Netoge no Yome ga Ninki Idol datta CH7-5
ความสัมพันธ์ของผมในเกมส์ออนไลน์ที่เล่นด้วยกันมา พวกเราผูกพันใจสื่อใจกันมานานมากพอด้วย
“รินกะ”
“คาสึโตะคุง”
รินกะกำลังรอคำตอบผมด้วยน้ำตาคลอเบ้า ผมตอบเธอไปด้วยน้ำเสียงและท่าทางมั่นใจ
“ไม่ว่ารินกะจะเป็นคนแบบไหน ผมรับได้หมดครับ”
“…พูดจริงเหรอ?”
“อืม เพราะว่าผมน่ะ หลงรักสิ่งที่เป็นรินกะจากก้นบึ้งหัวใจครับ
“…..อา”
รินกะเบิกตากว้าง หยุดหายใจ
ผมค่อยๆกล่าวต่อ
” ต่อให้รินกะไม่ได้เป็นไอดอลก็ตาม ผมก็จะตกหลุมรักรินกะ คำพูดผมอาจจะฟังดูไม่ค่อยเข้าท่า แต่ต่อให้รินกะเป็นคนเพี้ยนชอบทำอะไรแปลกๆจนผมตกใจ แต่ความรู้สึกผมก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่ดีครับ”
“…คาสึีโตะคุง”
“ม่า แต่ถ้าเธอเป็นผู้ชาย ผมอาจจะขอหลังแหวนสักป้าบนะ ฮะฮะ”
ผมลองหยอดมุกเปลี่ยนบรรยากาศดู
แต่รินกะไม่ไม่ขำ เธอหน้าแดงแป้ด ยกสองมือขึ้นแตะปากตัวเอง น้ำตาไหลจากดวงตาทั้งสองข้างเป็นทาง มองมาที่ผม
ลองคิดดูว่าเกมส์ออนไลน์ในโลกเรามีนับร้อยนับพันเกม แต่ผมได้มาพบกับรินกะในเกมส์ล่าสุดที่เล่นกัน เรื่องนี้จะเรียกว่าใกล้เคียงปาฏิหารย์ก็ไม่ผิดความจริงนะ
“ผมคิดว่าถ้าได้อยู่ดัวยกันกับรินกะล่ะก็ ผมคิดว่าจะต้องเจอเรื่องสนุกๆแน่ๆ ไม่สิ พูดให้ชัดคือ นับตั้งแต่ตอนนี้ ผมอยากอยู่เคียงข้างคุณครับ นี่คือความรู้สึกบริสุทธ์แท้จริงจากใจผมครับ”
“..อา”
“ผมชอบรินกะครับ”
ในที่สุดก็พูดออกไปได้ชัดเจน
ผมพูดเรื่องนี้ออกไปได้อย่างเป็นธรรมชาติจนแปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าไม่ได้พึ่งพาความกล้าในการพูดออกไปเลย
“คาสึโตะคุง ตัวชั้นที่มีนิสัยแบบนี้ยังรับได้เหรอ”
“ถ้าไม่ใช่รินกะผมไม่รักใครครับ ส่วนเรื่องแอบถ่าย หรือตุ๊กตา ความรู้สึกผมตอนนี้ก็เห็นเป็นเรื่องเฮฮาไป แน่นอนว่าหากรู้ก่อนแต่แรกผมอาจจะคิดมากนิดหนึ่ง แต่แน่นอนว่าผมจะไม่เกลียดคุณแน่นอน”
“…..คาสึโตะคุง”
“บางที สิ่งที่เรียกว่ารัก มันคือการรับทุกสิ่งในที่อีกฝั่งเป็นครับ”
ผมรักเธอ เพราะผมรักรินในโลกออนไลน์ และตัวเธอที่เป็นโลกจริง
“ขอโทษด้วยนะครับที่บอกรักช้า ผมน่ะ รักรินมากตั้งแต่หลายปีก่อนหน้าแล้วครับ”
“”….”
“ต่อให้ผมรู้ตัวจริงของริน ความรู้สึกผมก็ไม่ได้เปลี่ยนเลย มันไม่เกี่ยวว่าคุณจะเป็นไอดอลสุดฮอต ผมชอบมิสึกิ รินกะครับ ก่อนที่พวกเราจะแต่งงานกันในโลกความจริง ได้โปรดคบผมเป็นแฟนด้วยครับ”
พูดออกไปได้แล้ว พูดทุกอย่างจากใจเกลี้ยง
รินกะฟังคำพูดผมจบ น้ำตาร่วงผล็อยไม่หยุด มือยังคงแตะปากสองข้างเหมือนเดิม
“..จะดีเหรอ..ต่อจากนี้..ชั้นอาจจะ..สร้างความเดือดร้อนให้คาสึโตะก็ได้นะ”
“อืม จะสร้างก็สร้างเถอะแต่อย่ามาตูมเดียวก็พอ แน่นอน ผมไม่ยอมแพ้ง่ายๆเหมือนกัน”
ผมขยับตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ยื่นมือลูบหัวรินกะอย่างอ่อนโยน
“…คาสึโตะคุง”
“รินกะ…”
ใบหน้าของพวกผมสองคนอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ สายตาประสานกันด้วยแววตาเปี่ยมในรักอีกฝ่าย
“….”
“….”
ไม่ต้องมีแผนการอะไรให้มากความ
ผมค่อยๆประคองหน้ารินกะอย่างแผ่วเบา เธอหลับตานิ่งเอียงหน้าเล็กน้อย
สายตาของผมจับจ้องที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอ ก่อนที่ผมจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าตัวเองเตรียมจูบเธอ
ทว่าก่อนที่ริมฝีปากของผมจะจูบรินกะ ปรากฏว่า..
“กลับมาแล้วค่า…. อาเร้ะ.. รองเท้าของคาสึโตะโอนี่จังนี่นา อ๊ะ สงสัยวันนี้มาที่บ้านแน่เลย เย้”
……..
“วันนี้ไหนบอกว่าครอบครัวจะกลับมาก็มืดๆเลยไงครับ”
ผมหรี่ตาถามรินกะด้วยความสงสัย
“จริงๆมันควรจะเป็นแบบนั้นนะ แต่เด็กเขาเปลี่ยนใจง่ายอยู่แล้วมั้ง”
“ช่วยไม่ได้เนอะ ม่า ก็ถือโอกาสนี้เลยแล้วกัน”
“ถือโอกาสนี้? หมายความว่าไงเหรอ”
รินกะเอียงคอถามผมกลับด้วยความสงสัย
“ถือโอกาสรายงานสถานการณ์ของพวกเราให้ครอบครัวรินกะทราบไงครับว่า พวกเราสองคนคบเป็นแฟนอย่างเป็นทางการแล้ว”
“คาสึโตะคุง….”
รินกะแววตาทอประกาย เธอช่างน่ารักจริงๆ
“งั้นจดทะเบียนสมรสใบจริงเลย..”
“อันนั้นก็เร็วไปครับ ผมเพิ่ง 17เอง ถ้าเรายังอายุไม่ถึง18 ยังแต่งไม่ได้นะครับ”
“แสดงว่าถ้าถึงปีหน้า เธอโอเคพร้อมเซ็นเลยสินะ”
“สบายมาก ปีหน้าโอเคอยู่แล้ว… เฮ้ย จะโอเคได้ไงครับ แต่งตอนนั้นชีวิตไอดอลคุณจบเลยก็ได้นะ”
“สบายมาก ความรักของสามีภรรยาไร้ขีดจำกัดชนะได้ทุกสิ่งอยู่แล้ว”
“เฮ้อ ยังไม่ได้เป็นสามีภรรยาเป็นทางการเลยนะครับ..”
ก็สมเป็นรินกะอะนะ
แปลว่าถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจเป็นภรรยาผม
ตอนนี้ผมกับเธอเป็นคนรักกันแล้ว ชีวิตประจำวันต่อจากนี้ของผมคงจะไม่กลับมาเป็นปกติอีกแล้ว อนาคตจะบันเทิงหรือบรรลัย เดี๋ยวคงรู้กัน
ผมทำได้แค่ส่งยิ้มแห้งๆแก่รินกะที่ยิ้มด้วยความดีใจ
***
จบCh7-5
คิดว่าอีกไม่เกิน 2-3วัน ก็จะแปลเรื่องนี้จบเล่ม1 ตอนหน้าจะเป็นบทส่งท้ายคือมุมมองรินกะแล้ว รอดูกันต่อไปว่าะจเป็นไงต่อ
รอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า kurakon
