“ว่าแต่อาจารย์ล่ะ”
“จนถึงตอนนี้ มีปรมาจารย์มากมายที่เสียชีวิตภายใต้ฉัน แม่น้ำโมจิซึกิ”
“วันนี้ ฉันไม่สนหรอกว่าจะมีวิญญาณที่ตายแล้วอีกหนึ่งดวงอยู่ใต้ดาบของฉัน!”
ด้วยการเยาะเย้ย พลังของแม่น้ำ Mochizuki ก็ระเบิดเช่นกัน
ด้วยฝ่ามือเดียวกัน เขาตบด้วยความโกรธไปทางเย่ฟาน
ปัง~
ขณะที่ฝ่ามือสัมผัสก็มีเพียงปังเท่านั้น
ทะเลสาบตงชางที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับก้อนหินลงไปในทะเล ทำให้เกิดคลื่นเป็นชั้นๆ
ทะเลสาบถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ กวาดไปทั่วโลก
ทันใดนั้น หิมะและน้ำก็เกี่ยวพันกัน และฝนก็ตก
ฝูงชนที่ริมทะเลสาบเปียกโชกไปด้วยเสื้อผ้าของพวกเขา
“คุณชิว สบายดีไหม”
“ที่นี่อันตรายเกินไป ฉันจะพาคุณไปที่โรงแรมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าของคุณก่อน”
“ตอนนี้หิมะกำลังตก และท้องฟ้าก็เย็นเยือก ถ้าคุณเป็นหวัดก็ไม่ดี”
“สำหรับนายชู เรากำลังจับตาดูอยู่ เมื่อผลออกมาเราจะติดต่อคุณโดยเร็วที่สุด”
Li Er และคนอื่นๆ ไม่สนใจความหนาวเย็นในร่างกายของพวกเขา และรีบวิ่งไปถามเกี่ยวกับอาการของ Qiu Mucheng
การสาดน้ำที่เกิดจากการต่อสู้ของ Ye Fan กับแม่น้ำ Mochizuki ในตอนนี้ทำให้ชุดของ Qiu Mucheng เปียกโชกอย่างเห็นได้ชัด
“Jin Bao Yin Bao คุณสองคนกำลังทำอะไรอยู่ในความงุนงง”
“รีบไปส่งนางชิวกลับมา!”
หลี่เอ๋อตะโกนเสียงดัง
อย่างไรก็ตาม Qiu Mucheng ส่ายหัว
ท่ามกลางสายลมและหิมะ ผู้หญิงที่ดื้อรั้นคนนี้พูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉันจะไม่กลับไป”
“ฉันจะรออยู่ที่นี่ รอเขา แล้วกลับมาโดยสวัสดิภาพ”
“ถ้าเขาไม่กลับมา ฉันจะไม่กลับมา”
คำพูดนั้นเด็ดเดี่ยว ไร้ซึ่งความกังวลและความหวนคิดถึง
หลังจากการต่อสู้เริ่มต้น ชิวมูเฉิงไม่เคยละสายตาจากเย่ฟานตั้งแต่ต้นจนจบ
เชือกในใจฉันแน่นเสมอ
ท้ายที่สุดผู้ชายของเขายืนอยู่ตรงนั้น!
การต่อสู้ในวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความตายของเขามากขึ้น
ในตอนแรก แม้ว่า Qiu Mucheng จะมีประสบการณ์การต่อสู้ Taishan Wushu
แต่ในขณะนั้น Qiu Mucheng มีตัวตนมากกว่าผู้ยืนดู
เธอไม่รู้ว่าตอนนั้นนาย Chu เป็นสามีของเธอ Ye Fan
ดังนั้น ชิวมู่เฉิงในตอนนั้นจึงไม่มีความกังวลหรือความกลัวใดๆ
แต่ตอนนี้ มันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
เธอรู้ตัวตนของเย่ฟานอยู่แล้ว และแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกหนีจากมัน
เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลี่เอ๋อและคนอื่นๆ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามความประสงค์ของชิวมูเฉิง
ท้ายที่สุดพวกเขาไม่สามารถบังคับเธอออกไปได้
ปัง~
ระหว่างลมและหิมะ เหนือ Pinghu, Wangyuehe และ Ye Fan ได้พบกันอีกครั้งอย่างรุนแรง
พลังงานระเบิดและทำลายลมและหิมะ
เย่ฟานและหวางเยว่เหอต่างก็ถอยกลับไปบนผิงหู ทั้งคู่ก็สั่นสะท้าน
“เด็กดี!”
“ฉันประเมินคุณต่ำไป”
“มาอีกครั้ง!”
ด้วยคำพูดที่มืดมน แม่น้ำ Mochizuki ก็กระโจนขึ้นอีกครั้ง
เขาก้มมือของเขาด้วยกรงเล็บและพุ่งเข้าหาหน้าอกของ Ye Fan
กรงเล็บฉีกท้องฟ้าราวกับความสยดสยองผ่านไป
ความเร็วนั้นเร็วเท่ากับไฟฟ้า
อย่างไรก็ตาม Ye Fan ดูเหมือนจะเตรียมพร้อมมานานแล้วและซ่อนตัวอยู่ด้านข้าง
ฟู่~
ด้วยพลังอันดุเดือด เขาเช็ดแขนเสื้อของเย่ฟานและเดินผ่านไป
“อะไร?”
“ยังงั้นหรือ”
Mochizuki รู้สึกประหลาดใจกับความพ่ายแพ้
ในการเผชิญหน้าในช่วงเวลาสั้นๆ ในตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเขานั้นเหนือกว่าที่ Mochizuki คาดไว้อย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตาม แม่น้ำ Mochizuki ก็ไม่ท้อถอย ในขณะที่เย่ฟานหลบเขา ทันใดนั้นเขาก็ก้มศอกและศอกที่สวยงามก็พุ่งเข้าใส่หน้าท้องของเย่ฟาน
“พี่เสี่ยวฟาน ระวัง!”
เมื่อเห็นเรือ Xu Lei ก็ตกใจ
แต่เย่ฟานเตรียมพร้อมเป็นเวลานาน แขนของเขาไขว้หน้าอก และเขาก็ปิดกั้นมันทันที
“คิดว่าจะบล็อกได้เมื่อไหร่”
ใบหน้าของแม่น้ำ Mochizuki มืดมน และด้วยเสียงร้องต่ำ เขาฟันขึ้นไปบนฟ้าโดยกอดอก
วิญญาณไม้สีเขียวทั้ง 14 ตัวก็กวาดออกไปในทันที
เย่ฟานถูกล้อมรอบทุกด้านไว้
เช่นเดียวกับท้องฟ้าและโลก!
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1643
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1645
