ตอนที่ 1309 – ทิ้งโชคชะตา
ไม่มีใครนอกจากซือหยูที่อยู่ในทิศทางที่กงซุนหยาคุกเข่าให้
ที่แย่ยิ่งกว่านั้นคือขณะที่ทุกอื่นต้องยาพิษซือหยูคือคนเดียวที่ยังอยู่ได้บนที่นั่ง เขาไม่มีทีท่าว่าโดนพิษเลย
ซือหยูพูดเบาๆ
ช่างเป็นอุบายอันสุดยอดนี่สินะที่มันรออยู่
ก่อนที่ซือหยูจะได้พูดอะไรกงซุนหยาร้องคำรามกระโจนมาข้างหน้า เขาเรียกมีดสมบัติศักดิ์สิทธิ์ออกมา มันปล่อยพลังอสูรและแทงไปยังเจ้าพันธมิตร
แม้จะมีพลังเทพมหาศาลเจ้าพันธมิตรก็ยังต้องใช้พลังเทพนั้นกดฤทธิ์ของพิษเอาไว้ เขามิอาจป้องกันตัวเองได้และจะถูกแทง
เจ้าพันธมิตรได้โอกาสกลิ้งตัวไปยังกลางเหล่าเทพกงซุนหยามองไปที่ฉีเหมินเจี้ยน ฉีเหมินเจี้ยนเหงื่อไหล่ท่วมใบหน้าเขาได้รับพิษมากกว่าเทพคนอื่นจึงไม่มีเวลาจะคิดเรื่องอื่น
กงซุนหยาหัวเราะ
ไอ้แก่เจ้าดูหมิ่นผู้มีพระคุณข้า เจ้าจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต!
กงซุนหยาสลัดลั่วเฟยที่พยายามหยุดเขาและบินไปแทงกะโหลกฉีเหมินเจี้ยนฉีเหมินเจี้ยนถูกสังหารต่อหน้าต่อตา!
แม้แต่ดวงวิญญาณก็มิอาจรอดดวงวิญญาณถูกทำลายอย่างสิ้นซาก!
เทพฉีเหมิน!
เทพคนอื่นตะโกนอย่างบ้าคลั่งแววตาพวกเขาแดงก่ำ
เจ้าตระกูลปราบอสูรอันดับหนึ่งที่ปกป้องผู้คนโดยการต่อสู้กับอสูรและเป็นเสาหลักแห่งพันธมิตรประจิมมาตายง่ายๆ แบบนี้ได้อย่างไร?
ฮ่าๆๆๆถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าพันธมิตรลั่ว!
กงซุนหยาหัวเราะอย่างน่าสะอิดสะเอียนก่อนจะกระโจนเข้าหาเจ้าพันธมิตร
เจ้าพันธมิตรกรีดร้อง
ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้?
กงซุนหยาหัวเราะ
เพื่อกำจัดเจ้าเพื่อผู้มีพระคุณของข้า ผู้มีพระคุณของข้าจะได้ตำแหน่งเจ้าพันธมิตรหลังจากเจ้าตาย!
อะไรนะ?เทพสีเงินบงการเจ้ารึ? เขาเป็นแค่ตัวแทนเทพ กล้าหวังตำแหน่งเจ้าพันธมิตรได้ยังไงกัน?
แล้วจะทำไม?เมื่อเจ้ากับเทพฉีเหมินตาย เทพสีเงินจะเป็นเทพที่แข็งแกร่งที่สุด ใครจะได้เป็นเจ้าพันธมิตรหากไม่ใช่เขา? ไปลงนรกซะเถอะ!
เจ้าพันธมิตรหลับตาด้วยความเศร้าเขาหัวเราะด้วยโทสะ
เทพสีเงินเอ๋ยเจ้าไม่ต่างกับหมาป่า เจ้ามีความคิดชั่วร้ายในการเข้าร่วมพันธมิตรประจิม! ต่อให้ตายข้าก็จะไม่อภัยให้เจ้า!
ก่อนที่เขาจะถูกฆ่าลั่วเฟยได้กรีดร้องออกมา
ท่านพ่อ!กงซุนหยา! หลีกไป!
ลั่วเฟยร้องคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวและโศกเศร้านางปล่อยพลังของว่าที่เทพขั้นสูงออกมาและตามกงซุนหยาจนทันในเวลาสำคัญ
นางซัดฝ่ามือแทงทะลุแผ่นหลังกงซุนหยาตรงไปถึงหัวใจ
กงซุนหยากรีดร้องอย่างทุกข์ทรมานแววตาบ้าคลั่งของเขากลับกลายเป็นสดใส
หลังจากความสับสนเขายิ้มอย่างปวดร้าวที่มุมปาก
เฟยเอ๋อนี่เจ้า…
คำพูดของเขาขาดหายไปเมื่อลั่วเฟยสังหารเขาตาย
โลหิตกระจายทั่วทิศกงซุนหยาถูกหยุดลงด้วยความตาย!
ความตายของเจ้าตระกูลปราบอสูรอันดับหนึ่งลดกำลังใจของพันธมิตรประจิมไปมากแล้วหากเจ้าพันธมิตรตายไปอีกคน พันธมิตรประจิมก็คงเจอกับวิกฤติครั้งใหญ่
ฟู่ว…
เจ้าพันธมิตรหายใจหอบรุนแรงลั่วเฟยพยุงให้เขายืนขึ้นมาได้อีกครั้ง เขาพยายามอย่างหนักจนกดฤทธิ์พิษจนได้ เขามองร่างไร้วิญญาณของกงซุนหยาด้วยความเศร้า
ใยเจ้าถึงได้โง่เขลานัก?ใยเจ้าถึงเชื่อสิ่งที่ใครอื่นกล่าว? กงซุนหยาเอ๋ย! ข้ามอบลูกสาวให้เจ้า หวังว่าเจ้าจะได้ดูแลนาง แต่เจ้ากลับหักหลังข้า!
เจ้าพันธมิตรมองไปยังสวรรค์และถอนหายใจด้วยความเศร้าหมอง
หลังจากความวุ่นวายเหล่าเทพได้ฟังเสียงถอนหายใจอย่างเศร้าโศกของเจ้าพันธมิตรขณะที่มองร่างไร้วิญญาณที่กำลังคลายความอุ่นของฉีเหมินเจี้ยน
สายตาหลายคู่หันไปมองซือหยูด้วยความแค้น
เป็นเจ้าจริงๆ รึ?
เหล่าเทพที่เชื่อใจซือหยูกำลังผิดหวังและปล่อยจิตสังหารออกมา!
เทพสีเงินพวกเราเชื่อใจเจ้า และสุดท้ายเจ้าก็ทำเรื่องเลวร้าย!
เจ้าให้เทพไม้ฆ่าฉีเหมินเฉินใช่ไหม?
…
เมื่อเผชิญหน้ากับเหล่าเทพที่สิ้นหวังซือหยูกล่าวอย่างไร้อารมณ์
ไม่ใช่ข้าถ้าข้าอยากจะฆ่าเจ้าและชิงตำแหน่งเจ้าพันธมิตร ข้าคงจะไม่ต้องลำบากมากขนาดนี้ ข้าจะทำด้วยเกียรติยศ!
ไม่เพียงแต่คำอธิบายของเขาจะทำได้ความโกรธแค้นของผู้คนหายไปมันยังสุมไฟให้ลุกโชนยิ่งขึ้น ฮ่าๆๆๆพวกเจ้าได้ยินที่มันพูดหรือไม่? ถึงตอนนี้มันก็ไม่คิดยอมรับ! มันยังคงหลอกลวง มันยังคงพยายามหลอกพวกเรา!
ทำไมทุกคนถึงโดนพิษยกเว้นเจ้า?
ทำไมกงซุนหยาต้องฆ่าฉีเหมินเจี้ยนกับเจ้าพันธมิตรอย่างไร้เหตุผล?กงซุนหยาจะได้อะไรตอบแทนกัน?
ทุกคนที่มีดวงตาย่อมเห็นว่าเจ้ามีความแค้นกับฉีเหมินเจี้ยนนอกจากเจ้าจะมีใครที่ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ได้!
การสาดสีป้ายโคลนใส่ซือหยูดำเนินต่อไปแต่ซือหยูยังคงเงียบ
เจ้าพันธมิตรวางอุบายได้ดี
ทันทีที่เขาคิดว่าลั่วเฟยจะลอบสังหารฉีเหมินเจี้ยนมันก็กลับกลายเป็นว่ากงซุนหยาคือคนที่ถูกควบคุม!
ก่อนที่จะถึงงานแต่งงานซือหยูได้ตรวจสอบกงซุนหยาเป็นพิเศษว่าไม่มีปัญหากับเขา
แต่เขาก็ต้องตกใจที่กงซุนหยาถูกควบคุมอย่างหนัก!
และกงซุนหยาก็ถูกควบคุมให้จู่โจมเจ้าพันธมิตรก่อนจะหันไปฆ่าฉีเหมินเจี้ยน
ใครจะไปคิดเล่าว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังแท้จริงแล้วจะเป็นเจ้าพันธมิตรลั่ว?
กงซุนหยากล่าวหาซือหยูและโยนความสงสัยทั้งหมดมายังซือหยู
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่มีโอกาสได้อธิบายอะไรก่อนที่จะถูกลั่วเฟยฆ่าตาย!
ลั่วเฟยหักหลังตระกูลเจ้าพันธมิตรหนีไปจากพันธมิตรประจิมกับกงซุนหยา นางครองโสดมาหลายปี นี่มิใช่ความเชื่อในรักหรือ? นางฆ่ากงซุนหยาโดยไม่ลังเลได้อย่างไร?
ไม่ผิดแน่เจ้าพันธมิตรจะต้องควบคุมลั่วเฟยด้วย
ซือหยูไม่พูดอะไรเพราะถ้าหากเป็คนอื่นเขาก็คงจะไม่เชื่อความบริสุทธิ์ในตัวเองเช่นกัน
เจ้าไม่คิดจะแก้ตัวเลยรึ? เทพบางคนที่ได้พลังกลับมาเริ่มถามอย่างดุดัน
ข้าเชื่อใจเจ้าทั้งยังพูดปกป้องเจ้าไปได้ยังไง! ถ้าข้ารู้อย่างนี้ ข้าคงจะช่วยฉีเหมินเจี้ยนฆ่าเจ้าแทน!
เป็นความผิดข้าด้วยข้าพยายามหยุดฉีเหมินเจี้ยน! ถ้าข้าเชื่อฉีเหมินเจี้ยนในวันนั้น ฉีเหมินเจี้ยนก็คงจะไม่ต้องตายในวันนี้!
ยิ่งผ่านไปเหล่าเทพก็ยิ่งได้พลังฟื้นกลับมาเรื่อย ๆ
มันไม่ได้หวังดีต่อพันธมิตรมาตั้งแต่แรก!ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราโดนมันหลอก หรือว่าเรื่องการออกจากแดนอสูรจะเป็นเรื่องที่มันกุขึ้นมาหลอกเราด้วย?
ซือหยูไม่ตอบในเวลานี้ ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปก็ไม่มีใครเชื่อเขาแล้ว
เขามองไปยังเจ้าพันธมิตรด้วยรอยยิ้มฃ
เจ้าสมควรได้เป็นเจ้าพันธมิตรแต่ข้าดูหมิ่นเจ้ามากไป เจ้าใช้อุบายได้เก่งกาจแผนสุดยอดของเจ้าเด็ดขาด รุนแรง…ถ้าหากเจ้าไม่ใช้มันกับข้า เจ้าก็คงจะได้เป็นผู้นำแห่งจักรวาล
ความใจดีมิใช่คุณสมบัติของผู้นำ
ผู้นำที่แข็งแกร่งนั้นต้องเป็นอย่างเจ้าพันธมิตรลั่วผู้เด็ดขาดใช้อุบายได้อย่างแยบยล วางแผนได้อย่างไร้ที่ติ
ในการต่อสู้กับเผ่าอสูรในอนาคตถ้าหากไม่เกิดเรื่องนี้เสียก่อน ซือหยูย่อมสนับสนุนเจ้าพันธมิตรผู้นี้
เทียบกับคนอย่างฉีเหมินเจี้ยนเจ้าพันธมิตรลั่วเหมาะสมที่จะปกครองพันธมิตรประจิมหลายขุม
แต่ถ้าหากเขาเตรียมที่จะข้ามศพซือหยูเพื่อประคองตำแหน่งเจ้าพันธมิตรของตัวเองล่ะก็…
แน่นอนว่าซือหยูจะไม่ยอมนอนรอความตายของตัวเอง
