Advent of the Archmage – ตอนที่ 121: สมุดของ แอนโทนี่

ในห้องของ เอร์เรร่า

 

 

ลิงค์ เริ่มเล่าเรื่องของเขาตั้งแต่การมาถึงเมืองริเวอร์โควฟของเขา, การร่วมมือกับกลุ่มทหารรับจ้างฟลามิงโก้เพราะเขาสิ้นหวังเรื่องเงินและในที่สุดก็เรื่องที่พวกเขาเอาชนะภราดรแห่งความมืดและฆ่า วิกเตอร์ –ซึ่งนั่นเป็นที่ที่เขาได้รับรูนไสยเวทย์มา ลิงค์ อธิบายรายละเอียดทั้งหมดโดยไม่กั้กเอาไว้

 

“มันแทบจะไม่สามารถทำลายได้” ลิงค์ พูดขณะที่ชี้ไปที่รูนไสยเวทย์ “มันเป็นอุปกรณ์ที่เป็นที่สักการะของปีศาจซึ่งมันเก็บความรู้อันทรงคุณค่าเกี่ยวกับเวทย์มนตร์แห่งความมืดเอาไว้อย่างไม่ต้องสงสัย แผนการแรกเริ่มของผมคือศึกษามันอย่างลับๆ, เพราะหวังว่าจะได้รับพลังจากมัน แต่เหตุการณ์ที่ผ่านมานั้นก็ได้บอกกับผมว่าผมไร้เดียงสาเกินไปจนเชื่อว่าผมสามารถจัดการกับมันได้”

 

“ฉันจะไม่โทษเธอ” เอร์เรร่า พูดขณะที่ส่ายหัว เธอรู้สึกโล่งอก “ความอยากรู้อยากเห็นเป็นคุณสมบัติที่นักเวทย์เก่งๆมี ในความเป็นจริง, มันเป็นสิ่งที่ผลักดันนักเวทย์ไปข้างหน้า เธอสามารถควบคุมความอยากรู้ของเธอได้แทนที่จะปล่อยให้มันควบคุมเธอ, และนั่นก็เป็นเรื่องที่น่ายกย่อง!”

 

จากนั้นเธอก็หมุนรูนไสยเวทย์และคิ้วของเธอก็ขมวดแน่นขึ้น

 

“มันมีออร่าที่ชั่วร้าย” เอร์เรร่า พูด “นี่เป็นเรื่องร้ายแรง, ฉันต้องไปรายงานกับผู้อาวุโส, ลิงค์, เธอควรจะไปกับฉันนะ”

 

“โอเค” ลิงค์ พยักหน้า

 

จากนั้น เอร์เรร่า ก็เก็บรูนไสยเวทย์เอาไว้ในกล่องผนึกเวทย์มนตร์แล้วนำมันไปกับเธอด้วย แล้วเธอกับ ลิงค์ มุ่งหน้าไปที่หนามแห่งสวรรค์ซึ่งเป็นที่ที่ แอนโทนี่ พำนักอยู่

 

พวกเขาไปถึงที่นั่นโดยไม่มีเหตุการณ์ใดๆ, และพวกเขาก็พบนักเวทย์เลเวล 7 อยู่ในห้องปรุงยาของหอคอยเวทย์มนตร์, ซึ่งกำลังล้างหม้อปรุงยาอย่างพิถีพิถัน

 

“มีเรื่องอะไรเรอะ, มอยร่า?” แอนโทนี่ ดีใจที่ได้เห็นลูกศิษย์คนโปรดของเขาอย่างเห็นได้ชัดเพราะเค้าหน้าที่น่าเคารพของเขาอ่อนลงในตอนที่เขาสังเกตุเห็นเธอ

 

ไม่มีคนอื่นอยู่ในห้องปรุงยา, เพราะฉะนั้น เอร์เรร่า จึงปิดประตูที่อยู่ข้างหลังเธอ แล้วเธอก็เอากล่องไม้ออกมา, เปิดมัน, และวางมันบนเคาท์เตอร์ปรุงยา

 

ในตอนที่ แอนโทนี่ เหลือบเห็นวัตถุที่ชั่วร้ายเขาก็ยืนนิ่งอยู่กับที่พร้อมกับอ้าปากค้าง

 

จากนั้นเขาก็วางขวดคริสตัลในมือของเขาลงอย่างช้าๆ, เดินตรงไปที่เคาท์เตอร์ปรุงยา, หยิบกล่องไม้ขึ้นมา, และตรวจสอบวัตถุที่ชั่วร้ายอย่างระมัดระวัง

 

ตัดสินจากสีหน้าของเขา, เขาตกใจในตอนแรก, จากนั้นก็ครุ่นคิด, แล้วก็เคลิบเคลิ้มมากขึ้นอย่างช้าๆ เขาดูเหมือนจะถูกดึงดูดด้วยรูนไสย์เวทย์ หลังจากที่ผ่านไปพักใหญ่ๆเขาก็กระตุ้นตัวเองกลับมาสู่ความเป็นจริงและผลักความสนใจของเขาออกจากมัน

 

จากนั้น แอนโทนี่ ก็ปิดกล่องอย่างแน่หนาแล้วถอนหายใจออกมายาวๆ ด้วยเหตุผลบางประการเขาดูเหมือนมีอายุเพิ่มขึ้นมามากพอสมควรตั้งแต่ที่ ลิงค์ เห็นเขาครั้งสุดท้าย มันดูราวกับว่าการปิดกล่องได้ใช้พลังทั้งหมดของเขาไป

 

หลังจากนั้นพักนึง, แอนโทนี่ ก็วางกล่องไม้บนเคาท์เตอร์ปรุงยา, แม้ว่าเขาจะดูไม่เต็มใจที่จะทำมันก็ตาม

 

มันเป็นแค่แวบเดียวเท่านั้นหลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้นมา

 

“วัตถุชิ้นนี้เป็นแหล่งความรู้ในเวทย์มนตร์แห่งความมืด มันชั่วร้ายมากๆและในเวลาเดียวกันนั้นมันก็ล่อตาล่อใจมากๆ มอยร่า, เธอควรจะรีบเก็บมันนะ”

 

เอร์เรร่า รู้สึกกังวลขณะที่เธอสังเกตุเห็นปฏิกิริยาของอาจารย์ของเธอกับรูนไสยเวทย์ เธอรีบก้าวมาข้างหน้าเพื่อหยิบกล่องไม้และเก็บมันเอาไว้ในกำไลเก็บของของเธอ

 

“อาจารย์, ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” เอร์เรร่า ถามด้วยความเป็นห่วงอย่างแท้จริง

 

“ตอนนี้ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว” แอนโทนี่ ตอบขณะที่เขาสูดหายใจเข้าลึกๆด้วยความโล่งอก “ไปเอามันมาจากที่ไหน?”

 

เอร์เรร่า จ้องไปที่ ลิงค์ แล้วเขาก็พยักหน้าให้เธอ จากนั้นเธอก็เล่าเหตุการณ์ที่นำ ลิงค์ ไปพบรูนไสย์เวทย์ให้ผู้อาวุโสฟังโดยไม่ปิดบังอะไรเอาไว้ แอนโทนี่ ฟังอย่างสนใจและรอให้ เอร์เรร่า พูดจบ จากนั้นเขาก็หันกลับมาแล้วจ้องไปที่ ลิงค์ ด้วยความสงสัย

 

“ทำไมเธอถึงตัดสินใจที่จะส่งมันมาให้หล่ะ?” แอนโทนี่ ถาม “เธอน่าจะเก็บมันเอาไว้กับตัวเองและศึกษาความลับของมันนะ—ไม่มีใครรู้เรื่องหรอก”

 

ขณะที่เขาพูด, ผู้อาวุโสก็พิจารณา ลิงค์ ตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาทั้งระวังและสงสัยในตัวเด็กหนุ่มคนนี้ ที่ระวังเป็นเพราะ ลิงค์ เก็บการมีอยู่ของรูนไสย์เวทย์เอาไว้จากพวกเขาเป็นเวลาพักใหญ่ๆ, และที่สงสัยเป็นเพราะการตัดสินใจของเขาที่จะเปิดเผยมันและยอมยกมันให้ในตอนนี้

 

รูนไสยเวทย์เก็บความรู้อันลึกลับเอาไว้ข้างในมากพอที่จะทำให้แม้กระทั่งนักเวทย์เลเวล 7 อย่าง แอนโทนี่ ขาดสติได้ ถ้า แอนโทนี่ อยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับ ลิงค์, เขาอาจจะเก็บมันเอาไว้กับตัวเองและซ่อนมันเอาไว้เป็นอย่างดี, และในขณะนั้นเขาก็จะแอบศึกษามันอย่างลับๆ ในช่วงเวลาสั้นๆที่เขาได้สัมผัสกับวัตถุชิ้นนี้, เขาก็ได้รับประสบการณ์อันล่อตาล่อใจโดยตรงที่มันดึงออกมา, และนี่ก็ทำให้การตัดสินใจของ ลิงค์ ดูน่าสับสนมากขึ้นสำหรับ แอนโทนี่

 

ความสำเร็จเมื่อไม่นานนี้ของ ลิงค์ ได้ดึงดูดความสนใจของเขา, เพราะฉะนั้นเมื่อไม่นานนี้เขาจึงเฝ้าสังเกตุการณ์เด็กหนุ่มคนนี้ และจากสิ่งที่เขาเห็น, ความหลงใหลที่มีต่อเวทย์มนตร์ของเด็กคนนี้ในความเป็นจริงแล้วมันแข็งแกร่งยิ่งกว่าเขาเสียอีก, เพราะฉะนั้นเสน่ห์ของรูนไสย์เวทย์ก็น่าจะมีผลกับ ลิงค์ มากกว่าเขา

 

“ว่าไงหล่ะ?” แอนโทนี่ พูดอย่างไม่แน่ใจ แต่ถึงอย่างนั้น, เขาก็ไม่สามารถตรวจจับสัญญาณของความไม่ซื่อสัตย์ในสีหน้าของ ลิงค์ ได้เลย

 

“ผมจำคำพูดที่ว่า ‘อย่ามองเข้าไปในหุบเหว, เพราะหุบเหวจะมองกลับมาที่เจ้า อย่าเข้าไปยุ่งกับความมืด, เพื่อไม่ให้ความมืดทำให้วิญญาณของเจ้าสกปรก’ ได้ ท่านครับ, ผมก็เป็นแค่มนุษย์คนนึง; ผมไม่คิดว่าผมจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งมากพอที่จะต้านทานสายตาของหุบเหวได้หรอกครับ เพื่อมอบความซื่อสัตย์ให้ท่านอย่างสมบูรณ์, ผม, จริงๆแล้วก็ยังสนใจในวัตถุลึกลับนี้อยู่มาก, แต่…แต่ผมกลัว”

 

เขากลัว! แค่คำพูดสามคำนี้ก็เก็บความเฉลียวฉลาดและความเป็นมนุษย์เอาไว้เป็นจำนวนมาก

 

รูนไสยเวทย์ก็เหมือนกับภูเขาทองคำอันเจิดจรัสพร้อมกับหุบเหวอันไร้ที่สิ้นสุดที่ตีนเขา ผู้คนส่วนใหญ่มักเลือกที่จะสนใจแต่ภูเขาที่แพรวพราวและไม่สนใจความดำมืดของหุบเหว, และในที่สุดก็จะไม่มีพวกเขาคนไหนสามารถหนีไปจากโชคชะตาของการตกสู่ความมืดได้, และต้องชดใช้สำหรับสัญญาแห่งความรุ่งโรจน์ด้วยชีวิตของพวกเขา

 

หลังจากได้ยินคำพูดของ ลิงค์, แอนโทนี่ ก็เงียบไปพักใหญ่ๆ เขามองตรงเข้าไปในดวงตาของ ลิงค์ และเห็นม่านตาที่ดำมืด, นุ่มลึกและสดใส, แผ่ออกมาด้วยความใสซื่อเหมือนกับเด็กๆและความเฉลียวฉลาดอันสดใส

 

เอร์เรร่า ก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน เธอยังรู้สึกประทับใจกับคำพูดของ ลิงค์ และพบว่าเธอดูถูกเด็กหนุ่มคนนี้เกินไป เขาไม่ได้มีข้อบกพร่องกับตัวเองอย่างแน่นอน, แต่เขามักจะพยายามใช้ความเฉลียวฉลาดของเขาเพื่อพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

 

ยังไงซะ, เทพก็ไม่เคยเลือกคนโดยดูจากพละกำลังและอำนาจเพียงอย่างเดียว—และ ลิงค์ ก็เป็นศูนย์รวมของความเป็นจริงที่สมบูรณ์แบบ

 

ในช่วงเวลานี้, ห้องปรุงยาเงียบเหมือนกับหลุมศพ และในที่สุด, แอนโทนี่ ก็เป็นคนทำลายความเงียบด้วยเสียงหัวเราะอย่างอบอุ่นของเขา

 

“นั่นสินะ, ช่างเป็นวิธีคิดที่ยอดเยี่ยมจริงๆ – ‘ผมกลัว!’, ข้าเองก็กลัวเหมือนกัน ในความเป็นจริง, ข้าคงจะไม่สามารถต้านทานการล่อลวงของสิ่งของชั่วร้ายนี้ได้หรอก ถ้าข้าถูกทิ้งไว้กับมันคนเดียว, ก็คงจะไม่มีใครหยุดข้าจากการพยายามเรียนรู้ความลับให้มากที่สุดเท่าที่ข้าจะทำได้ ข้าคิดว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ควรทำสำหรับพวกเราทุกคนก็คือเผชิญหน้ากับรูนไสยเวทย์ด้วยกัน”

 

“มอยร่า” แอนโทนี่ พูด “เจ้ามักจะถูกปกคลุมด้วยออร่าศักดิ์สิทธิ์ของเทพแห่งแสงอยู่เสมอ แม้ว่าเจ้าจะไม่เคยพูดถึงมันมาก่อน, แต่ตัวตนที่แท้จริงของเจ้าก็ชัดเจนสำหรับข้าเสมอ เพราะฉะนั้นข้ามั่นใจว่าในบรรดาพวกเราสามคน, เจ้าเป็นคนๆเดียวที่สามารถต้านทานพลังอันชั่วร้ายของสิ่งๆนี้ได้อย่างสมบูรณ์, ดังนั้นเจ้าควรจะเป็นคนคุ้มกันมัน!”

 

“ค่ะ, อาจารย์” เอร์เรร่า พยักหน้า

 

“แต่เจ้าอย่าลดการป้องกันของเจ้าลงหล่ะ” แอนโทนี่ พูดต่อ “ต่อให้ดวงตะวันจะลับขอบฟ้า, ต่อให้กลางวันจะมอบหนทางให้ค่ำคืน ก็ไม่มีอะไรจะบอกว่าความรุ่งโรจน์ของแสงสว่างจะไม่เปลี่ยนแปลงไปตลอดการ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต ลิงค์ กับข้าจะคอยจับตาดูเจ้า, และพวกเจ้าทั้งสองก็ต้องคอยจับตาดูข้าเช่นกัน ไม่ว่าข้าจะยกเหตุผลอะไรขึ้นมา, เจ้าก็ห้ามปล่อยให้ข้าสัมผัสสิ่งชั่วร้ายนี้อีก! และไม่ว่าใครก็ห้ามยุ่งกับมันอีก, เข้าใจนะ ลิงค์!”

 

น้ำเสียงของ แอนโทนี่ รุนแรงและเร่าร้อนขณะที่เขาพูด เขากลัวพลังอันชั่วร้ายของรูนไสยเวทย์อย่างเห็นได้ชัด

 

ยังไงซะ, มนุษย์ก็มักจะอ่อนแอที่สุดในตอนที่พวกเขาอยู่ตัวคนเดียว!

 

มนุษย์ตัวคนเดียว, ทีไม่มีการชี้นำหรือการควบคุมใดๆก็สามารถทำได้ทุกๆอย่าง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำไม แอนโทนี่ ถึงไม่เชื่อใจในตัวเองในการคุ้มกันรูนไสย์เวทย์ด้วยตัวคนเดียวและเลือกที่ให้ทั้งสามคนคอยป้องกันอีกสองคนที่เหลือจากการสัมผัสคริสตัลที่ชั่วร้ายอีกครั้ง เขามั่นใจว่านี่จะเป็นวิธีคุ้มกันที่ดีที่สุดในการป้องกันคนอื่นจากการใฝ่หาพลังในทางที่ผิดที่รูนไสย์เวทย์เก็บเอาไว้

 

แต่ ลิงค์ ยังมีเรื่องที่ไม่สบายใจเหลืออยู่อีกอย่างนึง

 

“แต่ท่านครับ, ผมขอถามหน่อยได้ไหมว่าทำไมท่านถึงไว้ใจให้ผมคุ้มกันมันด้วย? คนจากสภาสูงจะไม่เหมาะสมในการคุ้มกันสิ่งที่น่าเกรงขามแบบนี้มากกว่าหรอครับ?”

 

แม้ว่า ลิงค์ ในตอนนี้จะเป็นนักเวทย์เลเวล 4 อย่างเป็นทางการแล้วและสามารถควบคุมตัวเองในสนามรบได้, แต่ ลิงค์ ก็รู้ว่าความเข้าใจในด้านทฤษฎีเวทย์มนตร์ของเขาต่ำต้อยเพียงใดเมื่อเทียบกับเหล่าจอมเวทย์ ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้รับความไว้ใจให้คุ้มกันรูนไสย์เวทย์ร่วมกับ เอร์เรร่า และผู้อาวุโส

 

“อย่าดูถูกตัวเองสิ, หนุ่มน้อย” แอนโทนี่ พูดด้วยรอยยิ้ม “มันคงจะเป็นความคิดที่ไม่ดีนะที่จะปล่อยให้มีคนรู้เรื่องการมีอยู่ของวัตถุสิ่งนี้มากขึ้นอีก และพวกผู้เฒ่าในสภาก็อาจจะพยายามขับไล่เธอออกจากสถาบันก็ได้”

 

แอนโทนี่ ยกมือของเขาขึ้นมาและขัดจังหวะ เอร์เรร่า ขณะที่เธอกำลังจะคัดค้าน

 

“ข้ารู้, มันอาจจะฟังดูน่าเจ็บใจ, แต่มันเป็นความจริง เหล่าจอมเวทย์ของสภาสูงทั้งแก่และดื้อรั้น สิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจก็คือกฎ”

 

พอเขาพูดจบ แอนโทนี่ ก็เอาคทาของเขาออกมา

 

มันเป็นคทาที่ดูสง่างามที่ถูกเรียกว่าบัญชาของผู้อาวุโส มันเป็นอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ส่งกันมาในบรรดาเหล่าผู้อาวุโสจากรุ่นสู่รุ่น มันมีรูปร่างคล้ายกับคทาของพระมหากษัตริย์, จะต่างกันก็แค่มันงดงามและละเอียดอ่อนมากกว่า ตำนานเล่าว่าคทานี้ถูกสร้างขึ้นมาจากต้นไม้โลกจากอาณาจักรเอลฟ์ อัญมณีที่ประดับอยู่ที่ปลายคทาถูกเรียกว่าหินดวงจันทร์สีรุ้งและมันก็เป็นอัญมณีล้ำค่าที่ถูกพบที่ใจกลางภูเขาชาล์ฟิลด์ – ภูเขาที่สูงที่สุดในเทือกเขารอคกี้ อัญมณีที่สวยที่สุดในโลกจะถูกบดบังด้วยแสงระยิบระยับของหินดวงจันทร์สีรุ้งถ้าพวกมันถูกนำมาเสนอร่วมกัน

 

ขณะที่ ลิงค์ จ้องไปที่คทาการแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นบนหน้าอินเตอร์เฟส

 

บัญชาของผู้อาวุโส, คทาผู้พิทักษ์

คุณภาพ: ตำนาน

ผลแรก: ความเร็วในการร่ายเวทย์ของผู้ครอบครองคทาจะเพิ่มขึ้น 100%

ผลที่สอง: พลังเวทย์มนตร์ของผู้ครอบครองจะแรงขึ้น 150%

ผลที่สาม: ความเร็วในการฟื้นฟูมานาของผู้ครอบครองคทาจะเพิ่มขึ้น 200%

ผลที่สี่: เพราะคุณสมบัติเวทย์มนตร์ของต้นไม้โลก, ผู้ครอบครองคทาจะสามารถใช้เวทย์ระดับตำนานที่จะชุบชีวิตศพที่ตายไม่ถึงหนึ่งวันขึ้นมาได้ เวทย์นี้มีขีดจำกัดในการใช้หนึ่งครั้งต่อปี

(หมายเหตุ: นี่คือคทาเวทย์มนตร์ของนักเวทย์ในตำนาน ไบรอันท์, แต่เดิมแล้วมีชื่อว่าอ้อมกอดของฟิโอน่า)

 

ลิงค์ รู้สึกสงสัยขณะที่เขาอ่านคำอธิบายบนหน้าอินเตอร์เฟส

 

เอิ่ม, นี่คือรายการประสิทธิภาพของคทาอันเดียวงั้นหรอ!

 

จากนั้น แอนโทนี่ ก็ชี้คทาไปที่พื้นที่ว่างที่อยู่ข้างๆเขา, มีหลุมดำโผล่ออกมาจากอากาศที่เบาบาง เขาเอื้อมมือของเขาเข้าไปในวอยด์และเอาสมุดที่ตกแต่งอย่างงดงามออกมา

 

“หนุ่มน้อย, นี่เป็นของขวัญของข้าที่มอบให้กับเจ้า” จากนั้นเขาก็ยื่นสมุดให้กับ ลิงค์

 

“แต่ว่า อาจารย์” เอร์เรร่า อุทานขึ้นมา “นี่เป็นความพยายามตลอดชีวิตของท่านเลยนะคะ!”

 

แอนโทนี่ หัวเราะ

 

“ใช่แล้ว เพราะเหตุนั้นข้าถึงต้องเลือกตัวแทนที่จะรีบสมุดของข้าเล่มนี้อย่างระมัดระวังยังไงหล่ะ มอยร่า, อย่านำไปบอกกับพวกพี่ๆของเจ้านะ, ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะอิจฉาตาร้อนกัน”

 

จากนั้นเขาก็หันกลับไปและจ้องไปที่ ลิงค์

 

“ในสมุดเล่มนี้ ข้าได้บันทึกทุกๆอย่างที่ข้าเรียนรู้มาตั้งแต่กลายเป็นนักเวทย์ ข้าวางแผนที่จะทิ้งมันให้กับ มอยร่า หลังจากที่ข้าตาย, แต่ข้าจะมอบให้เจ้าในตอนนี้ และพอเจ้าศึกษามันได้สำเร็จ, เจ้าจะส่งต่อมันให้ มอยร่า ก็ได้” แอนโทนี่ อธิบาย

 

หัวใจของ ลิงค์ แทบจะระเบิดออกมาด้วยความสุขที่ได้รู้ว่าความรู้อันทรงคุณค่าของนักเวทย์เลเวล 7 กำลังจะตกทอดมาถึงเขา สมุดล้ำค่าเล่มนี้ดีกว่ารูนไสย์เวทย์เป็นไหนๆ ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจถูกต้องที่เปิดเผยความจริงให้ เอร์เรร่า!

 

จากนั้นเขาก็รับสมุดจาก แอนโทนี่ อย่างระวังมากๆด้วยสองมือของเขาเพราะคิดว่ามันบอบบางเหมือนกับแก้ว

 

“ผมจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังครับ” เขาพูดอย่างจริงจัง

 

“ข้าเชื่อในตัวเจ้านะ” แอนโทนี่ พูดพร้อมกับพยักหน้า จากนั้นเขาก็แตะหน้าผากของเขาด้วยคทาของเขา, ราวกับกำลังพิจารณาอะไรบางอย่าง

 

“โอ้, ว่าแต่, หนุ่มน้อย” เขาพูด “ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเป็นลูกชายของชนชั้นสูง เจ้าสนใจจะเข้าร่วมกองทัพในฐานะอัศวินไหม?”

 

“ผม, เข้าร่วมกองทัพหรอครับ?” ลิงค์ ไม่สามารถตามความคิดของผู้อาวุโสได้

 

“ใช่, จะให้เจ้าเข้าร่วมกองทัพ กองทัพของอาณาจักรในตอนนี้ได้มุ่งหน้าไปทางเหนือแล้ว แต่ข้ากลัวว่าพวกเขายังขาดนักเวทย์ที่มีประสบการณ์ด้านการต่อสู้ ถ้าเจ้าสนใจ, ข้าสามารถแนะนำให้เจ้าเข้ากองทัพได้นะและเจ้าก็อาจจะได้เข้าร่วมในฐานะรองผู้บัญชาการ เจ้ายังไม่ต้องให้คำตอบกับข้าในตอนนี้ก็ได้ ยังมีเวลาก่อนที่กองทัพจะไปถึงชายแดนทางเหนือ, และต่อให้ถึงแล้ว, ก็ยังมีการเตรียมการอีกมากมายที่ต้องทำ เพราะฉะนั้นเจ้ามีเวลาสองเดือนในการคิดเกี่ยวกับมัน”

 

ลิงค์ เงียบลง เขาคิดเรื่องนี้อย่างจริงจังและใช้เวลาในการพิจารณา

 

“ในเมือยังมีเวลาเหลืออยู่อีกมาก” ในที่สุด ลิงค์ ก็พูดออกมา “ตอนนี้ผมก็ขอฝึกทักษะเวทย์มนตร์ของผมให้คมขึ้นและเรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ก่อนที่เวลาจะมาถึงแล้วกันนะครับ”

 

“ได้เลย, หนุ่มน้อย” แอนโทนี่ พูด เอร์เรร่า ตกตะลึงเล็กน้อยกับรอยยิ้มใจดีที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้อาวุโส ในช่วงหลายปีมานี้ในฐานะลูกศิษย์ของเขา, เธอไม่เคยเห็นสีหน้าที่มีความสุขขนาดนี้บนใบหน้าของ แอนโทนี่ มาก่อนเลย

 

หลังจากนั้น, พอ ลิงค์ กับ เอร์เรร่า เดินทางกลับจากหนามแห่งสวรรค์, ลิงค์ ก็ดูเหมือนจะจมดิ่งเข้าไปในความคิด

 

“ผมยังคิดว่าเรื่องที่ว่า เฟลิเดีย จะต้องทำอะไรบางอย่างในเร็วๆนี้อยู่เลย ดาร์กเอลฟ์ สามารถวางแผนที่ชั่วร้ายได้ขณะที่พวกเราพูดกันอยู่ ผมต้องไปเยี่ยมเมืองริเวอร์โควฟแล้วหล่ะ”

 

“เธอพูดมีประเด็นนะ” เอร์เรร่า พูด “ไปเถอะ แล้วก็ระวังตัวด้วยหล่ะ, และอย่าทำอะไรผลีผลามถ้ามีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ใช้สิ่งนี้ติดต่อกับฉันนะ” จากนั้นเธอก็มอบบางสิ่งที่ส่องแสงสว่างสดใสให้กับเขา

 

หลังจากที่ตรวจสอบมันใกล้ๆ ลิงค์ ก็พบว่ามันคือขนสีขาว เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมากขนาดนั้นเพราะ เซลีน เคยมอบสิ่งที่คล้ายกันนี้ให้กับเขาเช่นกัน เขารับขนอยางระมัดระวังและเก็บมันเอาไว้ในจี้เก็บของของเขา

 

“เข้าใจแล้ว” ลิงค์ พยักหน้า

 

หลังจากนั้นเขาไม่ได้กลับไปที่หอคอยเวทย์มนตร์แต่ตรงไปที่โรงม้าของสถาบันแทน

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset