ตอนที่ 1308 – พิษสุราเทพอสูร
ความขัดแย้งระหว่างซือหยูกับฉีเหมินเจี้ยนถึงจุดที่มิอาจแก้ไขเหล่าแขกรู้สึกหมดหวังเมื่อมองทั้งสอง
หวังว่าฉีเหมินเจี้ยนจะไม่ก่อเรื่องในงานนะ
คงจะดีถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นถ้าหากทั้งสองต่อสู้กัน จะไม่มีใครนอกจากเจ้าพันธมิตรที่หยุดยั้งได้
เสียงแตรดังกังวาลไปทั่วงาน
งานวิวาห์กำลังจะเริ่มขึ้นเหล่าแขกนั่งตามที่ที่จัดไว้ให้
งานแต่งใหญ่อันตระการตานี้ดำเนินงานอย่างหรูหรายิ่งใหญ่มีพิธีมากมายที่กว่าจะจบสิ้นก็ใช้เวลาถึงครึ่งวัน
เทพหลายคนหมดความอดทน
กงซุนหยาได้ชีวิตกลับคืนมาแล้วพิธีครั้งนี้ยิ่งใหญ่สนุกสนานกว่าครั้งก่อน แต่พวกเราทำได้แค่นั่งเบื่อทั้งวันสุดท้ายมันก็จะจบแล้ว
แค่อีกสองขั้นตอนเท่านั้นคารวะต่อฟ้าดินและเหล่าเทพ อดทนต่ออีกหน่อยเถอะ
เหล่าเทพถือเป็นตัวตนสูงสุดในจักรวาลส่วนนี้
หากเหล่าเทพมาเข้าร่วมพิธีผู้คนจะมิได้คารวะแต่เพียงฟ้าดิน แต่จะต้องคารวะเหล่าเทพด้วย
แต่จากฐานะของเทพที่อยู่ต่ำกว่าฟ้าดินวิธีที่เหมาะสมนั้นจึงมิใช่การคุกเข่า แต่เป็นการคารวะด้วยสุรา
เมื่อจบการคารวะฟ้าดินคู่บ่าวสาวจะต้องคารวะแก่เทพทุกคนด้วยสุราทีละคน
จากนั้นจึงนับว่าพิธีจบสิ้นเหล่าเทพจะกลับไปได้
คารวะฟ้าดิน!
พิธีกรกล่าวต่อฟ้าดินทั้งมนุษย์และสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์คารวะต่อฟ้าดินพร้อมกัน กงซุนหยาสวมชุดคลุมยาวสีแดงใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความปราโมทย์
เขารอวันนี้มานานเกินพอแล้ว
เจ้าสาวนั้นงดงามแววตานางดูสง่าผ่าเผย แสดงถึงความเป็นสตรีที่เติบโต แม้นางจะอยู่ในวัยกลางคน แต่ความงามในอดีตมิได้ลดเลือนลงไปนัก
แววตาสดใสของนางมองไปยังกงซุนหยาด้วยความรัก
ทั้งสองจับมือคารวะฟ้าดินด้วยกันโดยมีเพียงพิธีกรเป็นพื้นหลัง
ต่อไปคารวะต่อเหล่าเทพ
กงซุนหยากับลั่วเฟยรับแก้วสุราจากมือของพิธีกรเดินไปยังเหล่าเทพ
เหล่าเทพเรียงแถมตามอันดับคนแรกก็คือฉีเหมินเจี้ยน
กงซุนหยาระแวงแม้จะไม่ได้จงใจสังเกต จิตสังหารของฉีเหมินเจี้ยนยังคงคุกรุ่น
ขอบคุณท่านเทพฉีเหมินที่มาในวันนี้ข้าขอคารวะท่านด้วยสุราหนึ่งจอก
กงซุนหยาดื่มสุราเป็นคนแรก
ลั่วเฟยยิ้มอย่างอ่อนโยนนางจรดริมฝีปากแดงจิบสุราอย่างสง่างามราวกับแมลงปอบนผิวน้ำ
ฉีเหมินเจี้ยนไร้สีหน้าเขาจิบสุราเพียงบางเบา
แม้จะดูไม่ใส่ใจเขาก็แสดงความสุภาพ
กงซุนหยาโล่งใจเขาเดินต่อไปหาเทพที่เหลือ
ซือหยูที่มองเหตุการณ์มาโดยตลอดขมวดคิ้วแน่น
เวลาไม่ถูกต้องเจ้าพันธมิตรยังไม่ลงมือ!
จากที่ซือหยูคิดเจ้าพันธมิตรควรจะลงมือในขั้นนี้
ฉีเหมินเจี้ยนผ่อนคลายถ้าใช้พิษหรือวิธีการอื่นคงจะออกฤทธิ์มาแล้ว
ถ้าหากเจ้าพันธมิตรพลาดโอกาสนี้ไปมันจะยากมากในการเข้าหาฉีเหมินเจี้ยนโดยไม่ให้ฉีเหมินเจี้ยนไม่ระวังตัว
ในขณะนี้กงซุนหยากับลั่วเฟยได้เดินจับมือกันมาถึงซือหยู
กงซุนหยาใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณเขาพูดอย่างจริงจัง
เฟยเอ๋อนี่คือผู้มีพระคุณที่ข้าเล่าให้เจ้าฟัง ทั้งหมดเพราะคนผู้นี้ ครอบครัวเราจึงได้พร้อมหน้า เฟยเอ๋อ เจ้าให้สุราจอกนี้กับเขาเถอะ!
ลั่วเฟยโค้งคำนับ
ขอบคุณท่านผู้มีพระคุณ
เมื่อเงยหน้านางกลืนสุรา ใบหน้านางแดงในทันที
ซือหยูยิ้มเขาดื่มสุรา เขาจ้องดูลั่วเฟยอยู่ตลอดเวลาผ่านหางตา
หากเจ้าพันธมิตรอย่างจะฆ่าลั่วเฟยจะต้องเป็นเหยื่ออย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ลั่วเฟยจะดูปกติดีในเบื้องหน้าซือหยูก็จะยากมากในการเข้าหาฉีเหมินเจี้ยนโดยไม่ให้ฉีเหมินเจี้ยนไม่ระวังตัว
ในขณะนี้กงซุนหยากับลั่วเฟยได้เดินจับมือกันมาถึงซือหยู
กงซุนหยาใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณเขาพูดอย่างจริงจัง
เฟยเอ๋อนี่คือผู้มีพระคุณที่ข้าเล่าให้เจ้าฟัง ทั้งหมดเพราะคนผู้นี้ ครอบครัวเราจึงได้พร้อมหน้า เฟยเอ๋อ เจ้าให้สุราจอกนี้กับเขาเถอะ!
ลั่วเฟยโค้งคำนับ
ขอบคุณท่านผู้มีพระคุณ
เมื่อเงยหน้านางกลืนสุรา ใบหน้านางแดงในทันที
ซือหยูยิ้มเขาดื่มสุรา เขาจ้องดูลั่วเฟยอยู่ตลอดเวลาผ่านหางตา
หากเจ้าพันธมิตรอย่างจะฆ่าลั่วเฟยจะต้องเป็นเหยื่ออย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ลั่วเฟยจะดูปกติดีในเบื้องหน้าซือหยูก็มิอาจรับประกันได้ว่าเจ้าพันธมิตรจะไม่ใช้หนทางอื่น
แม้แต่หลังพิธีมอบสุราแล้วก็ยังไม่มีเรื่องเกิดขึ้น
ซือหยูระแวงอย่างหนักเขาพลาดรึที่คิดว่าเจ้าพันธมิตรจะลงมือในงานแต่ง?
ขณะที่เขาสงสัยอยู่นั้นเองบ่าวสาวก็ได้กลับขึ้นเวที
พิธีกรยิ้ม
แลกแก้วสุราพวกเจ้าเพื่อคารวะแก่กัน
เหล่าแขกหัวเราะอย่างอารมณ์ดีกงซุนหยาและลั่วเฟยโค้งให้แก่กัน จากนั้นจึงไขว้แขนเพื่อดื่มสุราของแต่ละคน
พิธีเสร็จสิ้นแล้ว!
เมื่อเสียงพิธีกรกล่าวขึ้นการหมั้นหมายที่ดำเนินมาเมื่อหลายสิบปีก่อนจึงได้ลุล่วง
ถึงแขกผู้มีเกียรติทุกท่านโปรดกลับสู่ที่นั่ง บนโต๊ะเลี้ยงของเหล่าเทพมีอาหารราคาแพงและผลไม้หายากนำมาบริการอย่างรวดเร็ว
เหล่าเทพถอนหายใจอย่างโล่งอกพวกเขาพูดคุยกันอย่างสนุกสนานขณะที่รับประทาน
สุดท้ายก็จบสักทีมันไม่ง่ายเลย!
รีบไปหลังจากกินเสร็จเถอะพันธมิตรประจิมจะสงบสุขไประยะหนึ่ง
เห็นด้วยสุดท้ายเราจะได้พักสักที
ใบหน้าเจ้าพันธมิตรเปี่ยมด้วยรอยยิ้มพอใจเขาโบกมือ
ยินดีกับเจ้าทั้งสองคนด้วยในที่สุดพวกเจ้าก็ได้มาอยู่ด้วยกัน
ลั่วเฟยหน้าแดงขึ้นเล็กน้อยนางมองกงซุนหยาที่อยู่ข้างกายด้วยความรัก
กงซุนหยารู้สึกปลื้มปิติอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ข้ามีของขวัญให้เจ้าทั้งสองคนขอให้เจ้าทั้งสองได้อยู่ร่วมกันจนแก่เฒ่า มาสิ!
เจ้าพันธมิตรวงแหวนสีทองหนึ่งคู่กับทั้งสองมันคือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ปลอม!
ความใจกว้างนี้ทำให้เหล่าเทพริษยา
ลั่วเฟยดีใจมากและเดินไปรับของขวัญพร้อมกับกงซุนหยา
ขอบคุณท่านพ่อ
ลั่วเฟยพูดด้วยความดีใจความแค้นที่มีต่อพ่อลดเลือนลง
แต่กงซุนหยาก้มหน้าเขากำวงแหวนสีทองแน่น เขาไม่พูดอะไรเลย
เจ้าไม่ชอบของขวัญรึ?
เจ้าพันธมิตรพูดอย่างไม่พอใจ
กงซุนหยาส่ายหน้าสีหน้าเขามิอาจอธิบายได้ มันเป็นความดุดันอันหนักหน่วง
ข้าดีใจที่ได้ของขวัญแต่ข้าจะดีใจกว่าถ้าเจ้าตาย!
เจ้าพันธมิตรหน้าเศร้าเขาพูดอย่างเย็นชา
เหลวไหล!นี่มันวันแต่งงานเจ้าไม่ใช่เรอะ? เจ้ากล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง?
บรรยากาศประหลายบนเวทีทำให้ภาพความประทับใจในงานแต่งงานสงบลง
เกิดอะไรขึ้น?
ข้าไม่รู้กงซุนหยาพูดอะไรสักอย่าง
เป็นไปได้ยังไง?ถ้าหากพังงานสำคัญเช่นนี้ เขาจะไม่ทำให้ตัวเองลำบากหรือ?
เสียงกงซุนหยาล้ำลึกเขากำลังจะคำราม
ข้าจะดีใจมากถ้าเจ้าตาย!
กล้าดียังไง!
เจ้าพันธมิตรโกรธจัด
เจ้าพันธมิตรสั่นไปทั้งตัวเขาสะดุดถอยหลังล้มไปยังเก้าอี้ หยดเหงื่อน่ากลัวผุดทั่วทั้งหน้าผาก
พิษสุราเทพอสูร…เจ้าใช้พิษในสุราเรอะ? เทพหลายคนเริ่มแสดงอาการประหลาดแบบเดียวกันออกมา
ไม่นะขะ…ข้าก็มีพิษในกายด้วย!
เร็วเข้า!ปล่อยพลังเทพออกมาขวางพิษสุรา! ถ้าจับพิษทัน ผลของพิษจะไม่เลวร้าย!
เมื่อเห็นว่าเทพเกือบทั้งหมดต้องยาพิษพวกเขาโกรธแค้นเกินกว่าจะหาคำพูดมาอธิบาย
สุรานั่น!มันมีพิษงั้นเรอะ?
พิษสุราเทพอสูรเป็นพิษลับจากโลกอสูรไม่มีใครในจักรวาลที่ปรุงมันได้ ใครกันจะไปทำได้? ใครปรุงพิษสุรานี้ขึ้นมา?
เหล่าเทพล้มลงกับพื้นในเสี้ยววินาทีด้วยผลของพิษสุราพวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากใช้พลังเทพมากดฤทธิ์ของพิษเอาไว้ พวกเขาไม่กล้าขยับตัวเลย
พิษสุรานั้นน่าสะพรึงกลัวหากเข้าสู่ร่างเทพ มันจะทำอันตรายที่ไม่มีโอสถใดรักษาได้ พวกเขาอาจจะต้องติดพิษไม่จนตายถ้าไม่ยอมสละกายหยาบทิ้ง
ฮ่าๆๆๆๆ!
กงซุนหยาที่ยืนบนเวทีมองท้องนภาและระเบิดเสียงหัวเราะเสียงหัวเราะของเขาดุร้ายเจ้าเล่ห์ เขาคุกเข่าลงหนึ่งข้าง
ผู้มีพระคุณ!ข้าทำงานที่ท่านสั่งแล้ว! ข้าฆ่าพวกมันทุกคนเพื่อท่าน!
