อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการไต่สวนของเว่ยหลัว เย่ฟานก็เพิกเฉยต่อมัน ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินเขา และเพิกเฉยต่อเขา
ยังคงปลอบ Xu Lei ด้วยรอยยิ้มที่มุมปากของเขา
“โอเค เซียวเหล่ย อย่าร้องไห้”
“เสี่ยวฟานทำผิดพลาดไม่ได้หรือ”
“ผมต้องขออภัยกับคุณ.”
“ไม่ เพื่อที่จะยอมรับความผิดพลาดของคุณ ฉันเลือกเสื้อผ้าให้คุณ”
“นอกจากมู่เฉิง คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เลือกเสื้อผ้าให้พี่เสี่ยวฟาน”
ขณะพูด เย่ฟานตบจมูก Qiong ที่น่ารักของ Xu Lei เบา ๆ แล้วรีบทักทาย Ye Yuyan ให้นำชุดที่เขาเลือกมา
เย่ฟานขอโทษอย่างจริงใจ และ Xu Lei ก็ไม่มีข้อตำหนิในหัวใจของเธออีกต่อไป และมันก็ได้รับการแก้ไขอย่างไม่ต้องสงสัยในเวลานี้
ต้องบอกว่าเย่ฟานแกล้งพี่สาวเก่งมาก
จักรพรรดินีหยานจิงที่อยู่ข้างหน้าเธอก็หัวเราะออกมา
ดวงตาที่น้ำตาไหลเต็มไปด้วยความสุขและความเฉลียวฉลาด
“หึ เป็นความรู้สึกผิดชอบชั่วดี” Xu Lei ขมวดคิ้วและพูดว่า อย่างไรก็ตาม ระหว่างการสนทนาทั้งสอง Wei Luo ที่ด้านข้างเปลี่ยนเป็นสีดำด้วยความโกรธ กล้าที่จะรักที่สิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้มันแค่ผาย ๆ เหรอ? ไม่สนใจเขา ปฏิบัติต่อเขาเป็นอากาศ? “เจ้าเด็กตัวเหม็น นายน้อยคนนี้กำลังพูดกับเจ้าอยู่หรือเปล่า” “คุณจะหูหนวกและไม่ได้ยินได้ไหม” คิ้วของเว่ยหลัวเย็นชา เมื่อมองไปที่เย่ฟาน กัดฟันอย่างชั่วร้าย อย่างไรก็ตามไม่มีใครสนใจเขา เย่ฟานไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ
ลองคิดดู สำหรับ Ye Fan วันนี้ อย่าพูดว่า Wei Luo ตัวน้อยนี้เป็นทั้งเมือง Yanjing เขามองเห็นได้กี่คน?
Ye Qingtian อาจเป็นที่หนึ่ง ที่เหลือน่าจะเป็น Xu Lei คนเดียว เพราะคนกำลังคิดเกี่ยวกับเมือง ถ้า Xu Lei ไม่อยู่ที่นี่ Ye Fan คงไม่มาที่ Yanjing ในวันนี้ “ยังไง?” “ยังชอบอยู่ไหม” “ฉันจำได้ คุณชอบสีดำ” “ดังนั้น เมื่อฉันเลือกมัน ฉันเลือกชุดสีดำ” “ฉันเชื่อว่าเสี่ยวเล่ยในครอบครัวฉันจะใส่มัน มันจะต้องเปล่งประกายและสวยงาม” เย่ฟานถอดกระโปรงออกและให้ Xu Lei ดู Xu Lei รู้สึกมีความสุขเท่านั้น หลังจากผ่านไปหลายปี เธอไม่ได้คาดหวังว่าพี่ชายของเธอ Xiao Fan จะยังจำความชอบของเธอได้
ดูเหมือนว่า Xu Lei เธอมีที่ในใจนี้จริงๆ
“โดย!” “พอแล้ว~” “ทำไมไม่เป็นความจริงที่นายน้อยไม่มีอยู่จริง?” คราวนี้ Wei Luo ไม่สามารถช่วยได้อีกต่อไป ความโกรธในหัวใจของเขาโพล่งออกมาทันที หลายปีที่ผ่านมา Wei Luo ไม่เคยถูกผู้คนเมินเฉยเหมือนตอนนี้ ด้วยความโกรธ Wei Luo เตะโต๊ะและเก้าอี้ตรงหน้าเขาโดยตรง สาปแช่ง Ye Fan และคนอื่น ๆ ด้วยใบหน้าสีเข้ม ว้าว~ โต๊ะและเก้าอี้พลิกคว่ำ และถ้วยชาที่อยู่บนนั้นก็พังลงกับพื้น ชาที่สาดกระเซ็นเปื้อนกระโปรงของเสื้อผ้าที่ Ye Fan เพิ่งซื้อให้ Xu Lei ใบหน้าของ Ye Fan เย็นลง
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ Ye Fan จะเกิดอาการชัก Xu Meifeng ไม่สามารถช่วยได้ก่อน และเธอก็ก้าวออกไปดุ Ye Fan สำหรับ Wei Luo: “ถูกต้อง คุณเป็นเด็กบ้านนอก ทัศนคติของคุณเป็นอย่างไร”
“เจ้าไม่มีกำลังเดรัจฉานสักหน่อย เจ้าคิดว่าตนเองเป็นจักรพรรดิได้จริงหรือ?” “พี่ชายของฉัน Luo คุยกับคุณ นั่นคือพรที่ลูกครึ่งของคุณได้รับการปลูกฝังในช่วงสองสามชั่วอายุคน” “ยังคงวางตัวที่นี่? แกล้งทำเป็นเย็น?” “คุณกำลังแสร้งทำเป็นว่าอะไร” “ไม่ว่าจะแสร้งทำเป็นเช่นไร เธอก็ไม่สามารถปกปิดกลิ่นอายของขนมปังดินบนร่างกายของคุณได้!” Xu Meifeng สาปแช่งและคำหยาบคายที่นั่น แต่ Ye Fan เพิกเฉย จ้องมองไปที่ Wei Luo ต่อหน้าเขา “นี่คือบ้านของเสี่ยวเล่ย ฉันไม่อยากทำให้คุณลำบากใจ”
“มานี่ เช็ดน้ำแล้วขอโทษเสี่ยวเล่ย”
“ถ้าคุณทำให้เสื้อผ้าใหม่ของ Xiaolei เปื้อน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องไล่ตาม”
เย่ฟานไร้ความรู้สึก มองไปที่เว่ยหลัว และพูดอย่างเย็นชา
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3000 กวาดล้างกองทัพ
บทที่ 3002 ตระกูลจงไห่เหว่ย?
