“ยามิ~”
“ไอ้บ้า นายฆ่ายามิเหรอ?”
“เจ้าสมควรตาย!”
“ศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นของฉันจะไม่ปล่อยเธอไป~”
“ฉันจะทำลายเธอ!”
ภายใต้ตำหนักเทพดาบ ลมหนาวช่างขมขื่น
ดาบยาวเย็นเยียบสองเล่ม ดาบหนึ่งเล่มซ้ายและอีกเล่มขวา แทงทะลุหน้าอกของนากาอิ มาซามิ และตอกไปที่กำแพงสูงโดยตรง
วิธีที่รุนแรงสั่นสะท้านไปทุกทิศทุกทาง
ในขณะนี้ โลกเงียบลง มีเพียงเสียงคำรามโกรธของแม่น้ำ Mochizuki ที่ดังก้องไปทั่วโลก
ตาของเขาแดงและปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด เขากัดฟันและลุกขึ้นจากสถานที่ สบถคำสาปแช่งของเย่ฟานอย่างไม่หยุดยั้ง ในคำพูดของเขา มีความแค้นไม่รู้จบ
ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น อิชิเย ริวอิจิ ผู้ซึ่งถูกแทงด้วยแขนขวาของเย่ฟานด้วยดาบในตอนนี้ ก็เดินโซเซและยืนขึ้นมองที่เย่ฟานด้วยดวงตาที่เจ็บปวดและขุ่นเคือง
กระแสแห่งความเกลียดชังบนใบหน้าของเขาเกือบจะเฉือน Ye Fan ด้วยดาบพันเล่ม
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการดุของคนสองคนนี้ เย่ฟานยังคงนิ่งเฉย
เขาไม่แสดงอารมณ์ ยืนเอามือไปข้างหลัง
สายตาไม่แยแสเหมือนราชาเก้าวันมองลงมาที่เจ้าหน้าที่
ในที่สุดเครื่องดื่มอันยาวนานก็ตัดผ่านท้องฟ้า
“คุกเข่าลง!”
บูม~
เสียงนั้นเหมือนเสียงฟ้าร้องที่อู้อี้ และมันมีพลังมากจริงๆ
ในขณะที่คำพูดของ Ye Fan ลดลง ทุกคนรู้สึกว่ามีภูเขาแห่งความสง่างามแผ่ออกมาจาก Ye Fan
ใบหน้าเก่าแก่ของแม่น้ำ Mochizuki และ Ishiyelong เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับว่าภูเขา Tai กำลังกดทับอยู่ด้านบน
พวกเขากัดฟันอย่างดื้อดึงและพยายามอย่างหนักที่จะยึดไว้
“ฉัน หวางเยว่เหอ เทพเจ้าดาบผู้สง่างาม และผู้นำศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น จะไม่มีวันคุกเข่าต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาชาวจีน!”
“เป็นไปไม่ได้!!!”
แม่น้ำ Mochizuki แผดเสียงคำรามด้วยใบหน้าอันงดงามและเลือดไหลออกจากปากของเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญกับเสียงคำรามของแม่น้ำโมจิซึกิ เย่ฟานก็ไร้ความรู้สึก และดื่มอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา!
“คุกเข่าลง!”
บูม~
ร้องอย่างสง่าผ่าเผยระเบิดอีกครั้ง
เหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ท่วมอูฐ
คราวนี้ Mochizuki และทั้งสองไม่สามารถสนับสนุนได้อีกต่อไปและคุกเข่าลงด้วยเสียงปัง
ขางอและเข่ากระแทกพื้นอย่างแรง
พื้น bluestone ใต้เท้าของเขาแตกในทันใด
เลือดสีแดงหยดจากขาของพวกเขาและย้อมดินให้เป็นสีแดง
“อ่า~”
“ไอ้บ้า กล้าดียังไงมาให้ฉันคุกเข่า”
….
“ศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นของฉันจะไม่ปล่อยคุณไป!”
ภายใต้การกดขี่ของเย่ฟาน หวังเยว่เหอก็คุกเข่าลง
เสียงที่หนักแน่นและเจ็บปวดดังก้องไม่สิ้นสุด
Ren Mochizuki I ตระหง่าน ให้เขามีศีลธรรมสูงในกองทัพญี่ปุ่น
แต่แล้วไง?
เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งและพลังที่เด็ดขาด เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคุกเข่าลง!
ภายใต้ท้องฟ้า เย่ฟานดูไร้ตัวตนและยืนด้วยมือของเขาข้างหลัง
ข้างหลังเขาคือร่างของนากาอิ มาซามิที่ชุ่มไปด้วยเลือด
ต่อหน้าพวกเขา Mo Wuya และ Mo Wuya คุกเข่าและโค้งคำนับ!
ที่นี่ มีเพียงร่างกายของ Ye Fan เท่านั้นที่ยืนอย่างภาคภูมิใจ
ผู้คนใน Quartet ตื่นตระหนกและไม่มีใครกล้าพูด
ทุกคนจ้องไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเขาราวกับปีศาจ
ก่อนหน้านั้นใครจะคิดว่ามันจะจบแบบนี้?
เดิมทีพวกเขาคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของการจับเด็กนิรนามที่ฆ่าเขาโดยวังเทพกระบี่
อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ก็เกินความคาดหมายทั้งหมด
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาถูกล้อมรอบด้วยสามคน กวาดไปในทันทีด้วยโมเมนตัมที่อยู่ยงคงกระพัน
สามปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งตำหนักเทพดาบ ซึ่งมีรูปร่างเหมือนผู้นำศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น จบลงภายใต้มือของเย่ฟาน ได้รับบาดเจ็บ เสียชีวิต และพิการ
ใครจะจินตนาการได้ว่าชายหนุ่มที่ดูเหมือนไม่มีพิษมีภัยที่อยู่ข้างหน้าเขาจะระเบิดพลังทำลายล้างของปรมาจารย์ทั้งสามของวังเทพดาบโดยตรง!
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1784
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1786
