ตอนที่ 422: การทดสอบ
ข้างใต้เป็นแม่น้ําสายเล็กๆ กว้าง 5000 ฟุต กุสตาฟกระโดดเข้ามาทันทีและเริ่มว่ายไปข้าง
เมื่อถึงจุดนี้เอเลโวร่าก็มาถึงยอดเขาแล้วเช่นกัน เธอสังเกตเห็นก่อนหน้านี้ว่าเชือกที่กุสตาฟกําลังเดินอยู่นั้นหายไปในทันใด
เธอย้ายไปที่จุดเชื่อมต่อและนั่งยองๆ
“ตัดเชือกงั้นเหรอ?” เธอพึมพําด้วยท่าทางประหลาดใจ ในขณะที่ดึงมันขึ้นมาเล็กน้อย
เธอมองลงไปและเห็นเชือกที่ห้อยอยู่แต่ไกล
“ตั้งความหวังไว้มาก… เขาคงล่วงไปแล้ว” เธอถอนหายใจ ขณะยืน ‘ไม่มีใครเทียบได้กับความแข็งแกร่งของฉัน’ เธอพูดภายในด้วยท่าทางผิดหวัง ก่อนจะวิ่งไปข้างหน้า
อีก 20 นาทีต่อมา กุสตาฟก็ผ่านกลางแม่น้ําไปแล้ว เขาไม่สามารถว่ายน้ําได้เร็วเกินไป เนื่องจากกระแสน้ําเคลื่อนตัวไปทางด้านข้าง
พลังงานปกติถูกใช้ไป 2 ครั้งเพราะเหตุนี้ กุสตาฟรู้สึกว่าแขนของเขาเจ็บ ในขณะนั้นเนื่องจากการแกว่งไปมาหลายครั้ง
นักเรียนชั้นเรียนพิเศษคนอื่น ๆ อยู่ข้างหลังหลายพันฟุต ณ จุดนี้โดยเอเลโวร่า เป็นข้อยกเว้น แม้ว่าเธอจะยังรู้สึกผิดหวัง แต่เอเลโวร่าก็ว่ายไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด และไม่สนใจสภาพแวดล้อมของเธอ
นักเรียนคนอื่นๆ ก็เพิ่งมาถึงยอดเขาด้านหลัง ในขณะนี้นักเรียนครึ่งหนึ่งยอมแพ้และออกจากงานประจําวันในตอนเช้าเพราะพวกเขาไม่สามารถไปได้ไกลถึงขนาดนั้น
ในอีก 15 นาที ในที่สุดกุสตาฟก็มาถึงฝั่งแม่น้ํา เขาตัวสั่นอย่างรุนแรง ณ จุดนี้ เข่าของเขาสั่น และเขาจามซ้ําแล้วซ้ําเล่า ขณะที่น้ําไหลลงมาตามเสื้อผ้าของเขา
กุสตาฟหายใจเข้าและออก ขณะที่เขาเริ่มก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง ความเร็วของเขา ณ จุดนี้ลดลงอย่างมาก ในขณะที่เขาวิ่งไปตามเส้นทางที่นําไปสู่จุดเริ่มต้นของกิจวัตรตอนเช้า
ในอีกไม่กี่นาที เอเลโวร่าก็มาถึงและเริ่มวิ่งไปตามเส้นทางเดิมโดยไม่หยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว
เธอสังเกตเห็นโครงร่างของรอยเท้าบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยโคลน “มีใครมาที่นี่ก่อนฉันหรือเปล่า” เธอสงสัยออกมาดัง ๆ “เป็นไปไม่ได้” เธอพูดก่อนจะวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่ เอเลโวร่าเป็นเหมือนสัตว์ร้าย แม้ว่าสภาพอากาศที่เลวร้ายและการที่เธอเพิ่งออกมาจากแม่น้ําที่เย็นยะเยือก ร่างกายของเธอก็แทบจะไม่ได้รับผลกระทบขณะที่เธอวิ่งไปข้างหน้า
ในเวลาไม่กี่นาที เธอสามารถเห็นโครงร่างของบุคคลที่คุ้นเคยในระยะไกล อย่างไรก็ตาม มันอยู่ไกลเกินไป เธอจึงไม่รู้ว่าคนๆ นี้เป็นใคร
“มีคนอยู่ข้างหน้าฉัน” เอเลโวร่ามีสีหน้าประหลาดใจ ขณะที่เธอเปล่งเสียงออกมา
เธอวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่ และเธอรู้ว่าจากรูปลักษณ์ของสิ่งต่างๆ ในที่สุด เธอก็จะสามารถไล่ตามคนที่อยู่ข้างหน้าได้เพราะพวกเขาช้ากว่าเธอ
ปัญหาเดียวคือตอนนี้พวกเขาอยู่ใกล้จุดเริ่มต้นแล้ว กุสตาฟซึ่งอยู่ข้างหน้าก็ได้ยินเสียงฝีเท้า
ข้างหลังเขาตบลงบนพื้นโคลน
เนื่องจากเขาไม่อยู่ในน้ําแล้ว เขาจึงเริ่มอุ่นขึ้นเล็กน้อย ดังนั้นความเร็วของเขาจึงเพิ่มขึ้นเมื่อเขาวิ่งมากขึ้น เขามองเห็นจุดเริ่มต้นในระยะไกลแล้ว ซึ่งเป็นทุ่งราบที่เจ้าหน้าที่ไบรอันและผู้ช่วยของเขานั่งรออยู่
ในอีก 1 นาทีข้างหน้า เขาจะไปถึงใต้แท่นวงกลมขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมสถานที่ทั้งหมดจากด้านบน
เอเลโวร่าเร่งความเร็วของเธออีกครั้งและเริ่มไล่ตาม ในอีก 30 วินาทีข้างหน้า เธออยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่สิบฟุต
“นั่นมัน… กุสตาฟ?” ในที่สุดเธอก็สามารถเห็นร่างของเขาได้อย่างถูกต้อง
กุสตาฟหันศีรษะไปด้านข้างเล็กน้อยและจ้องไปที่ร่างของเธอ
“เจ้าทําสิ่งนี้หาย” เขาพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะเร่งความเร็วขึ้น
ไม่กี่นาทีต่อมา กุสตาฟนอนอยู่บนพื้นใต้แท่นขนาดใหญ่หายใจเข้าออก ร่างกายของเขาถูกทําให้แห้งด้วยเครื่องจักรแปลก ๆ ที่ลอยอยู่เหนือเขา
เอเลโวร่านั่งห่างออกไปไม่กี่ฟุตด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า “นายยังไม่ชนะ” เธอกล่าว
“ไม่ต้องเตือนฉันหรอก… ฉันอยู่ที่นั่นนะรู้ไหม” กุสตาฟตอบทั้งๆ ที่เขายังหายใจไม่ออกปรากฎว่าเขากับ เอเลโวร่าถูกผูกเข้าด้วยกันหลังจากการยั่วยุของเขา เธอเร่งความเร็วและยังสามารถเข้าไปอยู่ใต้แท่นได้ในเวลาเดียวกับที่เขาท่า
มีนักเรียนหลายคนอยู่ใต้สถานที่นี้ในขณะนี้ โดยนักเรียนเหล่านั้นเป็นนักเรียนที่ได้รับบาดเจ็บที่ไม่สามารถดําเนินการต่อหลังจากเหตุการณ์หนึ่งหรืออีกเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งมีมากกว่า 200 คนที่นี่ในขณะนี้
“นายกล้ามาแซงหน้าฉันได้ยังไง” เอเลโวร่าถามด้วยสีหน้าสับสน
“เธอคิดว่าฉันทําแบบนั้นงั้นเหรอ” กุสตาฟโยนคําถามกลับมาที่เธอ
ทั้งสองจ้องตากันไม่กี่วินาที
‘เธออาจเป็นสัตว์ประหลาดก็ได้…’ กุสตาฟกล่าวภายใน
‘เขากําลังซ่อนอะไรอยู่’ เอเลโวร่าสงสัย
“ใช่ คุณ 2 คนสามารถมาถึงที่นี่ได้ภายในเวลา 3 ชั่วโมง 30 นาที…” เจ้าหน้าที่ไบรอันพูดออกมา ขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้พวกเขา
“บอกตามตรง ฉันคาดหวังให้ทุกคนออกไปที่นั่นอย่างน้อย 4 หรือ 5 ชั่วโมง” เจ้าหน้าที่ไบรอันพยักหน้าอย่างพึงพอใจขณะพูด
“โอ้ และนี่คือเซสชั่นการทดสอบที่ประสานกับสภาพอากาศที่เกิดจากเทคโนโลยี” เจ้าหน้าที่ไบรอันเปิดเผย
“อะไรนะ?” กุสตาฟและเอเลโวราเปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน
“นี่วางแผนไว้แล้วเหรอ?” กุสตาฟถาม
“ใช่” เจ้าหน้าที่ไบรอันตอบขณะหัวเราะเบา ๆ “สภาพอากาศภายในค่าย MBO นั้นแตกต่างจากโลกภายนอก… มันสามารถถูกจัดการได้ตามที่ผู้บัญชาการเห็นสมควร” เขากล่าวเสริม ไม่กี่นาทีต่อมา นักเรียนก็เริ่มเข้ามามากขึ้น ไอดริส, อีอี และ เอนดริก มาถึงก่อนใคร
เอนดริกมองกุสตาฟจ้องเขม็งก่อนจะไปหาที่พักผ่อน ผ่านไป 1 ชั่วโมง บรรดาผู้ที่สามารถขึ้นไปบนยอดเขาได้ก็มาถึง
น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของจํานวนนักเรียนทั้งหมดที่ลงมือท้าทายได้จนจบ
เจ้าหน้าที่ไบรอันมาข้างหน้าอีกครั้งและเริ่มพูดกับนักเรียน เขาอธิบายให้พวกเขาฟังว่าจริง ๆ
แล้วนี่เป็นการทดสอบและเกิดจากเทคโนโลยี เช่นเดียวกับที่เขาบอกกับเอเลโวร่าและกุสตาฟก่อนหน้านี้
