“ให้นายชูยศนายพลด้วย!”
….
เสียงของ Wu Yang ยังคงอยู่ในสนามฝึก สะท้อนอยู่ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตาม ทุกคนที่อยู่ในนั้นตกตะลึง
การนัดหมายกะทันหันนี้เหมือนกับฟ้าร้อง
ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของ Wu Yang Li Ziyang ก็ตกตะลึงไปแล้ว
อึ้งกันทั้งคน!
“ชู…นาย. ชู ชิง…อาจารย์ชิงหลง?”
Li Ziyang ตกตะลึงและพูดออกมาดัง ๆ
Ma Mingbo ตกใจพอๆ กัน ตาแก่ของเขาจ้องมองเกือบขนาดระฆังทองแดง
ตัวคนแทบแตก “เหอเหอ…”
“น้อย…แม่ทัพ?”
Ma Mingbo ก็อยู่ในจุดที่พึมพำกับตัวเอง
คำพูดของ Wu Yang ราวกับตบหน้า Li Ziyang และ Ma Mingbo แต่มันเจ็บในหัวใจของพวกเขา
ทั้งสองไม่ได้คิดที่จะฆ่าพวกเขา
สิ่งที่เย่ฟานพูดเมื่อกี้กลับกลายเป็นความจริง
เขากลายเป็นแม่ทัพใหญ่ของเขตทหาร อาจารย์ Qinglong?
ยศนายพลหลักที่พวกเขามองว่าเป็นเป้าหมายของการต่อสู้ตลอดชีวิต เช่นนั้น เย่ฟานได้มันมางั้นหรือ?
ประชด!
ช่างประชดใหญ่อะไรเช่นนี้!
ความรู้สึกนั้นเหมือนกับ Li Ziyang และพวกเขาเพิ่งจะปีนภูเขาสูงเพื่อที่พวกเขาจะได้เหยียบ Ye Fan ไว้ใต้ฝ่าเท้า
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขามาถึงตีนเขาจริงๆ พวกเขาค้นพบอย่างแน่วแน่ว่าชายหนุ่มที่พวกเขาสาบานว่าจะเหยียบได้ยืนอยู่บนยอดเขาแล้ว!
ในขณะนี้ แทบไม่มีคำใดบรรยายถึงความขมขื่นและความสั่นสะเทือนในหัวใจของ Li Ziyang
ฉันแค่รู้สึกว่าชีวิตเป็นเรื่องตลกสำหรับพวกเขา!
“ไม่ ไม่..”
“เปล่า เป็นไปไม่ได้?”
“มันไม่เป็นความจริง.”
“เขาคือเย่ฟาน แต่เป็นลูกเขยและลูกเขยจอมยุ่ง แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ปกครองของ Jiangdong แต่เขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้สอน Qinglong นับประสาแม่ทัพใหญ่ของเขตทหาร”
“ไม่พอใจ!”
“ฉันไม่เชื่อใจหม่า หมิงโป~”
หลังจากอาการสั่นเป็นเวลานาน หม่า หมิงโปก็เป็นคนแรกที่ลุกขึ้นและเรียกบันเย่ฟานอย่างเปิดเผย เขาปฏิเสธที่จะยอมรับ Ye Fan และกลายเป็นอาจารย์ Qinglong
“เกรงใจ!”
“นี่คือการแต่งตั้งเขตทหาร ท่านจะปล่อยให้วิพากษ์วิจารณ์และวิพากษ์วิจารณ์ได้อย่างไร”
“เป็นไปได้ไหม คุณต้องการขัดขืนคำสั่ง?”
หวู่หยางกรีดร้องและความโกรธเกรี้ยวของเขาก็ระเบิดทันที
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ มันสายเกินไปแล้ว
เมื่อหม่าหมิงโบเดินออกไป มันก็เหมือนกับก้อนหินที่ตกลงไปในทะเล ทำให้เกิดคลื่นยักษ์นับพันชั้น
ทันทีหลังจากนั้น ชายหน้าดำก็ก้าวออกมา ไม่อยากตะโกนว่า “ฉันชื่อทาร์ซาน ฉันไม่มั่นใจ!”
“เขาเป็นลูกครึ่งที่น่ารังเกียจ ทำไมเขาถึงมีคุณสมบัติที่จะสั่งเรา?”
“วัยรุ่นที่ไม่รู้จักจะมีคุณสมบัติที่จะได้รับยศครูหนุ่มและทำหน้าที่เป็นผู้สอน Qinglong ได้อย่างไร”
“ซน!” หวู่หยางจิบอีกครั้ง “ไท่ซาน คุณเป็นคนแก่ในเขตทหาร คุณไม่ถามถึงคำสั่งของเขตทหารเลยเหรอ? คุณไม่มั่นใจโดยอาจารย์ Chu?
“ในชีวิตของฉัน ไท่ซานจะรับใช้ผู้แข็งแกร่งเท่านั้น!”
“ครอบครัวความสัมพันธ์ที่ธรรมดาและไร้ความสามารถ ทำไมฉันถึงต้องรับมันด้วย”
ไท่ซานไม่กลัวและตอบด้วยความโกรธ
ใช่ ในสายตาของเขา เย่ฟานเป็นเจ้าบ้าน
มิฉะนั้น เด็กขนดกที่ไม่มีประวัติ ไม่เคยได้ยินมาก่อน และอายุน้อยกว่าลูกชาย อาจได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายพลเอกและทำหน้าที่เป็นหัวหน้าผู้สอนเมื่อเข้าสู่เขตทหารเป็นครั้งแรก
ถ้ามันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ เป็นไปได้ไหม แต่ขึ้นอยู่กับความสามารถด้วย?
ไอ้สารเลวในวัยยี่สิบต้นๆ ที่ไม่เคยแตะต้องผู้หญิงเลย เขาจะทำอะไรได้มากแค่ไหน?
เขาอายุสี่สิบปี Tai Shan ใช้เวลาทั้งชีวิตในเขตทหาร และเขาเพิ่งได้เป็นกัปตัน!
ชายหนุ่ม He De จะทำหน้าที่เป็นแม่ทัพใหญ่และยังสั่งการพวกเขาได้อย่างไร?
“ถูกต้อง!”
“ไม่พอใจ”
“เราก็ไม่มั่นใจ~”
…..
“มันก็แค่เด็กขนดก ทำไมเขาถึงมีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้สอน Qinglong ของเรา?”
….
“เราไม่มั่นใจ!”
“ไม่พอใจอย่างยิ่ง~”
ในทันที ทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันก็ก้าวออกมาและขัดขืนการตัดสินใจของเขตทหาร
ทุกคนไม่รู้จักตัวตนของ Ye Fan หัวหน้าผู้สอน!
ท้ายที่สุด Ye Fan ยังเด็กเกินไป
ไม่ใหญ่เท่าพวกเขาเหรอ?
ปล่อยให้รุ่นน้องดูแลเองโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่สามารถยอมรับได้
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2016
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2018
