ตอนที่ 2018 การตายของหลั่งซินเยว่ (4)
จากนั้นถ้ามียอดฝีมือผู้แข็งแกร่งมาโจมตีนาง นางก็จะไม่สามารถตอบโต้ได้
หลั่งซินเยว่รีบถอนการโจมตีแล้วหันไปจัดการกับกระบี่บนฟ้าแทน
ตูม!
เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นบนท้องฟ้าจนทำให้ทั่วทั้งฟ้าสั่นสะเทือนเพราะคลื่นแสง เมื่อถูกพลังนี้โจมตี ไป๋หลิงก็ถอยไปอย่างรวดเร็ว
“อวิ๋นเยว่ชิง เจ้าบ้าไปแล้ว!” หลั่งซินเยว่โกรธจัดแล้วจ้องหน้าไป๋หลิงอย่างดุร้าย
ไป๋หลิงยิ้มเยาะ “ข้าบอกเจ้าแล้วว่าข้าไม่สนใจชีวิต! ดังนั้นข้าจึงสามารถเสียสละชีวิตตัวเองแล้วสู้กับเจ้าจนตัวตายได้! แต่เจ้าให้ความสำคัญกับชีวิตของตัวเองมาก ไม่สิ ไม่ถูก เจ้าไม่ต้องการบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียวต่างหาก แล้วเจ้าจะเอาชนะข้าได้อย่างไร”
ดวงตาของหลั่งซินเยว่เข้มขึ้น
นางไม่กลัวบาดเจ็บแต่นางกลัวบุรุษเย็นชาที่สังหารประมุขต่างหาก…
ถ้านางอยู่บนจุดสูงสุดของพลังนาง นางก็อาจจะเอาชนะเขาได้ แต่ถ้านางบาดเจ็บ นางก็จะเอาชนะเขาไม่ได้ ดังนั้นนางจึงไม่อยากบาดเจ็บแม้แต่น้อย มีแค่ทางนี้เท่านั้นที่นางจะเอาชนะบุรุษผู้นั้นได้ตอนที่เขามาถึง!
“หลั่งซินเยว่ เจ้าเป็นคนขี้ขลาดเสมอ เจ้ารังแกคนอ่อนแอและหวาดกลัวคนที่แข็งแกร่ง!”
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของไป๋หลิงแตะโดนจุดอ่อนของหลั่งซินเยว่พอดี นางจึงโมโหหนัก “อวิ๋นเยว่ชิง ถ้าเจ้ายังไม่หุบปาก ข้าจะฉีกปากเจ้า!”
“อะไรกัน เจ้ากลัวคำพูดของข้างั้นหรือ” ไป๋หลิงมาถึงตรงหน้าหลั่งซินเยว่ซิน “ตอนที่ข้ามาที่สำนักอิสระข้าอ่อนแอกว่าเจ้ามาก แต่ข้าก็สามารถเอาชนะเจ้าได้ในเวลาสั้นๆ ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าเจ้าตามหลังข้าอยู่เสมอ”
หลั่งซินเยว่เกือบจะระเบิดด้วยความโกรธ ความเดือดดาลพลุ่งพล่านในตัวนาง แต่นางก็พยายามใจเย็นและพูดเยาะว่า “อวิ๋นเยว่ชิง อย่าพยายามยั่วโมโหข้า ข้าไม่หลงกลเจ้าหรอก!”
นางรู้ดีว่าไป๋หลิงพยายามยั่วโมโหนางเพื่อที่นางจะได้สู้กับอีกฝ่ายด้วยพลังทั้งหมด แต่ว่าต่อให้นางสังหารสตรีผู้นี้แล้วนางจะได้อะไร
ไป๋หลิงหน้าบึ้ง นางไม่คิดเลยว่าสตรีผู้นี้จะอ่านใจนางออก! นางต้องการยั่วโมโหอีกฝ่ายจริงๆ …
แต่นางไม่คิดว่าหลั่งซินเยว่จะรู้เจตนาของนาง!
“ข้ารู้ว่าบุรุษที่สังหารท่านประมุขก็อยู่ที่นี่ เจ้าพยายามจะทำให้ข้าโกรธแล้วทำให้ข้าบาดเจ็บตอนที่สู้กับเจ้าเพื่อที่บุรุษผู้นั้นจะได้สังหารข้าง่ายๆ ใช่หรือไม่” หลั่งซินเยว่คิดว่าตัวเองฉลาดและไม่มีอะไรที่หนีรอดสายตานางไปได้
“ดูเหมือนว่าบุรุษผู้นั้นจะกลัวข้ามาก ไม่อย่างนั้นเขาก็คงไม่ซ่อนตัวแล้วปล่อยให้เจ้าออกมาสู้กับข้า! เจ้ากล้าท้าทายข้าเพราะว่าข้าพึ่งผ่านด่านเลื่อนระดับเป็นเซียนจักรพรรดิและพลังยังไม่เสถียรดี! อีกแค่สองสามวัน ต่อให้พวกเจ้าร่วมมือกัน พวกเจ้าก็ไม่มีทางสู้ข้าได้!”
หลั่งซินเยว่มั่นใจในความคิดตัวเองมากว่าอวิ๋นเซียวกลัวนางจึงไปซ่อนตัว นางเชื่อมั่นมากว่าไป๋หลิงไม่มีทางกล้าท้าทายนางโดยไม่มีคนหนุนหลัง
“ดังนั้นวันนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไปก่อน ยังมีเวลาให้ข้ามาคิดบัญชีกับเจ้าอีกมาก!”
พูดจบหลั่งซินเยว่ก็หันหลัง กระโจนขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วพุ่งไปที่ประตูเมือง
น่าเสียดาย…
หลั่งซินเยว่เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกคนคู่หนึ่งหยุดไว้เสียก่อน
เป็นคู่รักที่สวยงามคู่หนึ่ง พวกเขางดงามราวกับสิ่งชีวิตบนสรวงสวรรค์ในภาพวาด แต่ว่า…
หลั่งซินเยว่ก็สามารถรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่พวกเขาปล่อยออกมาได้อย่างง่ายดาย
ตอนที่ 2019 การตายของหลั่งซินเยว่ (5)
“เฟิงเอ๋อร์ เซียวเอ๋อร์ พวกลูกมาที่นี่ได้อย่างไร” ไป๋หลิงแปลกใจที่เห็นอวิ๋นลั่วเฟิงและอวิ๋นเซียวมาถึงอย่างรวดเร็ว
“ท่านแม่ ข้ามาแก้แค้นให้ท่านเจ้าค่ะ!” อวิ๋นลั่วเฟิงส่งยิ้มบางให้นาง “หลั่งซินเยว่ ข้าสงสัยว่าเจ้าคิดจะไปที่ไหน เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถหลบหนีจากบาปของเจ้าได้หรือ”
หลั่งซินเยว่หน้าบึ้งแล้วยิ้มเยาะเย้ย “ดี หลังจากที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมานาน ในที่สุดพวกเจ้าก็กล้าออกมาแล้วหรือ ถึงแม้ว่าเจ้าจะเรียกอวิ๋นเยว่ชิงว่ามารดา แต่ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะสนใจนางแม้แต่น้อย ไม่อย่างนั้นเจ้าก็คงไม่ปล่อยให้นางมาเสี่ยงทำร้ายข้าด้วยชีวิตของนาง!”
อวิ๋นลั่วเฟิงไม่เข้าใจว่านางหมายถึงอะไร แต่นางก็ไม่คิดจะถาม
“อวิ๋นเซียว ข้าจะแก้แค้นให้ท่านแม่ของข้า ท่านอย่าเข้ามายุ่ง”
อวิ๋นเซียวมองอวิ๋นลั่วเฟิงแล้วพยักหน้า “ได้”
เมื่อเห็นท่าทางของอวิ๋นลัวเฟิง หลั่งซินเยว่ก็ระเบิดเสียงหัวเราะอีกครั้ง “สาวน้อย ข้ายอมรับว่าเจ้ามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม แต่เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะเอาชนะข้าที่เป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิได้!”
อวิ๋นลั่วเฟิงยิ้ม “ถ้าเจ้าเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิจริงๆ ไม่แน่…ข้าก็อาจจะต้องใช้ความพยายามในการจัดการเจ้ามากขึ้นอีกหน่อย…
…โชคร้ายที่เจ้าก็เป็นแค่ผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิปลอมๆ”
เสียงของนางดังไปทั่วท้องฟ้าที่เงียบสนิท และหลั่งซินเยว่ก็หน้าถอดสีอีกครั้ง
เมื่อเห็นใบหน้าของหลั่งซินเยว่ อวิ๋นลั่วเฟิงก็กอดอกแล้วเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมยิ้มบาง “ข้าไม่จำเป็นต้องให้สามีช่วยข้าจัดการกับผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิปลอมๆ คนหนึ่งหรอก อีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้า…มาทำให้มือของเขาแปดเปื้อน”
อวิ๋นลั่วเฟิงอยากจะสังหารหลั่งซินเยว่ด้วยตัวเองดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้อวิ๋นเซียวช่วยนาง ถึงอย่างไรหลั่งซินเยว่ก็เกือบจะทำร้ายไป๋หลิง แล้วนางจะปล่อยอีกฝ่ายไปเฉยๆ ได้อย่างไร
“สามหาว!”
หลั่งซินเยว่แค่นเสียงขึ้นจมูกแล้วกระโจนเข้ามา นางโจมตีอวิ๋นลั่วเฟิงด้วยพลังมหาศาลอย่างรุนแรง ขณะเดียวกันสายลมกรรโชกก็พัดมา ภายใต้พายุนั้นเส้นผมของอวิ๋นลั่วเฟิงก็ปลิวสยายไปตามสายลม ชุดสีขาวทำให้นางดูราวกับสิ่งชีวิตจากสวงสววรค์
ตูม!
เมื่อกระบี่ของหลั่งซินเยว่กำลังจะถูกตัวอวิ๋นลั่วเฟิงอย่างรุนแรง…
จู่ๆ ร่างของอวิ๋นลั่วเฟิงก็ถูกปกคลุมด้วยเกราะเกล็ดมังกรที่แข็งแกร่ง
ทั้งสองอย่างปะทะกันจนเกิดเสียงดังสนั่น แล้วมือของหลั่งซินเยว่ก็สั่นสะท้าน แขนของนางชาหนึบ ส่วนดวงตาก็ฉายแววตะลึง
เกราะเกล็ดมังกรนี้…เป็นของล้ำค่า!
เมื่อเห็นสายตาละโมบของนาง อวิ๋นลั่วเฟิงก็ยิ้ม “เจ้าอยากได้เกราะเกล็ดมังกรของข้างั้นหรือ”
“เจ้าไม่คู่ควรได้ครอบครองของล้ำค่าแบบนี้หรอก!” พูดอีกอย่างก็คือ มีแต่นางที่เป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนจักรพรรดิเท่านั้นที่คู่ควรกับเกราะเกล็ดมังกร…
“ถ้าเจ้าอยากได้นักก็มาแย่งไปสิ” อวิ๋นลั่วเฟิงส่งสายตาร้ายกาจไปให้นาง “มีคนมากมายที่ต้องการเกราะเกล็ดมังกรของข้า แต่ว่า…พวกเขาตายไปหมดแล้ว!”
ขณะที่นางพูดแบบนี้ กลิ่นอายสังหารของนางก็ยิ่งเข้มขึ้น แม้แต่อุณหภูมิก็ลดต่ำลงจนทำให้อากาศอึดอัดจนหายใจไม่ออก…
“พวกนั้นมันโง่ แต่ข้าไม่!” หลั่งซินเยว่พูดอย่างเย็นชา “วันนี้ข้าจะเอาชนะเจ้า แล้วปล่อยให้เจ้าได้ชดใช้กับความโอหังของตัวเอง!”
ทว่าตอนที่หลั่งซินเยว่พุ่งเข้ามาหาอวิ๋นลั่วเฟิง จู่ๆ นางก็สะดุดล้มลงจนศีรษะมาอยู่ตรงหน้าอวิ๋นลั่วเฟิงพอดี
