ตอนนี้เป็นเวลา 21.24 น.
ใกล้ได้เวลาที่คุณมิสึกิจะโทรหาผมแล้ว
“…..”
ผมเดินวนไปมาในห้องราวกับหนูติดจั่น เพราะว่าในหัวยังนึกคำตอบดีๆไม่ออกว่าจะอธิบายยังไงให้คุณมิสึกิ เพราะผมก็ไม่อยากโกหกเธอแต่ก็ไม่อยากให้คุณคุรุมิซากะลำบากไปด้วย
รู้งี้ควรปฏิเสธคุณคุรุมิซากะแต่แรกไปเลยน่าจะดี แต่รู้อะไรก็ไม่สู้รู้งี้ ใครจะไปตรัสรู้ได้ว่าเรื่องราวมันจะออกมาหน้านี้
“ว่าไปทำไมเราถึงหัวใจว้าวุ่นกับเรื่องนี้กันนะ”
คงเพราะผมก็ไม่อยากให้คุณมิสึกิเข้าใจผมผิดล่ะมั้ง
ระหว่างเดินไปเดินมาปวดกบาลกับปัญหา เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แน่นอนว่าเป็นสายของคุณมิสึกิ
ผมลังเลพักหนึ่งก่อนจะกดรับสาย
“สวัสดีตอนมืดนะคาสึโตะคุง
“สวัสดีครับ”
น้ำเสียงคุณมิสึกิยังคงเหมือนเดิมตอนเธอปกติ
ผมตั้งใจฟังบทสนทนาจากเธอในห้องตัวเองเงียบๆที่ไม่มีเสียงใดๆรบกวน
“เรื่องในวันนี้…. ที่ชั้นพูดอะไรแรงไปต้องขอโทษด้วยนะ”
“เอ๋..เอ่อ..”
ผมตกใจกับเรื่องเหนือความคาดหมายที่จู่ๆคุณมิสึกิเป็นฝ่ายขอโทษผมเอง
“สาเหตุเป็นเพราะชั้นอยากจะรู้ให้ได้ว่าคาสึโตะคุงหายตัวไปไหน ไปทำอะไรกับใครมา แน่นอนว่าชั้นเชื่อใจคาสึโตะคุงแต่ว่าความวิตกกังวลในเรื่องที่เธอหายไปมันก็ยากจะห้ามใจจนต้องถามถึง พอเข้าใจสิ่งที่ชั้นพูดมั้ย”
“เอ่อ ก็พอเข้าใจครับ”
เอาจริงๆคือไม่เข้าใจเลย
“ชั้นรู้ดีว่าคาสึโตะคุงเป็นผู้ชายที่วิเศษ เพราะงั้นเลยมีผู้หญิงหลายคนเข้ามาป้วนเปี้ยนอยากได้เธอไป ชั้นเลยกังวลเรื่องนี้แหละ”
“กังวลเหรอ?”
“อืม กังวลว่าเธอจะหนีชั้นไปหาหญิงคนอื่นไง”
หนีชั้นไปหาหญิงอื่น?
นี่มันบทสนทนาของคนเป็นแฟนเขาคุยกันนะ
“เข้าใจแล้วใช่มั้ยว่าคาสึโตะคุงเนื้อหอมเลยมีโอกาสโดนผู้หญิงคนอื่นเข้ามาป้วนเปี้ยนไง”
“ไม่ละ ไม่ใช่ละครับ ผมไม่ได้เนื้อหอมเลยสักนิด ยิ่งเรื่องบอกว่าผมจะหนีไปหาหญิงอื่นยิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปใหญ่”
ห่า พูดเองยังกระดากปาก เหมือนผมโคตรหล่ออะ
ชีวิตจริงผมเพิ่งจะแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์เพื่อนต่างเพศคือคุณมิสึกิคนแรกเนี่ยนะ จะหล่อเลือกได้ขนาดนั้น แถมคนที่สองก็มีแค่คุณคุรุมิซากะอีก
มันก็เท่ดีหรอกที่มีเบอร์ไอดอลตั้ง2คนในเครื่อง
“พูดจริงเหรอ? ไม่อยากเชื่อว่าคาสึโตะคุงไม่ได้เนื้อหอม มันแปลกมากเลย”
“มันเรื่องปกติต่างหากครับ ผมก็แค่เน็ตเกมเมอร์ง่อยๆนะครับ..”
“นั่นสินะ ถ้างั้นมันก็คงช่วยไม่ได้นะ”
“ช่วยไม่ได้?”
“อืม ยุคนี้มีข้อมูลที่ไม่จำเป็นแพร่หลายมากเกินไป ไม่ว่าจะในอินเตอร์เน็ตหรือกฏในชีวิตจริงก็ตาม ในฐานะที่ชั้นเป็นไอดอล ที่พูดไปอาจฟังดูแปลก แต่สังคมมนุษย์เรามันยอมรับคนที่สวยงามแต่งกายดูดีมีเสน่ ย่อมเป็นที่ยอมรับ มากกว่าคนที่ปล่อยตัวปล่อยกายไม่แต่งตัวไม่ทำอะไรเลย”
“อันนี้ก็ยอมรับโดยไม่มีข้อโต้แย้งครับ”
สังคมที่เห็นในโรงเรียนทุกวันนี้ก็เห็นๆกันอยู่
สุดท้ายก็เป็นไปตามที่คุณมิสึกิเคยว่าไว้ นั่นคือโลกออนไลน์ใช้ชีวิตได้ตามธรรมชาติและจริงจังมากกว่าโลกความจริงด้วยซ้ำ
“โดยเฉพาะชั้นที่เป็นไอดอลน่ะ ชั้นคิดว่ามนุษย์เกิดมาก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉาบย้อมไปด้วยกิเลสตัณหานะ”
“…”
ผมรู้สึกถึงความหมายแฝงในน้ำเสียงไพเราะของเธอ มันสื่อถึงความลำบากในชีวิตจริงที่เธอผ่านและพบเจอมาไม่น้อยถึงตกผลึกมาเป็นคำพูดเมื่อครู่
“แน่นอนว่ามนุษย์มีคนที่ทั้งดีและชั่ว และคาสึโตะคุงเป็นคนที่วิเศษที่สุดในบรรดาคนดีทั้งหมดเลย”
“รีบประเมินเกินไปรึเปล่าครับ พวกเราเพิ่งจะพบปะกันในโลกความจริงยังไม่ถึง1อาทิตย์เลยด้วยซ้ำ”
“เราอยู่ด้วยกันในโลกออนไลน์มาสี่ปีแล้วนะ เราคบกันในนั้นด้วยหัวจิตหัวใจที่ใสซื่อบริสุทธิ์ โดยไม่ได้มีข้อมูลเกินจำเป็นเข้ามาเกี่ยวข้องนะ”
“…..”
คลื่นแห่งความซาบซึ้งเกาะกุมหัวใจผม
มันคือความรู้สึกที่ว่าเธอให้ความสำคัญกับการใช้ชีวิตในโลกออนไลน์กับผมมากๆ
พอคิดดูแล้วก็จริง รินในเกมส์ ไม่เคยโกหกผมเลย
“นอกจากนี้ ชั้นกับคาสึโตะคุงแต่งงานกันแล้วนะ ชั้นอยากให้เธอเลิกคุยกับหญิงอื่นนอกจากชั้นด้วย”
“…เรื่องแต่งงานมันเรื่องในเกมส์เองนะ”
“อืม ใช่ เราแต่งงานกันในโลกที่ไม่ได้เอาข้อมูลเกินจำเป็นเข้ามาเกี่ยวข้อง พวกเราเป็นคู่แต่งงานที่วิเศษมากกว่าคนทั่วไปที่แต่งงานกันในชีวิตจริงด้วย”
…….ห๊ะ?
“นอกเรื่องไปไกลละ กลับเข้ามาหัวข้อหลักเถอะ สรุปว่าเธอไปทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นมา”
“เอ่อ แปบนะครับ ทำไมผมรู้สึกว่าคุณให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากผิดปกติเลยนะครับ”
“พูดอะไรของเธอน่ะ มีคู่สามีภรรยาที่ไหนในโลกเมินเฉยเรื่องปัญหานอกใจล่ะ”
“เอ่อ มันผิดปกติจริงครับ เอ๊ะ เดี๋ยว คู่สามีภรรยาเหรอ พวกเราเป็นแค่เพื่อนในเกมส์ออนไลน์นะครับ”
“ใช่ เราเป็นเพื่อนในเกมส์ออนไลน์ แล้วเราก็ผ่านการแต่งงานมาแล้ว จึงเป็นคู่สามีภรรยา ไม่ถูกตรงไหน”
“เอิ่ม ถูกครับ แต่ว่าในโลกความจริงมันยังไม่ใช่นะ”
ยิ้งนานยิ่งรู้สึกแปลกเข้าไปใหญ่ ผมทำได้แค่กลืนน้ำลายรอฟังคำพูดจากคุณมิสึกิ
“คาสึโตะคุง”
“ครับ..”
“ชั้นพูดชัดแล้วนะว่า ต่อให้เป็นในโลกออนไลน์ ชั้นก็ไม่แต่งงานกับใครง่ายๆ”
“ครับ คุณเคยพูดแล้วครับ”
“ชั้นคิดว่า โลกออนไลน์เป็นสถานที่ที่ไม่ได้มีข้อมูลโลกความจริงเข้ามาเกี่ยว ฉะนั้น การขอคบในนั้นจึงเป็นเรื่องที่มาจากข้างในหัวใจจริง”
“อืม ผมก็ไม่ปฏิเสธครับ”
“แล้วเราก็แต่งงานกันในโลกนั้นไง”
“นั่นย่อมหมายความว่า ชั้นเองก็เป็นภรรยาของคาสึโตะในโลกความจริงด้วยเช่นกัน”
“…..”
ผมเจอคำพูดจากคุณมิสึกิเข้าไปเล่นเอาสตัน ยืนกำโทรศัพท์คามือพูดอะไรไม่ออก
ผมจำได้ว่าไซโตกับทาจิบานะบอกว่า คุณมิสึกิชอบผม
แต่ความจริงมันไม่ใช่
ไม่สิ
ความจริงคือมันข้ามขั้นจากชอบไปแล้วต่างหาก
มิสึกิ รินกะ ไอดอลคนนั้น ตั้งใจจะเป็นภรรยาของผมในชีวิตจริง
“เป็นอะไรไปเหรอคาสึโตะคุง ชั้นพูดอะไรแปลกตรงไหน”
“เอ่อ..คือ…แต่งงานมัน..แปบนะครับ”
คิดดูให้ดีว่า เธอคือไอดอลสุดฮอต ส่วนผมมันแค่เน็ตเกมเมอร์โง่ๆ ถ้าคนสองประเภทนี้จะแต่งงานกัน ระดับความเป็นไปได้นี่มันเข้าขั้นหมาเห่าเครื่องบินเลยนะ
“แต่งงานมันทำไมรึ? อย่าบอกนะว่ามันคือเรื่องที่ผิดพลาดเหรอ”
“..ถ้าผมบอกว่าใช่ จะทำไงครับ”
“ก็แค่ตายไงคะ”
“เอ๋?”
“แต่ไม่ใช่ชั้นคนเดียวนะ ชั้นจะตายพร้อมคาสึโตะคุงด้วย”
“เอ้า”
ไม่ตายคนเดียว แต่ลากกุไปด้วยซะงั้น ท่านไอดอลสุดฮอตก็เกินไป
“ชั้นไม่เคยคิดถึงชีวิตที่ไม่มีคาสึโตะคุงอยู่ด้วยกันนะ ตัวชั้นเองรู้สึกถึงความรักที่มีต่อคาสึโตะมากขึ้นทุกทีตั้งแต่เราเราได้รู้จักกันในชีวิตจริงนะ”
“ความรัก..เหรอครับ”
ความรู้สึกประหลาดใจมันแซงหน้าความรู้สึกดีใจและความรู้สึกอายที่ประดังเข้ามาในตัวผม
คำว่ารักนี่มันยิ่งใหญ่เวอร์วังมากสำหรับเน็ตเกมเมอร์อย่างผม
“คาสึโตะคุงชั้นขอพูดตามตรงนะ ถ้าชั้นถูกนอกใจมันก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เพราะชั้นรู้ดีถึงความวิเศษของผุ้ชายที่เปี่ยมด้วยเสน่อย่างคาสึโตะคุง จะให้ผูกขาดเธอไว้คนเดียวมันทำไม่ได้อยู่แล้ว ถึงมันจะน่าเศร้าเสียใจและชิงชังมากแค่ไหนก็ตามแต่ ชั้นคงทำได้แค่ปล่อยวางเรื่องนอกใจเล็กๆน้อยๆตรงนี้”
“แปบ แปบ แปบ ช่วยอย่าเพิ่งพูดอะไรไปไกลคนเดียวก่อนได้มั้ยครับ ผมตามไม่ทันแล้ว”
ผมรีบพูดขัดจังหวะเธอก่อนเธอจะพูดอะไรไปไกลจากจินตนาการผมมากกว่านี้
แต่คุณมิสึกิยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงไพเราะว่า
“อ้อ นึกแล้วเชียว”
“นึกว่า?”
“ชั้นเคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาก่อนว่า ผู้ชายเนื้อหอมมักจะถนัดเรื่องพลิ้วไปเรื่อย”
“พลิ้วกับผีสิครับ ไม่ใช่แล้ว เข้าใจผิดหนักข้อไปใหญ่เลย”
“ไม่เป็นไรนะ คาสึโตะคุง ขอแค่ให้ชั้นได้อยู่เคียงข้างเธอก็พอ และชั้นเองก็ไม่ต้องการใครอื่นด้วย…”
“คุณมิสึกิครับ ทำไมผมรู้สึกเหมือนคุณเบรคแตกแล้วนะ”
บทสทนาตอนนี้เรื่องราวมันจะชักจะไม่บันเทิงละ นี่มันดิ่งเข้าหาความบรรลัยแล้วนี่วห่า
“คาสึโตะคุง เธอจำแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวพอ ภรรยาตัวจริงของเธอ….คือชั้นเอง”
“เดี๋ยว..คุณมิสึกิ…”
ตู้ด ตู้ด ตู้ด
เธอวางโทรศัพท์แล้ว
คำพูดของคุณมิสึกิที่คุยกับผมยังคงวนเวียนอยุ่ในสมอง
“ฮะ..ฮะ..ฮะ นี่มันเรื่องเชี่ยไรเนี่ย”
มีข้อสงสัยมากมายในหัว แต่ที่แน่ๆที่กระจ่างชัดสุด มีอันเดียว
สาวน้อยสุดคูลคนนั้น ตั้งใจจะเป็นภรรยาผมในชีวิตจริงให้ได้แน่นอน
***
จบ CH2-4
ขออภัยที่หายไป1วัน เมื่อวานเกิดอุบัติเหตุหน้าจอดับ งานไม่เซฟ เสียแรงฟรี เลยหมดฟีลแปล
ตอนนี้ก็ยังคงไม่ต่างจากที่เคยอ่านกันนะครับ แต่ตอนหน้าจะเป็นเนื้อหาใหม่ที่เขียนเพิ่ม ไม่มีในเว็บนะครับ ผมแปลอัดไป 1ชั่วโมงครึ่ง ก็น่าจะเต็มอิ่มแน่นอน
รอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า kurakon
![ร้ายนักนะ…รักของมาเฟีย!! [Yaoi , Boy’s love]](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/01/637603610500335922-story-193x278-1.jpg "ร้ายนักนะ…รักของมาเฟีย!! [Yaoi , Boy’s love]")
