มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์ – ตอนที่ 21 บอสออคในโรงยิม(3)

ออคที่เห็นโครงกระดูกร้องคำรามอีกครั้ง พวกมันมองโครงกระดูกกอบลินขนาดเท่ากำปั้นของพวกมัน ออคตัวหนึ่งถึงกับหัวเราะเยาะ แต่มันก็ตายทั้งที่ยังยิ้มอยู่เพราะมีดปักเข้าที่คอของมัน

 

กอบลินโครงกระดูกที่อยู่สูงกว่าปามีดด้วยสองมืออย่างรวดเร็ว

 

มีด 18 เล่มต่อวินาทีพุ่งออกไปหาออค ออคย่อมทนไม่ไหวไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งเพียงใด

 

ออคสามตัวที่ปีนขึ้นมากลิ้งลงบันได แต่ตัวที่อยู่ใกล้ ๆ ก็ยกขวานขึ้นป้องกันมีด

 

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง!

 

การโจมตีด้วยมีดจบลง แต่เหล่าโครงกระดูกก็พร้อมที่จะโจมตีระลอกถัดไปแล้ว

 

“ไป!”

 

โครงกระดูกแปดตัวกระโดดลงจากบันไดขณะที่ถือค้อนโคนขาออคในทันทีที่ซองอูสั่ง มันง้างค้อนทุบใส่หัวออคอย่างแรง

 

ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!

 

การโจมตีของพวกมันไม่ต่างจากการไปตาย แต่อย่างไรมันก็เป็นอันเดดอยู่แล้ว

 

แน่นอนว่าการโจมตีของพวกมันไม่ได้ผลนัก การกระโดดจากที่สูงและทุบหัวออคนั้นรุนแรงก็จริง แต่พวกมันตกเป็นเป้าการสวนกลับของออคโดยสมบูรณ์ พวกมันถูกขวานสับกระจายอย่างรวดเร็ว

 

กร๊อบ!

 

“นายรอก่อน!”

 

เหลือกอบลินโครงกระดูกชื่อมือขวาแค่ตัวเดียว ซองอูเก็บมันไว้สำหรับการต่อสู้อื่นเพราะมันมักจะช่วยเขาได้ในเวลาสำคัญ

 

ออคปัดเศษกระดูกบนตัวทิ้งไปและเริ่มขึ้นบันไดมาทีละตัว

 

โฮกกกกกก–

 

เหล่าออคคิดว่าตัวเองชนะแล้ว พวกมันคิดว่าการต่อสู้จบลงไปแล้วเพราะเหลือศัตรูแค่สองเป้าหมาย

 

แต่ในตอนนั้นเอง หัวของออคที่อยู่หน้าสุดถูกผ่าครึ่ง เลือดพุ่งออกมาเหมือนกับน้ำพุ

 

เหล่าออคหันไปมองด้วยความตกใจ พวกมันเห็นกะโหลกใหญ่ลุกขึ้นยืนอย่างไร้ผิวหนัง

 

แสงสีแดงส่องสว่างจากกะโหลกส่วนดวงตาที่กลวงโบ๋…นั่นคือความทรงจำสุดท้ายของเหล่าออคเพราะหัวของพวกมันถูกขวานฟันกระเด็นลอยขึ้นฟ้าไป

 

<มอนสเตอร์ที่ตายกลายเป็นสมุนของคุณ>

 

ท่ามกลางฝูงออค ‘ออคโครงกระดูก’ แปดตัวคืนชีพขึ้นมา จากนั้นมันก็เริ่มเหวี่ยงขวานของพวกมันใส่ออคที่ยังมีชีวิตอยู่ และวิธีถือขวานของพวกมันยังแตกต่างจากออคธรรมดาไปมาก

 

-ได้รับ ‘ผสาน’ จากการต่อสู้แบบทีม

 

1) นักรบป่าเถื่อน (ขั้นแรก)

 

-ประเภท : ผสานอาวุธ

 

-เงื่อนไข : มีขวานมากกว่า 5 เล่ม

 

-เอฟเฟค : พลังโจมตีเพิ่มขึ้น (+15%), ความเร็วในการโจมตีเพิ่มขึ้น (+15%) เป็นเวลา 10 วินาทีเมื่อเริ่มการต่อสู้ *เวลารอ 10 นาที

 

เหล่าออคอับอายเมื่อถูกโจมตีโดยซากศพของเพื่อนออคด้วยกันที่ถูกคืนชีพขึ้นมาต่อหน้าต่อตา ออคห้าตัวตายในทันที และยากที่พวกมันจะสวนกลับเพราะความแคบของบันได

 

อ๊ากกกกก!

 

ไม่นานออคอีกหลายตัวก็เริ่มต่อสู้กลับ พวกมันต่อสู้กันอย่างดุเดือด

 

แต่มีสิ่งเดียวที่แตกต่าง…ออคที่ต่อสู้นั้นล้มลงหลั่งเลือด แต่โครงกระดูกมีเพียงกระดูกที่แตกร้าวเท่านั้น

 

แน่นอนว่าแม้โครงจะดูกจะอ่อนแอกว่าออคที่มีชีวิต พวกมันก็รับมือกับออคได้นานกว่ากอบลิน

 

กระดูกของออคไม่เหมือนกับกอบลินเลย มันเป็นกระดูกที่มีรากฐานมั่นคง พวกมันรับขวานจากออคครั้งเดียวได้อย่างไม่ยากเย็น

 

แน่นอนว่าต่อให้มันตายไปอีกครั้ง ศพออคใกล้ ๆ จะถูกถลกหนังและเกิดเป็นโครงกระดูกตัวใหม่

 

สมกับเป็นอันเดด

 

“ใช่ แบบนี้แหละ”

 

ลองคิดดูแล้ว เนโครแมนเซอร์ก็คืออาชีพแบบนี้นั่นเอง

 

ในขณะเดียวกัน นักศึกษาหลายสิบคนที่แอบดูผ่านหน้าต่าง

 

พวกเขามองดูการต่อสู้ในสนามอย่างไม่สบายใจ

 

แต่ทุกอย่างจบลงในทันที ทันทีที่โครงกระดูกกอบลินแปดตัวออกไปฆ่าตัวตาย พวกมันก็หายตัวไปเหมือนกับเกล็ดหิมะที่ละลาย

 

“บัดซบ มันจบแล้ว…”

 

บางคนพึมพำเสียงเบา พวกเขาถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง

 

แม้พวกเขาจะคิดไว้แล้วว่าผลจะเป็นแบบนี้ พวกเขาก็มีความหวังเล็ก ๆ ว่าซองอูจะทำได้

 

“มันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว”

 

ถ้าซองอูตายพวกเขาจะไม่มีความหวังเหลืออยู่อีกแล้ว ความสิ้นหวังอันหนักหน่วงกัดกินพวกเขา พวกเขาคิดว่าจะถึงคราวตายของตัวเองบ้าง พวกเขาคิดว่าออคจะเปิดประตูมาฆ่าพวกเขาในเวลาใด

 

ในตอนนั้นเอง มีคนตะโกน

 

“อ๊ะ นั่นมันอะไรน่ะ? ดูสิ!”

 

“อะไรนะ? เกิดอะไรขึ้น?”

 

พวกเขาเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ พวกเขาตกใจที่เห็นออคเริ่มต่อสู้กันเอง

 

“เดี๋ยวก่อน พวกมันคือโครงกระดูกใช่ไหม?”

 

พวกเขาเห็นว่ามียักษ์สีขาวท่ามกลางหมู่ออค พวกมันเหมือนกับปีศาจสีขาวที่เหวี่ยงขวานอย่างไร้ปรานีกับพวกออค

 

“พวกมันคือกระดูกไม่ใช่เหรอ?”

 

“หมอนั่นมันบ้าไปแล้ว…”

 

“…ใช่ เขาเป็นใครกันแน่?”

 

ในขณะเดียวกัน คยองซูที่ขับรถอยู่เหยียบคันเร่งได้ครึ่งเท้าและต้องปล่อย คยองซูคิดว่าเป็นไปได้ที่จะช่วยซองอูทันเวลาในตอนที่เขาขึ้นอัฒจันทร์ แต่เขาเห็นฝูงออคกำลังต่อสู้กัน

 

เหตุการณ์พลิกผันต่อหน้าต่อตาเขา

 

“ว้าว ซองอูได้สกิลดีกว่าเดิมแล้วสินะ น่าจะบอกกันบ้าง”

 

ฮันโฮพูด

 

“เขาคิดมาดีแล้วล่ะนะ”

 

จีซูพูด

 

เธอดูการต่อสู้ที่ซองอูกับโครงกระดูก ทุกคนจ้องมองด้วยสายตาว่างเปล่า

 

ซองอูมองแถบมานาของตัวเอง

 

-มานา (184/350)

 

“เราไม่ขาดมานาอีกแล้ว มันเกินพอด้วยซ้ำ”

 

นี่คือพลังของไอเทมชิ้นเดียวหรือ? เพราะ ‘น้ำตาวิญญาณทะเล’ เป็นของระดับตำนาน เขาจึงได้เอฟเฟคที่สุดยอดมาด้วย

 

เขาเรียกโครงกระดูกออกมา 16 ตัวแล้วแต่ยังมีมานาเหลือเฟือ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังฟื้นมานาขึ้นมา 14 หน่วยอีก เขารู้สึกว่าเหมือนมีน้ำพุในร่างกายตัวเองที่ไม่มีวันแห้งเหือด

 

จากนั้นมีข้อความโผล่ขึ้นมาบอกว่าชัยชนะใกล้อยู่แค่เอื้อม

 

-ฝูงออคอ่อนแอลงจาก ‘กลิ่นมรณะ’ (ขั้นแรก)! สเตตัสลดลง : 30%!

 

*โครงกระดูก 4 ตัวขึ้นไปถูกคืนชีพ

 

กรรรรร!

 

-สเตตัสลดลงเพียงครึ่งเดียวเพราะกำลังใจในการต่อสู้ของออค

 

คำสาปไม่ส่งผลเต็มที่ราวกับสอดรับกับนิสัยประหลาดของพวกออค แต่การลดสเตตัสลง 15% ก็เป็นเรื่องใหญ่สำหรับพวกมันอยู่แล้ว และออคยังมีพลังจากเอฟเฟคผสาน <นักรบป่าเถื่อน (ขั้นแรก)> อีกด้วย

 

มันไม่ใช่แค่พลัง แต่เป็นความกลัวที่อยู่ในใจของพวกมัน

 

ขณะที่ต่อสู้ตะลุมบอนกัน ออคสามตัวเหวี่ยงขวานจากทุกทิศทางเมื่อเข้าล้อมออคโครงกระดูกตัวหนึ่งได้

 

พวกมันฟันแขน ซี่โครง และต้นขาหักเป็นสองท่อน

 

แต่เมื่อมันจัดการออคโครงกระดูกได้หนึ่งตัว…

 

<มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ>

 

ผั่วะ!

 

โครงกระดูกตัวใหม่โจมตีพวกมันจากด้านหลัง การต่อสู้ดำเนินต่อไปในลักษระนี้ ออคที่โจมตีปาร์ตี้ซองอูด้วยความได้เปรียบในด้านจำนวนในทีแรกกำลังลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว

 

แม้ว่าพวกมันจะต่อสู้เก่งกาจหรือชื่นชอบการต่อสู้แค่ไหน พวกมันก็ไม่เคยได้ผ่านการต่อสู้แบบนี้มาก่อน

 

กรรรร…

 

ซองอูให้ภารกิจใหม่กับเจ้ามือขวา เขาให้เจ้ามือขวาใช้ร่างกายเล็ก ๆ แอบไปโจมตีจากด้านหลัง

 

ซึ่งแผนนี้ใช้ได้ดีมาก

 

เจ้ามือขวาพุ่งเข้าใส่ออคและตัดคอมันไปทีละตัว เมื่อออคตัวหน้าล้ม ออคที่อยู่ข้างล่างก็ล้มตามไปด้วย เจ้าตัวเล็กสร้างความเสียหายอย่างหนักกับพวกออค

 

เมื่อหน่วยที่สนับสนุนถูกลอบโจมตีจนล้มลง พลังใจที่จะต่อสู้ของพวกออคในแนวหน้าถูกทำลายโดยสิ้นเชิง ไม่นานจำนวนศพออคก็เพิ่มขึ้นจนมากกว่าออคที่มีชีวิต การต่อสู้กำลังจะจบลงแล้ว

 

“จบการต่อสู้นี้ดีกว่า”

 

โฮกกกก!

 

เมื่อตระหนักได้ว่าไร้ความหวัง ออคราวสิบตัวที่ยอมแพ้ได้ทิ้งการต่อสู้หนีกลับไปยังโรงยิม

มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์

มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์

Status: Ongoing
มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์ เป็นวันธรรมดาวันหนึ่งในมหาลัยในขณะที่จู่ ๆ ก็มีข้อความและการ์ดภารกิจโผล่ขึ้นมาในกลางอากาศ ขณะที่ทุกคนกำลังลุกลี้ลุกลนกับเหตุการณ์ประหลาด แสงสว่างทั้งหมดกลับมืดมิดลง ห้องเรียนถูกปกคลุมไปด้วยความมืดสนิท ทุกคนตื่นตระหนกและหวาดกลัวที่จะหยิบการ์ดภารกิจ แต่ไม่ใช่กับซองอู เขารับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเราต้องหยิบการ์ดเพื่อเอาชีวิตรอด เขาจึงเลือกเป็นเนโครแมนเซอร์ ไม่นานหลังจากนั้นก็ได้มีภารกิจแนะนำปรากฏขึ้นมา ทั้งมหาลัยได้จมสู่ความยุ่งเหยิง จู่ ๆ ก็มีกอบลินโผล่ขึ้นมาเต็มไปหมดเพื่อฆ่าคน ผู้รอดชีวิตต่างปรับตัวกับความเปลี่ยนแปลงอันรวดเร็วได้ยาก แต่ซองอูได้ฆ่ากอบลินฝูงหนึ่งไปด้วยพลังของสกิลเนโครแมนเซอร์และเริ่มทำภารกิจที่เขาได้มา ซองอูเพิ่มพลังของตัวเองเช่นเดียวกับจำนวนพวกพ้อง เขาถูกรายล้อมไปด้วยพลังแห่งความตายที่ภักดีต่อเขาเช่นเดียวกับพรรคพวกที่เชื่อใจได้ แต่เขาก็ถูกท้าทายโดยคนเลวร้ายมากมายและระบบที่ขู่ว่าจะทำให้มนุษยชาติเสื่อมทรามลง บนโลกที่กำลังพบเจอกับความเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยมีมาก่อน เนโครแมนเซอร์คนหนึ่งได้ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างด้วยพลังของเขา!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset