A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2506

“ข้าสัญญา ท่านอาจารย์และปรมาจารย์จะล้างแค้นให้ข้า”
“คุณ… คุณคิดให้ชัดเจนดีกว่า”
ชายชราคนนี้ยังคงดิ้นรน เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ Ye Fan ดังนั้นเขาจึงสามารถพึ่งพาพลังของตระกูล Chu เท่านั้นเพื่อให้ Ye Fan ถอยหนีเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก!
“แก้แค้น?”
เย่ฟานยิ้ม เสียงหัวเราะเยือกเย็น เต็มไปด้วยความโกรธและความหนาวเย็น
“อย่ารอให้พวกเขาตอบโต้ ฉันจะไปที่ภูเขา Chumen ด้วยตัวเองเมื่อฉันกลับไปครั้งนี้”
“สิบปีแห่งเกียรติยศและความอับอาย ความคับข้องใจนับพันวัน ฉันฟันมันด้วยดาบเล่มเดียว!”
“อย่ากังวลไป ถึงเวลานั้น ข้าจะให้เจ้า ผู้เฒ่า และนายน้อย ไปกับเจ้า”
“ครอบครัว Chu ทั้งหมดจะถูกฉันเหยียบย่ำด้วย!”
ฟู~
ลมหนาวพัดผ่านความโกรธเกรี้ยวของเย่ฟานและพัดไปทั่วโลก
ทันใดนั้น ชายชราก็ตกใจ ใบหน้าเฒ่าของเขาซีด
คำพูดที่เย่อหยิ่งเหล่านี้ของ Ye Fan ทำให้เขาตกใจอย่างสมบูรณ์
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาขู่ว่าจะทำลายตระกูลชู

“คุณ… คุณเป็นใคร”
ชายชราตื่นตระหนกและถาม Ye Fan
เย่ฟานเงียบ แต่แววตาของเขาเย็นชารุนแรงถึงขีดสุดแล้ว
วินาทีต่อมา ทุกคนเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเขา กระทืบเท้าของเขา
แผ่นดินไหวครั้งใหญ่สั่นสะเทือนและลมพัดแรงเคลื่อนตัว
ใบไม้ร่วงนับพันร่วงหล่นปลิวไสว!
ต่อจากนั้น เย่ฟานโบกแขนเสื้อ
วู้ ฮู้ ช่~
ใบไม้นับพันใบ ราวกับว่าพวกมันยังมีชีวิตอยู่ ทั้งหมดก็บินออกไป
เร็วเหมือนสตรีมเมอร์ แข็งเหมือนดาบ
ไปทางชายชรากวาดออกไป
“อย่า!”
“หยุด~”

วินาทีสุดท้าย ชายชราตะโกนด้วยความสิ้นหวัง
แต่มันไร้ประโยชน์
Wan Qian Fei Ye ผ่านร่างของเขาไปแล้ว
ในเวลาไม่นาน ชายชราก็ถูกฟันพันครั้ง
เลือดจำนวนนับไม่ถ้วนไหลออกจากร่างกายของเขา
“นี่~”
“นี่…”
ความเงียบงัน ผู้ชมตายแล้ว!
ชาวแคนาดาที่เข้มแข็งต่างตกตะลึงในที่เกิดเหตุ เต็มไปด้วยความตกใจ
อันฉียิ่งตกใจมากขึ้น ยูโชวปิดริมฝีปากสีแดงของเธอเบา ๆ จ้องมองอย่างว่างเปล่า
ในโลกนี้ มีเพียงชายหนุ่มเท่านั้นที่ยืนด้วยมือของเขา
ดวงตาของเขาลึกราวกับทะลุผ่านกาลเวลาและอวกาศ
ข้างหน้าเขา ชายชราคุกเข่าอยู่ที่นั่น พลังที่ไหลเหมือนสายน้ำ ผ่านไปอย่างบ้าคลั่ง

ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ชายชราเกือบจะหมดเรี่ยวแรงในชีวิตแล้ว มองไปที่เย่ฟาน และถามอย่างสั่นเครือว่า “คุณ…คุณ…คุณเป็นใคร…คุณเป็นใคร?”
เย่ฟานไม่มีอารมณ์ ริมฝีปากสีแดงของเขาเปิดออกเล็กน้อย: “ชูเทียนฟาน”
อะไร?
พูดง่ายๆ สำหรับชายชราคนนี้ ถ้าก้อนหินก้อนใหญ่ตกลงไปในทะเล คลื่นลูกใหญ่อยู่ในหัวใจของเขา
เขาตัวสั่นและลูกตาของเขาหดตัว
ดวงตาคู่เก่าจ้องไปที่ Ye Fan อย่างดุเดือด
“คุณ คุณ…”
ชายชราเปิดปากและดูเหมือนจะต้องการจะพูดอะไร
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดประโยคนี้เลย
จากนั้นเขาก็เต็มไปด้วยเลือดและล้มลงกับพื้น
เย่ฟานชำเลืองมองเขาอย่างเฉยเมย แล้วส่ายหัว: “เจ้าไม่ควรใช้ตระกูลชูเพื่อบดขยี้ข้า”
เสียงเย็นเยียบราวกับสายลม
หลังจากพูดจบ เย่ฟานก็หันกลับมาอย่างเงียบ ๆ รับอันฉีและจากไป

สิ่งที่ทิ้งไว้เบื้องหลังคือความตื่นตระหนกบนพื้น
“พี่ชาย Chu นี้…ผู้อาวุโส Chumen … ตายจริงๆเหรอ?”
นานหลังจากที่เย่ฟานสองคนจากไป ก็มีเสียงตื่นตระหนกและตัวสั่นจากโรงไฟฟ้าของแคนาดาที่อยู่ข้างหลังพวกเขา
คุณรู้ไหม นี่คือผู้อาวุโสที่เคารพบูชาของทรูแมน
ตอนนี้ผู้เฒ่า Zongmen ข้ามถิ่นทุรกันดารของศพ เมื่อ Chumen รู้ เขาจะโกรธ
เมื่อถึงเวลานั้น โลกแห่งศิลปะการต่อสู้จะต้องพัดพายุนองเลือด!
“อย่างแรก… ปล่อยมันไปเถอะ เทพต่อสู้ มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราปุถุชน”
“ในขณะที่ยังไม่มีใครพบมัน ออกไปซะ~”
“ฉันจำได้หมดแล้ว ฉันคิดว่าฉันยังไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ และไม่มีใครสามารถเปิดเผยคำพูดได้!”
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลัวที่จะมีส่วนร่วม หลังจากพูดจบ เหล่านักศิลปะการต่อสู้ชาวแคนาดาดูเหมือนจะวิ่งหนีแม้ว่าจะบ้าไปแล้วก็ตาม

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2505 การต่อสู้ของคนทั้งโลก
บทที่ 2507 ชายชราที่กำลังจะตาย