Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~ – ตอนที่ 2.3

วันนี้ตอนเย็น ระหว่างกำลังเล่นเกมออนไลน์ เสียงโทรศัพท์ดัง ขึ้น หน้าจอแจ้งว่าคนโทรมาคือริน

“….?”

ผมแปลกใจว่ารินโทรมาทำไม จึงหยุดเกมส์ก่อนรับสาย

“ฮัลโล คาสึโตะคุง ขอโทษนะที่โทรมากระทันหัน”

“ไม่เป็นไรครับ”

ผมได้ยินเสียงจากโทรศํพท์ของรินเป็นเสียงผู้หญิงหลายคนกำลังคุยและตะโกนเสียงดัง คาดว่าน่าจะเป็นพวกเพื่อนไอดอลของเธอกำลังฝึกซ้อมกันอยู่

แสดงว่าที่รินโทรหาผมตอนนี้อาจจะเป็นช่วงพักเบรคของเธอสินะ

“เดี๋ยวจะหมดเวลาพักแล้ว คงคุยได้ไม่นาน..แต่ไม่ว่ายังไงก็มีเรื่องหนึ่งที่อยากจะถามคาสึโตะให้ได้”

“เรื่องอะไรครับ”

ผมตอบไปตามปกติ ไม่ได้คิดอะไร …และนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมงานเข้าแล้วล่ะ

คุณมิสึกิถามผมกลับด้วยน้ำเสียงเยียบเย็นทุ้มต่ำกว่าปกติ

“วันนี้ตอนพักกลางวันหายไปทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นมา”

คำถามและน้ำเสียงของเธอเล่นเอาผมเสียวสันหลังวาป

ผมรู้เลยว่าถ้าตอบคำถามนี้ผิดนิดเดียวล่ะก็ เตรียมไปเกิดใหม่ต่างโลกได้เลย

“เอ๋?…ผู้หญิงที่ว่าคือ?…”

“ตอนพักกลางวัน มีผู้หญิงที่ไม่คุ้นหน้าเข้ามาที่ห้องเรียน เรียกให้คาสสึโตะคุงออกไปด้วยกันไง ชั้นเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วนะ”

“…….อ้อ”

ผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นคุณโคโตเนะสินะ

ผมนึกถึงเธอขณะที่มือยังกำโทรศัพท์อยู่ เสียงของคุณมิสึกิพูดต่อมาอีกว่า

“แน่นอนว่าชั้นเชื่อใจคาสึโตะ  ใช่ ชั้นเชื่อใจไร้ข้อกังขาในความใสซื่อของคาสึโตะคุงแม้แต่นิดเดียว”

“ห..ห๊ะ….?”

“เพราะงั้นเลยขอให้คาสึโตะโปรดยกโทษความสงสัยที่เกิดขึ้นจากความอ่อนแอของจิตใจชั้นด้วย  แต่รบกวนช่วยยืนยันหน่อยได้มั้ยคะว่า……หายไปทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้น?”

ประโยคท้ายของรินกะที่เน้นเสียงหนักแน่นเป็นพิเศษ ทะลุบาดหูสุดๆเล่นเอาใจสั่นสะท้าน

งานเข้าของแท้

ไม่รู้ว่าเธออยากหาข้อพิสูจน์หรือยืนยันอะไรก็เถอะ สัญชาตญาณผู้ชายในตัวผมบอกชัดว่า ตอบผิด เกมจบทันที

“คาสึโตะคุงทำไมเงียบไปล่ะ”

“เอ่อ..คือว่า”

จะให้บอกว่า

ความจริงคือโคโตเนะเรียกให้ไปพบคุณคุรุมิซากะ แน่นอน เธอก็ต้องถามกลับมาแน่ว่าพบเรื่องอะไร ถ้าบอกไปว่า อ้อไปคุยเรื่องยุทธการณ์กระชับความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอและคุณคุรุมิซากะซังไง  มันก็ง่ายแหละ

แต่ผมพูดไม่ลง

ถ้าผมพูดไป มีโอกาสที่ความสัมพันธ์ของคุณคุรุมิซากะกับคุณมิสึกิจะย่ำแย่ด้วย ผมอยากจะหลีกเลี่ยงสถานการณ์นี้

“คาสึโตะคุง ถ้าเธอหักหลังชั้นล่ะก็นะ..เตรียมโดนชั้นแจ้งความดำเนินคดีตามกฏหมายได้เลย”

“ด…ดำเนินคดี…หมายความว่าไงครับ? นี่พูดถึงเรื่องอะไรนิ “

สัสเอ้ย กุว่าวันที่พี่ป๊อบความแตกเรื่องโลกสองใบ ฟีลแม่มคงประมาณนี้เลยสินะ 

“อธิบายมาก็จบแล้ว ถ้าพูดตอนนี้ยังทันนะ”

ขอเรียบเรียงสติ ไตร่ตรองแปบ ยังงงๆกับเรื่องตอนนี้

จะบอกว่าคุณมิสึกิเขาอยากทราบให้ได้จริงๆสินะว่าผมกับคุณโคโตเนะไปทำอะไรกันมา

แต่ถ้าอยากทราบของพรรค์นี้ แค่ไม่อธิบายความจริงนี่คือถึงขั้นพูดว่า ผมหักหลังเอย  สงสัยในตัวผมเอย  รวมไปถึงแจ้งความเลยเนี่ยนะ

WTF บ้าไปแล้ว

“รินกะ ถึงเวลาฝึกซ้อมแล้วนะ”

ผมได้ยินเสียงตะโกนจากโทรศัพท์รินกะ คาดว่าคงเป็นเสียงของหนึ่งในสมาชิกวงเรียกเธอให้กลับไปซ้อมต่อ

“รู้แล้ว กำลังไปเดี๋ยวนี้แหละ…คาสึโตะคุง..มืดๆไว้คุยต่อเรื่องนี้นะ”

“เอ่อ..คือว่า..เดี๋ยวก่อน”

เสียงวางสายโทรศัพท์ของคุณมิสึกิดังเรียบร้อย

“สรุปตะกี้กุเจออะไรมาบ้างฟะ”

อธิบายไม่ถูกเลย ควรทำไงดี อยากให้ใครสักคนช่วยอธิบายว่าสถานการณ์ในตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นและควรทำไงต่อ

“โอ้ย ปวดกบาลเลยงานนี้ เอาไงดีวะ”

อ้อ นึกออกละ  เวลาแบบนี้มันต้องปรึกษาเพื่อนสิ  ผมเปิดแอบแชท สร้างห้องแชทกลุ่ม ดึงไซโตกับทาจิบานะเข้ามา ก่อนจะเริ่มพิมพ์หา

“มีเรื่องจะถามว่ะ คือตะกี้กุเพิ่งจะคุยกับคุณมิสึกิน่ะ”

ผ่านไปประมาณหลายนาที เสียงแชทห้องกลุ่มเด้งขึ้นมาสองที  ผมหยิบโทรศัพท์อ่านข้อความ

“เมิงจะอวดเพื่อนว่างั้น? เอาเวลาซุยของเมิงไปแดกแครอทกุเหอะ”

 “จากการคำนวนของผม อัตราที่จะเป็นการอวดคือ 100ล้าน%”

อ่านแชทแล้วปวดใจ นี่เพื่อนนะเฟ้ย ฮัลโล

“ไม่ได้อวดโว้ย คือกุบอกรายละเอียดทีุ่คยไม่ได้ แต่ตะกี้คือกุโดนถามเรื่องเมื่อตอนกลางวันด้วยบรรยากาศโคตรหลอนอะดิ”

“เหรอ ถ้างั้นเมิงบอกรายละเอียดให้พวกกุฟังหน่อยสิตอนกลางวันมาดิว่าเกิดอะไรขึ้น”

“โทษทีว่ะ เรื่องนี้ก็บอกไม่ได้เหมือนกัน”

จริงๆเรื่องนี้ก็โดนสองคนนี้ถามตั้งแต่ตอนอยู่ที่โรงเรียนแล้ว แต่ว่าผมคำนึงถึงจุดยืนของคุณคุรุมิซากะเลยไม่เล่าให้พวกนั้นฟัง

จะให้บอกความจริงไปว่าวางแผนกระชับความสัมพันธ์กัน มันก็ดูน่าอายนิดนึงอะนะ

“อายาโนะโคจิคุง คุณเมิงความลับเยอะขนาดนี้แล้วพวกกุจะช่วยอะไรได้ครับ “

เออ ก็จริงตามที่ไซโตว่ามาแหละ 

ผมเลยกำชับให้สองคนนี้ฟังว่าเรื่องนี้ต้องเก็บไว้เป็นความลับ ก่อนจะเล่าเหตุการณ์ที่คุยกับคุณมิสึกิให้ฟังแบบรวบรัด

พอเล่าจบปุ๊บ ทาจิบานะส่งสติกเกอร์เป็นตัวการ์ตูนยมทูตน่ารักมาให้พร้อมแชทมาว่า

“อายาโนะโคจิ ยันเดเดระน่ะจุดจบมักจะ bad endนะ”

“ไอ้ชิบหาย เมิงจะให้กูถูกแทงเจริญรอยตามschool day รึไงฟะ แล้วก็คุณมืสึกิไม่ใช่ยันเดเระซะหน่อย”

“จากการคำนวนของผม โอกาสที่คุณมิสึกิจะเป็นยันเดเระคือ 120 %นะ”

ไซโต้พิมพ์จบส่งสติกเกอร์แว่นตาปิดท้าย

จะส่งสติกเกอร์แว่นง่อยๆมาทำมะเขืออะไรฟะ ไม่ฮาสักนิด

“ถ้าสมมติว่าคุณมิสึกิเป็นยันเดเระ  แปลว่าตอนนี้เธอกำลังตกหลุมรักกุเหรอ”

“เออดิวะ”

“ก็ใช่ไง”

ทั้งสองคนพิมพ์ข้อความส่งหาผมพร้อมกัน

“เฮ้ย..ไม่หรอกน่า”

“คิดแบบคอมม่อนเซนส์นะ อาการแบบนี้แปลว่าคุณมิสึกิเขาหึงเมิงไง”

ไอดอลโคตรฮอตอย่างคุณมิสึกิเนี่ยนะหึงผม ตลกเหอะครับ

“อะ กุพูดชัดๆว่าเธอหึงไม่ได้หรอก แต่ขี้หมูขี้หมา กุมั่นใจแน่ว่าเธอมีความรู้สึกบางอย่างต่อเมิงเป็นพิเศษ”

“ใช่ๆ สายตาของคุณมิสึกิเวลาที่มองเมิงอะโคตรต่างจากชาวบ้านด้วย”

ถึงไอ้สองคนนี้จะพูดขนาดไหน แต่ให้ทำใจเชื่อเรื่องนี้มันก็ยากนะ

มันบอกให้กุคิดคอมม่อนเซนส์ ก็ผมนี่ล่ะโว้ยคิดแบบคอมม่อนแล้ว

 

สำหรับผมแล้ว คุณมิสึกิเป็นสุดยอดบุคคลที่มอบความฝันและความปรารถนาแก่ผู้คนเป็นจำนวนมาก

แล้วผมในฐานะแค่คนธรรมดา ก็แค่คนที่โบกมือเงยหน้ามองเธอดุจดาวบนฟ้าแค่นั้น

เน็ตเกมเมอร์ง่อยๆ กับ ไอดอลสุดฮอต

มองมุมไหนก็ไม่เข้ากันสักนิด

ระหว่าที่ผมกำลังคิด ไซโต้พิมพ์แชทเด้งมายาวเหยียดว่า

“ต่อจากนี้อายาโนะโคจิคุงกับคุณมิสึกิจะเอาไงต่อล่ะ  ถ้าพอใจกับความสัมพันธ์แค่นี้เมิงก็ไม่ต้องทำห่าอะไรเลย แต่ถ้าอยากจะเป็นกำลังใจให้เธอ เมิงก็ลองใกล้ชิดกับเธอให้มากกว่านี้อีกสักหน่อยสิ ไม่ว่าเมิงจะตัดสินใจเลือกทางไหน ถ้าเมิงใช้สมองคิดจริงจัง ผลลัพธ์จะออกมายังไง พวกกูก็เคารพการตัดสินใจว่ะ”

โอ้ ไซโต้ เพื่อน อ่านแล้วซึ่้ง เมิงแม่มคนดีนี่หว่า ถึงจะชอบทำตัวแปลกๆคำนวนอะไรจริงบ้างมั่วบ้างก็เหอะ

“แล้วก็นะ จากการคำนวนของกุ  อัตราที่ความสัมพันธ์ของอายาโนะโคจิคุงกับคุณมิสึกิจะคืบหน้า อยู่ที่ 0.012%นะ”

“กวยยยยยยยย อัตราขี้หมาไปปะ”

พิมพ์อัตราเลขเหมือนแช่งแบบนี้ กุถอนคำพูดเลยว่ามันเป็นคนดี

“เพราะฉะนั้น อายาโนะโคจิ เมิงควรจะรีบพัฒนาความสัมพันธ์กับคุณมิสึกิซะ เสร็จแล้วเมิงก็จะได้แนะนำไอดอลคนอื่นๆให้พวกุบ้างไง”

“เออไอเดียเฟี้ยวว่ะ ฝากความหวังไว้ที่เมิงเลยนะอายาโนะโคจิคุง”

“…”

อ่านจบ ไม่รู้จะพิมพ์อะไร ปิดแชทหนีแม่มเลย

ผมวางโทรศัพท์ไว้หัวเตียง ลุกจจากเก้าอี้ ล้มตัวลงนอน

“เฮ้ออออ ตื่นเต้นเป็นบ้าเลย”

คุณมิสึกิอาจจะชอบผมงั้นเหรอ

ถึงแม้ว่ามันมีโอกาสที่จะแห้วสูงแต่แค่คิดว่ามันเป็นไปได้ หัวใจก็สูบฉีดด้วยความเขินแล้ว

“ว่าไปคืนนี้จะตอบคุณมิสึกิว่าไงดีหนอ”

ผมนอนไตร่ตรองหาคำตอบระหว่างรอเวลาคุณมิสึกิทักกลับมา

***

จบ CH2-3

ก็ยังคงไม่ต่างจากที่เคยอ่านกันนะครับ  

รอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า  kurakon 

 

Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~

Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~

Status: Ongoing
อ่านเรื่อง Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~“คาสึโตะคุง เรื่องนี้มันหมายความว่าอะไร” ณ.กลางวัน วันอาทิตย์ ห้องๆหนึ่งของแมนชั่นที่มีไอดอลสาวมัธยมปลายอาศัยอยุ่ ในห้องมีผม กำลังนั่งคุกเข่ามือสองข้างวางบนต้นขาตัวเอง ภายในห้องจัดวางของเป็นระเบียบบ่งบอกถึงความคูลของนิสัยเจ้าของห้อง “เน่ ฟังที่ชั้นพูดอยู่มั้ย นี่เป็นเรื่องสำคัญในอนาคตของเราสองคนนะ” “ฟ..ฟังอยู่ครับ…” ในขณะที่ผมคาสึโตะกำลังนั่งคุกเข่า ส่วนคู่สนทนาผมคือเด็กสาวกำลังยืนอยู่ตรงหน้าผม เธอเป็นเด็กสาวผมยาวสงลย มีชื่อว่า มิสึกิ รินกะ บรรยากาศเงียบสงัดแฝงความโกรธแผ่ออกมาจากร่างเล็กของเธอ สายตาที่มองลงมาที่ผมเต็มไปด้วยความเย็นชาดุจน้ำแข็ง “คาสึโตะคุง ชั้นถามอีกรอบนะ คนพวกนี้เป็นใคร” รินกะหันหน้าจอสมาร์ทโฟนให้ผมดู หน้าจอแสดงรายชื่อfirend list ในเกมMMO RPG ที่ผมเล่นอยู่ประจำเรียงเป็นแถว (มีแค่5คนเท่านั้น) “คนพวกนั้นมัน…เป็นผู้เล่นปกตินะ..นานๆทีก็ลงดันเจี้ยนด้วยกันแล้วรู้สึกดีเลยaddไว้เฉยๆ”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset