Advent of the Archmage – ตอนที่ 190: เรื่องราวของเสือผู้ซื่อสัตย์ ส่วนที่2

ในป่า ณ โขดหินของลำห้วย
เสือนภาอ้าปากเพื่อหายใจในขณะที่พูดอย่างเคียดแค้น “แอนดรูว ข้าจำเจ้าได้ไอ้เลว เหอะ เจ้าฉลาดพอที่จะพาคนช่วยเหลือมาได้อีก2คนสินะ ถ้าเจ้ามาคนเดียวล่ะก็ ข้าคงจะจัดการเจ้าได้ไปนานแล้ว!”
“ไอโง่!”เนโครรแมนเซอร์ที่ชื่อแอนดรูวพูดเยาะเย้ยและหันกลับไปให้ความสนใจกับการเปลี่ยนร่างของเสือ
เสือนภาได้ทิ้งความหวังทั้งหมดลงไปแล้ว เขาพูดว่า”แอนดรูว อย่าได้ใจไปนัก อย่าคิดว่าการไปเข้าร่วมสมาคมจะทำให้เจ้าไร้เทียมทาน เจ้าเป็นนักโทษของสถาบันและอีกไม่นานก็จะต้องถูกจับ! ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะป้องกันเวทย์เลเวล9ได้หรอกนะ!”
แอนดรูวพูดอย่างเยือกเย็น “สถาบันอยู่ทางทิศเหนือ ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ทางใต้ พวกเขาไม่มาไล่ตามพวกเราถึงนี่หรอก”
เหตุการณ์ที่สถาบันเวทมนตร์ระดับสูงอีสโควฟนั้นเป็นที่น่าจะใจจริงๆ เขานั้นเกือบจะคิดไปแล้วว่าสถาบันจะต้องถูกทำลายเมื่อทราวิสถูกปล่อยออกมา ยังไงก็ตาม ผลสุดท้ายของการต่อสู้นั้นทำให้เขาตกใจอย่างมาก
ดูเหมือนว่าจะมีอัจฉริยะที่มีคุณสมบัติของผู้กอบกู้ได้ปรากฏขึ้นมาในสถาบันบ้าๆนั่นและจัดการปีศาจเลเวล8ได้ด้วยมือข้างเดียว แผนดั้งเดิมของแอนดรูวนั้นคือจะไปปล้นสมบัติที่เหลืออยู่ของสถาบันหลังจากการพังทลาย ยังไงก็ตาม หลังจากที่เขาได้ยินข่าว เขาก็รีบมุ่งหน้าลงทางใต้ทันทีโดยไม่มีความลังเล

จากที่เขารู้ เขาไม่ใช่แค่เพียงคนเดียวที่ทำแบบนี้ หลังจากที่ข่าวอันน่ากลัวนี้แพร่กระจายออกไป นักโทษทุกคนที่ได้หลบหนีออกจากหอคอยอสุราได้หนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้จากอาณาจักรนอร์ตัน  พวกที่มีฝีมือในพวกเขาได้มุ่งไปที่ป่าแห่งความมืด ในขณะที่ส่วนมากนั้นได้ตัดสินใจที่จะหนีลงใต้ซึ่งเป็นที่ๆการไล่ตามจากสถาบันจะไปไม่ถึง
นี่คือสิ่งที่คาดหวังไว้ นักเวทย์ที่อยู่ในข่าวลือนั้นมีพลังของเลเวล9 หมายความว่าเขานั้นเหลืออีกเพียง1ก้าวก่อนที่จะก้าวขึ้นไปสู่ระดับตำนาน ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถจัดการปีศาจได้,เผ่าพันธุ์ที่เป็นที่รู้ดีกันว่ามีพรสวรรค์ในการต่อสู้ตามธรรมชาติ
ตราบใดที่นักโทษได้มีความเชื่อในความสามารถและประสบการณ์การต่อสู้ของตัวเอง พละกำลังแบบนี้ก็ไม่ใช่บางสิ่งที่จะต้องกลัว
เสือนภาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังความมืดกำลังกัดกินอวัยวะภายในของเขาอยู่ ในขณะที่เขานั้นหมดกำลังใจแล้ว แต่เขาก็ยังไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้และทำให้แอนดรูวพึงพอใจ
“ถ้าสมาคมต้องการที่จะขยายอิทธิพลและช่วยเหลือมอเฟียสในการได้รับพลังระดับพระเจ้า เจ้าจะต้องเดินทางไปทางเหนือ และเจ้าก็จะได้พบกับเขาอีกครั้ง”
“หุบปาก!”แอนดรูวตะโกน เขาดูรำคาญขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและเร่งความเร็วในเวทย์การเปลี่ยนร่างให้เร็วขึ้น
“เจ้าจะไปทำอะไรได้?เจ้าจะสามารถทำอะไรข้าได้อีก?”เสือนภาพูดแย้ง ในเมื่อเขากำลังจะหมดสติแล้ว เขาก็ไม่ยอมปล่อยให้แอนดรูวมีเวลาว่าง
นักรบถือโล่ที่อยู่ข้างกับแอนดรูวจึงกระซิบกับเขา”ท่านครับ ท่านต้องการให้ผมตัดลิ้นมันมั้ยครับ?”
แอนดรูวพยักหน้า การพูดนั้นไม่มีความจำเป็นสำหรับสัตว์สงคราม  เขาควรจะเอาความสามารถการพูดของมันออกไปตอนนี้เพื่อช่วยลดอาการรำคาญของเขา

นักรบโล่จึงก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับดาบของเขา เมื่อเขามาถึงตัวเสือนภา เขาก็เอาโล่ของเขาทุบใส่ขากรรไกรของมันอย่างไม่ปราณี ด้วยแรงกระแทกเต็มกำลัง เสือที่อ่อนแอทำได้แค่เพียงกรีดร้อง ทำให้มันอ้าปากกว้าง นั่นจึงเป็นโอกาสให้นักรบโล่ได้ใส่โล่ของเขาเข้าไปในปากที่เปิดออก บังคับให้มันเปิดค้างไว้ ฉากนี้มันช่างเต็มไปด้วยความโหดร้าย
“ข้าจะจำแกไว้เดี๋ยวนี้เลย แกตายแน่!แกได้ยินมั้ย?” เสือนภาตะโกนด้วยเสียงอู้อี้ แม้ว่าเสียงของมันจะฟังดูรุนแรง แต่ตาของมันก็จ้องไปที่ดาบที่อยู่ในมือของนักรบ แสดงให้เห็นถึงความกลัว
เขาไม่เคยคิดว่าเสือนภาที่แข็งแกร่งจะต้องมาพบกับชะตากรรมอันโหดร้ายเช่นนี้
“นี่ข้าต้องมาเจอกับชีวิตที่หน้าเศร้าอะไรอย่างนี้เนี่ย!หลังจากที่ถูกขังมา200ปี ข้าได้กลับมาที่บ้านเพื่อที่จะหาภรรยาและลูกๆของข้าที่ไม่รู้ว่ายังอยู่หรือตาย แล้วตอนนี้ข้าก็กำลังจะเสียสติและอิสรภาพไป!ทำไม…”
ความคิดเกี่ยวกับชะตากรรมที่หน้าเศร้าของเขานั้นทำให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มของเขา แม้ว่าเสียงร้องไห้ของเขาจะดูแปลกเพราะว่าโล่นั้นดันให้ปากของเขาเปิดอยู่ แต่น้ำตานั้นก็เป็นของจริงและมองเห็นได้ นักรบโล่ไม่สนใจน้ำตาพวกนี้และยื่นดาบเข้าไปลึกในลำขอของเสือ เตรียมพร้อมที่จะตัดลิ้นของมัน
และในตอนนั้นเอง ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น!
เสียงร้องนั้นดังมาจากทิศทางที่อยู่ใกล้ๆกับเขา เสียงนั้นดังมาจากเนโครแมนเซอร์ที่พึ่งร่วมทีมกับพวกเขา!จากนั้นนักรบก็ได้ยินเสียงตะโกนเตือน
“ลอบโจมตี!”

ลอบโจมตี?
ก่อนที่เขาจะได้ตอบโต้ หมัดยักษ์ก็พุ่งออกมาจากข้างๆแม่น้ำ และมันก็กำลังพุ่งมาหาด้วยความเร็วสูง มันแทบจะเห็นได้ด้วยตาเปล่าเลยว่ามันนั้นถูกห่อหุ้มด้วยเปลวเพลิงอันร้อนระอุ
ในเมื่อโล่นั้นติดอยู่ในปากของเสือนภา ทำให้เขาไม่สามารถทำการป้องกันได้ทันเวลา ดาบของเขาเองนั้นก็ไม่สามารถที่จะทนต่อการโจมตีแบบนั้นได้ ในช่วงวินาทีสุดท้าย นักรบได้โยนดาบของเขาทิ้งและเอามือมาไขว้กันที่บนหน้าอกของเขาพร้อมกับนั่งลงในท่าที่มั่นคง นี่เป็นท่าตั้งป้องกันที่นักรบจะทำในตอนที่พวกเขาเตรียมตัวที่จะปล่อยออร่าต่อสู้ออกมา
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความที่เป็นนักรบเลเวล6คนสำคัญขององค์กร เขาได้มีปลอกข้อมือเวทมนตร์ที่ข้อมือทั้งสองข้าง เขาสามารถเปิดใช้งานมันได้ทั้งหมด3ครั้งเพื่อป้องกันการโจมตีจากการลอบโจมตีได้
เมื่อมือของเขาไขว้กัน เวทมนตร์ที่อยู่ในปลอกข้อมือก็ทำงาน เสียงประกายของแสงดังขึ้นจนสามารถได้ยินได้ และโล่วงกลมธาตุแสงเลเวล4ก็ปรากฏขึ้นระหว่างร่างกายของเขาและหมัดยักษ์ที่กำลังพุ่งเข้ามา
เขานั้นคิดว่าออร่าต่อสู้ของเขารวมเข้ากับเวทย์ป้องกันเลเวล4ของเขาและเกราะต้านทานเวทมนตร์ของเขาจะสามารถป้องกันการปะทะกับเวทมนตร์นี้ได้
ยังไงก็ตาม เขานั้นคิดผิด
ในจังหวะที่เขาเตรียมการป้องกันเสร็จ หมัดก็ได้เปลี่ยนรูปร่างของมัน เวทย์ได้เปลี่ยนรูปร่างจากหมัดเป็นมือที่พยายามจะจับเป้าหมายของมัน เปลวเพลิงอันรุนแรงของมือก็ได้เปลี่ยนไปอยู่ที่ใจกลางของฝ่ามือแทน
มือนั้นได้จับนักรบอย่างแน่นหนาด้วยอ้อมกอดของเปลวเพลิง
โล่แสงของนักรบนั้นสามารถป้องกันการโจมตีได้ทางเดียวเท่านั้น ภายใต้การกดดันจากทุกทิศทางนั้น การป้องกันที่มีให้กับนักรบก็แทบเท่ากับศูนย์ นั่นทำให้การเตรียมการป้องกันของนักรบนั้นไร้ผล เขานั้นได้พ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้วหลังจากที่มือสามารถจับเขาได้

ภายในชั่วพริบตา เขารู้สึกได้ว่าออร่าต่อสู้ของเขานั้นได้โดนดูดอย่างรวดเร็วภายใต้การโจมตีอันรุนแรงของเปลวเพลิง แม้ว่าชุดเกราะของเขาจะมีคุณสมบัติป้องกันเวทมนตร์ มันก็ไม่แข็งแรงพอที่จะป้องกันเวทย์ไฟเลเวล6ได้  อุณหภูมิของชุดเกราะนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนมันเรืองแสงเป็นสีแดงเข้ม
เมื่อนักรบคิดว่าเขาจะต้องพบกับความตายแล้ว มือก็ได้ปล่อยเขาออกจากเงื้อมมือแห่งความตายและพุ่งไปในทิศทางอื่นแทน และระหว่างทาง มันก็เปลี่ยนรูปแบบกลับไปเป็นรูปหมัดอีกครั้งละปะทะเข้ากับหนามหมุนวนของแอนดรูว
หนามหมุนวน

เวทย์เลเวล5

มานาที่ต้องใช้:700แต้มมานา

ผล:กำลังทะลุทะลวงสูง สามารถแทงทะลุคนธรรมดา50คนได้ในทันทีภายในครั้งเดียว
แอนดรูวปล่อยเวทย์เลเวล5ออกมาในแทบจะทันที แสดงให้เห็นถึงพละกำลังและความสามารถในการควบคุมเวทมนตร์ของจอมเวทย์เลเวล7
ธาตุไฟของเวทย์ของลิงค์และธาตุมืดของเวทย์ของแอนดรูวเริ่มที่จะปะทะกันในการต่อสู้อันรุนแรง
เสียงดังเล็กน้อยสามารถได้ยินจากจุดที่ปะทะกันได้ หนามหมุนวนพังลงก่อนเพราะว่ามันเป็นเวทย์ที่เลเวลต่ำกว่า ยังไงก็ตาม พลังงานความมืดที่ผุดขึ้นมาหลังจากการสลายตัวของเวทย์ก็สร้างความเสียหายกับหัตถ์เปลวเพลิงได้มาก ทำให้ในที่สุดเวทย์ก็คงสภาพไม่ได้และเริ่มพังทลายเช่นกันและมันก็ได้ระเบิดออกในที่ตรงนั้น
การใช้เวทย์เลเวลต่ำเพื่อจัดการกับเวทย์เลเวลสูงนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นและเป็นพื้นฐานของนักเวทย์สายต่อสู้
ดูเหมือนว่าในครั้งนี้แอนดรูวจะทำสำเร็จ
แอนดรูวเองก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน เขาชี้ไปที่ป่าที่อยู่ข้างๆและสั่งนักรบโล่ที่อยู่ข้างๆเขา”เขาอยู่ตรงนั้น พุ่งไปหาเขาซะ ข้าจะปกป้องเจ้าเอง!”
นักรบโล่พยักหน้า เขานั้นได้เห็นคู่ต่อสู้ของเขาที่ตอนนี้ได้ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่เรียบร้อยแล้ว เขาทำตามคำสั่งและพุ่งไปในขณะที่ถือโล่อยู่ในท่าป้องกันไปด้วย ออร่าต่อสู้ธาตุมือที่หนาและมั่นคงปกคลุมตัวเขา และเขาก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ
ยังไงก็ตาม บางอย่างที่น่ากลัวก็เกิดขึ้นหลังจากที่เขาเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว
หมัดเพลิงที่พึ่งสลายไปนั้นเริ่มที่จะรวมตัวขึ้นอีกครั้งด้วยความเร็วอันน่ากลัว เขาเดินได้ไปแค่เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้นก่อนที่หมัดจะก่อร่างสำเร็จ เปลวเพลิงอันคุ้นเคยลุกขึ้นมาอีกครั้งและพุ่งผ่านป่ามาทางเขาด้วยความเร็วเต็มที่
ทั้งนักรบโล่และแอนดรูวต่างไม่ได้เตรียมตัวสำหรับสิ่งนี้
ใครในโลกนี้ที่สามารถร่ายเวทย์เลเวล6ได้ต่ำกว่าเสี้ยววินาทีกันล่ะ?
แอนดรูวนั้นภูมิใจที่ตัวเองสามารถร่ายเวทย์เลเวล5ได้ในทันที ยังไงก็ตาม นักเวทย์ปริศนาที่ซ่อนอยู่ในป่าคนนี้ได้บดขยี้เขาอย่างสมบูรณ์ในการแข่งเรื่องความเร็วการร่ายเวทย์
หมัดปะทะเข้ากับนักรบโล่เพราะว่าเขาลังเลว่าเขาควรจะเดินไปต่อดีไหม
เสียงปะทะกันดังสนั่นก้องไปทั่วทั้งพื้นที่
ออร่าต่อสู้ความมืดของนักรบโล่นั้นสามารถป้องกันการรุกรานอันรุนแรงของเปลวเพลิงได้ แต่ยังไงก็ตาม ตัวนักรบโล่นั้นไม่สามารถทนต่อแรงกระแทกอันทรงพลังของหมัดเพลิงที่สามารถพังได้แม้กระทั่งกำแพงคอนกรีดได้
เขากระเด็นกลับไปทางแอนดรูว ที่อยู่ห่างกับเขาแค่เพียงแค่9ฟุต
แอนดรูวเองนั้นก็ไม่ทันได้เตรียมตัว ก่อนที่เขาจะถูกนักรบโล่กระแทก เขาได้ร่ายเวทย์โล่น้ำแข็งเลเวล2ด้วยสัญชาติญาณ
เวทย์เลเวลต่ำนี้แตกเป็นเสี่ยงๆในทันทีที่นักรบโล่เข้ามากระแทกมัน ยังไงก็ตาม มันก็สามารถซับแรงกระแทกและลดความเสียหายจากการกระแทกให้กับแอนดรูวได้ เมื่อนักรบโล่มาปะทะกับที่หน้าอกของแอนดรูว เขาก็สามารถได้ยินเสียงแตกที่ชัดเจนดังขึ้นมาจากจุดที่เขามั่นใจว่ามันคือชายโครงของเขา
เขานั้นค่อนข้างโล่งใจ เขานั้นคงจะตายไปแล้วถ้าเกิดว่าเขาไม่ได้เป็นเนโครแมนเซอร์!
ยังไงก็ตาม เวลาต่อมา ความโล่งใจของเขาก็ได้เปลี่ยนเป็นความกลัว เขานั้นเห็นหมัดเพลิงกำลังพุ่งตรงมาทางเขา คู่ต่อสู้ของเขาไม่ให้เวลาพวกเขาได้เตรียมตัวและต้องการให้พวกเขาตาย!
บ้าเอ้ย!แอนดรูวกดแหวนเวทมนตร์ที่อยู่ในมือของเขา และทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำ
เวทมนตร์ขนส่ง เวทย์หลบหนีสำคัญที่นักเวทย์ระดับสูงทุกคนจะต้องมีเก็บเอาไว้ในคลังเวทมนตร์ของเขา
นักเวทย์คนนี้มันสัตว์ประหลาด เขาเลิกที่จะทำภารกิจนี้แล้ว
ในช่วงพริบตาก่อนที่เวทย์ขนส่งจะทำงาน เขาเห็นนักรบโล่ได้ถูกจับโดยหัตถ์เปลวเพลิง จากนั้นก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนก่อนที่เขาจะถูกเทเลพอตไปไกลหลายไมล์
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นมัน แอนดรูวก็สามารถจินตนาการสภาพของนักรบโล่หลังจากเสียงโหยหวนนั้นได้
ในตอนที่เขาถึงพื้นอย่างปลอดภัย แอนดรูวก็ได้ร่ายเวทย์หลบหนีอันที่สองอย่างไม่ลังเล เงาหมอก
เงาหมอก

เวทย์ความมืดเลเวล5

มานาที่ต้องใช้:653แต้มมานา

ผล:เปลี่ยนผู้ใช้ให้กลายเป็นลูกบอลความมืด ทำให้สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว
แอนดรูวร่ายเวทย์เลเวล5ในแทบจะทันทีเช่นเคย ร่างกายของเขากลายเป็นกลุ่มหมอกสีขาวและหนีไปอย่างรวดเร็วผ่านป่า ตลอดทางแอนดรูวทำได้แค่อุทานว่า”นักเวทย์คนนั้นเป็นใครกันนะ?”
แม้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะได้เปรียบกว่าจากการลอบโจมตี แต่พวกเขามีคนอยู่ด้วยถึง3คนเลยนะ!
2คนในพวกเขาเป็นนักรบโล่เลเวล6คนสำคัญที่มาจากสมาคม ในขณะที่เขาเป็นจอมเวทย์เลเวล7 เมื่อมาคิดว่าการต่อสู้จบด้วยการโดนคู่ต่อสู้กดดันอยู่ฝ่ายเดียวและเขาก็หนีมาโดยทิ้งให้เพื่อนของเขาอีก2คนต้องตาย นี่มันช่างน่ากลัวจริงๆ
บรรยากาศกดดันจากในป่า ในตอนที่คู่ต่อสู้ของเขานั้นร่ายเวทย์อยู่นั้นทำให้เขาหายใจแทบไม่ออก นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขารู้สึกแบบนี้ในรอบ400ปีที่มีชีวิตอยู่  ครั้งแรกนั้นคือเมื่อ300ปีที่แล้ว ในตอนที่เขาเผชิญหน้ากับไบรอันตอนหนุ่ม เขานั้นพ่ายแพ้อย่างชิ้นเชิงและต้องหนีมาด้วยความกลัว
แอนดรูวไม่ใช่คนเดียวที่ช็อคกับเหตุการณ์นี้ ที่ข้างห้วย เสือนภาที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นได้พ่นโล่ที่ติดอยู่ระหว่างขากรรไกรของมันออกและกลืนน้ำลายลงด้วยความกลัว จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น”หรือว่าเขาคือคนๆนั้น?”

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset