เซี่ยฉิงกงแทบจะอาเจียนเป็นเลือดเมื่อได้ยิน เธอกลอกตาขึ้นมองมู่เฉินฮ่าว จากนั้นก็ขยับตัวเล็กน้อย และเลือกตำแหน่งที่สบายบนต้นขาเรียวของมู่เฉินฮ่าว
“พูดจาดี ๆ แล้วจะตายรึไง ? ปากสุนัขย่อมไม่คายงาช้างออกมา** ถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยคุณฉันจะโดนแทงไหม ?” (**อุปมาว่าคนเลวย่อมไม่ดูสิ่งที่ดี)
การเคลื่อนไหวครั้งนี้ทำให้มู่เฉินฮ่าวหายใจติดขัด เขารู้สึกร้อนวาบในท้องน้อย ผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไร … เจ็บขนาดนี้ยังต้องการยั่วยวนเขาอีกรึไง ?
“ผมขอให้คุณช่วยรึไง ?”
ครั้นได้ยินคำพูดกวนโทสะของมู่เฉินฮ่าว เซี่ยฉิงกงก็หมั่นเขี้ยว แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก นอกจากหลับตาลงด้วยความโกรธและหยุดพูด
“เซี่ยฉิงกง ทำไมไม่พูด ? ทำไมไม่เถียงต่อล่ะ ? ปกติคุณปากเก่งมากไม่ใช่เหรอ ?”
มู่เฉินฮ่าวยังคงขับรถ หากแต่ก็ลอบก้มลงมองเซี่ยฉิงกง
เธอยังคงนอนอยู่บนต้นขาของมู่เฉินฮ่าว และจากมุมมองของมู่เฉินฮ่าว เขาก็สามารถมองลอดผ่านช่องว่างลึก กระทั่งเห็นความเรียบลื่นขาวเนียนที่น่าลุ่มหลง …
มู่เฉินฮ่าวสะบัดศีรษะอย่างแรง นัยน์ตาของเขาพร่าเลือนจากอารมณ์ปรารถนา ปกติกับผู้หญิงแล้วเขามีความสามารถในการควบคุมตนเองอย่างยอดเยี่ยม แต่เขาไม่รู้ว่าทำไมหลังจากได้เผชิญหน้ากับเซี่ยฉิงกง เขามักเป็นต้องหวั่นไหวได้ทุกที
มู่เฉินฮ่าวขับรถเร็วมาก เขาใช้เวลาเพียงไม่ถึง 20 นาทีก็ถึงโรงพยาบาล
โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งภายใต้การบริหารงานของตระกูลมู่ เพื่อคนของตระกูลมู่
โดยทั่วไปจะรับเฉพาะสมาชิกของตระกูลมู่ ญาติและมิตรสหายของคนตระกูลมู่เท่านั้น
หลังจากมาถึง มู่เฉินฮ่าวก็ช่วยพยุงเซี่ยฉิงกงลงจากรถ ทำให้เซี่ยฉิงกงรู้สึกเจ็บแปลบที่แขนเพิ่มขึ้น สีหน้าของเธอจึงดูไม่ค่อยดีนัก
มู่เฉินฮ่าวกะพริบตา เขาอุ้มเซี่ยฉิงกงทันที
เซี่ยฉิงกงสะดุ้ง
“คุณปล่อยฉันลง ฉันเดินเองได้”
“อย่าขยับ”
คำง่าย ๆ สองคำนี้ ทำให้เซี่ยฉิงกงหุบปาก ไม่ปฏิเสธอะไรอีก
สีหน้าของชายหนุ่มแลดูจริงจัง ทั้งแสดงอำนาจเหนือกว่า ซึ่งส่งผลให้เธอไม่อาจโต้แย้งใด ๆ ได้
ครั้นเห็นเซี่ยฉิงกงไม่ต่อต้านอีกต่อไป มู่เฉินฮ่าวจึงอุ้มเซี่ยฉิงกงก้าวเข้าไปในโรงพยาบาล
“สวัสดี คุณชายมู่ คุณหมอซูรออยู่ในห้องแล้วค่ะ”
หลังจากก้าวเข้าประตู พยาบาลก็รีบก้าวออกมาต้อนรับ พร้อมกับสอบถามอาการของเซี่ยฉิงกง
อาเจิ้งได้โทรมาที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้แล้ว เขาแจ้งว่ามู่เฉินฮ่าวกำลังจะมา เมื่อได้รับคำสั่งนั้น โรงพยาบาลก็เตรียมการทุกอย่างไว้ล่วงหน้าแล้ว
หมอที่ชื่อซูเฟย อายุประมาณ 30 ปี เธอทั้งสวย ทั้งใจดี เธอเป็นหมอที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้ เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแพทย์ชั้นนำของโลก มหาวิทยาลัยแพทย์โลมาลินดา เมื่อเธอยังเด็ก พ่อและแม่ของเธอได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตระกูลมู่จึงมอบทุนการศึกษาให้เธอไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแพทย์ในแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา หลังจากเรียนจบ เธอก็กลับมาประเทศจีน และเพื่อตอบแทนตระกูลมู่ เธอจึงมาทำงานอยู่ในโรงพยาบาลเอกชนของตระกูลมู่แห่งนี้
หลังจากซูเฟยได้รับสายของอาเจิ้ง เธอก็ตระเตรียมความพร้อมทุกอย่าง นอกจากนี้เธอยังต้องการเห็นด้วยว่าใครกันนะ เป็นคนที่จะแต่งงานกับมู่เฉินฮ่าวในตำนาน ?
ครั้นเห็นมู่เฉินฮ่าวอุ้มเซี่ยฉิงกงเข้ามา ซูเฟยก็กะพริบตาด้วยความประหลาดใจ ทว่าก็กลับมาสงบได้ในทันที
เธอไม่เคยเห็นมู่เฉินฮ่าวอุ้มผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย
“นายน้อย คุณนาย เอ่อ.. นายหญิงน้อย เกิดอะไรขึ้นกับนายหญิงน้อยคะ ?”
“เสี่ยวเฟย เธอโดนแทงที่แขน คุณช่วยดูเธอหน่อย”
หลังจากที่มู่เฉินฮ่าวก้าวเข้ามา เขาก็วางเซี่ยฉิงกงลงบนเก้าอี้
เซี่ยฉิงกงยังไม่ค่อยชินกับคำว่า ‘นายหญิงน้อย’ เลยรู้สึกแปลก ๆ ? หลังจากหันไปมองมู่เฉินฮ่าวแล้ว จิตใจของเธอก็เริ่มล่องลอย
มือและเท้าของซูเฟยสะอาด อีกทั้งประณีตมาก ซูเฟยสวมหน้ากากทันที และเริ่มฆ่าเชื้อที่แขนของเซี่ยฉิงกง
***จบตอน นายหญิงน้อย***
