ตอนที่ 813 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (33)
ฟังจือหันเอ่ยตอบเสียงเรียบนิ่ง “แน่นอน นายบอกว่าฉันก็สามารถตามหาเขาเจอแน่นอนไม่ใช่เหรอ คนผิดไม่มีทางพ้นกฎแห่งสวรรค์”
คำพูดนี้ทำเอาหลินเซินถึงกับขำ “ใช่ครับ ก็เพราะคนผิดไม่มีทางพ้นกฎแห่งสวรรค์นี่ไงล่ะครับ ดังนั้นพ่อของคุณและเจียงซื่อเซิ่งถึงได้รับกรรมที่พวกเขาสมควรจะได้รับ”
ฟังจือหันเอ่ยถาม “พ่อของฉันกับนายมีความแค้นลึกซึ้งอะไรขนาดนั้น”
สำหรับลุงรองอย่างเจียงซื่อเซิ่งยังพอว่า เขายอมรับในสิ่งที่เขาทำทั้งหมดแล้ว แต่ระหว่างพ่อของเขากับหลินเซินมีความแค้นอะไรกัน ถึงแม้ท่านจะไม่ใช่สามีที่ดีแล้วก็ไม่ใช่พ่อที่ดี แต่เขากลับเป็นศาสตราจารย์และด็อกเตอร์ที่ดีคนหนึ่ง
หลินเซินหัวเราะเยาะ “ฟังจือหัน คุณไม่ใช่คนฉลาดหรอกนะ ไม่ใช่อยากรู้เรื่องอะไรก็ต้องรู้ให้ได้เหรอ ถ้างั้นทำไมคุณถึงไม่รู้ว่าพ่อคุณทำอะไรเอาไว้บ้าง ตามหลักการแล้ว คุณเป็นลูกของเขา คุณน่าจะเป็นคนใจแข็งและเย็นชา แต่บางครั้งคุณกลับโผล่ความใจดีออกมาให้เห็น หวังว่าคุณรับช่วงต่อสมาคมยาไป่ฟางไปแล้วคุณจะไม่กุเรื่องสร้างภาพหลอกลวง ไม่อย่างนั้นคุณก็คงได้รับกรรมเหมือนกับพวกเขา”
ฟังจือหันถอยไปด้านหลังพิงเก้าอี้ มุมปากยกยิ้มเยือกเย็นโดยไม่เห็นด้วยกับเขาเลยสักนิด
หลินเซินคิดว่าตัวเองพูดออกมาอย่างจริงใจ ราวกับถูกสุนัขกัดกิน
เขากัดฟันกรอดๆ แล้วตะคอกเสียงดังลั่น “คุณคิดว่าพ่อคุณเป็นคนดีจริงๆ งั้นเหรอ เขากับเจียงซื่อเซิ่งก่อความวุ่นวาย ไม่ใช่เพราะเขาไม่พอใจที่เจียงซื่อเซิ่งใช้ยาปลอมทำร้ายคน เขาต้องไม่พอใจที่ได้ส่วนแบ่งกับเจียงซื่อเซิ่งไม่เท่ากันแน่นอน อย่างไรก็ตามเพื่อเงินแล้ว แม้กระทั่งวัคซีนปลอมเขาก็ทำออกมาได้”
เมื่อครู่นี้สิ่งที่ฟังจือหันใช้ไม่ใช่วิธีการที่รุนแรง เขาต้องการให้หลินเซินบอกเหตุผล แต่เขาไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับวัคซีนปลอม
กรณีเดียวของวัคซีนปลอมที่สมาคมยาไป่ฟางเคยทำคือเหตุการณ์ปลอมแปลงโดยเฉียนต้าเซิงในปีนั้น
ฟังจือหันมองเขาด้วยแววตาเรียบนิ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ฉันให้นายตรวจสอบเรื่องของเฉียนต้าเซิงตั้งแต่ตอนแรกแล้ว นายก็น่าจะรู้ความจริงเรื่องวัคซีนปลอมในปีนั้นว่ามันคืออะไรไม่ใช่เหรอ”
หลินเซินกล่าวด้วยน้ำเสียงดุเดือด “เฉียนต้าเซิงเป็นแค่แพะรับบาปแทนพวกเขา เขาสองคนต่างหากที่เป็นตัวการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด! พวกเขารู้บ้างไหมตอนนั้นน้องชายผมอายุแค่เจ็ดขวบ ซึ่งเท่ากับที่คุณอวี๋หายตัวไปในตอนนั้น”
อวี๋กานกานถามถึงตัวเองเสียงเบา “น้องชายของคุณทำไมเหรอคะ”
“เขาถูกสุนัขกัด แต่ก่อนหน้านี้เขาเคยฉีดวัคซีนมาก่อน แม่ของผมคิดว่าเขาได้รับวัคซีนแล้ว แม้ว่าเขาจะถูกกัดก็คงไม่เป็นไร ดังนั้นจึงปล่อยปละละเลย คุณเป็นหมอคุณก็รู้ดีนี่ พอถูกสุนัขกัดต้องรีบฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้าภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง!”
หลินเซินตวาดลั่น ดวงตาทั้งคู่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น “ต่อมา พ่อแม่ผมสังเกตถึงความผิดปกติ เมื่อพาไปส่งที่โรงพยาบาล หมอก็บอกว่ามันสายไปแล้ว แล้วยังพบด้วยว่าร่างกายของน้องไม่ได้รับการฉีดวัคซีน พึ่งมารู้ทีหลังว่าวัคซีนที่ฉีดเป็นวัคซีนปลอม แม่ผมเอาแต่โทษตัวเองเพราะเรื่องนี้ คิดว่าท่านเป็นคนทำร้ายน้องชายของผมแม่เป็นซึมเศร้า ทุกวันจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มีครั้งหนึ่งแม่มองไฟจราจรไม่ชัด เดินเข้าไปกลางถนนโดยไม่ทันระวัง พ่อจึงเข้าไปช่วยแม่ ทั้งสองท่านจึงถูกรถชนตายพร้อมกัน โศกนาฏกรรมในครอบครัวผมมันเป็นเพราะวัคซีนปลอม ทั้งหมดนี้มันเป็นเพราะสองพี่น้องตระกูลเจียง เฉียนต้าเซิงก็เป็นแค่แพะรับบาปแทนพวกเขาเท่านั้น”
ฟังจือหันถามขึ้น “เฉียนต้าเซิงเล่า ‘ความจริง’ ทุกอย่างให้นายฟัง ดังนั้นนายก็เลยตัดสินใจแก้แค้นพร้อมกับเขา ก็เลยเริ่มวางแผนกันแก้แค้นแล้วพยายามพุ่งเป้ามาที่ฉันงั้นสิ”
ประโยคคำถามแต่กลับใช้น้ำเสียงที่ยืนยัน
หลินเซินพูดขึ้นอย่างกรุ่นโกรธ “มีสิทธิ์อะไรมาทำลายครอบครัวของผม ทำร้ายพวกเราแล้วมีสิทธิ์อะไรถึงยังสามารถใช้ชีวิตสุขสบายบนกองเงินกองทอง ลอยนวลอยู่เหนือกฎหมาย พวกเขาสมควรต้องชดใช้ชีวิตด้วยเลือด!”
ตอนที่ 814 ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ (34)
ฟังจือหันพูดสามพยางค์ด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “สมบทบาท”
หลินเซินหัวเราะเยาะตนเอง “ในที่สุดก็ถูกคุณจับได้แล้ว เพียงแต่ผมไม่เข้าใจ ผมเผยให้เห็นข้อบกพร่องตรงไหนถึงทำให้นายสงสัยผมได้”
หลังจากเคาะนิ้วเบาๆ บนโต๊ะสองครั้ง ฟังจือหันก็เอ่ยขึ้น “หากสูตรยาที่รั่วไหลไม่ได้มาจากทางฝั่งของลุงรอง งั้นก็ต้องมาจากฝั่งของฉันแน่นอน”
หลินเซินรีบตอบกลับไป “แต่ผมไม่ได้เป็นคนเผยสูตรยา ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ดวงตาของฟังจือหันวูบไหวด้วยแสงเย็นเยียบ “มีสามแห่งที่สูตรรั่วไหล ที่แรกคือลุงรอง ที่สองคือฝั่งฉันและที่สามคือฝั่งของพ่อฉัน ตามที่ลุงรองของฉันเคยพูด ตอนที่เขาขัดแย้งกับพ่อฉัน นอกจากหลักฐานที่เกี่ยวข้องแล้ว ยังมีสูตรตัวสุดท้าย แต่ตอนที่ลุงรองตื่นตระหนกหนีหัวซุกหัววุ่นเพราะคิดว่าพลั้งฆ่าพ่อฉัน คุณลุงไม่ได้หยิบเอกสารข้อมูลอะไรไปทั้งสิ้น นั่นก็หมายความว่าเอกสารพวกนี้ทั้งหมดถูกทิ้งเอาไว้ในที่เกิดเหตุ เหตุระเบิดในครั้งนั้น เป็นธรรมดาที่เอกสารพวกนี้จะถูกเผาไปด้วย! แต่ตอนนี้กลับมีสูตรยานั่นโผล่ออกมา ถ้าไม่ใช่ลุงรองหรือนายที่เป็นคนเปิดเผย งั้นก็ต้องรั่วไหลมาจากพ่อของฉัน เพราะเหตุนี้จึงคาดการณ์ได้ว่านอกจากเจอลุงรองก่อนตาย พ่อยังเจอใครอีกคนหนึ่งด้วย”
“คุณ…” หลินเซินเบิกตาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ คำพูดเมื่อครู่นี้ไม่ใช่กลอุบาย ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ เขาส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ “แล้วคุณมาหลอกถามจากการคาดเดางั้นเหรอ”
ฟังจือหันพูดขึ้น “แน่นอนว่าไม่ใช่แบบนั้น ฉันคิดว่าความจริงทั้งหมด ดูเหมือนจะมีคนตั้งเวลาเอาไว้ได้เหมาะเจาะ ลองนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่าง จุดเปลี่ยนที่ใหญ่ที่สุดก็คือตอนที่เจียงไป่อันโดนไล่ออกจากสมาคมยาไป่ฟาง”
อวี๋กานกานยังพอมีความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่บ้าง เธอจึงพึมพำขึ้นมา “โสมอเมริกาเหรอคะ”
ใช่! โสมอเมริกัน สายตาที่ฟังจือหันใช้มองหลินเซินช่างเย็นเยียบและเรียบนิ่ง
ก่อนหน้านี้ แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเจียงไป่อัน แต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้ถึงขั้นหมายเอาชีวิต
ต่อให้ความสัมพันธ์จะเลวร้ายเพียงใด ขอแค่ลุงรองเจียงซื่อเซิ่งกลับมาสำนึกผิดและชดใช้ เขาก็สามารถเกลี้ยกล่อมเจียงไป่อันได้แน่นอน
แต่เวลานี้อวี๋กานกานกลับพบเรื่องโสมอเมริกาปลอมขึ้นมา
“เวลาที่ไปโรงงาน เวลาที่ขนย้าย คนที่ทำให้เวลาทั้งสองมันชนกันได้ก็มีแค่คุณเท่านั้น” ฟังจือหันกลับไปนึกถึงเรื่องราวต่างๆ มากมาย เขาก็พบว่าผู้ช่วยของเขาคนนี้มีปัญหาจริงๆ
“แต่คุณอวี๋ครับ ผมไม่ได้เป็นคนใช้เธอไป อีกอย่าง…” หลินเซินพูดต่อ “ตอนนั้นเหอสือกุยกลับมาแล้วถ้าจะพูดถึงจุดเปลี่ยนก็น่าจะเป็นตอนที่เหอสือกุยกลับมา”
“ใช่ เพราะเหอสือกุยกลับมา และเพราะฉันเชิญกานกานไปที่โรงงาน ดังนั้นตอนนั้นฉันก็เลยไม่สงสัยว่ามีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องโสมอเมริกา ฉันแค่โมโหที่เจียงไป่อันกุเรื่องขึ้นมา แต่ลองกลับไปคิดดู เหอสือกุยไม่มีหลักฐานโดยตรง เจียงไป่อันไม่รีบร้อนที่จะลงมือเดี๋ยวนั้น แต่การกลับมาของเหอสือกุยบวกกับการที่เขาถูกไล่ออกจากสมาคมยาไป่ฟางแล้วค่อยให้เขารู้ว่าอาจมีพยานเห็นเหตุการณ์ระเบิดแบบกะทันหัน เมื่อเรื่องทุกอย่างประจวบเหมาะจึงทำให้เขาต้องรีบลงมือ”
ฟังจือหันแสยะยิ้มเยือกเย็นแล้วพูดต่อ “เจียงไป่อันสมควรได้รับโทษตามความผิด แต่ถ้าเขาถูกส่งเข้าคุกเพียงอย่างเดียว ลุงรองของฉันจะไม่มีการแก้แค้นครั้งต่อไป นายในฐานะผู้ช่วยของฉัน นายน่าจะกวนน้ำให้ขุ่นทำสิ่งต่างๆ มากมายระหว่างนั้น”
อวี๋กานกานเบิกตาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ และรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
คิดไม่ถึงว่าเธอกับฟังจือหันจะโดนตลบหลังเข้าแล้ว
หลินเซินคนนี้ ไม่ใช่คนฉลาดวางแผนอะไร แต่เขาหลอกใช้ความไว้ใจของพวกเขาถึงได้ทำให้รู้สึกว่าเขาเป็นคนน่ากลัว!
