“เร็ว…เร็ว~”
“รีบบอกวัดเทพยุทธ์ ลู… เหลา ลู่ถูกฆ่าตาย~”
บนทะเลสาบตะวันตก เรือกำลังกระเพื่อม
ข้างหน้ามีอาทิตย์อัสดงเหมือนเลือด ที่เท้าทะเลสาบพล่าน
บนหัวเรือ ใบหน้าของจางจิ่วหลิงเป็นสีเทาราวกับความตาย และเสียงตะโกนที่น่าเศร้าและหวาดกลัวก็ก้องไปทั่วทะเลสาบตะวันตกทั้งหมด
Zhang Jiuling ตกใจมากในเวลานี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เห็นศพของ Lu Songliang ถูกตอกที่เสาหิน Zhang Jiuling เกือบจะกลัวตาย
ก่อนหน้านี้ เมื่อ Zhang Jiuling เห็นครอบครัว Lu ถูกกำจัด แม้ว่า Zhang Jiuling รู้สึกตัวสั่น แต่เธอก็ยังคงสงบ
เพราะเขารู้สึกว่าฆาตกรเข้ามาในขณะที่เขาว่างเปล่าและโจมตีครอบครัว Lu ในขณะที่ Lu Songliang กำลังออกจากครอบครัว
แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่ใช่เรื่องเล็ก แต่ทักษะของ Lu Songliang ก็เพียงพอที่จะจัดการกับมันได้
อย่างไรก็ตาม Zhang Jiuling ไม่เคยคาดหวังว่าไม่เพียง แต่คฤหาสน์ตระกูล Lu เท่านั้นที่ถูกทำลายลงกับพื้น แต่แม้แต่ Lu Songliang ก็ตายด้วย? ยิ่งกว่านั้นถูกตอกตายในงานฉลองตำแหน่งของเขา? ล้มลงในช่วงเวลาของชื่อ? เมื่อศิลปะการต่อสู้มีความขุ่นเคือง เมื่อเกี่ยวข้องกับระดับชื่อเรื่อง ความหมายที่แสดงออกมาจะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ท้ายที่สุดแล้ว ปรมาจารย์ผู้มีตำแหน่งทุกคนต่างก็เป็นกองกำลังเชิงกลยุทธ์สำหรับประเทศใดๆ มันไม่ได้เป็นตัวแทนเพียงแค่บุคคลหรือครอบครัว แต่เป็นตัวแทนของประเทศและประเทศชาติ
ในบางกรณี การสังหารปรมาจารย์ที่มีฉายาของประเทศนั้นเท่ากับการประกาศสงครามกับศิลปะการป้องกันตัวของประเทศ
ยิ่งไปกว่านั้น Lu Songliang ถูกฆ่าตายในงานฉลองตำแหน่ง
แนวคิดนี้คืออะไร?
นี่เกือบจะเทียบเท่ากับจักรพรรดิโบราณที่ถูกสังหารในพิธีขึ้นครองราชย์
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือมีจักรพรรดิองค์เดียวเท่านั้นในสมัยโบราณ ในขณะที่มีจักรพรรดิมากมายในโลกศิลปะการต่อสู้ในฤดูร้อน
แค่นั้นแหละ! แต่ความหมายที่แสดงก็เหมือนกัน การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้เป็นเพียงใบหน้าของ Lu Songliang เพียงอย่างเดียว แต่เป็นใบหน้าของ Martial God Temple ซึ่งเป็นศิลปะการต่อสู้ Yanxia ทั้งหมด! เป็นไปได้ว่าศิลปะการต่อสู้ในฤดูร้อนครั้งต่อไปจะทำให้เกิดคลื่นมหึมา
นี่คือเหตุผลที่ Zhang Jiuling เป็นคนเจ้าเล่ห์และตื่นตระหนก
ในเวลานั้นเขาได้ติดต่อวัด Yanxia Wushen เพื่อแจ้งการเปลี่ยนแปลงในอดีตของ Jiangbei
————
————
“คุณพูดว่าอะไรนะ”
“ลู่ซ่งเหลียงตายแล้วเหรอ?”
“คุณทำผิดพลาด” “วันนี้เป็นพิธีเฉลิมพระเกียรติไม่ใช่หรือ?” หยานซานในฤดูร้อนในวิหารของเหล่าทวยเทพ ในเวลานี้ Mo Gucheng ราชาแห่งนักสู้เพิ่งได้รับโทรศัพท์จาก Jiangbei Budo Mo Gucheng ไม่เชื่อเรื่องนี้มากนักเมื่อได้ยินครั้งแรก ไม่ต้องพูดถึงว่าตัวลู่ซ่งเหลียงคือจุดแข็งของปรมาจารย์ที่มีตำแหน่ง อาศัยเพียงความยิ่งใหญ่ของวิหารศิลปะการต่อสู้ของพวกเขา ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาในงานเลี้ยงที่มีชื่อ “ราชานักสู้ มันเป็นเรื่องจริง”
“ลู่ซ่งเหลียงตายแล้ว!”
“ฉันถูกตอกไปที่เสาหินด้วยดาบ”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูล Lu ทั้งหมดถูกกำจัดออกไป”
“มีมากกว่าร้อยคนในตระกูลหลู่ และไม่มีใครรอดชีวิต” “คฤหาสน์ตระกูลลู่ เลือดไหลลงแม่น้ำแล้ว~” จางจิ่วหลิงพูดทางโทรศัพท์อย่างเศร้าสร้อย และคำพูดก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “นี้…. จริงหรือไม่?” “จาง จิ่วหลิง คุณมั่นใจได้ 100% หรือเปล่า?” “คุณเคยสำรวจด้วยตาของคุณเองหรือเปล่า” ในที่สุดสีหน้าของราชานักสู้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย และน้ำเสียงของคำพูดของเขาก็เคร่งขรึม “ราชานักสู้ จริงนะ~” “ลู่ซ่งเหลียงตายแล้วจริงๆ” Zhang Jiuling ตะโกนอีกครั้ง
King of Fighters ยังไม่ค่อยน่าเชื่อนัก เขาส่ายหัวและกระซิบ “เป็นไปได้ยังไง?”
“ในตอนเช้า ฉันยังคงได้รับข้อความว่างานฉลองชื่อจัดขึ้นตามปกติ”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2908 ไม่มีใครกล้าที่จะรุกราน
บทที่ 2910 ฉลองตำแหน่งก็หายไป
