My Iron Suit ตอนที่ 399: ช็อก!
ทันทีหัวหน้าเผ่าอดใจรอไม่ไหวที่จะถาม
“ตะเกียงน้ํามันก๊าดนี้แลกยังไง”
“ตะเกียงน้ํามันก๊าดสิบหลอดน้ํามันก๊าดห้าขวดใช้เป็นเชื้อเพลิง”
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เปราะบางไม่สะดวกในการพกพานั่นคือเฉินโม่มีพื้นที่ไม่ต้องคํานึงถึงประเด็นเหล่านี้สิ่งนี้ได้นําสิ่งต่างๆมามากมาย
หัวหน้าได้ยินข้อเสนอของ เฉินโม่ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้า”ราคาของคุณยุติธรรมมาก!”
คุณรู้ไหมว่าทีมซื้อกิจการของ บริษัท ขนสัตว์อเมริกันที่ขายมีดสําหรับแล่เนื้อจะต้องมีหนังถึงสิบเมื่อเทียบกับราคาของ เฉินโม่ ถือว่ายุติธรรมมาก เฉินโม่ไม่รู้สึกว่าเขาต้องสูญเสีย หลังจากขายหนังสัตว์ นี้ก็เพียงพอที่จะซื้อตะเกียงน้ํามันก๊าดหลายร้อยหลอด
ผิวอบอุ่นนุ่มสบาย เป็นผ้าที่โปรดปรานของราชวงศ์และขุนนางมาโดยตลอดและราคาก็ค่อนข้างแพง
หมวกที่ทําจากผิวหนังสัตว์มีประสิทธิภาพในการกันน้ําได้ดีและจะไม่เสียรูปแม่ในวันที่ฝนตกเป็นที่ต้องการอย่างมากในยุโรปและเป็นที่นิยมอย่างมาก เนื่องจากผลิตในอเมริกาการได้มาและ การขนส่งจึงไม่ใช่เรื่องง่ายและความต้องการจึงมีมากราคาหนังนี่พุ่งขึ้นแล้ว แต่ยังขาดตลาด หมวกที่ทําจากหนังนี่กลายเป็นสัญลักษณ์ประจําตัวถือเป็นความหรูหราอันดับต้น ๆ ที่คนชั้นสูงสามารถจ่ายได้
ปัจจุบันไม่เพียง แต่ในยุโรปเท่านั้น แต่ในสหรัฐอเมริการาคาของผิวยังคงสูงดังนั้นราคาของเฉินโม่ จึงสูงกว่าทีมซื้อของ บริษัท ขนสัตว์ของอเมริกามาก แต่ก็มีราคาแพงกว่าเล็กน้อย เมื่อเทียบกับผลกําไรมหาศาลมันไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึง เฉินโม่ไม่ใช่นักธุรกิจชาวอเมริกันที่เข้าตาเม็ดเงิน กำไรจากการค้าขนสัตว์นั้นน่าทิ้งมากแล้วไม่จําเป็นต้องกดขีชาวอินเดียต่อไป
แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะแลกเปลี่ยนตามมูลค่าที่แท้จริงของขน แต่ เฉินโม่สามารถบรรทุกวัสดุได้มากกว่าบริษัท ขนสัตว์ดั้งเดิมของสหรัฐฯและราคาของขนสัตว์นั้นใกล้เคียงกว่าที่ทีมซื้อเดิมกําหนด เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าสิ่งนี้ทําให้ชาวพื้นเมืองอินเดียที่ถูกกดขี่และเอารัดเอาเปรียบมายาวนานเหล่านี้มีความสุขและพวกเขายกย่องความยุติธรรมสามคนของเฉินโม่
ในชนเผ่าอินเดียนชื่อลาโกต้าเฉินโม่ใช้เสบียงต่างๆเพื่อแลกเปลี่ยนหนังกลับหนังวัวป่าและขนสัตว์ชนิดอื่น ๆ จํานวนมากและแม้แต่หนังหมีขนาดใหญ่ ความยาวของหนังหมีตัวนี้เกือบสามเมตรขนาดตัวเดิมควรมีขนาดใหญ่มากและน้ําหนักประมาณเจ็ดร้อยกิโลกรัม มันเป็นหมียักษ์ หากต้อง การฆ่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆแม้แต่เผ่าที่อ่อนแอบางเผ่าก็อาจพบกับสัตว์ร้ายขนาดใหญ่เช่นนี้ มีโอกาสมากที่พวกเขาจะถูกฆ่าและการเสียชีวิตและการบาดเจ็บจะหนัก สถานการณ์ของเผ่า ลาโกตา ไม่ใช่ดูเหมือนว่าจะต้องจ่ายราคามหาศาลและจะเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของเผ่า นั้นค่อนข้างดี
หนังหมียักษ์หายากนี้ เฉินโม่ ให้ราคา 100 หนังโดยตรงซึ่งทําให้หัวหน้า เจโรนิโม พอใจและเรียก เฉินโม่ มาอย่างยุติธรรม หลังจากการทําธุรกรรมเขาส่งเฉินโม่สามคนออกจากเผ่าอย่างอบอุ่นวันรุ่งขึ้นหัวหน้าอําลา เฉินโม่ สามคนที่หน้าชนเผ่า
“เผ่าลาโกต้ารอคอยการกลับมาของคุณอีกครั้ง เผ่าลาโกต้าของเราเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในป่ามิสซรี ครั้งต่อไปเราจะเตรียมหนังสัตว์ร้ายเพิ่มเติมและแลกเปลี่ยนกับคุณ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถนํามาได้มากขึ้น สิ่งที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ”
เฉินโม่ พยักหน้า หัวหน้าเผ่า ไม่ได้คุยโม้ สําหรับชนเผ่าอินเดียนที่เขาเคยเยี่ยมเยียนชนเผ่าลาโกต้านั้นแข็งแกร่งและกล้าหาญที่สุดในบรรดาเผ่าทั้งหมด
เมื่อมองไปที่หัวหน้าเจโรนิโมเฉินโมพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวช้าๆ
“แน่นอน”
เผ่าลาโกต้าเป็นเพียงหนึ่งในชนเผ่าอินเดียนที่ เฉินโม่ และ วิคเตอร์ และ เจมส์ เดินผ่าน ด้วยธุรกรรมนี้พื้นที่ของ เฉินโม่ จัดเก็บวัสดุจํานวนมากในนิวยอร์กและคนติดอาวุธจากบริษัท ขนสัตว์อเมริกัน วัสดุที่ถูกขโมยไปนั้นถูกแทนที่อย่างรวดเร็วด้วยขนอันล้ําค่าด้วยพื้นที่ขนาดใหญ่ ของเฉินโม่ หนึ่งพันลูกบาศก์เมตรหากเต็มเมื่อคุณออกจากป่าและกลับไปที่นิวยอร์กมูลค่าที่ได้จะน่าทิ้งมาก
ในความเป็นจริงไม่ใช่ชาวอินเดียทุกคนเช่นเผ่าลาโกต้าที่พอใจกับราคาซื้อขนสัตว์ของ เฉินโม่ ซึ่งสูงกว่า บริษัท ขนสัตว์ของอเมริกามากและด้วยคุณภาพสูงและราคาต่ํามีวัสดุหลากหลายช นิดตรงไปตรงมาและ เฉินโม่ ค้าขาย แต่พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาอ่อนแอเป็นเพียงพ่อค้าขนสัตว์ตัว เล็ก ๆ ธรรมดา ๆ ที่ไม่มีอานาจเท่าบริษัท ขนสัตว์ของอเมริกาที่ขัดขวางพวกเขาต้องการใช้ประโยชน์จากชนเผ่าของพวกเขาจํานวนมากและใช้วัตถุดิบของ เฉินโม่ .
ผลลัพธ์สุดท้ายคือชัดเจนในตัวเองและมันไม่ได้ใช้เวลาของ เฉินโม่ หลังจากการต่อสู้หลายครั้งวิคเตอร์และเจมส์ซึ่งเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นอย่างมากได้สังหารชาวอินเดียนแดงทั้งหมดที่ปล้นพวกเขา เฉินโม่ ไม่ได้ฆ่าการฆ่าทั้งหมดฆ่าคนอินเดียทั้งเผ่าเพียงแค่ฆ่าคนที่ปล้น
พลังการต่อสู้อันทรงพลังที่วิกเตอร์และเจมส์แสดงให้เห็นรูปแบบการต่อสู้ที่ดุเดือดราวกับสัตว์ร้ายและอาวุธที่เป็นเอกลักษณ์นั้นเพียงพอที่จะทําให้ชาวอินเดียนแดงที่เหลือตกใจจนพวกเขาไม่กล้าทําซ้ําเช่นคนที่โดนฆ่า
ในการต่อสู้กรงเล็บและเดือยของวิกเตอร์และเจมส์จะถูกมองเห็นโดยชาวอินเดียคนอื่น ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้บวกกับความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่นของทั้งสองคนในการต่อสู้และหลังจากถูกตีอย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าจะไม่มีอันตรายใด ๆ และความสามารถในการต่อสู้ต่อไปโดยไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ทําให้ชาวพื้นเมืองอินเดียในที่เกิดเหตุตกใจอย่างหนักและอดไม่ได้ที่จะนึกถึงตํานานที่เพิ่งแพร่กระจายไปในหมู่ชนเผ่า
ว่ากันว่าในป่าอันกว้างใหญ่และไร้ขอบเขตนี้มีมนุษย์สองคนที่ดุร้ายที่สามารถยึดกรงเล็บที่น่ากลัวของพวกเขาและฆ่าคนติดอาวุธของ บริษัท ขนสัตว์อเมริกัน
อย่างไรก็ตามนี้เป็นเพียงตํานานเท่านั้น แม้ว่าบางคนจะคิดว่าพวกมันเป็นวิญญาณบรรพบุรุษที่ส่งสัตว์ร้ายทั้งสองนี้ไปลงโทษคนติดอาวุธของ บริษัท ขนสัตว์อเมริกันที่กดขี่พวกเขาอย่างไรก็ตามหลายคนคิดว่าพวกเขาได้พบกับสัตว์ประหลาดหรือสัตว์อื่น ๆ เท่านั้น
แต่คราวนี้มีใครบางคนได้เห็นกระบวนการทั้งหมดของกรงเล็บและเดือยกระดูกทั้งสองในมือของพวกเขาและพลังการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้และความไม่รู้ในจินตนาการของการโจมตีความสามารถในการฆ่าข่าวลือ มันกลายเป็นความจริงชาวอินเดียที่อยู่ที่นั่นในเวลานั้นไม่สามารถช่วยได้ แต่มีความกลัวอย่างมากและแม้แต่แสดงความเคารพต่อวิกเตอร์และเจมส์ พลังและเวทมนตร์ของทั้งสองเริ่มเป็นที่ร่ําลือ
