“ชินอิจิ คุณโอเคไหม”
เมื่อเห็นศิษย์คนที่แปดของเขาจากศาลา Sanshen เขาพ่นเลือดด้วยหมัดของ Ye Fan คิ้วของ Xu Zuo Mingzun มืดมน ขมวดคิ้ว และเขารีบไปข้างหน้า ถามอย่างกังวล
หัวหน้าเผ่ากระอักเลือดจากปากของเขาและพูดอย่างเคร่งขรึม: “Mingzun พวกเราไม่เป็นไร”
“เมื่อกี้เราแค่ประมาท”
“คราวนี้เราจะไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสอีกแล้ว!”
คนที่ชื่อ Shinichi เต็มไปด้วยความโกรธและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
คิ้วเป็นสีแดง กระแสแห่งความเกลียดชังเกือบควบแน่นเป็นเนื้อหา และคำพูดเต็มไปด้วยความไม่พอใจและไม่เต็มใจ
“ที่สองและสาม ไปกันเถอะ!”
“ครั้งนี้ฉันจะทุ่มสุดตัว”
“ฉันไม่เชื่ออีกต่อไปแล้ว พวกเราแปดคนรวมพลังกัน เราไม่สามารถเอาชนะเด็กเหลือขอชาวจีนได้เหรอ?”
ทั้งแปดคนมีใบหน้าที่แก่และเปื้อนเลือดบนปากของพวกเขา แต่พวกเขาไม่มีความคิดที่จะลดความกลัวลง มีแต่ความโกรธและความขุ่นเคือง
การเผชิญหน้าในตอนนี้ทำให้พวกเขาต้องเผชิญหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย
ทั้งแปดคนไม่เต็มใจและต้องหาที่แห่งนี้กลับคืนมา
มิฉะนั้น ลูกศิษย์ทั้งแปดของศาลาซานเซินจะไม่ถูกหัวเราะเยาะ
ดังนั้นในขณะที่ผู้นำคำราม ทั้งแปดคนก็รีบออกไปอีกครั้งด้วยดวงตาสีแดงโดยไม่คำนึงถึงอาการบาดเจ็บ
สาวกเหล่านี้อายุน้อยและมีพลังและไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ แต่ Suzuo Mingzun มองมาที่เขาและส่ายหัว
“ดูเหมือนว่าสิ่งที่แม่น้ำ Mochizuki กล่าวก่อนหน้านี้เป็นความจริง”
“วัยรุ่นจีนคนนี้ไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คิด”
Suzuo Mingzun มอง Ye Fan จากระยะไกลและการแสดงออกบนใบหน้าเก่าของเขาค่อยๆกลายเป็นจริงจัง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของ Ye Fan แต่ Xu Zuo Mingzun ก็ไม่ได้เคลื่อนไหวในทันที
เขายังคงยืนอยู่ตรงนั้นอย่างว่างเปล่า
ไม่มีใครรู้ว่ามีความคมชัดแบบไหนเกิดขึ้นภายใต้พื้นผิวที่ดูสงบของ Xu Zuo Mingzun?
ในเวลานี้ ลูกศิษย์หลักทั้งแปดของศาลาซานเซินก็พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง
พลังงานพัดผ่านร่างกายและขอบคมก็รวมเข้าด้วยกัน
คนทั้งแปดเหยียบลงบนพื้น มีรูปร่างเหมือนดาบคมที่ออกมาจากฝักและยิงตรงไปเป็นเวลาเก้าวัน
“ไอ้หนู มาอีกแล้ว!”
“คราวที่แล้วเป็นพี่น้องแปดคนของเรา”
“คราวนี้เราจะฆ่าคุณ!”
ในเสียงคำราม คนทั้งแปดได้พุ่งเข้ามาต่อหน้าเย่ฟานแล้ว ตระหง่านอาจระเบิดในทันที
“วิชาดาบอสูร!”
….
“ดับปาล์ม!”
….
“ซานเซินฉวน!”
…..
หรือกำปั้นหรือฝ่ามือหรือผ่าหรือสับ
มันเหมือนกับอมตะทั้งแปดที่ข้ามทะเล แต่ละคนแสดงพลังวิเศษของพวกเขา
ทรงพลังอย่างท่วมท้น ปล่อยอย่างไม่มีเงื่อนไข
เท่าที่เป็นการล่วงละเมิดได้นำลมและหิมะขึ้นไปบนท้องฟ้า
ในสายตาของทุกคน มีเพียงขอบคมเพียงไม่กี่เท่านั้นที่มาบรรจบกัน
ในท้ายที่สุด พลังงานที่ไร้ขอบเขตก็รวมตัวกันเป็นพายุทอร์นาโด ด้วยแรงเคลื่อนของ Tianhe ที่กวาดล้าง ล้อมรอบด้วย Ye Fan
ในพายุ เย่ฟานยืนด้วยมืออย่างภาคภูมิใจ
เผชิญความยิ่งใหญ่เบื้องหน้าก็ไม่กลัว
เหนือใบหน้าอันบอบบาง มีแต่ความดูหมิ่นและความเย่อหยิ่ง
“ฉันคิดว่าสาวกของศาลา Sanshen น่าจะดีที่สุดในหมู่ประชาชน”
“ดูเหมือน แต่เป็นเช่นนั้น”
“อย่าแม้แต่กล้าที่จะเผชิญกับความล้มเหลว เพียงแค่หลอกตัวเองและผู้อื่นที่นี่”
“มันเล็กน้อย มันยากที่จะบรรลุความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในด้านศิลปะการต่อสู้ในอนาคต?”
เย่ฟานส่ายหัวและยิ้ม คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการดูถูก
ในการเผชิญหน้าเมื่อครู่นี้ เขาได้ชกต่อยทั้งแปดคน
ใครก็ตามที่มีสติสัมปชัญญะเพียงเล็กน้อยจะรู้ว่าตนจะไม่เป็นศัตรูกับพวกเขาเลย
อย่างไรก็ตาม เย่ฟานไม่ได้คาดหวังว่าตอนนี้ ทั้งแปดคนจะยังคงหลอกตัวเองอยู่
โทษความล้มเหลวเพียงแค่ตอนนี้ในการดูแลของคุณเอง?
“ในกรณีนี้ คราวนี้ เจ้ามังกรจะปล่อยให้คุณพ่ายแพ้ เชื่อ!”
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1812
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1814
