คำพูดของ Gu Jiaxiang ทำให้ Ye Ya และคนอื่น ๆ หายไปชั่วขณะหนึ่ง
แน่นอนว่าพวกเขาคิดมากเกินไป
ลองคิดดูด้วยว่า ใครบางคนที่เป็นยักษ์ใหญ่ในธุรกิจจะยกมือไหว้เขาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้กับผู้อำนวยการโรงงานอาหารเล็กๆ แห่งหนึ่ง
หลงทาง เย่ หยาโบกมือและกล่าวว่า “นี่คือตระกูลเย่ มีเพียงนายเย่ ไม่ใช่นายชู”
“นาย. Gu คุณกลัวว่าคุณคิดผิด”
เย่ หยาตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหายไปแล้ว
“แค่นายเย่?” หลังจากกู่เจียเซียงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่าง แล้วยิ้มและพูดว่า “ใช่ เรียกอีกอย่างว่านายเย่ก็ได้”
“ไม่รู้ ตอนนี้คุณเย่อยู่ที่ไหน”
Gu Jixiang ถามอย่างสุภาพ
เย่ หยาไม่ตอบ แต่หันกลับไปมองข้างหลังเขา และตะโกนบอกเย่เทียนในห้องโถง: “พี่ชาย อย่านั่งลง ออกมารับแขก”
“กูมาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้คุณเสมอ”
จากมุมมองของ Ye Ya ใบหน้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูล Ye คือพี่น้องของพวกเขา
เนื่องจากกู่เจียเซียงไม่ได้มาเยี่ยมเขา อาศัยวิธีการกีดกัน เขาจึงมานมัสการเยเทียนน้องชายของเขาโดยธรรมชาติ
ยิ่งไปกว่านั้น Ye Tian เป็นหัวหน้าของมณฑล และทั้งอำนาจและสถานะอยู่เหนือน้องชายของเขา
แม้ว่า Gu Jiaxiang จะเข้ามาทักทาย Ye Tian แต่ก็ค่อนข้างน่าแปลกใจ แต่ก็สมเหตุสมผล
“อะไร?”
“กูเสมอ… มาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้ฉันเหรอ?”
ในห้องโถง Ye Tian ซึ่งได้ยินคำพูดของ Ye Ya ก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
เห็นได้ชัดว่า Ye Tian เองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม เย่เทียนไม่ได้คิดมาก
เนื่องจาก Ye Ya กล่าวเช่นนั้น Gu Jixiang จึงมาที่นี่เพื่อบูชาเขาและการนัดหมายนั้นถูกต้อง
ดังนั้น เย่เทียนจึงลุกขึ้นด้วยความปิติยินดีในทันที
ในเวลาเดียวกัน เขาก็โทรหา Dongmei ภรรยาของเขาและทักทายเขา
“ฮ่าฮ่า~”
“คุณกู นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอคุณ”
“บังเอิญคุณยังคิดถึงใครบางคนอยู่”
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาอยู่ที่นี่ในวันนี้”
เย่เทียนพูดด้วยรอยยิ้มและจับมือกับกู่เจียเซียงอย่างกระตือรือร้น
“ยังไงก็ตาม ประธานกู ให้ฉันแนะนำตัวให้นายรู้จัก”
“นี่คือภรรยาของฉัน ตงเหม่ย”
“นี่หลานชายของฉัน เย่เจียน”
“สองคนนี้เป็นพี่ชายและน้องสาวสะใภ้ของฉัน”
“สำหรับลูกสาวของฉัน ฉันเพิ่งไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันเกรงว่าจะแนะนำคุณให้รู้จักไม่ได้”
เมื่อพูด เย่เทียนไม่ลืมที่จะแนะนำญาติของเขาให้รู้จักกับกู่เจียเซียง
หลังจากพูดจบ Ye Jian และคนอื่นๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายทันที
“สวัสดีลุงกู่ ต่อจากนี้ไปเรียกข้าว่าเสี่ยวเจี้ยนก็ได้”
….
“สวัสดี คุณกู ฉันเป็นพี่สะใภ้ของพี่ชาย เราจะสร้างโรงงานอาหารในอนาคต แต่เราจะพึ่งพาคุณ Gu ให้ดูแลเธอ
ป้าคนที่สองไม่ยอมก้าวขึ้นไปร่วมสนุก
ในช่วงเวลาสั้นๆ ตระกูล Ye ได้ล้อม Gu Jiaxiang เพื่อที่จะประจบสอพลอและประจบประแจงพวกเขา และต้องการทำความคุ้นเคยกับ Gu Jiaxiang
“จำนวน..”
“ฮัลโหล~”
“ควรจะ…ควรจะเป็น”
เมื่อต้องเผชิญกับความกระตือรือร้นของ Ye Jia Gu Jiaxiang ก็เหงื่อออกอย่างเย็นชาและแทบจะไม่หัวเราะ
แต่หัวใจของฉันถูกสาปแช่งอย่างกังวลใจ
ไอ้โง่พวกนี้มาจากไหน?
วันนี้เขาได้รับคำสั่งให้ตามหานายชู มีวิธีที่จะมาพร้อมกับลูกเล่นมากมายหรือไม่?
พวกเขาสามารถเลื่อนเหตุการณ์สำคัญ ๆ ออกไปได้หรือไม่?
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1526
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1528
