ลิงค์ ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ในวันถัดมา เขาได้ตกลงที่จะสร้างเครื่องประดับที่ใส่เวทย์ระเบิดเพลิงลงไปให้กับผู้หญิงชุดดำ ด้วยความที่เขาไม่อยากที่จะให้มันล่าช้า เขาจึงตัดสินใจที่จะเริ่มสร้างพิมพ์เขียวสำหรับเครื่องประดับนี้ในตอนที่เขายังมีแรงจากการพักผ่อนเมื่อคืนอยู่
อ๊ะ ผู้หญิงชุดดำคนนั้น…ลิงค์ ลืมถามชื่อของเธอเมื่อวานนี้ ยังไงก็ตามเขาค่อนข้างกังวลตลอดการเผชิญหน้ากันเมื่อคืน
ด้วยความที่เครื่องประดับต้องใส่เวทย์เลเวล 4 ระเบิดเพลิง กำไลข้อมือน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แหวนกับสร้อยคอนั้นค่อนข้างถูกจำกัดเพราะว่ามีพื้นที่ในการเขียนรูนเวทมนตร์น้อย ทำให้ยากในการที่จะเสริมพลังเวทย์ระดับสูงลงไป
เครื่องประดับนั้นมีโครงสร้างที่ซับซ้อน เพื่อให้แน่ใจว่ามันถูกต้องและผิดพลาดน้อยที่สุด ลิงค์ ต้องเขียนพิมพ์เขียวอย่างละเอียด โดยเขียนรายละเอียดทุกอย่างลงไปแทนที่จะจินตนาการมันขึ้นมาในหัวแทน นิสัยด้านการรักความสมบูรณ์แบบเริ่มครอบงำตัวเขา
เขานั้นเป็นคนที่จู้จี้จุกจิกกับอุปกรณ์เวทมนตร์ทุกอันที่เขาสร้างมาก ไม่เพียงแค่รายละเอียดมันจะต้องสวยงามเท่านั้น แต่เวทมนตร์ที่เสริมพลังลงไปในนั้นต้องสมบูรณ์แบบด้วย ซึ่งก็หมายความว่ามันจะไม่ใช่แค่เวทย์ระเบิดเพลิงธรรมดาๆทั่วไป เขาจะคำนึงถึงประสิทธิภาพในการใช้จริงและปรับเปลี่ยนมันอย่างเหมาะสม
เขาจะทำให้มั่นใจว่าอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เขาสร้างนั้นมีลักษณะเฉพาะที่ไม่เหมือนใครในตัวของมันเอง
หลังจากคิดอยู่ซักพัก ลิงค์ ก็ได้ตัดสินใจที่จะเพิ่มพลังของระเบิดเพลิงด้วยเวทย์ระดับสูงสุดที่เขาเพิ่งจะเรียนมา
ลิงค์ ได้ทุ่มสุดกำลังในการสร้างกำไลข้อมือนี้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นของที่ให้ฟรีก็ตาม ถ้าเขาทำมันอย่างลวกๆ เขาจะต้องรีบไปขอแก้ไขมันหลังจากที่ให้ไปแล้วแน่ๆ แค่คิดถึงมัน ลิงค์ ก็รู้สึกไม่สบายใจแล้ว
ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำระยะสุดท้ายแล้วสินะ ลิงค์ ถอนหายใจ
มันเป็นเวลา 7 โมงเช้าแล้วในตอนที่ ลิงค์ สร้างพิมพ์เขียวเสร็จ จากนั้นเขาก็เก็บของและเริ่มอาบน้ำ
10 นาทีต่อมา ลิงค์ ก็ไปเจอกับ เอร์เรร่า และ ไรไล ที่ห้องโถง
ที่โรงแรมบลูเฮอมิทนั้นคนยิ่งเยอะกว่าเดิมในตอนเช้า มีนักเวทย์เข้าออกไม่ขาดสาย เอร์เรร่า นั้นมีชื่อเสียงค่อนข้างมากในหมู่นักเวทย์ เพราะหลายๆคนที่เดินผ่าน เอร์เรร่า พวกเขามักจะทักทายเธออย่างสุภาพกันทั้งนั้น
ลิงค์, เอเลียร์ด และ ไรไล นั้นทุกคนต่างเป็นนักเวทย์ที่ยังเยาว์วัย พวกเขาจึงถูกมองเป็นเพียงนักเวทย์ฝึกหัดที่ เอร์เรร่า พามาด้วยและไม่ได้เป็นที่สนใจมากนัก
หลังจากมื้อเช้า เอร์เรร่า พูด “งานเทศกาลจะถูกจัดขึ้นที่ถนนหยก เดินไป 5 นาทีก็ถึงแล้ว เพราะฉะนั้นเดินไปกันเถอะ” เอร์เรร่า นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญ-เธอได้มาเข้าร่วมงานประจำปีนี้อย่างน้อย 10 ครั้งแล้ว ลิงค์ กับคนอื่นๆจึงทำตามคำแนะนำของเธอและตามเธอไปที่ถนนหยก
ที่บริเวณรอบๆถนนหยกนั้นมีผู้คนมากมายเนื่องจากงานเทศกาลนักเวทย์ ร้านค้าตามข้างทางนั้นส่วนใหญ่เป็นร้านค้าธรรมดาหรือชาวนาที่หวังว่าจะใช้โอกาสจากงานเทศกาลนี้ในการหารายได้เพิ่มเติมตั้งอยู่ สินค้าส่วนมากที่ถูกขายโดยร้านค้าพวกนี้เป็นวัตถุดิบเวทมนตร์ระดับต่ำอย่างเช่นดอกไม้ดาวสีเงินหรือแร่เหล็กเวทมนตร์ พวกเขาเพียงแค่เดินชมไปรอบๆเพื่อดื่มด่ำกับบรรยากาศของงานเทศกาลเท่านั้น ยังไงก็ตาม สำหรับ ไรไล นั้นมันแตกต่างกัน
ไรไล นั้นชอบที่จะช่วยงานในแลปปรุงยาที่หอคอยเวทมนตร์ของ เอร์เรร่า งานของเธอนั้นรวมถึงการล้างสมุนไพรเวทมนตร์และต้มยาสมุนไพรด้วย ซึ่ง เอเลียร์ด จะแบ่งเงินค่านายหน้าให้กับเธอเล็กน้อยในฐานะผู้ดูแลด้านการเงินของหอคอยเวทมนตร์ ในเดือนนี้ เธอทำงานและได้เงินมา 5 เหรียญทอง และงานนี้ยังทำให้เธอเริ่มสนใจในสายการปรุงยาอีกด้วยและเธอก็เริ่มที่จะอยากทำการทดลองของเธอเองตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา
ยังไงก็ตามเธอไม่อาจหาวัตถุดิบในหอคอยเวทมนตร์ได้ เธอจึงจ้องจะมางานเทศกาลนักเวทย์นี้เพื่อที่จะหาซื้อวัตถุดิบถูกๆสำหรับงานวิจัยของเธอเอง
เธอไปมาระหว่างร้านต่างๆและเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังมีความสุข ด้วยใบหน้าอันไร้เดียงสาของเธอและนักเวทย์ที่แข็งแกร่ง 3 คนที่อยู่กับเธอ ทางร้านค้าจึงเสนอราคาที่สมเหตุสมผลกับเธอ พวกเขาทุกคนมองไปที่ ไรไล ด้วยความสนใจและความยินดี ให้เวลากับเธออย่างเหลือเฟือเพื่อซื้อของที่เธอต้องการ
เป็นเวลาไม่นานก่อนที่ ไรไล จะใช้เงินที่เธอเก็บมาจนหมด ลิงค์ เสนอที่จะช่วยเธอยกของเมื่อเห็นเธอก้าวกระโดดด้วยสีหน้าพึงพอใจและเต็มไปด้วยความมั่นใจในงานทดลองของเธอ
นี่เป็นความทรงจำที่ไร้ความกังวลใดๆสำหรับ ไรไล ในอีกหลายปีต่อมาในตอนที่เธอมีหอคอยเวทมนตร์ของตัวเอง เธอก็ยังคงยิ้มได้เมื่อคิดถึงวันเวลาในช่วงวัยรุ่นของเธอ
พวกเขาได้มาถึงถนนหยกหลังจากการพักผ่อนซื้อของกับ ไรไล
เอร์เรร่า แนะนำให้พวกเขาแยกกันเพื่อไปหาของที่พวกเขาต้องการในขณะที่ ไรไล ได้ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เอเลียร์ด กับ ลิงค์ เห็นด้วยอย่างไม่ลังเล มันจะเป็นการเสียเวลามากถ้าพวกเขาเดินทางไปด้วยกันแต่พวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะซื้อวัตถุดิบอย่างเดียวกัน
ลิงค์ ได้ส่งอุปกรณ์เวทมนตร์ทั้งหมดที่เขาสร้างเอาไว้ขายให้กับ เอร์เรร่า จากนั้น เอร์เรร่า ก็ให้เงิน 6,000 เหรียญทองกับเขาเป็นการล่วงหน้า ด้วยกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเหรียญทอง เขาได้เริ่มทำการค้นหาตามร้านที่งานเทศกาลนักเวทย์
ในเวลาเดียวกันนั้น เอเลียร์ด ก็ได้ยื่นคัมภีร์เวทมนตร์100 แผ่นให้กับ เอร์เรร่า และได้รับเงินมา 700 เหรียญทอง มันมากพอที่จะซื้อวัตถุดิบเวทมนตร์ระดับกลางได้
ลิงค์ ได้ซื้อแร่เงินมา 1 กิโลกรัมจากนักเวทย์เลเวล 1 และในตอนที่เขากำลังคิดที่จะซื้อไม้เพื่อทำเป็นตัวคทา เขาก็ได้เห็นบางอย่างที่หางตาของเขา เขารู้สึกว่าเขาคุ้นเคยกับคนๆนี้อย่างบอกไม่ถูก
แต่เขาแทบไม่มีคนรู้จักที่เมืองหลวงเลย
ลิงค์ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและได้ดึงฮู้ดลงมาปิดหน้าของเขาและตามหลังคนๆนั้นไปอย่างเงียบๆ ด้วยความที่มีนักเวทย์และอุปกรณ์เวทมนตร์อยู่ทุกๆที่ในงานเทศกาล ทำให้การตรวจความผันผวนของเวทมนตร์ในอากาศนั้นเป็นไปได้ยาก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะตัวตนของใครคนหนึ่งนอกจากว่า ลิงค์ จะจำใบหน้าของคนๆนั้นได้
คนๆนั้นดูเหมือนว่าจะยังไม่รู้สึกตัวถึง ลิงค์ พวกเขาหยุดบ่อยมากเพื่อซื้อวัตถุดิบเวทมนตร์ก่อนที่จะเดินหน้าไปต่อ เมื่อ ลิงค์ เข้าใกล้มากขึ้น เขาก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น คนๆนี้มีผมหยักศกสีน้ำตาลและผิวที่เรียบเนียน เมื่อมองจากด้านข้าง เขาดูเป็นแค่มนุษย์ที่หน้าตาดีคนนึง ยังไงก็ตาม ลิงค์ ยิ่งรู้สึกสับสนยิ่งขึ้น เขาต้องเคยเห็นคนๆนี้ที่ไหนมาก่อนแน่ๆ!
เขาเป็นใครกันแน่? ลิงค์ พยายามนึกถึงภาพของนักเวทย์ที่เขารู้จักภายในหัวของเขา
ลิงค์ ไม่ได้ติดต่อกับนักเวทย์มากมายนัก ยิ่งไปกว่านั้น นักเวทย์ส่วนมากที่เขารู้จักก็มาจากสถาบันเวทมนตร์ระดับสูงอีสโควฟ ถ้าชายคนนั้นมาจากสถาบันจริงๆหล่ะก็ ลิงค์ ก็ต้องจำเขาได้ในทันที
เดี๋ยว…นั่นมันดาร์กเอลฟ์นี่! ความสูงนี้ ท่าทางการแกว่งแขนของเขาในตอนที่เขาต่อรองราคา นี่มันเหมือนกับดาร์กเอลฟ์ที่ชื่อ เฟลิเดีย เลย ในขณะที่ ลิงค์ สังเกตเขาก็เห็นลักษณะอื่นเพิ่มเติม
สีผิวของเขานั้นดูไม่ปกติ ดูเหมือนว่ามันจะถูกปกคลุมด้วยเครื่องสำอาง และจากด้านข้าง ดวงตาของเขาอาจจะดูสีน้ำตาล แต่ ลิงค์ รู้ว่านักเวทย์นั้นสามารถสร้างเลนส์คริสตัลสำหรับเปลี่ยนสีได้อย่างง่ายดาย!
มันไม่ปกติที่ดาร์กเอลฟ์จะมาปรากฏตัวที่เมืองหลวงของอาณาจักรนอร์ตัน มันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเสี่ยงมากขนาดนี้ถ้าเขาเพียงแค่ต้องการที่จะซื้อวัตถุดิบเวทมนตร์ มันจะต้องมีแรงจูงใจอื่นแฝงอยู่แน่ๆ
ลิงค์ ตามหลัง เฟลิเดีย อย่างระมัดระวัง พวกเขาเดินไปจนถึงส่วนกลางของถนนหยก ที่ด้านหน้าของพวกเขาคือจตุรัสกลางที่มีคนอยู่กันหนาแน่นมากที่สุดและคุณภาพของวัตถุดิบเวทมนตร์ก็สูงที่สุดเช่นกัน ลิงค์ เห็นแม้กระทั่งร้านค้าที่ขายเลือดหัวใจของมังกรเงินด้วย
มังกรเงินนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งมากๆ เลือดของมันใช้ในการสร้างน้ำหมึกคุณภาพสูง สำหรับสร้างคัมภีร์เวทมนตร์ในระดับกลางถึงสูง
ที่นั่นมีผู้คนมากมายจากเผ่าพันธุ์อื่นผสมอยู่ในฝูงชนด้วย ลิงค์ เห็นคนแคระขายปืนพกเวทมนตร์และวิญญาณพสุธาขายแว่นตาเวทมนตร์ ยังไงก็ตาม กลุ่มที่ดึงดูดความสนใจเขามากที่สุดก็คือกลุ่มของไฮเอลฟ์
ไฮเอลฟ์ เผ่าพันธุ์อันสูงส่ง ที่มีบ้านเกิดอยู่ที่ เกาะรุ่งอรุณ ที่ตั้งอยู่ในทะเลห่างจากอาณาจักรนอร์ตัน พวกเขามีเอกลักษณ์ที่ดวงตาคริสตัลใสสีม่วง ผมสีทอง ใบหน้าที่คมชัดและรูปร่างที่สูงและที่สำคัญที่สุดก็คือ-ทักษะทางด้านเวทมนตร์อันสูงส่ง ไฮเอลฟ์เกือบทุกคนจะมีทักษะด้านเวทมนตร์บางอย่าง ราชินีของไฮเอลฟ์นั้นยังเป็นถึงนักเวทย์เลเวล 9 ที่ใกล้เคียงกับระดับตำนานอีกด้วย
ที่นั่นมีไฮเอลฟ์อยู่ทั้งหมด 15 คน พวกเขาแต่ละคนสวมชุดเกราะเวทมนตร์สีฟ้าอันสวยงาม ในหมู่พวกเขามีนักเวทย์ 3 คนขณะที่อีก 11 คนเป็นนักรบเวทมนตร์ที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่นของเกาะรุ่งอรุณ ทั้งนักเวทย์และนักรบเวทมนตร์นั้นมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 4 ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาดูแข็งแกร่งอย่างมาก
ข้างๆกับไฮเอลฟ์คือกลุ่มของนักรบจากอาณาจักรนอร์ตัน พวกเขามีประมาณ 20 คนและสวมชุดเกราะเงาสีทอง พวกเขาเป็นสมาชิกของกลุ่มผู้พิทักษ์ป่าหลวงและพวกเขาแต่ละคนก็มีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 3
และที่ตรงกลางของกลุ่มนั้นก็คือไฮเอลฟ์วัยรุ่น เขาคือเหตุผลของการป้องกันที่มากมายขนาดนี้
เขาอายุแค่ประมาณ 18 ปี ตาของเขาเป็นสีของดอกลาเวนเดอร์ เหมือนกับอเมทิสต์ที่สวยงาม ผมของเขามีสีทองอ่อนเป็นประกาย สะท้อนเป็นสีทองภายใต้แสงของดวงอาทิตย์ คุณลักษณะของเขานั้นเกือบสมบูรณ์แบบ แม้แต่ เอเลียร์ด ที่ว่าหล่อแล้วก็ยังไม่อาจเทียบได้ มันไม่ใช่เรื่องของใบหน้า แต่เป็นการควบคุมอารมณ์และความประพฤติ
“นี่มันไฮเอลฟ์ชนชั้นสูง!” ลิงค์ อ้าปากค้าง ตาสีอเมทิสต์บริสุทธ์และรูปร่างอันไร้ที่ตินั้นแสดงถึงลักษณะของชนชั้นสูงของไฮเอลฟ์
ในตอนนั้น ลิงค์ ก็เห็น เฟลิเดีย เคลื่อนที่เร็วขึ้นและหายไปในซอยเล็กๆ
การปรากฏตัวของไฮเอลฟ์ชนชั้นสูงและดาร์กเอลฟ์นักเวทย์นั้นทำให้ความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้นในหัวใจของ ลิงค์ สังหรณ์ถึงอันตรายของ ลิงค์ ดังแล้วดังอีกภายในจิตใจของ ลิงค์
เขาเกือบจะไล่ตาม เฟลิเดีย ทันแล้วในตอนที่เขาถูกตบเบาๆเข้าที่ไหล่ เขาหันกลับไปและพบกับผู้หญิงชุดดำที่เขาคุยด้วยเมื่อคืน
“เฮ้ นายอีกแล้วเหรอ! ช่างบังเอิญจริงๆเลย!” เอเลนอร์ ยิ้ม
ลิงค์ ไม่มีเวลาที่จะมาคุยแล้ว เขาจึงรีบพูดขึ้นมา “ผมมีบางอย่างต้องทำ…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขารู้สึกได้ถึงการผกผันของธาตุภายในออร่าเวทมนตร์ที่ไม่สามารถแยกออกได้ในถนนหยก การผกผันของเวทมนตร์นั้นถูกซ่อนเอาไว้เป็นอย่างดี ถ้าไม่ใช่เพราะการรับรู้ที่รวดเร็วของ ลิงค์ ก็คงไม่มีใครรู้สึกได้ สีหน้าของ ลิงค์ ได้เปลี่ยนไปเป็นสีหน้าจริงจังในทันที
ความรู้สึกนี้…มันคือเวทย์ระเบิดเพลิง!และมันก็จงใจซ่อนเอาไว้เป็นอย่างดี!นี่มันกลางถนนหยกเลยนะ!
ลิงค์ มองไปรอบๆถนน เวทย์นี้ถูกซ่อนไว้อย่างดีและไม่มีใครสังเกตถึงการผกผันเล็กน้อยภายใต้บรรยากาศอันเร่าร้อนของงานเทศกาล ลิงค์ รู้สึกกระวนกระวายใจลงไปถึงกระดูกสันหลังของเขา ถ้าเวทย์นี้ระเบิดที่กลางฝูงชนหล่ะก็ จำนวนผู้เสียชีวิตคงมากกว่าที่จะจินตนาการได้
ยังไงก็ตาม เวทมนตร์นั้นกำลังจะถูกปล่อยออกแล้ว เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะเตือนคนอื่นด้วยซ้ำ!
