“คุณ~”
ใบหน้าของ Xu Lei ซีดและเธอสั่นด้วยความโกรธ
เธอไม่คิดว่าเว่ยหลัวจะไร้ความปรานีได้ขนาดนี้
นอกจากนี้ เมื่อมองดูท่าทางนี้ ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่จะจัดการกับเธอ แต่ยังบังคับน้องชายของ Xiao Fan อีกด้วย
Xu Lei ที่กำลังโกรธอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเธอกำลังจะพูด เย่ฟานก็หยุดเธอไว้
“เสี่ยวเล่ย ถอยออกไปก่อน”
“ที่เหลือฝากไว้ให้ข้าด้วย”
เย่ฟานกระซิบ แต่ระหว่างคำนั้น มีความเยือกเย็นมากกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อย
Xu Lei รู้นิสัยของ Ye Fan ดีเกินไป แน่นอนว่าเธอรู้ว่า Ye Fan ต้องการทำอะไร
ดังนั้น Xu Lei ที่เป็นกังวลจึงชักชวนอย่างรวดเร็ว: “พี่ชาย Xiao Fan อย่าหุนหันพลันแล่น”
“Wei Luo นี้มาจากตระกูล Zhonghai Wei พวกเขา…”
ไม่รอให้ Xu Lei พูดจบ Ye Yuyan เดินไปด้วยใบหน้าสวยและดึง Xu Lei กลับมา “พี่สาว Xu Lei ไม่ต้องกังวล~” “ลูกพี่ลูกน้อง Xiaofan ดีมาก” “ดูจากด้านหลังกันเถอะ~” “นั่นมันตระกูล Zhonghai Wei ไม่ใช่เหรอ? คุณลืมไปหรือยังว่าพวกเขาเป็นยักษ์ใหญ่ของ Yanjing? ฉันไม่ได้ช่วยลูกพี่ลูกน้องของฉัน เย่ ฟาน?” Ye Yuyan ยิ้มปลอบ Xu Lei จากด้านข้าง เมื่อ Xu Lei ได้ยินสิ่งนี้ ความกังวลในใจของเธอก็จางลงเล็กน้อย นอกจากนี้ เมื่อทั้งสองครอบครัวของ Lu และ Xu เข้าร่วมกองกำลัง พวกเขาล้มเหลวในการโค่นล้มน้องชายของ Xiao Fan ตระกูล Zhonghai Wei นี้ แม้ว่าจะแข็งแกร่งกว่าตระกูล Lu และ Xu แต่ก็ไม่แข็งแกร่งมากนัก
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ Xu Lei ไม่ได้หยุด Ye Fan อีกต่อไป แต่กลับตักเตือน: “พี่ชาย Xiao Fan ดีกว่าที่จะจัดการกับศัตรูและไม่ชำระ”
“คุณได้สร้างศัตรูมากเกินไปในฤดูร้อน ถ้าตระกูลเหว่ยทำบาปไม่ได้ ก็อย่าทำบาปดีกว่า”
Xu Lei ยังมีข้อพิจารณาของเธอเอง ฟางมากขึ้นสามารถฆ่าอูฐได้ เธอรู้ว่าพี่ชายของเธอ Xiao Fan ไม่ใช่คนธรรมดา แต่ถ้ามีศัตรูมากมาย เมื่อพวกเขารวมตัวกันแล้ว เธอกังวลจริงๆ ว่า Xiao Fan น้องชายของเธอจะตกอยู่ในอันตราย “ เอาละ เซียวเหล่ย ไม่ต้องกังวล พี่เซียวฟานจะฟังคุณและจะไม่ทำอะไรที่ดี ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดในวันนี้ เมื่อเผชิญกับความกังวลของ Xu Lei เย่ฟานยิ้มจาง ๆ
รอยยิ้มนั้นใจดีและอบอุ่น และดูเหมือนไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์
ด้วยความมั่นใจของ Ye Fan Xu Lei ได้ปล่อยหัวใจของเธออย่างไม่ต้องสงสัยจากนั้นตาม Ye Yuyan และซ่อนอยู่หลัง Ye Fan
หลังจากนั้น เย่ฟานก็เดินไปทางเว่ยหลัว เขามองมาที่เขาและยิ้มอย่างแผ่วเบา: “คุณต้องการให้ฉันคุกเข่าและขอโทษใคร”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่ฟาน เว่ยหลัวก็ยิ้มออกมา
“ฮ่าฮ่า~”
“คุณยังเป็นพี่ชาย คุณสดชื่นกว่าคุณซูเอ๋อ”
“มาเร็วแบบนี้ก็ดี ประหยัดเวลา” “ไม่เอาน่า ฉันไม่ได้ทำให้คุณลำบาก มาที่บ้านของฉันเฟิงเฟิง คุกเข่าลงและโคลงเคลงสามครั้ง” “เรื่องนี้เรามาเปิดโปงกัน”
ขณะที่พูด Wei Luo ก็ย้ายเก้าอี้สองตัวมาวางไว้ข้างหน้า Ye Fan
อย่างไรก็ตาม เขาและ Xu Meifeng ต่างก็นั่งข้างหน้าในลักษณะที่ไม่ปลอดภัย
เช่นเดียวกับจักรพรรดิและจักรพรรดินีในสมัยโบราณที่ประทับบนบัลลังก์รอการสักการะของราษฎรของตน
“นั่งลง?” เย่ฟานถามอย่างครุ่นคิด
“ฮ่าฮ่า~”
“โอเค คุกเข่าก็ได้”
Wei Luo หัวเราะ และ Xu Meifeng ก็เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งขณะนั่งอยู่ที่นั่น
เขายังหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาพร้อมที่จะถ่ายรูปช่วงเวลาที่สดใสของตัวเอง
คุณ Chu ซึ่งครั้งหนึ่งเคยทำให้เยินชิงตกตะลึงและหวาดกลัวบุคคลสำคัญนับไม่ถ้วน อยากจะคุกเข่าขอโทษตัวเอง นี่เป็นช่วงเวลาที่ควรค่าแก่การบันทึกอย่างไม่ต้องสงสัย!
ในเวลานี้ ทุกคนในตระกูล Xu ที่อยู่ข้างสนามต่างก็พากันมองด้วยความยินดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Xu Wenqing ชายชราของตระกูล Xu รู้สึกสดชื่นเมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า
กลิ่นปากที่ติดอยู่ในใจฉันก่อนนั้นก็ออกมาในที่สุด
“น้องชาย คุณทำได้ยังไง”
“ฉันไม่สามารถอยู่กับคุณในเมือง Xujia มีคนสามารถอยู่กับคุณได้ตามธรรมชาติ!”
“ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน เจ้าไม่ต้องการที่จะเชื่อฟังต่อตระกูลเว่ยอย่างเชื่อฟังหรือ?”
Xu Wenqing เยาะเย้ยในใจของเธอ
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3004 มีสติสัมปชัญญะ
บทที่ 3006 ยังไม่มีการตอบสนองใดๆ
