“หากคุณอยู่อย่างสบายใจในฤดูร้อนที่แผดเผาและประพฤติตัวประกบหาง ครอบครัว Chu ของฉันจะไม่ทำให้คุณอับอาย”“แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณไม่รู้ว่าคุณอยู่หรือตาย หลายปีผ่านไป เจ้ามาที่ตระกูลชูของฉันเพื่อแก้แค้น?”
“วันนี้ เจิ้งหงมาเพื่อคุกเข่าขอร้องฉัน ฉันจะไม่ปล่อยคุณไป”
ฟู่~
ลมที่รุนแรงเริ่มพัด และโมเมนตัมที่พุ่งพล่านก็เริ่มรวมตัวกันที่ด้านหน้าของ Chu Yuan
“ถ้าคุณไม่ทำลายครอบครัว Chu ของคุณ ฉันก็จะไม่ไปเหมือนกัน”
เย่ฟานเซ่นยิ้ม
สถานการณ์นับพันถูกปลุกปั่นด้วยคำพูดโกรธแค้นที่พุ่งทะยาน
หลังจากนั้นเขาก็โจมตีและทุบอย่างเมามันไปยังที่ตั้งของ Chu Yuan
การโจมตีเหมือนพายุเข้าปกคลุมภูเขา Chumen ทั้งหมดทันที
ความยิ่งใหญ่ของ Ye Fan กวาดสายตาไปและพลังของเขาก็เต็มเปี่ยม
ครอบครัว Chu ทั้งหมดเกือบจะเป็นทะเลเพลิง ชู เจิ้งเหลียง และคนอื่นๆ หวาดกลัวอย่างมาก เพราะพวกเขาอยู่ใกล้ตำแหน่งของ Chu Yuan มากเกินไป หากการโจมตีทั้งหมดของ Ye Fan ถูกทุบ นับประสาว่า Chu Yuan สามารถจับมันได้หรือไม่ พวกเขาก็ไม่สามารถจับมันได้อยู่ดี แต่เมื่อ Chu Zhengliang รอให้ตระกูล Chu คิดว่าเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างน่าเศร้า อุบัติเหตุอื่นก็เกิดขึ้น ทุกคนเห็นว่าชายชราผมหงอกที่อยู่ข้างหน้าเอื้อมมือไปด้านหน้าแล้วกดลง พลังดั้งเดิมที่โหมกระหน่ำราวกับทะเลที่มีพายุสงบลงในทันใดและสงบลง
ความรู้สึกนั้นเปรียบเสมือนฝ่ามือของพระพุทธเจ้า ตถาคต ฝ่ามือข้างหนึ่งกดขี่ข่มเหงลิงที่กำลังก่อความเดือดร้อนในวังสวรรค์
ตายยัง!
ภัยเงียบมรณะ!
ในขณะที่ฉู่หยวนเอาฝ่ามือออก โลกทั้งใบก็เกือบจะเงียบ
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตะลึงกับที่ อยากเห็นผี มองดูชายชราธรรมดาที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา เป็นคนเข้มแข็งแค่ไหนถึงจะปราบสถานการณ์ได้ด้วยฝ่ามือเดียว ความแข็งแกร่งของ Ye Fan นั้นไม่ต้องสงสัยเลย แต่ตอนนี้ ต่อหน้า Chu Yuan นั้นไม่มีนัยสำคัญเลย ด้านหนึ่งกำลังพยายามอย่างดีที่สุดและในทางกลับกันก็เป็นการโจมตีแบบสบายๆ
หลังจากการเผชิญหน้ากันเพียงครู่เดียว ผู้คนต่างตระหนักว่า Ye Fan ไม่สามารถสร้างคลื่นใด ๆ ต่อหน้า Chu Yuan
“เกินไป…แข็งแกร่งเกินไป!”
“ฉู่ หยวนผู้นี้ ฉันเกรงว่ามันจะอยู่ใกล้กับอาณาจักรของพระเจ้าอย่างไม่มีขอบเขตแล้ว!”
Aaron และ Juggernaut ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ และหัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยคลื่นมหึมา
ความรู้สึกของการได้เห็นความยิ่งใหญ่นั้นเป็นธรรมชาติเกินคำบรรยายสำหรับผู้นำศิลปะการต่อสู้เหล่านี้
ยิ่งกว่านั้น ฝ่ามือที่ส่องแสงระยิบระยับของ Chu Yuan ในตอนนี้ไม่ได้ดูหรูหราและไม่ถาวร แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ในสายตาของผู้นำศิลปะการต่อสู้เหล่านี้ มันช่างสวยงามและเหมือนเป็นศิลปะ
“จากถนนสู่ความเรียบง่าย กลับไปสู่พื้นฐาน!” “จากถนนสู่ความเรียบง่าย กลับไปสู่พื้นฐาน~”
แม่น้ำโมจิซึกิตะโกนอย่างตื่นเต้น
หลายคนในโลกศิลปะการต่อสู้หมกมุ่นอยู่กับศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังและซับซ้อน
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าในตอนท้ายของศิลปะการต่อสู้ไม่มีทักษะเลย
เช่นเดียวกับ Chu Yuan ท่าทางเป็นพลังที่สง่างามที่สุด
หลังจากกดฝ่ามือของ Ye Fan ด้วยฝ่ามือ Chu Yuan ก็ติดตามอย่างใกล้ชิดและโบกมือเบา ๆ
ด้วยพลังอันไร้ขอบเขต การพิมพ์ฝ่ามือเสมือนได้ก่อตัวขึ้นในอากาศทันที
หลังจากนั้นด้วยโมเมนตัมอันดังสนั่น เขาก็โจมตีเย่ฟานโดยตรง
เย่ฟานต้องการพึ่งพาร่างกายของเทพเจ้ามังกรเพื่อต่อต้าน โดยอาศัยวิธีการต่างๆ เพื่อชดเชยการโจมตีเหล่านี้
แต่ท้ายที่สุดมันก็ไร้ประโยชน์
พลังของฝ่ามือนั้นเหมือนกับลมฤดูใบไม้ร่วงที่พัดใบไม้ที่ร่วงหล่น และมันยิง Ye Fan ออกไปโดยตรงและทุบมันลงกับพื้นอย่างดุเดือด ยิ่งกว่านั้น หลังจากที่ฝ่ามือทั้งสองของ Chu Yuan ตกลงไป อีกนิ้วก็ถูกตามทันที และชี้ไปที่หน้าอกของ Ye Fan เสียงแตก~ ร่างเทพมังกรถูกบังคับทันที และมีเสียงกระดูกหัก เลือดที่หึงหวงพุ่งออกมาโดยตรง “ท่านมังกร!” “พี่เสี่ยวฟาน~” เมื่ออันฉีและคนอื่นๆ เห็นฉากดังกล่าว พวกเขาร้องไห้โดยตรง น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่พอใจ ไกอาและคนอื่นๆ ถึงกับคิดที่จะดำเนินการช่วยเหลือพวกเขา แต่ก่อนที่เขาจะวิ่งไปสองสามก้าว เขาก็ตกตะลึงกับพลังงานที่ล้นออกมาโดยตรง
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3359 โลกของศิลปะการต่อสู้
บทที่ 3361 วิหารเทพยุทธ์
