ตอนที่ 1863: แก้แค้น (1)
“ ผู้นำ ท่านวางแผนที่จะทำคืออะไร ? ท่านจะช่วยตระกูลหลิงงั้นหรือ ? นั่นจะเป็นการยั่วยุลัทธิปีศาจชั้นฟ้าและกลายเป็นศัตรูกับพวกเขา … ” ซีหยูรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ดวงตาของนางเบิกกว้างขณะที่นางจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความไม่เชื่อ
สำหรับนาง การช่วยชีวิตตระกูลหลิงนั้นจะจบลงด้วยการทำลายตัวเขาเอง
แม้ว่าผู้นำจะทรงพลังมาก ไม่อ่อนแอไปกว่าหยางไคผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดรองลงมาจากราชาเทพในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน แต่ก็มีขั้นเหนือเทพทั้งหมด 3 คนที่ควบคุมตระกูลหลิง พวกเขาอาจสู้ผู้นำไม่ได้แม้จะรวมตัวกัน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผู้นำจะสามารถฆ่าพวกเขาได้ การทำเช่นนั้นจะเทียบเท่ากับการเป็นศัตรูกับลัทธิปีศาจชั้นฟ้า
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นเป็นการขอให้ผู้นำตระกูลเทียนหยวนสละชีวิตตัวเอง
เจี้ยนเฉินจ้องซีหยูและพูดอย่างเคร่งเครียด “ข้ามีแผนของตัวเองสำหรับเรื่องนี้ ซีหยูพาโม่หยานไปกับเจ้าด้วย แล้วออกจากเมืองหลวงทันที รีบกลับไปยังตระกูลเทียนหยวน ข้ามีงานให้เจ้าทำ”
เจี้ยนเฉินหยิบพู่กันและหมึก เขาจดวัสดุหลายรายการด้วยความรีบร้อนก่อนที่จะส่งไปยังซีหยู เขากล่าวว่า “เมื่อเจ้ากลับไปที่ตระกูล บอกผู้อาวุโสทุกคนให้หาวัสดุทั้งหมดในรายการโดยเร็วที่สุด ยิ่งมากยิ่งดี”
ซีหยูรู้ว่าเจี้ยนเฉินตัดสินใจแล้ว ไม่มีอะไรที่นางสามารถทำได้เพื่อเปลี่ยนความคิดของขั้นเหนือเทพเมื่อเขาตัดสินใจ เป็นผลให้นางทำได้เพียงถอนหายใจอย่างอ่อนโยนภายในเท่านั้น นางออกจากเมืองหลวงไปพร้อมกับโม่หยานและรายการวัสดุหลายสิบอย่าง
เจี้ยนเฉินไม่ได้อยู่นานหลังจากที่ซีหยูและโม่หยานออกเดินทาง เขารู้ตำแหน่งทิศทางของตัวเอง เขารีบพุ่งไปทางแคว้นค้นกระบี่
บนท้องฟ้าสูง เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าเขายังเคลื่อนไหวไม่เร็วพอ เขาสร้างผนึกและใช้อสนีบาต พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อราวกับสายฟ้า
เขาสามารถใช้อสนีบาตในระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้น ดังนั้นความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ ทุกครั้งที่เขาใช้มัน อย่างไรก็ตาม เขายังสามารถสำรวจระยะทางอันไกลโพ้นได้ทุกครั้งที่เขาใช้มัน
เจี้ยนเฉินใช้อสนีบาตหลายครั้งเพื่อให้เขาไปถึงแคว้นค้นกระบี่โดยเร็วที่สุด
…
ย้อนกลับไปในพระราชวังของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ราชาศักดิ์สิทธิ์และ ผู้พิทักษ์จักรพรรดิสูงสุดกำลังเล่นหมากรุกอย่างสบาย ๆ ในศาลาภายในอุทยานหลวง
“เจี้ยนเฉินออกจากเมืองหลวงไปแล้วและกำลังมุ่งหน้าไปยังแคว้นค้นกระบี่ อย่างที่ข้าคาดไว้ เขาจะไปช่วยตระกูลหลิง” ราชาศักดิ์สิทธิ์มั่นใจ
ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขามองราชาศักดิ์สิทธิ์และพูดว่า “ปิงเทียน มีเพียงสิ่งเดียวที่ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ เจ้าไม่ได้บอกว่ามันไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเมื่อสองสามวันก่อนไม่ใช่หรือ ? ในเมื่อไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวพวกเขา ทำไมเจ้าไม่ส่งผู้บัญชาการของกองทัพศักดิ์สิทธิ์ ซวนเตาไปจัดการขั้นเหนือเทพทั้งสามคน ? ”
“หากเจ้ากังวลว่าขั้นเหนือเทพทั้งสามมีไพ่ตายและซวนเตาไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ ทำไมเจ้าไม่ส่งข้าไปแทน ? ด้วยความแข็งแกร่งของข้า ข้าคิดว่าข้าสามารถจัดการกับขั้นเหนือเทพทั้งสามได้ ไม่ว่าไพ่ตายของพวกเขาจะน่ากลัวแค่ไหน มันก็ไม่ได้ทำให้ข้าหวาดหวั่นเลย”
ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดพูดต่อ “หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า, เราควรกลัวลัทธิปีศาจชั้นฟ้าหรือ ? เจ้ากำลังใช้โอกาสนี้เพื่อหลอกล่อผู้คนที่อยู่เบื้องหลังเจี้ยนเฉินให้ออกมา เพื่อให้เจ้าสามารถใช้พวกเขาต่อต้านลัทธิปีศาจชั้นฟ้าหรือ ? ”
ราชาศักดิ์สิทธิ์ส่ายหน้า “เป็นเรื่องจริง ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องกลัวลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ผู้คนจากอาณาจักรให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ข้าสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ทรงพลังหลายอย่างของการกวาดวิญญาณในไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยพื้นฐานแล้วทั้งหมดมาจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นแห่งจักรวรรดิ”
“เหตุผลที่ข้าไม่ให้เจ้าแสดงตัวก็เพราะทั้งเจ้าและซวนเตาเป็นตัวแทนของราชวงศ์อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนของเรา เมื่อเจ้าเคลื่อนไหวต่อต้านพวกเขา ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าจะเชื่อว่าเรากำลังทำการต่อต้านพวกเขา”
“เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของพวกเขา ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าอาจรุกรานอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนของเรา แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาจะขัดแย้งกับจักรวรรดิ เมื่อพิจารณาจากวิธีที่ลัทธิปีศาจชั้นฟ้ารับมือกับสิ่งต่าง ๆ ”
“แต่เจี้ยนเฉินต่างออกไป ตระกูลเทียนหยวนของเขาไม่ได้มีมานานนับศตวรรษ พูดอย่างตรงไปตรงมาคือ เขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน เป็นไปได้อย่างยิ่งที่เราสามารถหลีกเลี่ยงสงครามกับลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้โดยใช้เขาต่อสู้กับพวกเขา”
ดวงตาของผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดเปล่งประกายออกมาเช่นกัน เขากล่าวเสริมว่า “นอกจากนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่ได้ฟื้นฟูร่างกายและเป็นนายน้อยของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่มีราชาเทพเป็นผู้คุ้มกันอยู่ข้างหลังเจี้ยนเฉิน หากเจี้ยนเฉินสังหารขั้นเหนือเทพทั้งสามจริง ๆ พวกเขาจะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบหากพวกเขาต้องการต่อสู้กับเขา พวกเขาจะต้องดูว่าชีวิตของขั้นเหนือเทพทั้งสามนั้นจะคุ้มค่าหรือไม่ที่จะเสี่ยงต่อการถูกโจมตีจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นและตระกูลที่ทรงพลัง”
ราชาศักดิ์สิทธิ์กล่าวว่า “สาเหตุที่ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องกลัวลัทธิปีศาจชั้นฟ้านั้นเพราะจักรวรรดิจะยืนหยัดและหยุดพวกเขา สำหรับขั้นเหนือเทพ 3 คนที่เข้ามายึดแคว้นค้นกระบี่ มีเพียงเจี้ยนเฉินเท่านั้นที่สามารถสังหารพวกเขาได้หากพวกเขาต้องตาย ไม่เหมาะสมสำหรับขั้นเหนือเทพคนอื่นที่จะดำเนินการ”
“ตอนที่ฝ่าบาทพูดถึงลัทธิปีศาจชั้นฟ้ากับเจี้ยนเฉิน ฝ่าบาทรู้อยู่แล้วว่าลัทธิปีศาจชั้นฟ้าจะมาตามหาหลิงเฮ่ากงใช่หรือไม่ ? ” ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดถาม
ราชาศักดิ์สิทธิ์ยิ้ม เขาไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธความคิดของผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด เขาชี้ไปที่กระดานหมากรุก “มันถึงตาของเจ้าแล้ว”
…
ผู้นำตระกูลหลิง หลิงโม่เจียนและผู้อาวุโสทั้งหมดของพวกเขายืนอยู่ในกลุ่มโดยมีใบหน้าเคร่งเครียด นอกเหนือจากพวกเขา เกือบทุกคนในตระกูลหลิงมีสีหน้าซีดเผือด พวกเขาละอายใจและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
หลิวชวนและตัวแทนขั้นเหนือเทพ 2 คนของเขายืนอยู่บนเมฆดำ พวกเขาลอยอยู่บนท้องฟ้าขณะที่จ้องมองอย่างเย็นชา
แม้ว่านี่จะเป็นอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน แต่พวกเขาทั้งสามก็ไม่กลัว พวกเขาไม่เชื่อว่าจะมีใครมายืนขวางทางพวกเขา
นี่เป็นเพราะกองทัพที่เก้าของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าอยู่ในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยา ซึ่งค่อนข้างใกล้เคียงกับอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน
ด้ายสีดำก็ยื่นออกมาจากตาข่ายสีดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทั่วทั้งแคว้น มันล้อมรอบผู้นำตระกูลหลิงโดยตรงก่อนที่จะบีบเขาสูงขึ้นไปบนฟ้า
เหล่าขั้นเทพของตระกูลหลิงนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้เพราะ หลิวชานลงมือทำเอง.
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา, หลิวชานได้ใช้วิธีการเดียวกันนี้เพื่อฆ่าผู้นำตระกูลหลิงไปหลายคนอย่างไร้ความปราณี.
“ผ่านไปอีกวัน ข้าจะฆ่าขั้นเทพคนนี้ในวันนี้ หลิงโม่เจียน ถ้าบรรพชนของเจ้ากลับมา เจ้าจะยังสามารถช่วยบุคคลนี้ได้ ท้ายที่สุด ความตั้งใจเดิมของข้าก็ไม่ใช่การกวาดล้างตระกูลหลิงอยู่แล้ว” หลิวชานกล่าวอย่างเยือกเย็น
หลิงโม่เจียนหลับตาอย่างเจ็บปวด เขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศก เขารอมาหลายวัน แต่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ส่งกำลังเสริมมาเลย เขารู้ว่าตระกูลหลิงนั้นถึงจุดจบแล้ว
อย่างไรก็ตาม หลิงโม่เจียนไม่ได้ตำหนิใคร ตามความเป็นจริง เขาคาดเดาไว้แล้วว่ามันต้องเป็นเช่นนี้ ท้ายที่สุดพวกเขาคือลัทธิปีศาจชั้นฟ้า
อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์รวมกันทั้งหมดอาจจะไม่สามารถหยุดกองทัพของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้
