“เกรงใจ!”
“สาวตัวเหลืองอยู่ที่ไหน กล้าที่จะรอและดูหมิ่นฉัน”
แน่นอนว่าคำพูดของ Xu Lei ดึงดูดห้าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในทันทีด้วยฟ้าร้องและความโกรธ
หนึ่งในนั้นถึงกับตาเย็นชาก็โบกมือและเตรียมที่จะสอนคนที่พูดคำหยาบคาย
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เห็นว่าเป็นรุ่นน้อง ในที่สุดเขาก็ปิดมือลง
“ฮึ่ม~”
“ฉันคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงมีขนดก ดังนั้นฉันจะไม่สนใจคุณเมื่อฉันรอ”
“ไม่อย่างนั้น ตามที่คุณพูดตอนนี้ ฉันจะสามารถรักษาการดูหมิ่นคุณได้!”
แม้ว่าปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เหล่านี้จะพึ่งพาของเก่าและขายของเก่าไปบ้าง แต่พวกเขาก็เป็นคนที่หน้าตาดีมาก
สำหรับตัวละครตัวเล็กๆ เช่น Xu Lei พวกเขามักจะรังเกียจที่จะเรียนบทเรียน
“ใช่ไหม?” “ฉันเพิ่งพูดไปไม่กี่คำ และผู้อาวุโสจะลงโทษฉันในความผิดฐานดูหมิ่น” “ผู้อาวุโสเหล่านั้นที่เคยดูหมิ่นตำแหน่งการใส่ร้ายของ Wushuang มาก่อนสามารถรักษาคุณจากอาชญากรรมการดูหมิ่นได้หรือไม่” Xu Lei ตอบอย่างเย็นชาโดยปราศจากความกลัว “คุณ~” ชายชราเกือบจะรำคาญกับคำพูดของ Xu Lei ว่า “สาวน้อยช่างเป็นฟันที่แหลมคมเสียจริง!” “คุณเป็นใคร เย่ฟาน ผู้ซึ่งคอยปกป้องเขามากขนาดนี้” “อย่างไรก็ตาม คุณยังอยู่ในยุคแห่งความเจริญรุ่งเรือง ในฐานะผู้อาวุโส เราสามารถเตือนคุณได้” “นั่น เย่ ฟาน ก่ออาชญากรรมจากการร่วมมือกับศัตรูและการทรยศ” “ในเวลานี้ ฉันแนะนำให้คุณอยู่ห่างจากเขาบ้าง” “ไม่เช่นนั้น เจ้าจะลุกเป็นไฟ และเจ้าจะสายเกินไปที่จะเสียใจ!”
“เจ้าไร้สาระ! พี่ชายของฉัน Xiao Fan ทำหน้าที่ในชีวิต ศีลธรรม และความยุติธรรมเป็นสิ่งแรกที่เขาทำ และเป็นไปไม่ได้ที่จะสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูและการทรยศ คุณต้องพูดเรื่องไร้สาระกับพี่ชายของฉัน Xiao Fan…” เมื่อได้ยินว่าพวกเขาใส่ร้าย Ye Fan ในลักษณะนี้ Xu Lei เหมือนแมวที่มีขนระเบิด เขาพูดด้วยความโกรธ พยายามอย่างหนักที่จะปกป้อง Ye Fan
อย่างไรก็ตาม เมื่อ Xu Lei กำลังต่อสู้ด้วยเหตุผล Li Er และคนอื่น ๆ ก็รีบเข้ามาดึง Xu Lei ออกไป “ฉันบอกว่าคุณซู ในเวลานี้ คุณอาจจะพูดน้อยลงก็ได้” “ตอนนี้คุณชิวกำลังมีปัญหา เราแย่พอแล้ว” “ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ เราไม่จำเป็นต้องอธิบายให้นายชูฟังด้วยซ้ำ” หลี่เอ๋อเฉิงตกใจและอดไม่ได้ที่จะโน้มน้าวใจ
ในเวลานี้ ดูเหมือน Lu Tianhe จะรู้จักคนหลายคนที่อยู่ข้างหน้าเขา
แม่ทัพที่เฝ้าอยู่ฝ่ายหนึ่งรีบไปข้างหน้าและทักทายคนหนึ่งด้วยความเคารพและเคารพ: “อาจารย์หยาน ทำไมคุณถึงมาที่เจียงตง?”
“ทำไมไม่บอกฉันก่อน”
“ผู้น้อยหลู่เทียนเหอ เป็นการดีที่จะเตรียมการแต่เนิ่นๆ และทำแบบเดียวกับเจ้าของบ้าน”
Lu Tianhe พูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ
ก่อนเข้าสู่เขตทหาร Lu Tianhe เป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้อยู่แล้ว ต่อมาเขารับตำแหน่งอาจารย์ของกองทัพทั้งสามและไปและออกจากหยานจิงตลอดทั้งปี เขารู้จักบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกศิลปะการต่อสู้
ตัวอย่างเช่น ชายชราที่สวมชุดสีเทาที่อยู่ข้างหน้าเขาเป็นอันดับต้นๆ ของรายการปรมาจารย์ในปัจจุบัน เป็นหางเสือของ Jiangnan Xingyi และคำพูดของเขาไม่เท่ากัน
ร่วมกับ Lu Songliang แห่ง Jiangbei เรียกอีกอย่างว่า Nanyan Beilu ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเป็นผู้เสนอญัตติที่มีชื่อเสียง
อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับพลังของครอบครัว Lu Songliang ผู้รับผิดชอบความขัดแย้งคือนิกายศิลปะการต่อสู้
เขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาหลายปีและมีสาวกไม่น้อยกว่าสามพันคนภายใต้ Yan Buping
นักรบที่ฝึกฝน Xingyiquan ทั่วโลกถือว่าการไม่เชื่อฟังเป็นเจ้านายของพวกเขา
ชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของมันคือมากกว่าชื่อเสียงของ Lu Songliang
Lu Tianhe รู้จักบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นนี้หรือไม่?
อย่างไรก็ตาม การที่ Lu Tianhe รู้จักเขา ไม่ได้หมายความว่าเขารู้จัก Lu Tianhe ด้วย
ดังนั้น เมื่อเผชิญกับการบูชาของ Lu Tianhe ปรมาจารย์ทั้งห้าจึงเลิกคิ้วขึ้น: “Lu Tianhe?” “ไม่ได้ยิน” “คุณเป็นลูกศิษย์ใคร” “ฉัน~” ดวงตาของ Lu Tianhe กระตุกอย่างแรง สิ่งที่น่าอายที่สุดในชีวิตคือสิ่งนี้ ฉันวิ่งไปทักทาย แต่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นหัวหอมอะไร ด้วยความอับอาย Lu Tianhe กำลังควบม้าโคลนหญ้า 10,000 ตัว มันพิเศษมาก ชายชราคนนี้ มิสเตอร์บิชูแสร้งทำเป็นเข้มแข็งได้ “อืม อาจารย์ Huiyan รุ่นน้องคือ…”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3204 เขารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรง
บทที่ 3206 เจ้าจะพูดอะไรกับพวกเขา
