ตอนที่ 1794 – พิธีสถาปนา (1)
หลังจากการทะลวงผ่านแล้ว ไม่มีใครออกจากการกักตนทันที พวกเขาออกมาหลังจากปรับพื้นฐานได้ 3 วันเท่านั้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะมีสักวันที่ข้า เฮยยู่จะมาถึงขั้นศักดิ์สิทธิ์ ในอดีต ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมไม่สามารถดำรงอยู่ได้ แต่ตอนนี้ ข้าสามารถบดขยี้พลังของขอบเขตดั้งเดิมบางคนได้ด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียว” เฮยยู่ หัวเราะเสียงดัง ในอดีต รุยจิน, หงเหลียน และเขาถูกขังอยู่ในวัตถุมิติดั่งเช่นนักโทษ พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโลกภายนอกเป็นอย่างไร แต่ในเวลาไม่ถึงร้อยปีเขาก็เปลี่ยนจากนักโทษไปสู่ขั้นศักดิ์สิทธิ์
มันน้อยกว่าหนึ่งศตวรรษ แต่ทั้งสถานะและความแข็งแกร่งของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เฮยยู่รู้สึกเหมือนทั้งหมดเป็นความฝัน
“ฮ่าฮ่า ข้าไม่เคยคิดเลยว่า ข้า นูบิส ผู้ยิ่งใหญ่จะกลายเป็นขั้นศักดิ์สิทธิ์ในวันหนึ่ง ข้าหวังว่าข้าจะสามารถย้อนกลับไปสมัยโบราณของทวีปเทียนหยวน ด้วยความแข็งแกร่งของข้าในขั้นศักดิ์สิทธิ์ สี่สุดยอดจอมยุทธที่เหนือกว่าระดับเซียนจักรพรรดิไม่ได้มีอะไรเลย พวกเขาทั้งหมดจะยืนอยู่ข้างใต้ฝ่าเท้าของข้า” นูบิสหัวเราะเสียงดัง เขามีจิตวิญญาณที่สูงส่งมาก
แม้ว่าคนอื่น ๆ ที่กลายเป็นขั้นศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้พูดถึง “ความสูงส่ง” อะไรเลย แต่ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความปิติยินดี
เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มจากก้นบึ้งของหัวใจเมื่อเขาเห็นว่าทุกคนมีความสุขมากแค่ไหน ในเวลานั้นเขารู้สึกสบายใจอย่างมากเช่นกัน
นี่เป็นครั้งแรกที่เจี้ยนเฉินได้สัมผัสกับความรู้สึกนี้ อารมณ์นี้ หลังจากมาถึงโลกแห่งเซียน
เมื่อเขาเห็นความสุขของทุกคนจากได้กลายเป็นขั้นศักดิ์สิทธิ์ เขาก็นึกถึงสถานะที่มั่นคงของเขาในเมืองหลัก
เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนความยากลำบากทั้งหมดทั้งการต่อสู้และการสังหารในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาคุ้มค่า
นี่เป็นเพราะการต่อสู้และการสังหารทั้งหมดที่เขาผ่านมาเป็นเพียงการสร้างดินแดนที่ปลอดภัยสำหรับบรรดาสหายและครอบครัวของเขา
“ เจี้ยนเฉิน มันคงเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับเจ้าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้” ซ่างกวนมู่เอ๋อมาถึงตรงหน้าเจี้ยนเฉินในชุดม่วง นางจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่มีเสน่ห์ของนาง
เจี้ยนเฉินยิ้มเมื่อเขามองดูความงามราวนางสวรรค์ของซ่างกวนมู่เอ๋อ เขายกมือขึ้นเบา ๆ แล้วลูบแก้มนาง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักขณะที่เขาพูดอย่างนุ่มนวลว่า “ ตราบใดที่เจ้าทุกคนสามารถมีชีวิตที่สงบสุขได้ ทุกสิ่งที่ข้าทำล้วนคู่ควร”
ซ่างกวนมู่เอ๋อไม่ได้พูดอะไรเลย นางโอบแขนเรียวของนางรอบ ๆ เจี้ยนเฉินและแนบศีรษะของนางเข้ากับหน้าอกของเขาอย่างแผ่วเบา
นางเข้าใจดีว่าเจี้ยนเฉินได้ทำทุกอย่างในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาสำหรับพวกเขา คงเป็นเรื่องยากลำบากมากสำหรับเขาที่จะออกไปข้างนอกคนเดียว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทราบว่าอันตรายเพียงใดที่เจี้ยนเฉินได้เผชิญ แต่พวกเขาก็สามารถบอกถึงความรุนแรงของพวกมันได้เมื่อพวกเขาเห็นร่างที่ไร้สติของเฉินเจี้ยนซึ่งถูกส่งเข้ามายังโถงศักดิ์สิทธิ์เมื่อครั้งก่อน
เจี้ยนเฉินโอบมือของเขาไว้รอบ ๆ ซ่างกวนมู่เอ๋ออย่างแผ่วเบา เขาสงบลงอย่างมาก ในขณะนี้ เขารู้สึกถึงความอบอุ่นบางอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมานาน
ทั้งสองไม่ได้พูดกันมากและใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างเงียบ ๆ สำหรับพวกเขาแล้วความเงียบนั้นดีกว่าในขณะนี้
จากระยะไกล ผู้คนที่เพิ่งทะลวงผ่านได้จากไปอย่างเงียบ ๆ พวกเขาไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ เมื่อพวกเขาจากไป ปล่อยเวลาและพื้นที่ให้กับเจี้ยนเฉินและซ่างกวนมู่เอ๋อ
…
เช้าวันรุ่งขึ้นผู้อาวุโสขั้นศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดออกจากตระกูลเทียนหยวนพร้อมกันเพื่อส่งเทียบเชิญ พวกเขาบินไปยังสถานที่ต่าง ๆ ของเมืองหลัก ขณะที่พวกเขาส่งเทียบเชิญไปยังตระกูลผู้มีอำนาจทีละตระกูล
ผู้อาวุโสไม่ใช่คนจากตระกูลเทียนหยวน พวกเขาล้วนมาจากตระกูลโม่และตระกูลอันโด
อย่างไรก็ตามไม่มีตระกูลโม่และตระกูลอันโดอีกต่อไปในแคว้นตงอัน มีเพียงตระกูลเทียนหยวนเท่านั้น
ตระกูลทั้งหมดของสองตระกูลกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเทียนหยวน
“ตระกูลเทียนหยวนต้องการจัดพิธีสถาปนา…”
“เป็นไปได้อย่างยิ่งที่ผู้นำตระกูลเทียนหยวนจะเป็นขั้นเหนือเทพ เราต้องไปร่วมพิธีสถาปนา…”
“ในที่สุดผู้นำตระกูลเทียนหยวนก็เริ่มเคลื่อนไหวใช่หรือไม่ ? ดูเหมือนว่าตระกูลเทียนหยวนจะยึดครองเมืองหลัก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป…”
“เตรียมของกำนัลที่เปี่ยมไปด้วยมูลค่าทันที ในสามวันเหล่า ขั้นเทพในตระกูลทั้งหมดจะไปกับข้าเพื่อแสดงความยินดีกับตระกูลเทียนหยวน…”
…
คำเชื้อเชิญจากตระกูลเทียนหยวน ทำให้คนทุกคนในตระกูลต่าง ๆ ให้ความสนใจ บรรพชนของพวกเขาทุกคนถือเทียบเชิญในขณะที่พวกเขาสั่งคนอื่นอย่างเข้มงวดเพื่อเตรียมของขวัญ
นับตั้งแต่ผู้นำตระกูลเทียนหยวนเปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา สถานะของตระกูลเทียนหยวนในเมืองหลักก็เพิ่มขึ้นอย่างเงียบ ๆ กลายเป็นตัวตนที่ไม่มีใครกล้าที่จะยั่วยุอีกต่อไป ตระกูลผู้มีอำนาจทั้งหมดต้องยอมรับเทียบเชิญจากตระกูลเทียนหยวนและไม่กล้าที่จะปฏิเสธมัน
“ในสามวัน เจ้าสามคนมากับข้าเพื่อไปเยี่ยมผู้นำตระกูลเทียนหยวน…” ในหอคอยหินขนาดใหญ่ภายในตระกูลหนานหยุนซึ่งเป็นหนึ่งในสามผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ของเมืองหลัก หนานหยุนตงกล่าวอย่างเคร่งเครียดต่อขั้นเทพคนอื่นอีกสามคนในตระกูลของเขา
ตระกูลวายเนอร์ได้รับเทียบเชิญจากขั้นศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลเทียนหยวนด้วย หลังจากสูญเสียขั้นเทพช่วงกลางทั้งสองไปแล้ว ตระกูลวายเนอร์ได้มาถึงจุดที่พวกเขาเป็นหนึ่งในตระกูลที่อ่อนแอในเมืองหลัก หากไม่ใช่เพราะหนึ่งในขั้นเทพของพวกเขาที่ออกเดินทางไปท่องเที่ยว ตระกูลวายเนอร์ก็จะสูญเสียสิทธิ์ที่จะอยู่ภายในเมือง
ในขณะนี้วายเนอร์คง, วายเนอร์ซวงกวน และวายเนอร์หยานนั่งอยู่บนอากาศภายในห้อง เทียบเชิญจากตระกูลเทียนหยวนอยู่ในมือของวายเนอร์หยาน เขาคีบนิ้วระหว่างสองนิ้วของเขาอย่างสบาย ๆ ขณะที่ใบหน้าที่อ่อนเยาว์และสง่างามของเขาแสดงว่าเขากำลังคิดอย่างลึกซึ้ง
“เสี่ยวหยาน เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้ ? ” วายเนอร์คงมองวายเนอร์หยานและถามเขา
“ปล่อยให้เสี่ยวหยานทำการตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคำพูดของเสี่ยวหยานจะเป็นผลในตระกูลวายเนอร์ เราสองคนผู้ชราจะฟังเสี่ยวหยาน” วายเนอร์ซวงกวนกล่าว ตอนนี้วายเนอร์หยานเป็นขั้นเหนือเทพ สถานะของเขาแตกต่างจากอดีต แม้ว่าวายเนอร์คงและวายเนอร์ซวงกวนจะเป็นผู้อาวุโสของวายเนอร์หยาน พวกเขาจะประพฤติตนสุภาพต่อหน้าวายเนอร์หยานเป็นครั้งคราว พวกเขาไม่กล้าพูดอย่างกล้าหาญ
วายเนอร์หยานพูดด้วยความคิดว่า “ข้าไม่เคยคิดเลยว่า ตัวตนขั้นเหนือเทพคนที่สองจะปรากฏในแคว้นตงอัน เรื่องนี้ค่อนข้างคาดไม่ถึง แม้ว่าต้นกำเนิดของขั้นเหนือเทพในตระกูลเทียนหยวนนั้นค่อนข้างลึกลับ แต่เขาก็ยังเป็นจอมยุทธในระดับเดียวกับข้า ตระกูลของเราต้องเข้าร่วมพิธีสถาปนาของเขาตามปกติ ”
“ขั้นเหนือเทพ 2 คนปรากฏตัวในเมืองหลัก ใครจะเป็นผู้ควบคุมเมืองในอนาคต ? ” วายเนอร์คงพูดอย่างเศร้าโศก ภายในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ขั้นเหนือเทพสองคนไม่เคยปรากฏตัวในเมืองหลักหรืออาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ใกล้เคียงเช่นกัน
มีเฉพาะเมืองหลวงของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่จะมีขั้นเหนือเทพจำนวนมากได้
วายเนอร์หยานยิ้มอย่างเย็นชาในขณะที่ตอบสนองต่อเรื่องนั้น เขากล่าวว่า“ แคว้นตงอันจะอยู่ในการควบคุมของตระกูลวายเนอร์ของเราตามธรรมชาติ ตระกูลวายเนอร์ของเราเป็นกลุ่มที่เหมาะสมในเมืองหลัก ข้าไม่คัดค้านหากตระกูลเทียนหยวนต้องการอยู่ในเมืองหลัก อันที่จริงข้ายินดีต้อนรับพวกเขา ข้ายังจะมอบที่ดินผืนใหญ่ให้พวกเขาด้วย”
“อย่างไรก็ตามหากพวกเขาต้องการเป็นผู้ปกครองสูงสุดในเมืองหลัก ข้าสามารถขับไล่พวกเขาออกจากที่นี่ได้…”
