เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 203 ฉ่ายเวยแต่งงาน

“คัท!”

ช่ายเหลียนสีหน้าแดงก่ำเดินมาอยู่ตรงหน้าถังเฉา “ช็อตนี้สมบูรณ์แบบ คุณถังคิดไม่ถึงว่าคุณไม่มีประสบการณ์ด้านการแสดง ก็สามารถแสดงออกมาได้ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าคุณสนใจเข้าสู่วงการบันเทิงไหม?”

ซูเปอร์สตาร์ทุกคน มังกรล้วนเริ่มต้นจากธรรมดา ท่าทางเมื่อครู่ของถังเฉากระตุ้นช่ายเหลียน ถังเฉาเพียงแค่พยักหน้า เขาจะต้องใช้คนใหม่คนนี้แน่นอน

ถังเฉาส่ายศีรษะเล็กน้อย และปฏิเสธว่า “ ไม่ล่ะ ผมแต่งงานแล้ว”

“งั้นก็น่าเสียดาย” ช่ายเหลียงพูดด้วยใบหน้าที่เสียดาย

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของถังชิงเหอ ก็ลดค่าตัวเองและอคติลง เพื่อลองไปใกล้ชิดกับถังเฉา

เขาค่อยๆพบว่า ถังเฉาคนนี้จริงๆแล้วใกล้ชิดง่ายมาก

ถังชิงเหอมองไปที่ถังเฉาอย่างสงสัย เธอรู้ว่า ใช้วิธีของเธอ ถังเฉาจะอินกับการแสดง ก็ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดถึงใคร

“ถังเฉา —-“

ทันใดนั้น หลินชิงเสว่ตะโกนเรียกถังเฉา พูดอย่างเรียบเฉยว่า “เมื่อครู่ คุณเล่นได้ไม่เลว”

“ขอบคุณ” ถังเฉาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

หลินชิงเสว่เงียบไปชั่วขณะ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น และถามว่า “เมื่อครู่ คนที่คุณคิดถึงเป็นใคร?”

สีหน้าของถังเฉาเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “เป็นคุณแน่นอน”

“… “

หลิยชองเสว่มองเขาอย่างเย็นชา และไม่พูดอะไร

เมื่อสักครู่ตอนที่ถ่ายทำ ในใจของหลินชิงเสว่มีความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง ในเมื่อเธอถึงกลับแคร์ว่าคนที่ถังเฉาคิดถึงอยู่ในใจคือใครเป็นคำถามที่ไร้ประโชยน์จริงๆ

“จริงๆ?”

หลังจากลังเลสักพัก เธอก็ถามอีกครั้ง

“ นอกจากคุณแล้ว ผมจะคิดถึงใครอีกล่ะ?”

ถังเฉายังคงยิ้ม แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็น่าอึดอัดเช่นกัน

หลินชิงเสว่มองไปที่ถังเฉาอย่างลึกซึ้ง และก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ในเวลานี้ ช่ายเหลียงทักทายทุกคนมาดูต้นฉบับที่ถ่ายไป ถังเฉากับหลินชิงเสว่ก็ตามไปด้วย

ในกล้อง ถังเฉาสวมชุดขาว รูปร่างที่สูงและดวงตาของเขาราวกับพูดได้ ดวงตาที่เขามองไปที่หลินชิงเสว่อย่างรักใคร่และซับซ้อน

หลินชิงเสว่สวมชุดยูนิฟอร์ม ผมยาวม้วนขึ้นสูงของเธอ เต็มไปด้วยออร่า

การปะทะกันระหว่างอดีตและปัจจุบัน เป็นเหมือนภาพวาดสีน้ำ

“ทุกคนลำบากแล้ว”

ช่ายเหลียงพอใจอย่างมาก หัวเราะคิกๆพูดกับคนในกองถ่าย “ทำความสะอาดหน่อย อีกเดี๋ยวมาฉลองกัน อวยพรกันหน่อย ผมเลี้ยงเอง”

ทีมงานส่งเสียงเชียร์ หลินชิงเสว่ก็เหลือบมองไปที่ถังเฉา “ฉันมีธุระ พาเสี่ยวลี้ไปก่อน คุณก็เข้าร่วมแทนฉันเถอะ”

ทันใดนั้นหัวใจของถังเฉาก็เต้นอย่างรุนแรง รู้สึกได้ว่า ชิงเสว่รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง

ช่ายเหลียงก็ผงะ “คุณชายถัง คุณกับประธานหลิน—-“

“เราเป็นสามีภรรยากัน” หลินชิงเสว่พูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก

พรึ่บ —-

เมื่อช่ายหลียงได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกใจมากจนนั่งลงกับพื้น ดวงตาของเขาเบิกกว้าง มองไปที่ถังเฉาอย่างคาดไม่ถึง

พวกเขา … เป็นสามีภรรยากันจริงหรือ? !

ช่ายเหลียงนึกถึงท่าทีที่ไม่ดีของถังเฉาก่อนหน้านี้ และทันใดนั้นเองก็มีเหงื่อไหลเป็นทางออกมาจากบน

ความเมตตาของคนอื่นยากที่จะปฏิเสธได้ ถังเฉากำลังจะพยักหน้าตอบ ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หลินฉ่ายเวยโทรมา

ถังเฉารับโทรศัพท์ “มีธุระเหรอ?”

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ หลินฉ่ายเวยเงียบไปชั่วขณะ และพูดว่า “ตอนนี้มีเวลาไหม?”

ถังเฉามองไปที่กองถ่ายที่กำลังยุ่งและพูดว่า “อาจจะยุ่งนิดหน่อย —-“

“ในสัปดาห์หน้าฉันจะแต่งงานแล้ว”

ไม่รอถังเฉาพูดจบ หลินฉ่ายเวยก็พูดขึ้นก่อน

“… “

ดังนั้น ถังเฉาเปิดปาก ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“ ฉันรอคุณอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน”

หลังจากพูดเสร็จหลินฉ่ายเวยก็วางสายไป

ถังเฉาเงียบไปชั่วขณะ แล้วรู้สึกผิดและพูดกับช่ายเหลียงว่า “ขออภัยด้วย ในบ้านมีเรื่องเกิดขึ้นกะทันหัน อาจไปกินมื้อเย็นไม่ได้แล้ว”

“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร”

ช่ายเหลียงไม่สนใจ ตั้งแต่หลังจากที่รู้ว่าถังเฉาและหลินชิงเสว่เป็นสามีภรรยากัน เขาก็เคารพถังเฉามากขึ้น เขายิ้มและพูดกับถังชิงเหอ “ชิงเหอ ไปส่งคุณถัง ”

ถังชิงเหอได้ลบเครื่องสำอางของเธอออก หน้าสด แต่กลับสวยกว่าดาราหญิงหลายคนที่แต่งหน้า

ดวงตาระยิบระยับคู่หนึ่ง มองไปที่ถังเฉอย่างแปลกใจ

ถังเฉาหัวเราะขึ้น “บนหน้าของฉันมีฝีหรอ?”

ถังชิงเหอรีบละสายตา และกล่าวขอโทษ “ขอโทษนะ ฉันแค่คิดว่าคุณชายถังแตกต่างจากคนทั่วไปเล็กน้อย แต่ไม่สามารถบอกได้ว่ามันแตกต่างกันตรงไหน… “

ตอนที่พูด เธอยกมือขึ้นลูบผ้าไหมสีเขียวที่ร่วงหล่นจากหน้าผาก เผยให้เห็นรูปร่างที่ดูเรียบร้อยสะอาดตา

ถังเฉาหรี่ตามอง “เหมือน เหมือนมากเกินไป”

ถังชิงเหอผงะ “เหมือนอะไร?”

“คนบ้าดนตรี ฉินเจียนเวย”

ถังชิงเหอตกใจ “คุณถังคุณเคยเจออาจารย์ของฉันไหม?”

ถังเฉาคิดอยู่พักหนึ่ง หรือว่ายังไม่ได้บอกความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเซี่ยกั๋วชีชือ ได้แต่พูดอย่างเรียบเฉยว่า “เคยเจอหน้าไม่กี่ครั้งเท่านั้น”

ถังชิงเหอรู้สึกหวาดกลัวในทันที “ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นคุณถังฉันรู้สึกว่าท่านไม่ใช่คนธรรมดา คิดไม่ถึงว่าแม้แต่อาจารย์ของฉันคุณก็รู้จัก”

หลังจากชะงัก ถังชิงเหอหน้าแดง “พูดแล้วก็ละอายใจ ในฐานะศิษย์ที่ลงทะเบียนของอาจารย์ ฉันไม่เคยเห็นอาจารย์สักครั้ง เพียงแต่อาศัยบารมีเป็นลูกศิษย์ของคนคลั่งไคล้ดนตรี เข้าสู่วงการบันเทิงเท่านั้น โดยพื้นฐานแล้ว ก็ยังเป็นแค่คนธรรมดา”

เมื่อถังเฉาได้ยินคำพูดนี้ ก็พยักหน้าอย่างกะทันหัน

เธอเป็นเพียงคนธรรมดา แต่มีความสามารถรอบด้านมาก แม้ว่าเธอจะเป็นศิษย์ของคนคลั่งไคล้ดนตรีก็ตาม ในสายตาของบริษัท ยังคงเป็นเครื่องมือในการหาเงินและไม่มีตำแหน่งอะไร

ถังเฉายิ้มเล็กน้อย และยื่นนามบัตรใบหนึ่ง “ถ้าหากจากนี้บริษัทนายหน้าของคุณบังคับให้คุณยอมรับโฆษณาที่คุณไม่เต็มใจรับ ก็มาหาผม”

นามบัตรธรรมดามาก มีเพียงหมายเลขโทรศัพท์เพียงหมายเลขเดียว แต่ถังชิงเหอยังคงตกตะลึงและรับมันมาอย่างมึนๆงงๆ

“ต่อไปคุณก็จะกลายเป็นราชินียอดนิยมทั่วโลก”

คำพูดประโยคสุดท้ายที่ทิ้งไว้ ถังเฉายิ้มอย่างเย็นชาและรถRolls-Royceสีดำก็มา

“ ไปบ้านตระกูลหลิน”

ทันทีที่เขาปิดประตูวินาทีนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้น

เฟิ่งหวงไม่พูดอะไร รีบไปที่บ้านตระกูลหลินด้วยความเร็วที่สุด

ในเวลานี้ประตูของตระกูลหลิน ถูกประดับประดาไปด้วยแสงไฟ และประทัดหลากสีมีรถยนต์คันหรูจอดอยู่ที่ประตู

ในลานตระกูลหลิน มีงานเลี้ยงใหญ่ เห็นแต่ผู้ชายผู้หญิงมอบของขวัญแต่งงาน

ความจริงที่ว่าตระกูลเหวินแห่งเจียงซูและเจ้อเจียงต้องการแต่งงานกับหลินฉ่ายเวยแห่งตระกูลหลินนั้น ได้เติบโตมีปีกและแผ่ขยายไปทั่วเมืองหมิงจูแล้ว ใครๆก็บอกว่าตระกูลหลินสะสมคุณธรรมมาตั้งแต่ชาติปางก่อน และกลายเป็นญาติกับพวกตระกูลเหวิน

แต่ก่อนหน้านี้ที่มาอวยพรตระกูลหมิงจูชั้นสูง ก็ล้วนแต่เห็นแก่ตระกูลเหวิน มาอวยพร

ในเวลานี้งานเลี้ยงจะสิ้นสุดลงแล้ว ครอบครัวตระกูลโจวก็มีโจวฉวนกั๋ว ใบหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้มคุยเรื่องทุกๆอย่าง โจวเหม่ยหยูนมีความสุขอ้าปากหัวเราะไม่หยุด ด้านหนึ่งส่งแขก ด้านหนึ่งก็นับของขวัญ

เหวินเหวยเฉินและหลินฉ่ายเวยก็กำลังส่งแขก สุภาพเรียบร้อย ท่าทีอ่อนโยน ในสายตาของทุกคนดูเป็นลูกเขยที่ดี หลินฉ่ายเวยก็กำลังยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นฝืนมาก เห็นได้ว่า เธอมีเรื่องอยู่ในใจ

ถังเฉาสีหน้าไร้ความรู้สึก พาเฟิ่งหวงเดินเข้าไปในลานตระกูลหลิน

บรรยากาศแห่งความสุขของตระกูลหลินหายไปอย่างกะทันหัน โจวเหม่ยหยูนเป็นคนแรกที่รีบถือไม้กวาดวิ่งออกไป ด่าถังเฉา “ฉ่ายเวยกำลังจะแต่งงาน นายไอ้เศษสวะมาที่นี่ทำไม”

โจวเหม่ยหยูน โจวฉวนกั๋วต่างก็มองถังเฉาด้วยสายตาที่เย็นชา

“ แม่ พวกคุณทำอะไรอยู่?”

หลินฉ่ายเวยรีบไปหาโจวเหม่ยหยูน และพูดอย่างกระวนกระวายว่า “ฉันเป็นคนเรียกเขามา!”

“เธอเรียกเขามา?”

สีหน้าของโจวเหม่ยหยูนเปลี่ยนไป แต่เธอยังคงมองถังเฉาด้วยสายตาเย็นชาและพูดอย่างดูถูก “เรียกเขามาทำไม? หรือว่าเธอต้องการให้เขามาร่วมงานแต่งงานของเธอ?”

“ใช่”

หลินฉ่ายเวยก้าวไปข้างหน้า มาหาถังเฉามองเขาด้วยสายตาที่หนักแน่นและซับซ้อน “ฉันกำลังจะแต่งงานคุณไม่มีอะไรจะพูดกับฉันเหรอ?”