เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 575 คืนให้สองเท่า

เย่เซ่าเตี๋ยขวางตรงหน้าถังเฉาด้วยท่าทางหยิ่งยโส ไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมให้ถังเฉาเดินเข้าไป

ตาของถังเฉาเย็นลง “ผมมีเรื่องเร่งด่วนที่จะต้องไปหาผู้จัดการใหญ่ของสมาคมการค้าเจียงผิง ผมไม่มีเวลามาวุ่นวายกับคุณ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เซ่าเตี๋ยก็มองไปที่ถังเฉาด้วยความประหลาดใจทันที

คิดไม่ถึงว่า เขาจะไปหาผู้จัดการใหญ่ของสมาคมการค้าเจียงผิง เป็นจุดประสงค์เดียวกับตัวเธอ

แต่ในไม่ช้า เย่เซ่าเตี๋ยก็เยาะเย้ยอีกครั้ง แม้กระทั่งใบหน้าของเธอก็มีความเย็นชาด้วย

“ไม่ดูสถานะของตัวเองเลยนะ ประธานเริ่นจะมาพบคุณเหรอ?”

“นอกจากนี้ ความคับข้องใจของฉันกับคุณยังไม่ได้รับการแก้ไข คุณคิดว่าคุณสามารถเดินเข้าไปในอาคารนี้ได้หรือไม่?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็หัวเราะ “ถ้ารุ่นหลานของตระกูลเย่ที่เป็น ‘เด็กทองสาวหยก’ ที่ดีที่สุด มีความรู้และระดับที่ต่ำแบบนี้ ตำแหน่ง ‘สาวหยก’ ของคุณ ผมว่ามอบให้เย่หรูอี้เถอะ คุณไม่คู่ควรที่จะได้รับมัน!”

บูม!

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ดวงตาของเย่เซ่าเตี๋ยก็เบิกกว้างและมองไปที่ถังเฉาอย่างเหลือเชื่อ

ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอตกใจ แม้แต่บอดี้การ์ดบูโดของเธอก็มองถังเฉาด้วยดวงตาที่เหม่อลอย

เย่เซ่าเตี๋ยประหลาดใจที่ถังเฉาบอกว่าเธอเป็น “สาวหยก” ของตระกูลเย่ และยิ่งประหลาดใจที่เขาเหยียดหยามเธอเช่นนี้

“คุณบอกว่าไงนะ? คุณมันแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านของตระกูลหลิน กล้าพูดว่าฉันไม่คู่ควรเหรอ?”

หลังจากดึงสติกลับมา ร่างกายของเย่เซ่าเตี๋ยก็สั่นเทาด้วยความโกรธ “ฉันไม่คู่ควร?แล้วเย่หรูอี้คู่ควรงั้นเหรอ?”

ถังเฉาพยักหน้า “ผมว่านะ เธอเหมาะกว่าที่จะมาแทนที่คุณ”

ประโยคนี้กระตุ้นความเกลียดชังในใจของเย่เซ่าเตี๋ยอย่างสมบูรณ์

การแสดงออกบนใบหน้าของเธอก็มืดมนทันที

มีเพียงประโยคเดียวที่เหลืออยู่ในหัว

แทนที่คุณ…

แทนที่คุณ!

เย่เซ่าเตี๋ยตัวสั่นอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา และแม้กระทั่งเจตนาฆ่าก็ปรากฏขึ้น

ถูกตัอง

คำพูดเหล่านี้ของถังเฉาได้แทงทะลุตรงจุดของเย่เซ่าเตี๋ย

ในแง่ของรูปลักษณ์ เย่หรูอี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอ และเมื่อพูดถึงกลยุทธ์และอุบาย เย่หรูอี้เก่งกว่าเธอมาก

สิ่งเดียวที่เย่เซ่าเตี๋ยมีข้อได้เปรียบเหนือเย่หรูอี้ คืออิทธิพลของตระกูล

ทุกคนสนับสนุนเธอ ทุกคนพึ่งพาเธอ

แต่เธอรู้ดีว่า เมื่อเย่หรูอี้ตั้งหลักมั่นคงในตระกูลเย่ ความได้เปรียบของเธอจะหายไป

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอกระตือรือร้นที่จะขับไล่เย่หรูอี้ออกไป

เธอกลัวที่จะถูกแทนที่โดยเย่หรูอี้!

“คุณคิดว่าคุณรู้จักฉันดีงั้นหรือ?”

เย่เซ่าเตี๋ยจ้องมองถังเฉา ดวงตาของเธอเย็นชา

ถังเฉาส่ายหัว “ผมไม่สนใจที่จะรู้จักคุณ และผมหวังว่าคุณอย่ามาหาเรื่องใส่ตัวเลย”

พูดเสร็จก็เดินเข้าไปในอาคารอีกครั้ง

“หยุดนะ!”

เย่เซ่าเตี๋ยตามถังเฉาไปด้วยความโกรธ โกรธจนถึงสุดขีด

แสงเย็นวาบในดวงตาของถังเฉา ผู้หญิงคนนี้ตามรังคลานไม่เลิก จนปลุกจิตสำนึกเจตนาฆ่าของเขาออกมาแล้ว

สิ่งสำคัญคือเย่เซ่าเตี๋ยไม่รู้ว่าอันตรายมาถึงแล้ว เธอสั่งบอดี้การ์ดบูโดของเธอ “สั่งสอนเขาอย่างหนักเลย เอาให้เข็ด การเตะในครั้งนั้น ฉันจะคืนให้คุณสองเท่า!”

เธอไม่กังวลเลยสักนิดว่าบอดี้การ์ดทั้งห้าของเธอจะแพ้ และเดินตรงเข้าไปในอาคาร

ดังนั้น บอดี้การ์ดบูโดทั้งห้าคนขวางทางของถังเฉาไว้

ถังเฉามองพวกเขาทีละคนด้วยดวงตาที่เย็นชา “ให้เวลาพวกคุณห้าวินาที หลบไปต่อหน้าผมซะ”

ทั้งห้าคนไม่ยอมหลีกทาง แต่กลับมองอย่างตลกขบขัน “คุณกล้าดูหมิ่นคุณหนูของเรา ก็ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้แล้ว!”

บูม!

ในเวลาต่อมา ออร่าของทั้งห้าก็พุ่งสูงขึ้น และโมเมนตัมอันทรงพลังของทั้งห้าก็ถูกปลดปล่อยออกมา ทรงพลังมากถึงสุดขีด

พวกเขามองถังเฉาเหมือนพวกเขาอยู่เหนือกว่า

ในสายตาของพวกเขา ถังเฉาได้กลายเป็นคนตายแล้ว

ฝ่ายรักษาความปลอดภัยของอาคาร รู้ว่าทั้งห้าคนไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถยั่วยุได้ และพวกเขาไม่ได้ไปห้ามพวกเขาในขณะนั้น

“ใช่เหรอ?”

อย่างไรก็ตาม มุมปากของถังเฉาก็ยกขึ้นและรอยยิ้มที่โหดร้ายก็ปรากฏขึ้น

“ในเมื่อคุณหนูของพวกคุณให้พวกคุณลงมือกับผม งั้นก็อย่าโทษผมที่หักแขนของพวกคุณล่ะ!”

เมื่อคำพูดสิ้นสุดลง โมเมนตัมของถังเฉาก็โพล่งออกมา และเขาก็ชกหมัดออกไป

“เร็วจัง!”

คนทั้งห้าตกใจในทันที และพวกเขาก็ต่อต้านโดยอัตโนมัติ

ความเร็วของพวกเขาถือว่าเร็วมากแล้ว แต่ก็ยังช้าไปหนึ่งก้าว

ปัง！

ทั้งห้าล้มลงกับพื้นราวกับการสร้างยิมนาสติก และพวกมันกองทับกันเกือบสูงกว่าถังเฉา

ฉากนี้ กระตุ้นหัวใจของคนที่เดินผ่านไปมา

พวกเขาได้เห็นความขัดแย้งระหว่างถังเฉาและเย่เย่เซ่าเตี๋ยแล้ว

แต่พวกเขาล้วนคิดว่าถังเฉาซวยแน่ แต่ข้อเท็จจริงค่อนข้างตรงกันข้าม

“เย่เซ่าเตี๋ยประเมินผมต่ำไปแล้ว หรือว่าเธอมั่นใจในตัวพวกคุณมากเกินไป?”

ถังเฉามีน้ำเสียงที่ไม่เย็นชา และเดินตรงไปยังผู้คุ้มกันทั้งห้าคน มองดูพวกเขาอย่างประชดประชัน

ในที่สุด สายตาของคนทั้งห้าก็เริ่มหวาดกลัว

พวกเขาคิดไม่ถึงว่า ถังเฉาที่สามารถถูกฆ่าได้อย่างง่ายดายในสายตาของพวกเขานั้น ความเก่งกาจกลับน่ากลัวมากเช่นนี้

“หยุดนะ!”

เมื่อเห็นถังเฉากกำลังจะหักแขนขาของพวกเขา ฝ่ายรักษาความปลอดภัยของอาคารก็ไม่สามารถนิ่งเฉยและรีบออกมาห้าม

นี่คือบอดี้การ์ดของเย่เซ่าเตี๋ย ถ้าพวกเขาถูกทำร้าย เขาก็จะต้องรับผิดชอบด้วย

“คุณผู้ชายผู้นี้ นี่คืออาคารตาแห่งโลก ขุมพลังทางการเงิน และสิ่งที่ไม่สมควรแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้น!”

เขาพูดกับถังเฉาอย่างเคร่งขรึม

ถังเฉาหัวเราะออกมา “เกิดเรื่องนานขนาดนี้ นี่คุณพึ่งออกมางั้นหรือ คุณทำหน้าที่ได้ไม่ค่อยโอเคเลยนะ ใช่ไหม?”

แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต้องอยู่ฝ่ายเย่เซ่าเตี๋ย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นถังเฉาทำเช่นนั้น

“คุณรีบออกไปเถอะ ผมจะไม่ยอมให้คุณเข้าไปในอาคารแน่นอน!”

รปภ.ดูจริงจัง

รอยยิ้มของถังเฉาเพิ่มมากขึ้น “ขอโทษนะ คน ผมก็ต้องจัดการ และอาคาร ผมก็ต้องการเข้าไป”

ทันทีที่เสียงลดลง เขาก็ยกเท้าขึ้นและเหยียบไหล่ของคนทั้งห้า

กร๊อบกร๊อบ…

มันดังก้อง แต่มันเป็นเสียงกระดูกแตกที่น่าขนลุก

“อ๊าก……”

ทั่วทั้งล็อบบี้ที่ชั้น 1 มีเสียงร้องจากบอดี้การ์ดห้าคน

รปภ.ตกตะลึง เหงื่อท่วมหน้าผาก

“คุณกล้าทำร้ายผู้คนในที่สาธารณะเหรอ?”

ถังเฉาหัวเราะ “คุณสามารถไปเช็ดดูกล้องวงจรปิด ดูว่าใครเป็นคนทำก่อน ผมทำเพราะป้องกันตัวเท่านั้น!”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก “หลัวปู้ มาที่ผมหน่อย”

ภายในสิบนาที รถลิงคอล์นที่ตัวรถยาวออกไปได้หยุดอยู่ใต้อาคารตาแห่งโลก

ชายวัยกลางคนหลายคนในชุดสูทลงจากรถ

มันคือหลัวปู้

เขาดูสถานการณ์ตรงหน้าเขาออกว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างรวดเร็ว และมองดูเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจางๆ “ผมเป็นประธานของสมาคมการค้าหงยิง หลัวปู้ ตอนนี้ผมมีเรื่องจะคุยกับเริ่นจวินตง เข้าไปได้ไหม?”

รปภ.เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

เขาเป็นประธานของสมาคมอีกแห่ง และตำแหน่งของเขาเท่ากับประธาน!

เขากล้าดียังไงมาห้ามเขา?

ทำได้แค่มองดูถังเฉาและหลัวปู้เดินเข้าไปในอาคาร

ในอีกด้านหนึ่ง ที่ชั้นบนสุดของอาคารตาแห่งโลก เริ่นจวินตงและเย่เซ่าเตี๋ยกำลังพูดคุยกันอะไรบางอย่าง

เมื่อพูดถึงเรื่องที่ถังเฉามาพบเขา เริ่นจวินตงก็หัวเราะทันที

“ไม่ต้องห่วง เขาขึ้นมาไม่ได้หรอก…”

ปัง!

ก่อนที่เริ่นจวินตงจะหัวเราะเสร็จ ประตูของสำนักงานก็ถูกเปิดจากด้านนอก

ฉู่เกอพาหลัวปู้และกลุ่มสมาชิกอาวุโสของสมาคมการค้าหงยิง เดินเข้ามาโดยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ความรู้สึก