A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1645

ฟู่~
ที่ทะเลสาบตงชาง ลมและหิมะพัดอย่างรุนแรง
พลังของ Qingmu ราวกับดาบ กวาดจากทุกทิศทุกทาง และฟันไปทาง Ye Fan
“พี่เสี่ยวฟาน อดทนไว้นะ~”
Copper Mountain ในตอนนี้พ่ายแพ้ต่อการโจมตีครั้งนี้
เมื่อเห็นว่าแม่น้ำ Mochizuki ใช้เคล็ดลับนี้อีกครั้ง Xu Lei ซึ่งอยู่ไม่ไกล เชือกในหัวใจของเธอก็รัดแน่นแทบจะในทันที
ดวงตาสวยสั่นไหว มือของเธอโอบที่หน้าอกของเธอ และเธอก็ภาวนาต่อไป
อย่างไรก็ตาม Haruhi Yingyue ที่ด้านข้างส่ายหัวและยิ้ม
“มันไม่มีประโยชน์”
“ดาบเจ็ดดาบนี้ถูกสร้างขึ้นโดยทั้งชีวิตของอาจารย์ของฉัน”
“ทุกวันนี้ มันแข็งแกร่งและทรงพลังกว่าอาโอกิ”
“ทั้ง Huaxia สามารถบล็อกการเคลื่อนไหวนี้ได้ เกรงว่าจะมีไม่เกินสิบคน”

“หลังจากการนัดหยุดงานครั้งนี้ การต่อสู้น่าจะจบลงแล้ว”
“คุณ Xu น่าเสียดายจริงๆ พี่ชาย Xiao Fan ในปากของคุณจะกลายเป็นวิญญาณของดาบของครูของฉันในไม่ช้า”
“น่าเสียดายที่เขายังคงล้มเหลวในการบังคับให้อาจารย์ของฉันใช้ดาบ”
Haruhi Yingyue ยิ้มเบา ๆ และคำพูดเต็มไปด้วยความมั่นใจและความภาคภูมิใจ
ในการรับรู้ของ Haruhi Yingyue แม่น้ำ Mochizuki เกือบจะซื่อสัตย์
ยกเว้นน้องสาวของเธอ คนที่ Haruhi Yingyue เคารพและชื่นชมมากที่สุดในชีวิตของเธอคืออาจารย์ Mochizuki ของเธอ
สำหรับแม่น้ำ Mochizuki Haruhi Yingyue มีความมั่นใจเต็มที่
Huhu~
ระหว่างการสนทนาระหว่างผู้หญิงสองคน การโจมตีของ Mochizuki ได้หายไปแล้ว
Dao Dao Qi นำคำรามแทงทะลุ
ทะเลสาบตงชางที่เชิงเท้ามีคลื่นลมนี้โดดเด่นยิ่งขึ้น

ที่ริมแม่น้ำ Li Er, Chen Ao และหัวใจที่วิตกกังวลของคนอื่น ๆ ยกคอขึ้น
แต่ฮารุฮิ หยิงเยว่ยิ้มจางๆ มองดูการจ้องมองของเย่ฟานราวกับกำลังดูศพ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการรุกรานทั่วไปของแม่น้ำ Mochizuki การแสดงออกของ Ye Fan ก็สงบอยู่เสมอ
บนใบหน้าที่บอบบางนั้นไม่มีความกลัวหรือความกังวลใดๆ
ใช่ มีแต่ความสงบและสันติเท่านั้น
ราวกับว่าผิงหูหยุดน้ำ ไม่ว่าลมและหิมะจะหนักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถสร้างคลื่นใดๆ ในใจได้
“มันค่อนข้างแกล้งทำเป็น!”
“อีกสักครู่เมื่อคุณตกอยู่ใต้ดาบของอาจารย์ของฉัน ให้ฉันดูว่าฉันจะสงบลงได้ไหม”
Haruhi Yingyue ยิ้มอย่างเหยียดหยาม ฟู่
~
ในที่สุด พลังของ Qingmu ก็มาถึง Ye Fan แล้ว

คิ้วของเย่ฟานเย็นชา เท้าของเขาบนผิงหู ร่างกายของเขาเหมือนผี
ความเร็วนั้นเร็วเท่ากับการเรืองแสงในทะเลสาบ
ในท้ายที่สุด พลังแสงสีเขียวทั้งเจ็ดได้เช็ดร่างของเย่ฟานและกระแทกลงไปในทะเลสาบเบื้องล่างโดยไม่ทำร้ายเย่ฟานแม้แต่น้อย
“อะไร?”
“มันจะเป็นไปได้อย่างไร”
“สิบสี่พลัง เขาหนีรอดทั้งหมดแล้วเหรอ?”
ความมั่นใจและความภาคภูมิใจของ Haruhi Yingyue หายไปอย่างไม่ต้องสงสัย
เธอตกตะลึง ดวงตาที่สวยงามของเธอเบิกกว้างทันที
เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บจากการที่ครูของเขาไม่พอใจ
ไม่เพียงแต่ Haruhi Yingyue เท่านั้น แต่เมื่อเห็นการโจมตีล้มเหลวอีกครั้ง คิ้วของ Mochizuki ก็มืดมนอย่างไม่ต้องสงสัย และหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง
“ท่าทางคล่องตัวดี!”

“อย่างไรก็ตาม ฉันไม่เชื่ออีกต่อไปแล้ว ครั้งต่อไปคุณจะโชคดีมากไหม”
“จูเนียร์ โจมตีฉันอีกครั้ง!”
แม่น้ำโมจิซึกิส่งเสียงร้องเบาๆ ระเบิดอีกครั้ง
ดังคำกล่าวที่ว่า การป้องกันระยะยาวจะต้องสูญเสียไป
ในสายตาของแม่น้ำ Mochizuki ไม่ว่าร่างกายของ Ye Fan จะว่องไวแค่ไหน ไม่ว่าความเร็วของเขาจะเร็วแค่ไหนก็ตาม
อย่างไรก็ตาม มีบางครั้งที่เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงได้
ไม่มีใครตี สิบนัด ร้อยนัด!
เขาต้องการจะดู ชายหนุ่มคนนี้จะทนได้นานแค่ไหน?
แน่นอนว่าด้วยเสียงต่ำ Mochizuki ทำดาบด้วยนิ้วเดียวแล้วฟันไปที่ท้องฟ้า

แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1644
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1646