมสําหรับวางจําหน่ายที่ร้านค้าครบวงจรอาร์ค แต่กับไอเทมระดับสูงเหล่านี้มันมีข้อจํากัดเรื่องเลเวลสำหรับใช้งาน โดยขั้นต่ำก็อยู่ที่ 200 ขึ้นไป ผู้เล่นปกติแถวหมู่บ้านแลนเซลต่างก็เลเวลประมาณ 100 เพราะงั้นพวกมันไม่อาจวางขายได้แม้จะลดราคาลงสักครึ่งหนึ่งก็ตาม ดังนั้นแล้วอาร์คจึงปล่อยให้บุคซิลทําการค้าอยู่ที่ป้อมปราการฮามาน ตอนนี้ผู้เล่นมากหน้าหลายตาต่างไหลหลังกันมายังป้อมปรา การฮามานเมื่อซอแทนดาลปรากฏในโลกกลาง พวกเขาต่างเป็นผู้เล่นเลเวลสูงกันทั้งสิ้น
การที่จะเดินทางในนิวเวิลด์ได้ก็จําเป็นต้องมีสิ่งของที่เลเวลเหมาะสม ดังนั้นแล้วเขาจึงสามารถขายได้ในราคาที่สูงกว่าสักเล็กน้อยให้พวกผู้เล่นเลเวลสูง ท้ายที่สุดบุคซิลที่อิจฉา เพราะอาร์คได้รับไอเทมจํานวนมากมาก็เริ่มพึงพอใจที่ได้ขายพวกมันให้อาร์ค อัตราส่วนแบ่งที่เขาจะได้รับจากการขายสินค้าให้อาร์คคือ 10%! ในอดีตเขาเคยมีปัญหากับบุคซิล แต่ซอแทนดาลก็จะไม่อาจกลับคืนสู่โลกกลางได้หากปราศ จากซึ่งม้วนคัมภีร์ [เนรเทศ] ดังนั้นแล้วอาร์คจึงคิดอ่านส่วนนี้เป็นผลงานครั้งใหญ่ให้อีกฝ่าย นับว่าเป็นความใจกว้างอย่างยิ่งของอาร์คแล้วที่มอบส่วนแบ่งมากมายขนาดนี้ให้
“หึหึหึ ไม่ช้าเหรียญทองหลายพันเหรียญจะตกอยู่ในมือเราหากทุกสิ่งอย่างเป็นไปได้ด้วยดี”
เพียงแค่การขายสิ่งของทั่วไปตอนนี้อาร์คก็ได้รับมาแล้ว 900 เหรียญทอง อีกทั้งยังมีอาวุธที่เป็นส่วนเกินจากครั้งทําการค้ากับเผ่าบารัน และยังมีไอเทมของพวกจีเวลอีกกว่ายี่สิบชิ้น ตอนนี้บุคชิลกําลังจําหน่ายโพชั่นและม้วนคัมภีร์อยู่ มูลค่าโดยประมาณน่าจะอยู่ราว 5,000-6,000 เหรียญทอง นับว่าเป็นจํานวนเงินที่มหาศาลทัดเทียมจํานวนเงินที่เขาได้รับทั้งหมดในช่วงปีแรกของการเล่นเกมเลยทีเดียว
“ตอนนี้ที่เหลือก็แค่ขายให้หมด ถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ค่าเช่าบ้านส่วนที่เหลือก็ไม่น่าห่วงแล้ว!”
เพราะเหตุนี้อาร์คจึงรู้สึกคล้ายได้แบ่งเบาภาระไปมหาศาล
“เหมือนที่คิดไว้ ภารกิจของมากาโรนําพามาซึ่งเงินจํานวนมาก!”
เพียงแค่หนึ่งภารกิจเขาก็ได้รับเหรียญทองจํานวนหลายพัน และมันยังไม่ได้จบเพียงเท่านี้ ยังคงมีสิ่งตอบแทนจากสมาคมเวทมนตร์ที่เขายังไม่ได้รับอีก และนั่นก็เป็นอีกเหตุผลว่าทําไมอาร์คจึงมายังกิรัน
“หึหึหึ ตอนนี้ก็ได้เวลามาเก็บเกี่ยวรางวัลตอบแทนภารกิจเจ้าปัญหากันแล้ว”
*****
“ยินดีต้อนรับอาร์ค พวกเรากําลังรออยู่เลย”
ชานเนนออกมาต้อนรับเขาโดยทันทีเมื่อเข้ามายังสมาคมเวทมนตร์ ชานเนนเชิญอาร์คไปยังห้องรับรองพร้อมทั้งมองด้วยสายตาคาดหวัง
“ตอนข้าตรวจสอบดวงชะตาเมื่อเช้านี้ ก็พบว่าบุคคลที่ข้ากําลังรอคอยจะมาเยือน ดังนั้นแล้วข้าก็คล้ายรู้สึกได้ถึง เจ้าถูกต้อง ข้ายินดีนะที่จะได้รับข่าวดีจากเจ้าเพราะสีหน้า ของเจ้านั้นกระจ่างชัดทีเดียว”
“สมกับที่เป็นผู้มีเวทมนตร์จริง ๆ นะครับ”
อาร์คเผยรอยยิ้มขณะนําเอาหนังสือหลายเล่มที่รวบรวมมาจากห้องทดลอง พวกมันมีอยู่ราวสองร้อยเล่มเห็นจะได้ หนึ่งร้อยห้าสิบในนั้นมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับโลกใต้พิภพที่มากาโรหยิบยืมไปจากสมาคมเวทมนตร์ ส่วนที่เหลืออีกห้าสิบคือผลงานการค้นคว้าและวิจัย อาร์คพิจารณาพวกมันไม่ต่างขยะเพราะไม่สามารถขายได้ แต่ชานเนนกลับมองมันเป็นขุมทรัพย์
“โอ้ เจ้าทําได้! เจ้าทําได้แล้ว!”
ดังคาด ชานเนนเอ่ยชมไม่หยุดปากจนแทบน้ำลายไหลเพราะเห็นกองไอเทมตรงหน้า
“จริงด้วย มากาโรนําพวกมันเหล่านี้ไปไว้ที่ไหนมา?”
อาร์คเริ่มอธิบายเรื่องราวให้ชานเนนรับฟังเมื่อโดนสอบถาม ชานเนนก็ถอนหายใจออกหลังได้ยินว่ามากาโรเสียชีวิตแล้ว
“น่าเสียดาย มากาโรที่พวกเราจําได้นั้นเป็นคนใจกว้างผู้หนึ่งเลยที่เดียว น่าเศร้าที่นิสัยของเขาออกจะประหลาดไปบ้าง ตามข้อมูลที่เขาค้นคว้าวิจัยมา เขาคิดนําโลกใต้พิภพกลับคืนสู่โลกกลาง แต่แล้วกลับทําผิดพลาดจนเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นงั้นสินะ”
“ขอบคุณเจ้ามาก”
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”
ชานเนนพลับโบกมือให้ก่อนจะกล่าวต่อ
“สมาคมเวทมนตร์หยุดนิ่งมาเป็นเวลานาน แต่ตอนนี้ด้วยผลงานการค้นคว้าวิจัยที่ได้รับมา สมาคมเวทมนตร์จะได้กลับมามีศักยภาพอีกครั้ง สมาคมเวทมนตร์จะกู้คืนเกียรติยศที่สูญไปกลับมา ในฐานะตัวแทนของสมาคมเวทมนตร์ ข้าขอขอบคุณเจ้าเป็นอย่างมาก”
ซิลเวอร์แอร์โรว์และจดหมายเคลื่อนย้ายที่สมาคมเวทมนตร์จัดทําขึ้น ทั้งหมดมีพื้นฐานมาจากแบบร่างของมากาโร หลังอัจฉริยะคนนั้นหายตัวไป เทคโนโลยีของซิลเวอร์แอร์โรว์และจดหมายเคลื่อนย้ายจึงถูกปล่อยทิ้งไว้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จนสมาคมเวทมนตร์ต้องหยุดชะงักไปพักใหญ่ แต่ตอนนี้สมาคมเวทมนตร์สามารถใช้ผลงานการค้นคว้าวิจัยของมากาโรเพื่อมาเติมเต็มภูมิความรู้ที่ขาดหายไปได้ พวกเขาจะสามารถจัดทําโพชั่นและม้วนคัมภีร์ชนิดใหม่ได้ อาร์คตอนนี้มองชานเนนอย่างคาดหวังระหว่างยังคงสนทนาไปด้วย ผลงานการค้นคว้าวิจัยนับว่าส่งผลใหญ่หลวงต่อสมาคมเวทมนตร์ เพราะงั้นรางวัลที่เขาจะได้รับก็สมควรใหญ่ขึ้นตามไปด้วย โชคยังดีว่าในท้ายที่สุดชานเนนคล้ายนึกขึ้นได้ขณะหยุดพูดกล่าวและเอ่ยถึงสิ่งที่เขาต้องการได้ยิน
“ถึงตอนนี้ ก็ได้เวลาส่งมอบสิ่งตอบแทนต่อผู้มีพระคุณของสมาคมเวทมนตร์ ได้โปรดรับสิ่งนี้ไว้”
ชานเนนยื่นม้วนคัมภีร์ออกมาให้ม้วนหนึ่ง
“นี่คือ…?”
“เป็นหนังสือรับรองให้มีผลเป็นสมาชิกของสมาคมเวทมนตร์โดยมีแกรนด์มาสเตอร์ของสมาคมให้การรับรอง ท่านได้ยอมรับให้เจ้าเป็นสมาชิกของสมาคมเวทมนตร์อย่างเต็มตัว เมื่อภารกิจสําเร็จ ข้ากล้ากล่าวเลยว่าสิ่งนี้นับเป็นสิทธิพิเศษ”
อาร์ครับม้วนคัมภีร์มาขณะหน้าต่างข้อมูลปรากฏ
——-
ท่านได้รับฉายา “สมาชิกสมาคมเวทมนตร์” จากแกรนด์มาสเตอร์ของสมาคม
เพราะความบากบั่นที่ท่านทําเพื่อสมาคมเวทมนตร์จึงทําให้ท่านได้รับการยอมรับเป็นสมาชิกสมาคมเวทมนตร์นั้นมีอิทธิพลไปทั่วทั้งทวีป ด้วยการเป็นสมาชิกเต็มตัวจะสามารถนําพามาซึ่งชื่อเสียงและความชื่นชมจากผู้คน เกียรติยศนี้สามารถทําให้ท่านได้รับการอํานวยความสะดวกอันหลากหลายจากสมาคมเวทมนตร์
*โบนัสจากฉายา ทุกค่าสถานะเพิ่มขึ้น 5
*ความสัมพันธ์กับสมาคมเวทมนตร์ +200
*ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 300
——–
ได้รับทั้งคลังพัสดุและห้องทดลอง อีกทั้งยังมีส่วนลดให้กับไอเทมทางเวทมนตร์อีกหลายชนิด! หากเป็นนักเวทก็นับว่าน่าตื่นตะลึงแล้ว ทว่าอาร์คหาได้ใช่ผู้สนใจในเวทมนตร์ โบนัสทุกค่าสถานะ +5 นับว่าดีก็จริง ผลตอบแทนจากฉายาก็ดีไม่น้อย แต่มันก็ไม่น่าพึงพอใจนักหากเทียบกับปัญหาอันยากลําบากทั้งหมดที่เขาฟันฝ่ามา อาร์คต้องการรางวัลที่เป็นชิ้นเป็นอันกว่านี้ กล่าวตามตรง เขาต้องการเป็นเหรียญทองจับต้องได้มากกว่า
“มะ มีเท่านี้เหรอครับ?”
“โอ้ รางวัลนี้เจ้าไม่ชอบงั้นหรือ?”
“ไม่ครับ มันก็… แต่ว่า…”
อาร์คเผยท่าที่อีกอักเป็นการบ่งบอกขณะชานเนนหัวเราะและพยักหน้าให้
“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าย่อมทราบ พวกเราได้จัดเตรียมของรางวัลที่เหมาะสมกับผู้มีพระคุณของสมาคมเวทมนตร์เอาไว้แล้ว”
นักเวทหนุ่มพลันเดินเข้ามาใกล้เมื่อชานเนนปรบมือเรียก
“นําสหายผู้นี้ไปยังชั้นที่สิบห้า”
นักเวทหนุ่มเผยสีหน้าตื่นตะลึง จากนั้นจึงค่อยเบนสายตาไปจ้องมองอาร์คก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพเป็นอย่างยิ่ง
“เรียนเชิญทางนี้ครับ…”
อาร์คลุกขึ้นเตรียมเดินตามนักเวทตรงหน้า แต่เขากลับชิงเอ่ยคําขึ้นขณะมองไปยังชานเนน
“จริงด้วย ผมมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วยสักหน่อยครับ”
“เรื่องอันใด? ถ้าเป็นเจ้าข้าย่อมยินดีช่วยเหลืออยู่แล้ว”
“พอจะช่วยจัดทําพอร์ตอัญเชิญได้หรือเปล่าครับ?”
“พอร์ตอัญเชิญ?”
ชานเนนเอียงศีรษะไปมาคล้ายเพิ่งได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก
“เป็นหนึ่งในงานวิจัยของมากาโร เล่มที่สิบสามนะครับ”
มันยังมีอีกเหตุผลที่อาร์คละทิ้งงานทุกอย่างขณะเร่งร้อนมายังสมาคมเวทมนตร์ มันเป็นเรื่องสําคัญยิ่งกว่าความทะเยอทะยานของกิลด์เฮอร์มีสหรือว่าการทําภารกิจให้สําเร็จ มันเป็นปัญหาที่อาร์คไม่เคยคิดมาก่อนเมื่อซอแทนดาลปรากฏในโลกกลาง ผ่านพ้นยี่สิบสี่ชั่วโมงหลังซอแทนดาลปรากฏในโลกกลางอาร์คจึงค่อยตระหนักได้ ขณะเขาพยายามเรียกตัวเดดริคและราชาคที่ตายระหว่างการต่อสู้กับชายสีแดงจึงพบปัญหาเข้า
———
การอัญเชิญล้มเหลว (ข้อจํากัดพื้นที่)
———
“หือ? อะไรกัน?”
หน้าต่างข้อความสีแดงปรากฏขึ้นแจ้งว่าเขาไม่สามารถอัญเชิญสมุนปีศาจออกมาได้ ตอนแรกเขาคิดว่ายังไม่ผ่านพ้นยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่พอลองอีกครั้งในอีกหลายชั่วโมงต่อมาก็เป็นเช่นเดิม
“ต่อให้ปรากฏในโลกกลางแล้ว แต่มันก็ยังเป็นซอแทนดาลงั้นสินะ?”
อาร์คคิดเช่นนี้ขณะพยายามลองอัญเชิญสมุนปีศาจอีกครั้งในชอร์เดนเบิร์ก แต่ข้อความเช่นเดิมก็ยังคงปรากฏขึ้น ตอนนี้อาร์คจึงรับรู้ถึงปัญหาแท้จริงแล้วว่าเรื่องราวเคร่งเครียดกว่าที่คิด
“ระ-หรือว่า…. เหตุผลที่เราไม่สามารถเรียกตัวสมุนปีศาจตอนอยู่ซอแทนดาลได้ก็เพราะเป็นมิติเดียวกัน และตอนนี้ซอแทนดาลก็เป็นส่วนหนึ่งของโลกกลาง…”
หรือก็คือ ข้อจํากัดที่ครั้งหนึ่งเคยมีที่ซอแทนดาลได้มีผลกับโลกกลางด้วย
“อะไรกันเนี่ย? แบบนี้หมายความว่าในอนาคตเราจะไม่สามารถเรียกสมุนปีศาจได้แล้วงั้นเหรอ?”
ดวงตาของอาร์คหมองหม่นลงขณะทราบความจริงเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วหรือที่เขาลงทุนลงแรงไปกับสมุนปีศาจ? แต่แล้วตอนนี้เขาก็กําลังจะไม่ได้เดินทางร่วมกับพวกมัน… ช่างเป็นเหตุการณ์สะเทือนใจเกินจะกล่าวเกินไปแล้ว
“ไม่ ต้องไม่เป็นแบบนี้สิ”
นับจากนั้น อาร์คเริ่มมองหาวิธีการแก้ไขหลากหลายทาง และเขาก็ได้พบกับข้อมูลหนึ่งในไดอารี่ของมากาโรอย่างไม่คาดคิด ไดอารี่ของมากาโรมีจดบันทึกเอาไว้ถึงเทคโนโลยีหนึ่งของจดหมายเคลื่อนย้ายที่จะส่งวัตถุมาได้หลังมาเยือนโลกใต้พิภพ พอร์ตอัญเชิญ คือวัตถุที่คล้ายกับหอคอยจดหมายเคลื่อนย้ายโดยเป้าหมายต้องลงทะเบียนไว้ในตําแหน่งที่ชัดเจนและจะสามารถอัญเชิญได้โดยไม่มีข้อจํากัดอะไรอีก มันเป็นหนึ่งในงานวิจัยของมากาโรระหว่างที่คิดอ่านเพื่อนำซอแทนดาลกลับคืน อย่างไรแล้วพอร์ตอัญเชิญสามารถทํางานได้เพียงแค่สิ่งมีชีวิตอัญเชิญที่มีพันธสัญญา ดังนั้น อีกฝ่ายจึงปล่อยเรื่องนี้ให้ฝุ่นเกาะไป
“เฮ้อ โชคยังดี ถึงจะตายไปแล้วแต่คราวนี้กลับช่วยไว้ได้ ไม่น้อยเลย”
เขาได้ตระหนักอีกครั้งว่านี่คือเกม ปัญหาเกินคาดอาจเกิดขึ้นได้ แต่มันก็มักจะมีหนทางแก้ไขรองรับเสมอ
“ถ้าเราทําได้ แบบนั้นราชาคกับเดดริคก็สามารถกลับมาได้งั้นสินะ?”
แต่ปัญหายังคงมีอยู่ พอร์ตอัญเชิญไม่เคยถูกจัดสร้างที่ห้องทดลองของมากาโร จะมีก็แต่ต้นแบบในกระดาษ และยังต้องใช้วัตถุดิบวิเศษ เวทมนตร์ขั้นสูงและการแปรธาตุขั้ นสูงเพื่อจัดทําพอร์ตอัญเชิญขึ้นมาอีก ดังนั้นแล้วอาร์คจึงคิดไหว้วานสมาคมเวทมนตร์ให้จัดทําให้
“อา ตรงนี้เอง โอ้ วิธีการนี้ สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะแห่งยุค”
ชานเนนอุทานร้องออกขณะสํารวจข้อมูลและวัตถุดิบที่จําเป็นต้องใช้เพื่อจัดสร้าง
“ต้องใช้เวลานานไหมครับกว่าจะแล้วเสร็จ?”
“โครงสร้างไม่ได้ซับซ้อนเพราะงั้นวันเดียวก็เรียบร้อย ข้าจะแจ้งให้ทางฝ่ายจัดสร้างเร่งมือทําขึ้นโดยมีความสําคัญที่สุด แต่วัตถุดิบจําเป็นค่อนข้างหายาก ราคาเลยค่อนข้างแพง อืม จัดทําขึ้นหนึ่งชิ้นงานน่าจะสัก 700 เหรียญทองได้”
อาร์คแทบลมหายใจขาดช่วงเพราะกรามหล่นค้าง
“ละ-ลดราคาให้บ้างได้ไหมครับ?”
“ข้าต้องขออภัย แต่งานนี้ไม่ง่ายดังที่เจ้าเห็น วัตถุดิบหายากล้วนต้องถูกนํามาใช้ ข้าพยายามลดค่าแรงได้แต่ค่าวัตถุดิบไม่อาจ ถ้าหากค่าคิดค่าแรงตามปกติสมควรเกินกว่า 800 เหรียญทองด้วยซ้ำ”
อาร์คทราบดีเพราะเขาเองก็เห็นพิมพ์เขียวสําหรับจัดสร้าง เนตรแห่งซาราคุ, ลมหายใจดัดแปลง, ลูกแก้วมานา และยังมีอีกหลายอย่าง ทั้งหมดล้วนเป็นวัตถุดิบวิเศษซึ่งจําเป็นสําหรับการจัดสร้างพอร์ตอัญเชิญ อีกทั้งยังมีราคาแพงทุกอย่าง นอกจากนี้ หากตามปกติผู้เล่นมาขอให้พวกเขาจัดทําก็คงต้องจ่ายค่าแรงเกินกว่า 1,000 เหรียญทองแน่ เขาคิดว่าอาจจะได้รับส่วนลดอะไรบ้างเพราะค่าความสัมพันธ์ค่อนข้างสูง แต่ชานเนนก็ไม่อาจทําเช่นนั้นได้มากนัก
ให้ตายสิ เพิ่งมีรายรับมาจากภารกิจของมากาโร ตอนนี้ต้องเสียไปอีกแล้ว
