The Soul Purchasing Pirate
บทที่278:เขางั้นหรอ?!
S.P.D: บทที่ 278: เขางั้นหรอ?!
ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ
ทหารเรือจำนวนมากต่างก็กำลังยืนอยู่บนซากปรักหักพังแม้ว่าในการต่อสู้กับชิกิพวกเขาจะสูญเสียพวกระดับสูงไปเป็นจำนวนมากแต่พวกเขาก็ยังเหลือกำลังพลอยู่อีกมากรากฐานของพวกเขาไม่ใช่อะไรที่จะสามารถจัดการได้ง่ายๆ
เหล่าทหารเรือที่อยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังนั้นคนที่มียศต่ำสุดก็เป็นถึงสิบเอกแล้วทุกคนต่างก็รู้ดีว่ายศของเหล่าทหารเรือนั้นไม่เพียงแต่แสดงถึงอำนาจของคนๆนั้นแต่ยังรวมไปถึงความแข็งแกร่งของเขาด้วย
ส่วนในชั้นในของศูนย์ใหญ่นั้นก็มีพวกพลเรือโทคอยรักษาการณ์อยู่ แถมยังมีคนยักษ์ทั้งห้าที่ยืนอยู่ตรงกลางราวกับหอคอยที่ตั้งตระหง่านอยู่อีกด้วย
ด้วยความเข้มงวดในการป้องกันระดับนี้สามารถเรียกว่าการป้องกันที่ไม่มีทางผ่านได้เลยทีเดียว
ในเวลาเดียวกันนั้นเองที่รอบนอกของศูนย์ใหญ่นั้นก็ได้มีร่างของชายคนหนึ่งที่ถูกสวมกุญแจมือและโซ่ตรวนข้อเท้าเอาไว้พร้อมกับมีเหล่าทหารเรืออีกเป็นจำนวนมากยืนล้อมรอบอยู่ แถมหนึ่งในนั้นยังมีชายร่างใหญ่ที่สวมหมวกสุนัขรวมอยู่ด้วยและชายคนนั้นก็คือการ์ปนั้นเอง
“ไอ้หนู,นายโอเคนะ?”
การ์ปได้มองมาที่โรแกนพร้อมกับขมาวดคิ้ว
โรแกนได้ส่ายหัวและยกยิ้มขึ้นมา,ที่เขาเดินอย่างยากลำบากนั้นมันไม่ใช่เพราะแค่หินไคโร
แต่ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าเขาได้อัดลมปราณเข้าไปในน้ำเต้านิลกาลจนลมปราณในร่างกายของเขาหมดสิ้นและยิ่งบวกกับผลกระทบจากหินไคโรอีกสภาพของเขาก็เลยออกมาเป็นอย่างที่เห็น
“ นี่มันไม่ใช่เส้นทางที่ไปอิมเพลดาวน์หน”
เขาได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย
ในที่แรกเขาคิดว่าเขาจะถูกส่งตัวไปอิมเพลดาวน์เลยซะอีกแต่ดูเหมือนว่าเขาจะยังคงอยู่ในศูนย์ใหญ่กองทัพเรืออยู่
“ นี่นายลืมไปแล้วหรือไงว่ามันยังมีอยู่อีกคนหนึ่งที่ถูกจับกุมเหมือนกับนายและพวกนายทั้งคู่ก็จะถูกส่งตัวไปที่อิมเพลดาวน์พร้อมกัน!”
การ์ปได้กล่าวและถอนหายใจออกมา
“อ๋อ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของการ์ปเขาก็ได้ยกยิ้มขึ้นมาในทันที
ดูเหมือนว่าเขาจะถูกส่งตัวไปที่อิมเพลดาวน์พร้อมกับชิกิงั้นสินะ,นี้มันน่าสนใจจริงๆ!
ยอดโจรสลัดระดับตำนานจะมีหน้าตาเป็นยังไงกันนะ?
หลังจากเดินมาประมาณสิบนาทีในที่สุดพวกเขาก็ได้มาถึงที่หมาย
ด้านหน้าของเขานั้นมันเป็นกรงเหล็กขนาดใหญ่ที่ถูกวางเอาไว้ตรงกลางของอาคาร
ในตอนนี้ดูเหมือนว่าในกรงเหล็กนั้นจะมีคนอยู่ก่อนแล้ว
“คึกก.”
เสียงของโลหะได้ดังออกมาจากกรงเหล็กที่โรแกนกำลังจะเข้าไปก่อนที่ชายที่อยู่ในกรงเหล็กนั้นจะเงยหน้าขึ้นมามองพวกเขา
“ การ์ปเมันไม่มีใครในโลกนี้ที่จะสามารถเข้ามาอยู่ในที่เดียวกันกับฉันได้! ”
ทันใดนั้นเองเสียงที่น่าเกรงขามก็ได้ดังออกมาจากกรงเหล็ก
“ ชิกิ,เขาไม่ใช่คนธรรมดาเพราะงั้นก็ทำความรู้จักกันเอาไว้ซะ!”
การ์ปได้กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา
หลังจากนั้นไม่นานทหารเรือคนหนึ่งก็ได้เดินไปปลดล็อคกรงออกก่อนที่จะส่งสัญญาณให้โรแกนเดินเข้าไป
โรแกนได้มองไปที่ชายที่อยู่ข้างในกรงเหล็กก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปข้างในนั้น
เขาไม่ได้คิดที่จะพูดคุยกับอีกฝ่ายแม้แต่น้อยเขาทำเพียงแค่เดินไปหามุมเงียบๆมุมหนึ่งก่อนที่จะนั่งขัดสมาธิและหลับตาลง
ชิกได้มองมาที่โรแกนด้วยความเย็นชาเขาไม่คิดที่จะกล่าวถามถึงตัวตนของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย,หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่กับการ์ปและเซนโงคุนั้นมันทำให้เขาอ่อนล้ามากในตอนนี้เขาไม่อยากจะเสียเวลาไปถามถึงตัวตนของอีกฝ่าย
เนื่องจากในเวลานี้ภายในกรงเหล็กนั้นได้มีร่างของชายสองคนที่น่าเกรงขามที่สุดในสงครามครั้งนี้ถูกจัดเอาไว้ด้วยกันมันจึงทำให้เหล่าทหารเรือต้องมาเฝ้าระวังรอบๆกรงเหล็กนี้เป็นพิเศษ
การ์ปเองก็ได้มองหาที่นั่งให้กับตัวเองเพื่อเฝ้าระวังพวกเขาทั้งสอง
โรแกนนั้นไม่ได้สนใจสายตาของชิกิแม้แต่น้อย,ในตอนนี้เขาสนใจเพียงแค่การฟื้นฟูลมปราณที่เสียไปเท่านั้นเขาได้ทำการดึงดูดเหล่าพลังงานธรรมชาติที่ลอยอยู่บนอากาศเข้ามาในร่างของเขาอย่างช้าๆก่อนที่จะชักนำพวกมันเข้าไปในตันเถียนที่ว่างเปล่าของเขา
ภายในกรงเหล็กนั้นเงียบมาก,ไม่มีใครคิดที่จะพูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย
ในตอนนี้โรแกนสามารถรู้สึกได้ถึงลมปราณที่อยู่ภายในตันเถียนของเขาได้แล้ว
เขาไม่รู้สึกสิ้นหวังแม้แต่น้อยแม้ว่าเขาจะต้องไปที่อิมเพลดาวน์ก็ตาม
ตราบใดที่เขายังไม่ตายเขาก็ยังคงมีความหวังอยู่,ความยากลำบากนั้นมันก็เป็นเพียงแค่บททดสอบจิตใจของเขาและเมื่อเขาผ่านพ้นมันไปได้เขาก็จะแข็งแกร่งขึ้น
โรแกนนั้นไม่รู้ว่ามันผ่านมานานขนาดไหนแล้วตั้งแต่ที่เขาอยู่ข้างในนี้ แต่ในตอนนี้เขาสามารถฟื้นฟูลมปราณมาได้ถึง 50% แล้วแต่ในตอนนั้นเองข้างนอกก็ได้มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นมา
“ ไอ้หนูนี้มันชิลจริงๆถึงได้นอนหลับในที่แบบนี้ได้”
คนที่พูดนั้นก็คือชิกินั่นเอง
“ โรแกนตื่นมันได้เวลาแล้ว!”
ในตอนนั้นเองเสียงของการปก็ได้ดังขึ้นมา
เมื่อได้ยินคำพูดของการปโรแกนก็ได้ถอนหายใจออกมาด้วยความผิดหวังนั้นก็เพราะว่าเขานั้นยังไม่สามารถฟื้นฟูลมปราณกลับมาได้อย่างสมบรูณ์
และในตอนที่เขาเปิดตาขึ้นมานั้นเขาก็ได้เห็นทหารเรือระดับสูงเป็นจำนวนมากที่กำลังยืนรอเขาอยู่บรรยากาศรอบๆตัวของพวกเขาดูตึงเครียดมาก
“ ฮึ! ฮึ! ฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะได้รับการปฏิบัติแบบนี้!”
โรแกนได้ลุกขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างช้าๆ
ทหารเรือพวกนี้ทำราวกับว่าเขาเป็นอาชญากรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกดวงตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความยำเกรง
และสิ่งที่สำคัญก็คือในหมู่ทหารเรือพวกนี้มีพลเรือตรีและพลเรือโทรวมอยู่ด้วย
“ ขอให้นายยิ้มอย่างนี้ไปได้ตลอดแล้วกัน”
การ์ปได้กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา
ในตอนนี้วีรบุรุษแห่งกองทัพเรือคนนี้ไม่ได้มีรอยยิ้มและขี้เล่นเหมือนที่เคยเป็นมาแม้แต่น้อย
ในที่แห่งนี้มีทหารเรืออยู่เป็นจำนวนมากเพราะฉะนั้นการ์ปจึงต้องแสดงความสง่าผ่าเผยให้พวกเขาได้เห็น
ในไม่ช้าก็ได้มีทหารเรือเป็นจำนวนมากเดินเข้ามาล้อมรอบตัวของพวกเขาเอาไว้
โรแกนได้ก้าวเดินออกมาจากกรงเหล็กก่อนที่จะมาหยุดยืนอยู่ข้างๆชิกิ
“ ไอ้หนูแกชื่ออะไร?,หน้าแกมันดูคุ้นๆ”
ชิกินั้นอยากรู้มากว่าโรแกนเป็นใครเพราะการ์ปบอกว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาแถมยังการแสดงออกมาของทหารเรือพวกนั้นอีก
“ ฉันชื่อโรเจอร์!”
โรแกนได้กล่าวตอบออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
“ โรเจอร์!?”
ชิกได้ตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกับเดินตามโรแกนไปในทันที
“ แกคิดที่จะกวนฉันงั้นหรอ?”
ในขณะที่เขากำลังตะโกนออกมานั้นโรแกนก็ได้เดินจากไปกับพวกทหารเรือไปแล้ว
“ เลิกพล่ามได้แล้วชิกิ เด็กนั้นเป็นน้องชายของโรเจอร์ ในตอนที่สงคราเริ่มขึ้นเด็กนี้ได้บุกเข้ามาที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือพร้อมกับโจมตีจนพลเรือเอกและว่าที่พลเรือเอกของกองทัพเรือได้รับบาดเจ็บสาหัสแถมยังทำลายพื้นที่ในทิศตะวันออกเฉียงใต้ซะเละเทะ!”
ในตอนนั้นเองการปก็ได้กล่าวขัดชิกิ
“ เขางั้นหรอ?”
ชิกิตกใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของการ์ป
เขารู้สึกชื่นชมคนที่ทำลายศูนย์ใหญ่ในทิศตะวันออกเฉียงใต้และจัดการกับพลเรือเอกคนนั้นมาก แต่เขาก็ไม่คิดเลยว่าไอ้เด็กนั่นจะเป็นคนๆนั้น!
“ เขาเป็นน้องชายของโรเจอร์จริงๆงั้นหรอ!?”
ในตอนนั้นเองเขาก็นึกออกแล้วเขาเคยเห็นหน้าของโรแกนที่ไหน
“ประกาศจับของกองทัพเรือ!”
“ ฉันไม่มาเสียเวลาโกหกนายหรอกนะไปกันได้แล้ว!”
การ์ปได้กล่าวเร่งชิกิแต่อีกฝ่ายกลับหัวเราะและกล่าวออกมาว่า
“ ฮ่า ฮ่า, นี่มันเยี่ยมไปเลย!”
