ตอนที่ 631 มาตราส่วนย้อนกลับของฮ่องเต้
รถม้าราชสำนักของเฟิงหยูเฮงหยุด และคนขับไม่สามารถหยุดตัวเองจากการสาปแช่ง หวงซวนยืนขึ้นอย่างรวดเร็วและยกม่านขึ้นเพื่อมองออกไปข้างนอก พวกเขาได้ยินเสียงของนางส่งเสียง “อ่า” ตกใจแล้วหันไปรอบ ๆ แล้วพูดกับเฟิงหยูเฮง “เป็นช่างฝีมือเป่ย” ในขณะเดียวกันนางก็บอกคนขับว่า “คนนี้เรารู้จัก”
เฟิงหยูเฮงกล่าวในเวลานี้ “เชิญช่างฝีมือเป่ยขึ้นรถเร็ว” ขณะที่นางพูดนางยืนขึ้น และช่วยช่างฝีมือเป่ยเข้ามาในรถม้าเรียกเขาว่า “ท่านลุงเป่ย”
ช่างฝีมือเป่ยโบกมืออย่างรวดเร็วพูดซ้ำ ๆ ว่า “ข้าไม่กล้า ข้าไม่กล้า ชายชราผู้นี้คารวะองค์หญิง” ขณะที่เขาพูด เขาก็คุกเข่า
เฟิงหยูเฮงหยุดเขาอย่างรวดเร็ว และกล่าวว่า “ท่านลุงไม่จำเป็นที่จะต้องสุภาพ ตามความสัมพันธ์ระหว่างฟูหรงกับข้า ข้าควรเรียกท่านว่าท่านลุง เข้ามานั่งเร็ว”
ช่างฝีมือเป่ยไม่รอช้า เมื่อย้ายเข้าไปในรถม้าราชสำนัก เขานั่งข้าง ๆ และนั่งตรงข้ามจากวังซวนและหวงซวน รถม้าเดินหน้าต่อไป
วังซวนเห็นว่าเขารู้สึกสับสนเล็กน้อย และมีเหงื่อบริเวณหน้าผากของเขาเล็กน้อย หลังจากนั่งลงเขาจะยกม่านขึ้นและมองออกไปเป็นครั้งคราว นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากรู้อยากเห็นและถามว่า “ช่างฝีมือเป่ยพยายามหลีกเลี่ยงใครหรือ ? ” ในขณะที่พูดนางรินน้ำชาที่เตรียมไว้ในรถม้าลงถ้วยชาให้เขา
ช่างฝีมือเป่ยรับมัน และกระดกมันลงในอึกหนึ่งก่อนที่จะกล่าวว่า “ไม่ปิดบังจากองค์หญิง ข้าได้รับคำสั่งจากฮองเฮาว่าองค์หญิงเชิญข้ามาช่วยแก้ไขเครื่องประดับบางอย่าง ทำให้ข้าได้รับอนุญาตให้ออกพระราชวัง ข้าถูกกักอยู่ในพระราชวังเป็นเวลาเกือบหนึ่งปี ในที่สุดเมื่อข้าถูกปล่อยออกจากพระราชวัง ข้าควรจะรอองค์หญิงที่ประตูของพระราชวัง แต่เพราะเราไม่ได้ออกจากประตูเดียวกันกับการประชุมเชิงปฏิบัติการที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของพระราชวังเก่า ข้ากำลังคิดว่าจะกลับไปที่คฤหาสน์ก่อนเพื่อไปหาฟูหรง ทำให้ข้ารู้สึกเหมือนมีคนติดตามข้าตลอดเวลา หลังจากมองกลับไปสองสามครั้งข้าไม่เห็นใครเลย แต่ความรู้สึกนั้นยังคงอยู่ ในเวลานั้นข้าบังเอิญเห็นรถม้าราชสำนัก จากนั้นข้าก็เรียกความกล้าที่จะหยุด”
“มีคนกำลังติดตามอยู่ ? ” เฟิงหยูเฮงขมวดคิ้วแล้วตะโกน “บานซู ไปดูหน่อย”
นางได้ยินเสียงจาง ๆ ที่แทบจะสังเกตไม่ได้ และรู้ว่ามันต้องจากบานซูไป สงบสติอารมณ์นางกล่าวกับช่างฝีมือเป่ย “ข้าจะตรวจสอบเรื่องนี้ ท่านลุงสบายใจได้เจ้าค่ะ”
จากนั้นช่างฝีมือเป่ยถามเฟิงหยูเฮง “ข้าได้ยินมาว่าองค์หญิงต้องการให้ข้าช่วยซ่อมเครื่องประดับเสริมหรือขอรับ ? ”
เฟิงหยูเฮงเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างตระกูลหลู่กับศาลาหงส์เพลิงเมื่อวันก่อน ช่างฝีมือเป่ยได้ยินเรื่องนี้แล้วก็กล่าวอย่างเย็นชา “เพราะนี่เป็นองค์หญิงและตระกูลเหยา ข้าจึงทำให้ แต่ถ้าเป็นของตระกูลหลู่คนเดียว ข้าจะไม่ยอมรับงานนี้อย่างแน่นอน”
เฟิงหยูเฮงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถ้ามันเป็นเพียงเพื่อตระกูลหลู่, อาเฮงก็จะไม่พาท่านลุงเป่ยออกจากพระราชวัง แน่นอน…” นางลดเสียงของนางลง และกล่าวว่า “การซ่อมเครื่องประดับเสริมเป็นเพียงข้อแก้ตัว ที่สำคัญที่สุดคือข้าต้องการพาท่านลุงออกจากพระราชวังเจ้าค่ะ”
ทุกคนในปัจจุบันฉลาด ช่างฝีมือเป่ยอยู่ในพระราชวังมานานแล้ว มีงานจริง ๆ ที่เขาทำไม่ได้และถูกขังไว้ แม้ว่าเขาจะไม่มีเงื่อนงำใด ๆ แต่เขาก็ยังสามารถเดาเหตุผลได้ไม่มากก็น้อย การได้ยินเฟิงหยูเฮงพูดความคิดของเขากลายเป็นความเด็ดเดี่ยวมากยิ่งขึ้น แต่รถม้าราชสำนักที่นั่งอยู่ในปัจจุบันนั้นไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสำหรับการพูดคุย เขาเปลี่ยนหัวเรื่อง เขากล่าวกับเฟิงหยูเฮง “เครื่องมือสำหรับการทำงานเกี่ยวกับเครื่องประดับเสริมล้วนแต่อยู่ในคฤหาสน์ของข้า องค์หญิงต้องการให้ข้าทำงานที่คฤหาสน์ของหรือทำที่ศาลาหงส์เพลิง ? ”
เฟิงหยูเฮงส่ายหัวของนาง “ไม่ว่าที่ไหนก็ไม่ปลอดภัย ท่านลุงตามข้ากลับไปที่คฤหาสน์ขององค์หญิงในฐานะแขก สำหรับเครื่องมือเหล่านั้น ข้าจะส่งคนไปเอาที่คฤหาสน์เองเจ้าค่ะ”
ทั้งสองไม่พูดอะไรอีก และพวกเขาก็มาถึงด้านหน้าของคฤหาสน์ขององค์หญิง
หวงซวนช่วยช่างฝีมือเป่ยลงจากรถม้า ขณะที่วังซวนช่วยเฟิงหยูเฮงออกมา ทุกคนกลับตรงไปที่เรือนของเฟิงหยูเฮง เฟิงหยูเฮงโบกมือและไล่บ่าวรับใช้ที่ดูแลสนามหญ้า จากนั้นนางจึงนำช่างฝีมือเป่ยไปสู่ห้องโถงของเรือนเล็ก ๆ
ช่างฝีมือเป่ยไม่สามารถทนรอได้อีกต่อไป เมื่อเข้ามาในห้องเขาถามทันที “องค์หญิงรู้หรือไม่ว่าฟูหรงอยู่ที่ไหน”
เฟิงหยูเฮงตอบคำถาม “ท่านลุงคิดว่านางน่าจะอยู่ที่ไหน ? ”
“นี่…” ช่างฝีมือเป่ยก็ลังเลเล็กน้อย โดยปกติแล้วเป่ยฟูหรงควรจะอยู่ในคฤหาสน์ แต่เขาอยู่ในพระราชวังมาหลายเดือนแล้วและสิ่งต่าง ๆ ก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา เมื่อมาถึงจุดนี้การออกจากพระราชวังทำให้เขารู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนกำลังไล่ตามเขา ความปลอดภัยของเป่ยฟูหรงไม่ได้รับการรับรองอีกต่อไป
เขาพูดถึงความรู้สึกในใจของเขากับเฟิงหยูเฮง เฟิงหยูเฮงไม่ซ่อนมันจากเขาต่อไป นางเล่าให้ฟังว่าคนของเฉียนโจวค้นพบเป่ยฟูหรงอย่างลับ ๆ และเล่าเรื่องทุกอย่างให้นางฟัง นอกจากพิษที่ว่าเป่ยฟูหรงโดนแล้ว นางก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเลย
ช่างฝีมือเป่ยไม่เคยคิดว่าสถานการณ์ภายนอกจะพัฒนาไปในระดับนี้ เมื่อเขาได้ยินว่าเป่ยฟูหรงได้ติดตามกองทัพไปยังเฉียนโจวจริง ๆ เขารู้สึกตกใจมากขึ้น อย่างไรก็ตามสิ่งที่เฟิงหยูเฮงพูดถึง แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีส่วนร่วมก็ตาม เขารู้แน่นอนว่านางกำลังพูดความจริง ประการแรกไม่จำเป็นที่เฟิงหยูเฮงจะหลอกเขา ประการที่สองในเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับคังอี้เมื่อหลายปีก่อน ถ้าด้านของเฉียนโจวไม่ต้องการที่จะเปิดเผยมันคงเป็นไปไม่ได้ที่เฟิงหยูเฮงจะรู้
เขาถอนหายใจยาวแล้วก็พยักหน้า เขายอมรับความสัมพันธ์ที่โชคร้ายของเขา ในขณะเดียวกันเขาก็บอกกับเฟิงหยูเฮงว่า “ในความเป็นจริงแล้วเป่ยฟูหรงนั้นมีอายุมากกว่ารุ่ยเจีย หลังจากที่เราหลบหนีมายังราชวงศ์ต้าชุน เรากลัวว่าตัวตนของเราจะถูกเปิดเผย ดังนั้นข้าจึงเปลี่ยนการลงทะเบียนของนางหลังจากที่นางโตขึ้นอีกเล็กน้อย ข้ายังได้จดทะเบียนปีเกิดของนางในอีกสองปีต่อมา องค์หญิง…” เขาถามอย่างกระวนกระวายใจ “ตอนนี้ฟูหรงเป็นอย่างไรบ้าง ? ”
“สบายใจได้” นางบอกช่างฝีมือเป่ย “ท่านปู่เหยาเซียนพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรักษานาง ข้าแค่ทำให้นางมีชีวิตอยู่ เกี่ยวกับเครื่องประดับเสริมเหล่านั้นให้แก้ไขอย่างช้า ๆ ไม่มีการรีบเร่ง”
ช่างฝีมือเป่ยถอนหายใจยาว เขารู้ว่าสถานการณ์นั้นซับซ้อน ดังนั้นเขาจึงไม่ถามต่อ ด้วยการรับประกันของเฟิงหยูเฮง เขาเชื่อมั่นว่าทุกสิ่งจะผ่านไปสักวัน เฉียนโจวล่มสลายและคังอี้เสียชีวิต แม้แต่กระดูกเก่าของเขาก็เริ่มมีกลิ่นสกปรก อีกกี่ปีที่เขาจะยึดมั่นเพื่อ ? ในที่สุดเขาหวังว่าเขาจะได้เห็นบุตรสาวของเขาใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายในชีวิตนี้
หวงซวนพาช่างฝีมือเป่ยไปที่เรือนรับรองแขก จากนั้นนำเครื่องมือทั้งหมดจากคฤหาสน์ไปยังเรือน ช่างฝีมือเป่ยตรงเข้าไปทำงานของเขาและไม่ได้พูดคุยกับบุคคลอื่น
หลังจากเฟิงหยูเฮงข่มขู่พระสนมหยวนชู การโต้เถียงกันที่ตำหนักจิงซี ฮองเฮาเอนหลังพิงเตียงอิฐอุ่น ๆ ด้วยความวิตกกังวลฟางอี้ดูแลนางอย่างดีจากด้านข้าง ปอกองุ่นให้นางทีละลูก
ฮองเฮามองไปที่องุ่นที่ปอกเปลือกแล้วจู่ ๆ ก็ถามฟางอี้ว่า “เจ้าเชื่อในสิ่งที่พระสนมหยวนชูบอกหรือไม่ ? ”
ฟางอี้หยุดปอกองุ่นชั่วครู่ก่อนที่จะเริ่มขึ้นอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันนางตอบว่า “อย่างที่บ่าวรับใช้ผู้นี้เห็น ไม่ว่าจะเป็นพระชายาหยุนอยู่ในพระราชวังหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่พระสนมหยวนชูรายงานว่ามีเหตุการณ์แปลก ๆ เกิดขึ้น”
“มีการเคลื่อนไหวแปลก ๆ จากตำหนักศศิเหมันต์หรือไม่ ? ” นางคิดก็ถามอย่างไม่แน่นอน “พระชายาหยุนนั้นแปลกเสมอ หากนางเปลี่ยนการจัดการของนางในทันทีทันใดนั้นก็ไม่แปลกเกินไป”
ฟางอี้พยักหน้า “ที่จริงสถานที่ที่ยากที่สุดที่จะเข้าใจคือตำหนักศศิเหมันต์ และฝ่าบาททรงปกป้องอย่างมาก คนนอกไม่สามารถเข้าไปข้างในได้แม้แตคนเดียว ถ้าเราเชื่อว่าคำพูดของพระสนมหยวนชูเป็นเรื่องจริงและฝ่าบาทจะดำเนินการ ถ้าพระชายาหยุนยังคงอยู่ในตำหนักของนาง นั่นจะเป็นความผิดขนานใหญ่ ฝ่าบาทจะไม่ลงเอยด้วยการลงทัณฑ์หรือเพคะ ? ”
“แต่ถ้าพระชายาหยุนไม่อยู่จริง ๆ ล่ะ ? ” ฮองเฮายิ้มอย่างขมขื่น “ถ้านางไม่อยู่ที่นั่นจริง ๆ ข้าในฐานะฮองเฮาก็จะถูกลงโทษอย่างรุนแรงเพราะไม่สามารถควบคุมพระสนมได้ พระสนมได้หลบหนีไป พระชายาหยุน โอ้ พระชายาหยุน เจ้าทำให้เกิดปัญหาใหญ่สำหรับข้า”
ฟางอี้วางชามองุ่นที่ถูกปอกเปลือกไว้ตรงหน้าฮองเฮา “พระนางทานหน่อยเพคะ นี่คือองุ่นไร้เมล็ดที่เพิ่งนำเข้ามาในพระราชวัง มันจะหวานเมื่อปอกเปลือกเจ้าค่ะ”
ฮองเฮาจะอยู่ในอารมณ์ที่จะกินได้อย่างไร มองไปที่ชามองุ่นราวกับว่านางกำลังดูชามยาหม้อที่มีรสขม นี่ทำให้นางหยิบยาที่เฟิงหยูเฮงทิ้งไว้โดยพูดอย่างมีความสุข “ผู้หญิงคนนั้นเก่งมากจริง ๆ นางยังสามารถผลิตยาประเภทนี้ได้ เป็นเรื่องดีที่นางมีความรู้สึกกตัญญู ไม่งั้นข้าคงฟื้นตัวได้ยาก”
ฟางอี้พูดอย่างไร้ประโยชน์ “มีเรื่องหนึ่งที่ข้าไม่ต้องการพูดถึงเพราะกลัวว่าจะส่งผลให้การฟื้นตัวของพระนางเพคะ ข้ายังคิดเกี่ยวกับการตรวจสอบเป็นการส่วนตัวเพียงรายงานเมื่อสิ่งต่าง ๆ ถูกแยกออก แต่หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน ข้าก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มจากตรงไหน ข้าขอความคิดจากพระนางเพคะ” นางบอกกับฮองเฮาเกี่ยวกับสิ่งที่เฟิงหยูเฮงพูด แล้วถามว่า “พระองค์ควรสอบสวนเรื่องนี้เริ่มต้นจากสำนักแพทย์หลวงหรือตำหนักในเพคะ”
ฮองเฮาไม่ได้พูดมานาน ดูเหมือนนางจะคิดอะไรบางอย่าง ฟางอี้ถามย้ำอีกครั้ง นางจึงตอบ “มีหลายสิ่งที่เกิดขึ้นในพระราชวัง และในที่สุดก็มีคนเริ่มวางแผนต่อต้านหนึ่งนี้ สิ่งที่สามารถทำได้หากมีการตรวจสอบ ? หากมีใครกล้าทำสิ่งนี้ก็หมายความว่าพวกเขาไม่กลัวที่จะถูกสอบสวนเพราะไม่มีอะไรสามารถเปิดขึ้นได้ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีการขาดแคลนเรื่องที่ไม่ชัดเจนและไม่ยุติธรรมในพระราชวังหรือไม่?”
“พระองค์หมายถึง…เราจะไม่สอบสวนหรือเจ้าค่ะ”
“ข้าไม่ได้บอกว่าเราจะไม่สอบสวน มันเป็นเพียงแค่ว่ามันไม่สำคัญ” จิตใจของฮองเฮาเต็มไปด้วยความคิดที่ว่าพระชายาหยุนอยู่ในพระราชวังหรือไม่ หากนางไม่เข้าใจสิ่งนี้อย่างชัดเจน นางจะรู้สึกไม่สบายใจ
ฟางอี้คิดไปซักพักแล้วกล่าวว่า “ข้าคิดว่ามีเพียงคนเดียวที่เราสามารถทำงานกับเรื่องนี้ได้ บุคคลนั้นเป็นองค์หญิง ไม่ว่าพระชายาหยุนจะอยู่ในพระราชวังหรือไม่ เราต้องจับตามองพระสนมหยวนชู เมื่อมีการเคลื่อนไหวใด ๆ จากด้านข้างของนาง เราต้องส่งข้อความทันทีจากพระราชวัง สำหรับสิ่งที่ควรทำคิดให้ดีถ้ามีอะไรผิดพลาดจริง ๆ องค์หญิงและองค์ชายเก้าควรรู้สึกกังวลมากกว่าที่เราเป็น หากไม่มีอะไรผิดปกติถือได้ว่าเป็นการมอบความโปรดปรานแก่นางเพคะ”
ฮองเฮาพยักหน้าชื่นชมฟางอี้ “เจ้าฉลาดขึ้นจริง ๆ ” เมื่อความคิดนี้ถูกนำขึ้นมาอารมณ์ของนางก็ดีขึ้น และนางก็เริ่มจิ้มองุ่นเข้าไปในปากของนาง “อืม หวานจริง ๆ ” หลังจากคิด อีกหน่อยนางเตือน “เรื่องนี้ฝ่าบาทจะต้องไม่รู้เรื่องนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นฝ่าบาทจะต้องเป็นบ้าเมื่อได้ยินเรื่องเกี่ยวกับพระชายาหยุน ราชสำนักจะต้องไม่ตกอยู่ในความวุ่นวายด้วยเหตุนี้ ! ”
เมื่อพูดถึงตำหนักชุนชาน หลังจากพระสนมหยวนชูถูกข่มขู่โดยเฟิงหยูเฮง นางก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย นางคิดอย่างรอบคอบว่านางวู่วามเกินไป แม้ว่าพระชายาหยุนจะไม่ดำรงตำแหน่งที่ทรงพลังที่สุดในพระราชวัง แต่ในจิตใจของจักรพรรดินั้นแตกต่างกัน ไม่ใช่คนเดียวในพระราชวังแห่งนี้รวมถึงฮองเฮาสามารถกุมพระทัยของฮ่องเต้ได้ เหตุผลของเรื่องนี้ก็คือเมื่อฮ่องเต้ได้ออกจากพระราชวังและพบพระชายาหยุนในหมู่บ้านบนภูเขา นับตั้งแต่เขามีพระชายาหยุน เขาไม่ได้รับพระสนมอีกคนเข้าในพระราชวัง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขายังคงอยู่คนเดียวในห้องโถงจาวเหอ โดยอาศัยอยู่อย่างขันที ปฏิสัมพันธ์ของเขากับฮองเฮามีไว้เพื่อแสดงเท่านั้น เมื่อมาถึงพระสนมของจักรพรรดิ เขาไม่ต้องการแม้แต่จะเคลื่อนไหว
การดำรงอยู่แบบนี้เมื่อนางแหย่มันโดยไม่คำนึงว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่นางก็จะแหย่ในระดับที่ตรงกันข้ามของฮ่องเต้ หากนางทำสำเร็จ นางอาจจะกุมพระทัยของฮ่องเต้ได้อีกครั้ง แต่หากนางล้มเหลว นางคงหนีความตายไม่พ้น
พระสนมหยวนชูคิดอย่างรอบคอบ และไม่สามารถช่วยได้แต่เริ่มรู้สึกกลัว ตัวสั่นกลับมายืดตัวตรงอย่างสมบูรณ์ ขณะที่นางกำลังจะบอกหยู่ซู่ว่าจะไม่นำมันขึ้นมาอีกนาง เห็นขันทีหรงเจิ้งเข้ามาอีกครั้ง และกล่าวกับนางอย่างเงียบ ๆ ว่า “พระสนมหยวนชู มีความเคลื่อนไหวที่ตำหนักศศิเหมันต์อีกครั้งพะยะค่ะ”
——————————————————————————————————
TN: สเกลย้อนกลับหมายถึงจุดบนมังกรที่เมื่อถูกสัมผัสจะส่งผลให้มังกรบินไปสู่ความโกรธ
