เขาเหยียบย่ำความว่างเปล่าและหายตัวไปจากสายตาอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าบุคคลนี้จะหายไปเป็นเวลานาน อารมณ์ใน Leiluo และหัวใจของคนอื่น ๆ ก็สงบลงอย่างช้าๆ
พวกเขาเงยหน้าขึ้นและมองไปยังทิศทางที่ชายคนนั้นจากไป หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ถอนหายใจด้วยอารมณ์
“นี่คือความยิ่งใหญ่ของปรมาจารย์ที่มีฉายา?”
“ฉันไม่รู้ว่า Lei Luo อยู่ในชีวิตนี้หรือไม่ เป็นไปได้ไหมที่จะยืนบนความสูงเท่ากับ King Yintian?
ในคำพูดแผ่วเบามีอารมณ์ที่อธิบายไม่ถูก
มีความเคารพ ความชื่นชม และการแสวงหาและปรารถนาอำนาจและอำนาจอย่างไม่รู้จบ
“ไปเถอะ เราไปดูกันดีกว่า”
“บางที ยังมีที่ที่จะช่วยพระราชาได้หรือ”
Lei Luo เสนอแนะ จากนั้นแม่ทัพผู้พ่ายแพ้ของศิลปะการต่อสู้ของอินเดียก็รีบวิ่งไปที่ส่วนลึกของป่าทึบ
คาดว่าเย่ฟานและคนอื่นๆ จะไม่มีทางจินตนาการได้เลยว่าการรั่วไหลของพลังงานระหว่างการล่าถอยของยู่ หยุน ทำให้เกิดคลื่นลูกใหญ่เช่นนี้ในป่าฝนอเมซอนทั้งหมด
อาจกล่าวได้ว่าตราบใดที่ผู้แข็งแกร่งที่รู้สึกถึงความผันผวนของพลังงาน พวกเขาทั้งหมดมารวมกันที่เกาะในทะเลสาบ
ท้ายที่สุดสมบัติก็สัมผัสได้
สำหรับนักรบเหล่านี้ สิ่งล่อใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือสิ่งที่สามารถเสริมความแข็งแกร่งของพวกเขาได้
ตอนนี้ สิ่งล่อใจนี้อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว และฉันไม่สามารถต้านทานมันได้ตามธรรมชาติ
ในไม่ช้า ในเวลาเพียงไม่กี่วัน มหาอำนาจของทุกประเทศได้รวมตัวกันบนชายฝั่งของลองเลค
ข้างหลังเขาคือป่าฝนเขตร้อนโบราณที่ทอดตัวยาวหลายพันไมล์
ข้างหน้าเขามีทะเลสาบกว้างไม่มีก้น
หลังจากที่นักรบจากทุกประเทศเดินมาที่นี่ พวกเขาทั้งหมดก็หยุด
“เฒ่าคอง ฉันควรทำอย่างไร”
“ไม่มีทางไปข้างหน้า”
บนชายฝั่ง Lu Yanxi กล่าวด้วยอารมณ์ต่ำ
ในการรับรู้ของทุกคน ทิศทางที่พลังงานออกมานั้นน่าแปลกใจที่เกาะเล็กๆ กลางทะเลสาบ
เมื่อเห็นตอนนี้ทุกคนติดอยู่ริมทะเลสาบและไม่มีสะพานหรือเรือรอบ ๆ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะไปที่เกาะ
Kong Lao ขมวดคิ้วราวกับว่าเขากำลังคิดหามาตรการรับมือ: “ถ้าไม่ใช่สิ่งที่ฉันคาดไว้ความลับของ Dingzang บนเกาะทะเลสาบที่อยู่ข้างหน้าเขาคืออะไร”
“เกาะที่โดดเดี่ยวแห่งนี้ยังเป็นสถานที่ที่สมบัติเกิดได้ง่ายที่สุดอีกด้วย”
“ก็แค่ว่าชายฝั่งอยู่ไกลจากเกาะกลางทะเลสาบมากเกินไป”
“ระยะทางนี้ไม่สามารถข้ามได้ด้วยกำลังคนเพียงลำพัง ฉันสามารถหาวิธีใช้เครื่องมือบางอย่างเท่านั้น”
ก้องหมิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำในขณะที่มองไปที่เกาะที่ปลายสายตาของเขาซึ่งดูเหมือนจุดดำ
เมื่อความแข็งแกร่งถึงระดับโดยใช้พลังงานที่แท้จริงของร่างกาย เขายังสามารถเดินในน้ำได้ชั่วครู่
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้อยู่บนพื้นดิน การวิ่งบนน้ำเป็นการสิ้นเปลืองก๊าซอย่างมาก
เป็นเพราะฝีมือของ Kong Ming มานานหลายทศวรรษ คาดว่าการเดิน 20 นาทีนั้นถึงขีดจำกัดแล้ว
แต่เห็นได้ชัดว่าเวลาเพียงเล็กน้อยนี้ไม่เพียงพอต่อการมาถึงของคงหมิงที่เกาะเล็กๆ ในทะเลสาบ
ประมาณการว่าแม้แต่ปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรของปรมาจารย์ก็ไม่สามารถเดินไปที่เกาะกลางทะเลสาบได้โดยตรงในลมหายใจเดียว
สถานการณ์เดียวกันนี้ไม่เพียงแต่สร้างปัญหาให้กับคงหมิงและพรรคพวกของเขาเท่านั้น แต่เหล่าผู้มีอำนาจที่เหลือซึ่งรีบเร่งมาที่นี่สามารถหยุดที่นี่ได้เพียงมองที่ทะเลสาบและถอนหายใจ
ทะเลสาบใหญ่เกินไป และทะเลสาบที่มีหมอกอยู่ตรงหน้าคุณเป็นเหมือนคูน้ำที่ปิดกั้นอำนาจของประเทศเหล่านี้ที่กำลังจะออกล่าขุมทรัพย์
“ก้องลาว ไม่มีอะไรที่เราทำได้จริงหรือ?”
“ฉันมาที่นี่แล้ว ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว” ลู่หยานซีพูดอย่างไม่เต็มใจ
Kong Ming ส่ายหัว: “ยังมีอีกหลายวิธี มันแค่งี่เง่าไปหน่อย”
“โอ้?”
“มีทางแก้ไหม”
Lu Hua และ Lu Yanxi ต่างก็ขมวดคิ้วและทั้งคู่ก็มองไปที่ Kong Ming
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2585 เจ้าจะทำอะไรได้
บทที่ 2587 ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกแล้วเหรอ?
