Advent of the Archmage – ตอนที่ 30: เวทย์เลเวล0บทแรก (1)

ทั้งคู่เดินทางไปด้วยกันและพวกเขาทั้งคู่ก็ตั้งใจที่จะลงทะเบียนเรียนในสถาบันเวทมนตร์อีสโควฟ

 

พวกโจรทิ้งบาดแผลไว้หลายแห่งบนร่างกายของ เอเลียร์ด แต่พวกเขามีฝีมือพอ ๆ กับพวกอันธพาลตามท้องถนน บาดแผลพวกนี้จึงไม่ลึกมากและเลือดก็หยุดไหลได้โดยไม่ต้องปฐมพยาบาลเลยด้วยซ้ำ

 

หลังจากพันแผลเสร็จ เอเลียร์ด ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เอามาจากกระเป๋าที่อยู่กับม้าแก่ เขาดูดีขึ้นมากหลังจากนั้น

 

“เอ้านี่ ถึงมันจะเป็นน้ำยาเพิ่มเลือดธรรมดาๆ แต่แผลของนายจะหายเร็วขึ้นถ้านายดื่มมัน” ลิงค์ พูดพร้อมกับหยิบขวดออกมา เขาพบมันในหอคอยปรุงยาของสถาบันเวทมนต์ในแกลดสโตน และเขาก็มีมันแค่ 2 ขวดเท่านั้น

 

เอเลียร์ด รู้สึกลังเล เขาเพิ่งจะรู้จักกับ ลิงค์ ได้ไม่นาน จึงยังไม่ไว้วางใจที่จะดื่มอะไรจากคนที่เพิ่งพบกัน

 

เขามอง ลิงค์ อย่างจริงจัง พอเห็นท่าทางที่สงบของนักเวทย์เขาก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย แล้วก็รู้ในที่สุดว่าการกระทำของเขาคือน้ำใจที่มีให้ และตัวเขาเองนั่นแหละที่ไม่ยอมไว้ใจ เขายอมรับขวดจาก ลิงค์ และลองจิบไปนิดนึง หลังจากที่รู้สึกว่ามันดีเขาก็ดื่มมันจนหมดขวด

 

“ขอบคุณนะครับ” เอเลียร์ด รู้สึกอุ่นสบายท้อง แล้วเขาก็รู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ได้มีอะไรแปลกปลอมผสมไว้ ในความเป็นจริงมันเป็นยาที่คุณภาพดีมากเลยด้วยซ้ำ

 

“ไม่เป็นไร” ลิงค์ ตอบอย่างร่าเริง “ถ้างั้น, เราไปกันเถอะ”

 

สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของป่าเกอเวนท์ พวกเขาเดินเข้ามาจากทางเข้าด้านตะวันตกของป่า ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องเดินทางผ่านกว่าครึ่งหนึ่งของป่าเกอเวนท์

 

โชคดีที่มันไม่ไกลมากมีระยะทางประมาณ 30 ถึง 40 ไมล์ นอกจากนี้ถนนบนเส้นทางแห่งราชายังได้รับการปูพื้นอย่างดีทำให้การเดินทางของพวกเขาง่ายขึ้น

 

พวกเขาเดินไปคุยไป

 

ภายในสามหรือสี่ชั่วโมงของการเดินพวกเขาค่อนข้างจะสนิทสนมกันมากขึ้น และสามารถมองเห็นเมืองริเวอร์โควฟในระยะสายตาของพวกเขาได้ในที่สุด

 

ในสายตาของ เอเลียร์ด แม้ว่า ลิงค์ จะเป็นแค่นักเวทย์ฝึกหัดคนนึง แต่ก็เป็นเพื่อนที่น่าสนใจที่มีบุคลิกร่าเริงและใจดี

 

พวกเขาได้พูดคุยกันต่างๆนาๆภายใต้แสงอาทิตย์ที่สดใส หลายครั้ง ลิงค์ ดูเหมือนจะสามารถบอกได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่และทำตามแนวความคิดของเขา เพื่อนที่ฉลาดเช่นนี้หาได้ยากจริงๆ จนเกือบทำให้เขาลืมสถานการณ์ที่น่าอับอายของตัวเอง

 

ใช่แล้ว, เขาดูน่าสมเพชมากในตอนนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการเงิน การเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครยินดีสนับสนุนการศึกษาด้านเวทมนต์ของเขานั้น ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำงานอย่างเต็มที่ไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตามเพื่อหาเงินให้ตัวเอง ที่เขาหามาได้นั้น แทบจะพอดีกับค่าเล่าเรียนสำหรับสถาบันเวทมนตร์ แต่สำหรับค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เขามีอยู่แค่เล็กน้อย เขาทำได้แค่ต้องใช้เงินอย่างประหยัดเพื่อหลีกเลี่ยงความหิวโหยเท่านั้น

 

ฉันโชคดีจริงๆที่ได้เจอเพื่อนแบบนี้ เอเลียร์ดรู้สึกยินดี

 

ลิงค์ ก็รู้สึกแบบนั้นเช่นเดียวกัน เอเลียร์ด เป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง จิตใจที่ยอดเยี่ยมของเขาสามารถติดตามเรื่องตลกจากโลกที่ ลิงค์ เล่าได้หลายเรื่อง

 

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงกวนใจ ลิงค์

 

การปรากฏตัวของตัวเขาเองนั้นค่อนข้างธรรมดาจริงๆ แถมร่างกายของเขาก็ค่อนข้างบอบบาง ด้วยความที่สวมเสื้อคลุมสีเทาและไม่มีไม้คทา ทำให้เขาเหมือนสามัญชนธรรมดาตามท้องถนน ตรงกันข้าม เอเลียร์ดที่ ดูสูงหล่อและแข็งแรง เสื้อผ้าปกติที่ เอเลียร์ด สวมไม่สามารถปกปิดความเจิดจ้าของเขาได้

 

ลิงค์ ดูคล้ายกับผู้ใต้บังคับบัญชาของ เอเลียร์ด ในตอนที่พวกเขายืนข้างๆกัน

 

ตอนนี้ฉันเป็นใบไม้ที่อยู่ข้างๆดอกไม้บานสินะ ลิงค์ เสียใจ

 

 

แน่นอนว่า เอเลียร์ด ได้ดึงดูดความสนใจของทุกๆคนในเมืองริเวอร์โควฟโดยเฉพาะผู้หญิง ดวงตาของพวกเธอเหมือนกับหมาป่าที่จ้องมองมาที่เขา ในขณะที่ ลิงค์ ที่อยู่ข้างๆเขาถูกละเลยอย่างสมบูรณ์ ที่โรงแรมเจ้าของมองไปทาง เอเลียร์ด และถาม “ท่านต้องการที่จะพักที่นี่ใช่มั้ยครับ?”

 

เอเลียร์ด พยักหน้า เขากัดฟันของเขาและยื่นเงินสำหรับสองห้อง ลิงค์ เป็นคนช่วยชีวิตของเขา เขาไม่สามารถให้ ลิงค์ จ่ายได้

 

พอถึงจุดๆนี้ ลิงค์ รู้ถึงสถานการณ์ของ เอเลียร์ด ดีจากบทสนทนาที่พวกเขาคุยกัน เขาเดินขึ้นมาหน้าและวางเหรียญทองไว้บนเคาน์เตอร์ “ขอสองห้องที่ดีที่สุดของคุณแล้วก็ขอบคุณนะครับ”

 

เขาหันไปหา เอเลียด แล้วพูดออกมาอย่างสบายๆ “ไม่เป็นไร ถือซะว่าจ่ายคืนค่าเครื่องดื่มที่นายเลี้ยงครั้งที่แล้วละกันนะ”

 

เขารู้ว่า เอเลียร์ด อยู่ในจุดที่สภาพการเงินขัดสน เหตุผลที่พวกเขามาที่โรงแรม ทั้งๆที่ เอเลียร์ด ชอบเดินทางข้ามคืนนั้นก็เพราะว่า ลิงค์ ไม่ได้หลับอย่างสบายมาเกือบสองวันแล้ว

 

ที่เรียกว่า “การคืนเงินนั้น” ก็เพื่อให้เกียรติ เอเลียร์ด

 

เอเลียร์ด รู้สึกตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็เข้าใจ ความซาบซึ้งถูกเติมเข้าไปในหัวใจของเขาขณะที่เขาพยักหน้า แม้ว่าเขาจะยังคงนิ่งเงียบ แต่เขาก็จะระลึกถึงบุญคุณนี้ไว้ในอนาคต

 

ช่วงหลายปีที่เขาใช้เวลาในการเดินทางได้สอนให้เขารู้จักความหนาวเหน็บและความชั่วร้ายของโลกนี้ ความตั้งใจที่บริสุทธิ์และความดีงามแบบ ลิงค์ นั้นเป็นเรื่องยากที่จะเข้ามาในชีวิตของเขา และเขาก็จำได้ว่าแต่ละคนต่างก็หวังว่าเขาจะสามารถตอบแทนพวกเขาได้ในซักวันหนึ่ง

 

ทั้งคู่รับประทานอาหารเย็นที่ห้องโถงของโรงแรม ลิงค์ จ่ายบิลให้ก่อนที่ทั้งคู่จะกลับไปที่ห้องของตัวเอง

 

พอกลับไปที่ห้อง ลิงค์ ก็เข้านอนหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ แต่เขาก็พลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับอยู่ดี เขาตัดสินใจที่จะมองดูจี้ที่ เซลีน มอบให้เขา

 

จี้นี้มีค่ามากเกินไป มีค่ามากเกินไปสำหรับ ลิงค์ ที่จะแสดงให้ทุกคนเห็น เขามองได้เฉพาะเวลาที่อยู่คนเดียวเท่านั้น

 

จิตสำนึกของเขาเข้าไปในจี้ และพบตัวเองอยู่ในที่มืดสูงประมาณ 30 ฟุตและกว้าง 30 ฟุตซึ่งมีสิ่งของลอยอยู่ทั่ว

 

สิ่งแรกที่เขาเห็นคือกองหนังสือเวทมนตร์ถึง 64 ชุด หนังสือที่มีคุณค่ามากที่สุดของสถาบันเวทมนต์เฟลมมิ่งอยู่ในนี้ทั้งหมด

 

แล้วก็มียาระดับต่ำ ซึ่งมีเพียงเจ็ดหรือแปดขวดเท่านั้นซึ่งเท่ากับจำนวนทั้งหมดที่เขาได้รับจากหอปรุงยา สิ่งอื่น ๆ ที่เหลืออยู่ในที่มืดนั้นก็คือกองเหรียญทอง เขานับมันมีทั้งหมด1315 เหรียญทอง เซลีน ทิ้งเงินทั้งหมดไว้ให้กับเขา

 

แม้ว่าพวกเขาจะจากกันไม่ถึงหนึ่งวัน แต่ ลิงค์ ก็คิดถึงเธอมากทีเดียว

 

ฉันสงสัยจังว่าเธอจะสามารถจัดการกับปีศาจจากความมืดได้รึเปล่านะ? ตอนนี้เธออยู่ดีไหมนะ? คำถามอยู่ในหัวของ ลิงค์ เต็มไปหมด และเต็มไปด้วยความรู้สึกใหม่ๆอย่างความปรารถนาและความกังวลเป็นครั้งแรก

 

ฉันยังอ่อนแอเกินไป! ลิงค์ ถอนหายใจ ต่อให้เขาจะอยู่เคียงข้างเธอ เขาก็เป็นได้แค่ภาระให้กับเธอเท่านั้น

 

เขาลูบจี้ด้วยมือข้างหนึ่งขณะที่เขากอดขนที่ซ่อนไว้ข้างหน้าอก มันรู้สึกผ่อนคลายมันทำให้เขารู้สึกเหมือนว่ามี เซลีน อยู่ข้างๆ

 

เขาเหนื่อยมากจนหลับไปหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เมื่อเขาลืมตาขึ้นเขาก็พบว่าท้องฟ้ายังมืดอยู่ ลิงค์ ดึงนาฬิกาพกติดตัวออกมา ตอนนี้เป็นเวลาตี 2  เขาหลับไปประมาณหกชั่วโมง

 

แต่หกชั่วโมงก็ทำให้เขารู้สึกสดชื่นอย่างมาก เขารู้สึกว่าความอบอุ่นกลับมาที่ปลายนิ้วราวกับว่าเขาอยู่ในฤดูใบไม้ผลิ มันสบายขึ้นและความคิดของเขาก็ชัดเจนและคมชัดกว่าที่เคยมันไม่มึนงงเหมือนตอนก่อนที่เขาจะนอนแล้ว

 

เขาสามารถวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นในใจของเขาได้อย่างรวดเร็วและเป็นระบบ คำถามที่เจ้าของเดิมของร่างกายของเขาได้ถามเกี่ยวกับเวทมนตร์ได้รับการแก้ไขด้วยความคิดเพียงเล็กน้อย

  

นี่คือฉันตอนที่อยู่ในจุดพีคสินะ? ถ้าฉันต้องเข้ารับการทดสอบ  IQ  ลิงค์ คนก่อนอาจได้รับคะแนนสูงสุดประมาณ 90 คะแนน ส่วนฉันน่าจะได้ประมาณ 130 เหมือนตอนที่ฉันอยู่บนโลก ซึ่งมันดีกว่าค่าเฉลี่ยเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ตอนนี้ฉันน่าจะได้มากกว่า 250 นะ … ไม่สิน่าจะ 260 แต่ไม่ว่าจะยังไง  ความคิดในตอนนี้นี่มันสุดยอดไปเลย!

 

มันคงเป็นเรื่องที่น่าเสียดายแย่ถ้าความอันหลักแหลมนี้ไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์!

 

ลิงค์ ดึงหนังสือเวทมนต์ออกมาจากจี้ มันมีชื่อว่า “โครงสร้างเวทมนต์” เขาพลิกไปที่หน้าสารบัญ มีการระบุถึงเวทย์เลเวล 0: หนามพสุธา, บอลเพลิง,ดาบวายุ,กรีซ,หายตัวขั้นต้น ซึ่งหนังสือได้อธิบายรายละเอียดของเวทย์แต่ละอย่างเอาไว้

 

นี่คือสิ่งที่ ลิงค์ ต้องการ

 

“เขาว่ากันว่า ‘1ชั่วโมงในตอนเช้ามีค่าเท่ากับสองชั่วโมงในตอนเย็น’ ฉันจะเริ่มเรียนรู้เวทมนต์ตั้งแต่ตอนนี้หล่ะ!”

 

เขาเริ่มก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างขยันขันแข็ง

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset