หนึ่งปีนั้นสั้นสำหรับนักศิลปะการต่อสู้
อย่างไรก็ตาม สำหรับคนทางโลก มันนานพอแล้วจริงๆ
ความหนาวมาเยือน ฤดูร้อนมาเยือน ฤดูใบไม้ผลิมาเยือน ฤดูใบไม้ร่วงมาเยือน
เวลาหนึ่งปีก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้โลกมีพฤติกรรมเหมือนคนอื่น!
หลังจากที่รู้ว่าเขาจากไปนานแล้ว เย่ฟานก็ตื่นตระหนกในที่สุด
หลังจากหายตัวไปหนึ่งปี มู่เฉิงและแม่ต้องกังวลว่าจะหัก
“ดูเหมือนฉันจะต้องรีบกลับ”
“หยูเหยา ฉันขอโทษ ฉันอยากอยู่กับคุณสองสามวัน”
“ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีเวลาแล้ว”
“ฉันต้องรีบกลับทันที”
หลังจากรู้ว่าเขาอยู่ห่างจากบ้านมาเกือบปีแล้ว เย่ฟานก็กลับบ้าน
หลังจากกล่าวคำอำลากับ Yue Yao สักพัก เขาก็หันกลับมาและรีบไปที่ Jiangdong Land
อย่างไรก็ตาม ก่อนออกเดินทาง เย่ฟานดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้ในทันใด และรีบกลับมาและพูดกับไกอาว่า: “ไกอา อย่านิ่งเฉย”
“ระหว่างที่ข้าจะกลับ เจ้าควรเตรียมตัวด้วย”
“เวลาสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายใกล้จะถึงเวลาแล้ว”
คำพูดของ Ye Fan ต่ำ แต่น้ำเสียงที่เคร่งขรึมของเขาเกือบจะเต็มไปด้วยน้ำหนัก
ดังนั้น หลังจากที่ไกอาได้ยิน เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นเทา และตาแก่ของเขาก็เบิกกว้าง
“ท่านมังกร คุณ… คุณกำลังพูดว่าคุณกำลังไปที่ครอบครัว Chu และปีนภูเขา Chumen?”
“นี่… เร็วจัง อาการบาดเจ็บของนายพอดีเลย”
“ไม่รอแล้วเหรอ”
แม้ว่าไกอาจะรู้มานานแล้ว แต่ความแค้นระหว่างเย่ฟานและตระกูลชูก็จบลงในที่สุด จู่ๆ วันนี้ก็มาถึงอย่างกะทันหันจน Gaia ถูกจับไม่ทันและไม่ได้เตรียมตัวไว้ ท้ายที่สุด เย่ฟานเพิ่งประสบกับการโจรกรรม มากกว่าครึ่งปีที่แล้ว เขาเพิ่งเผชิญหน้ากับโรงไฟฟ้าทรูแมนและเกือบเสียชีวิตด้วยดาบของปรมาจารย์ทรูแมน เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากภัยพิบัติครั้งนี้ เย่ฟานจะเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับเวลามากกว่านี้แน่นอน ถ้าเขาไปที่ตระกูลชู แต่สิ่งที่เย่ฟานพูดในตอนนี้กลับเกินความคาดหมายของไกอา “รอ?” เย่ฟานส่ายหัวและยิ้ม “ฉันรอมานานพอแล้ว”
“สิบปีของการวางแผน และการดื่มน้ำแข็งเป็นเวลาหนึ่งพันวัน ประกายไฟในตอนนั้นน่าจะจุดไฟแพรรี”
“ฉันได้ตัดสินใจแล้ว. เมื่อฉันกลับไปที่ฤดูร้อนและจัดการกับสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่เบื้องหลังฉัน ฉันจะเข้าสู่ตระกูล Chu อย่างเป็นทางการ”
“ความเกลียดชังครั้งใหม่และความเกลียดชังครั้งเก่าก็ควรจะถูกทำลายลงด้วย!” เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ดวงตาที่เย็นชาของ Ye Fan ก็กวาดไปทั่วจัตุรัส ในดวงตาที่ลึกล้ำ ดูเหมือนเปลวเพลิงกำลังลุกไหม้ ครอบครัวชู รอก่อน เร็ว ๆ นี้! ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งกลับมาแล้วจะกลับมาอีกครั้ง “ตกลง.” “เนื่องจากปรมาจารย์มังกรได้ตัดสินใจแล้ว ฉัน Gaia จะพยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่” “ต่อให้ฉันไปที่นี่ ตายสิบครั้งและไม่มีชีวิต ไกอา ฉันไม่เสียใจ!”
เมื่อเห็นว่าเย่ฟานตัดสินใจแล้ว ไกอาก็ไม่ชักชวนเขา
แต่เขายังทำให้จิตใจแข็งแกร่งขึ้นและจิบหมัดใส่เย่ฟาน ท่ามกลางคำพูดที่รุนแรง มีความแน่วแน่และจริงใจต่อเย่ฟาน “ใช่.” เย่ฟานพยักหน้า “นี่อันตราย ชีวิตหรือความตายไม่แน่นอน คุณควรกลับไปเตรียมการก่อน และจัดการเรื่องนั้นไว้ข้างหลังคุณ” “ในเวลานั้นฉันจะบอกคุณว่าจะไปพบฉันที่ไหน!” “ดี.” ไกอาตกลงอย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม หลังจากพูดเช่นนี้ ไกอาก็มองไปที่เย่ฟานอีกครั้ง อ้าปากและต้องการจะพูดอะไร แต่เมื่อเขาไปถึงปาก เขาก็กลืนมันกลับ แววตาลังเลที่จะพูดก็อยากเห็น “พูดอะไรสักอย่าง?” “อย่าลังเลเหมือนผู้หญิง!”
เย่ฟานขมวดคิ้วและตะโกนอย่างเย็นชา
ไกอายิ้ม แล้วลดเสียงลงแล้วถามว่า “ท่านมังกร มีบางอย่าง ฉันไม่รู้ว่าควรพูดหรือไม่”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2820 อย่ามาพูดถึงฉันอีก
บทที่ 2822 ศิลปะการต่อสู้คืออะไร?
