Advent of the Archmage – ตอนที่ 225: สถานการณ์ล่อแหลม

พรืด, พรืด.

 

ดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามถูกทหารลาดตระเวนลากไปรวมกันที่ใจกลางพื้นที่เปิด

 

มันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพลังชีวิตของดาร์คเอลฟ์พวกนี้ทำลายกฎธรรมชาติจริงๆ หนึ่งในพวกเขาโดนธนูเจาะทะลุเข้าไปในดวงตาและเมื่อตัดสินจากความรุนแรงของบาดแผล; สมองของเขาต้องได้รับความเสียหายแน่ๆ ส่วนอีกสองคนก็ถูกทำลายหัวใจจนเละ, และพวกเขาทั้งสามก็มีแร่เงินศักดิ์สิทธิ์วิ่งอยู่ในกระแสเลือด แม้ว่าดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์พวกนี้จะได้รับบาดเจ็บที่รุนแรงจนสามารถฆ่าคนธรรมดาได้ร้อยเท่า, แต่พวกเขาก็ยังหายใจอยู่และมีพลังชีวิตเต็มเปี่ยม!

 

ลิงค์ออกมาจากที่ซ่อนแต่ก็ยังรักษาระยะจากพวกดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์อยู่ เขายืนอยู่ข้างต้นไม้ที่ห่างออกไปประมาณ 60 ฟุต

 

แอนนี่เดินตรงไปหาเขาและกระซิบในขณะที่จ้องมองเขาอย่างคาดหวัง “ท่านคะ, พวกเราควรทำยังไงกับพวกมันสามตัวนี้ดี?”

 

เหตุที่เธอกล่าวเช่นนี้เป็นเพราะไม่มีคำว่าราชวงศ์ในป่าที่มืดมิด; มีแค่หน่วยสอดแนมจาก MI3 เท่านั้น และในเมื่อตอนนี้ลิงค์เป็นหัวหน้า, เธอจึงต้องเรียกเขาว่าท่าน

 

ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในอดีต, ลิงค์คงจะมีความรู้สึกอึดอัด อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้เขาเป็นลอร์ดปกครองดินแดนแล้วจริงๆและมีผู้ติดตามมากมาย ดังนั้นเขาจึงชินกับระบบชนชั้นในโลกแห่งฟิรุแมนแล้ว

 

เขาพูด “พวกมันสามตัวนี้ไม่มีความจำเป็นกับพวกเราหรอก เอาพวกมันไปเผาไฟได้เลย”

 

ไม่ว่าพลังชีวิตของพวกเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน, แต่การเผาพวกเขาจนเป็นเถ้าถ่านนั้นเป็นวิธีการที่ได้ผล

 

จากนั้นหน่วยสอดแนมก็รวบรวมกิ่งไม้แห้งๆและเอามาสุมรวมกันก่อนที่จะโยนดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามตัวเข้าไปตรงกลาง จากนั้นลิงค์ก็ปล่อยบอลเพลิงใส่กิ้งไม้ที่ติดไฟได้, แล้วไฟก็เริ่มลุกขึ้น

 

ภายใต้คลื่นความร้อนอันรุนแรงของเปลวเพลิง, ดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามดิ้นรนตามสัญชาติญาณและพยายามที่จะหนี อย่างไรก็ตาม, ในตอนที่พวกเขาพ้นจากระยะของไฟ, ทหารสอดแนมก็จะใช้แท้งไม้กระทุ้งพวกเขากลับเข้าไปในนรก หลังจากผ่านไปสิบนาทีเต็ม, พอเหล่าทหารสอดแนมได้กลิ่นโชยของเนื้อบาบีคิวแล้ว, พวกดาร์คเอลฟ์ก็หยุดดิ้นรนและตายจากไปในที่สุด

 

พลังชีวิตแบบนี้ทำลายสมดุลของพลังในโลกแห่งฟิรุแมนจริงๆ มีแค่ความแข็งแกร่งของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าเท่านั้นที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้

 

หลังจากจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์สามตัวนี้เสร็จ, ทหารสอดแนมคนนึงก็เข้ามารายงาน “ท่านครับ, มีดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์อีกตัวนึงนอนอยู่ตรงนั้น มันไม่ขยับไปไหนเลย”

 

แน่นอนว่าลิงค์ไม่ได้ลืมเขา ยังไงซะ, เขาก็เป็นคนทำลายความตั้งใจที่จะต่อสู้ของเขา

 

“ไปดูกันเถอะ”

 

ทหารสอดแนมล้อมรอบลิงค์ไว้เพื่อปกป้องเขาและเดินเข้าไปหาดาร์คเอลฟ์ที่ดูเหมือนจะไม่มีบาดแผลอย่างเห็นได้ชัด

 

ลิงค์หยุดในตอนที่พวกเขายังอยู่ห่างจากดาร์คเอลฟ์คนนั้น 60 ฟุต หน่วยสอดแนมเองก็ระมัดระวังมากขึ้นและเตรียมตัวป้องกันการลอบโจมตีจากดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ที่นอนแน่นิ่งอยู่

 

แอนนี่รู้สึกกังวลเล็กน้อยแล้วถาม “พวกเราน่าจะยิงธนูให้มันหมดสภาพก่อนแล้วค่อยทำอะไรกับมันดีไหมคะ?”

 

“ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก” ลิงค์ส่ายหัวก่อนที่จะบอกทหารสอดแนมอีกคน “ช่วยถอยไปหน่อยได้ไหมเผื่อมันจะโจมตีเข้ามา”

 

จากนั้นลิงค์ก็มุ่งหน้าเข้าไปด้วยตัวเอง

 

แอนนี่แนะนำอย่างรวดเร็ว “ลิ…เอ่อท่านมิโรส, ระวังตัวด้วยนะคะ”

 

นี่แตกต่างจากการลอบโจมตีก่อนหน้านี้ ลิงค์ไม่มีความได้เปรียบด้านระยะหากเขาเดินตรงไปหาดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์แบบนี้ ดังนั้นหากเกิดการต่อสู้โดยตรงขึ้น, ดาร์คเอลฟ์ที่มีความเร็วเต็มเปี่ยมอยู่ก็สามารถทำให้ลิงค์บาดเจ็บหนักได้

 

ทหารสอดแนมเองก็มองลิงค์อย่างกังวล, กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา ถ้าเขาตาย, พวกเขาทั้งหกก็คงจะไม่สามารถจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์คนนี้ได้

 

ลิงค์ส่งสัญญาณบอกให้ทุกคนใจเย็นๆในขณะที่เขาเดินหน้าต่อไป ระยะทางระหว่างพวกเขาสั้นลง, 45 ฟุต, 40 ฟุต, 35 ฟุต; ดูเหมือนว่าลิงค์ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด

 

ตอนแรกดาร์โค่ไม่มีความหวังที่จะรอดแล้ว อย่างไรก็ตาม, นักเวทย์คนนี้ได้เปิดเผยตัวออกมาแล้วจริงๆ นอกจากนี้, เขาก็ไม่ได้ร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองเลย นี่เป็นโอกาสที่พระเจ้าส่งมาชัดๆ!

 

ความตั้งใจที่จะต่อสู้ลุกไหม้ขึ้นมาในหัวใจของเขาอีกครั้ง ข้าอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าในตอนที่เจ้าซ่อนตัวอยู่ในเงามืด แต่ว่า, ตอนนี้เจ้าปรากฎตัวออกมาโดยไม่มีการป้องกันอะไรเลย, ตอนนี้ข้าสามารถต่อสู้กับเจ้าได้แล้ว!

 

เขาเกรงกล้ามเนื้อและเริ่มรวบรวมพลังงานของเขา เมื่อฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระยะ 30 ฟุต, เขาจะปล่อยพลังงานทั้งหมดออกมาและต่อยหัวของเขาด้วยการโจมตีเดียว! ในสายตาของเขา นักเวทย์คนนี้ดูไร้พลังในขณะที่เดินเข้ามาอย่างโจ่งแจ้ง—33 ฟุต, 30 ฟุต ได้โอกาสหล่ะ!

 

“ย้ากก!” ดาร์โค่แหกปากตะโกนก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ลิงค์

 

“ไอนักเวทย์เย่อหยิ่ง, ตายซะเถอะ! อะ…เอื้อ…นี่มันอะไรกันเนี่ย…บ้าชะมัด….ท้องของข้า…”

 

หลังจากที่ไปถึงได้แค่ครึ่งนึงของระยะที่เข้าตั้งใจจะไป, จู่ๆดาร์โค่ก็จับคอของเขาด้วยความเจ็บปวด ดูเหมือนว่าบอลสีเงินจะเข้าไปในปากของเขาในตอนที่เขาส่งเสียงกู่ร้องออกมา, แล้วกลืนมันลงไปในท้องของเขา

 

จากนั้น, ความเจ็บปวดอันยากที่จะทานทนก็รู้สึกได้ในท้องของเขา นี่เป็นความเจ็บปวดที่รุนแรงมากๆ, มันเหมือนกับมีมีดนับไม่ถ้วนกำลังกรีดแทงไปทั่วร่ท้องของเขา เขาอดเอามือกุมท้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้

 

“ไม่! ไม่นะ! ข้าเป็นนักรบของสตรีแห่งความมืด! ข้าจะมาแพ้กับความเจ็บปวดนี้ไม่ได้! ข้าจะฆ่าเจ้า!” ดาร์โค่เอามือกุมท้องในขณะที่เดินตรงไปหาลิงค์ด้วยฝีก้าวเล็กๆ

 

เขารู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างเข้ามาเจือปนในเลือดของเขาและพลังของเขาก็ถูกสสารลึกลับนี้ดูดไป เขากำลังอ่อนแอลงเรื่อยๆในทุกก้าวที่เขาก้าวไป ในตอนที่เขาก้าวครั้งที่ห้า, เขาก็ไม่สามารถทนได้อีกและคุกเข่าลงด้วยเสียงดังตุบ ตอนนี้นักเวทย์อยู่ห่างจากเขาหกฟุตโดยไม่ขยับไปไหน อีกเพียงแค่ก้าวเดียวเขาก็ไปถึงฝ่ายตรงข้ามแล้ว, พูดให้ชัดๆก็คือ, เขาจำเป็นต้องอดทนให้มากขึ้นอีกนิดเดียวเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้ามของเขา! แต่ถึงอยางนั้นเขาก็ทำล้มเหลว!

 

ดูเหมือนว่าระยะทางหกฟุตนั้นจะเป็นระยะห่างที่เอาชนะไม่ได้ในตอนนี้!

 

พอได้เห็นรอยยิ้มบางๆบนใบหน้าของนักเวทย์, ความรู้สึกไม่พอใจและสิ้นหวังอย่างลึกซึ้งก็ครอบงำดาร์โค่ การกระทำทั้งหมดของข้าอยู่ในการคำนวนของมัน ข้าไม่สามารถเอาชนะมันได้

 

เขาถูกนักเวทย์คนนี้ยับยั้งตั้งแต่เริ่มแล้ว นักเวทย์คนนี้ไม่ได้ใช้เทคนิคที่หวือหวา, ทั้งหมดที่เขาใช้ก็คือเทคนิคทั่วๆไปที่นักเวทย์ส่วนใหญ่รู้จัก

 

ความมั่นใจของดาร์โค่แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ

 

เพื่อที่จะเก็บไพ่ตายของเขาให้เป็นความลับ, ลิงค์จึงไม่ได้เอาคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ออกมา, เขาใช้คทาเงินธรรมดาๆและเปิดใช้มือแห่งนักเวทย์ด้วยการขยับคทาเพียงเล็กน้อย จากนั้นดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ก็ถูกทำให้เงยคางขึ้น

 

“แกเข้าใจภาษากลางไหม?” ลิงค์ถาม

 

ดาร์คเอลฟ์พยายามหลบตาลิงค์ ดูเหมือนว่าเขากำลังหลีกเลี่ยงคำถาม, แต่จากที่เห็นแล้วเขาเข้าใจคำพูดของลิงค์เป็นอย่างดี

 

“แกชื่ออะไร?” ลิงค์ถาม

 

ยังไม่มีคำตอบ

 

คทาของลิงค์ส่องแสงอ่อนๆซึ่งทำให้บอลเงินเล็กๆที่ดาร์คเอลฟ์กลืนเข้าไปนั้นสร้างความปั่นป่วนอีกครั้ง

 

ดาร์โค่เอามือกุมท้องด้วยความเจ็บปวดและขดตัวก้มลงไป จากนั้นเขาก็เอาหัวก้มติดพื้นเหมือนกับว่าเขากำลังขอความเมตตาแล้วพูด “พูดแล้ว!, พูดแล้ว! ข้าชื่อดาร์โค่!”

 

“ค่ายของเราถูกดาร์คเอลฟ์อย่างพวกแกโจมตี พวกเรามีนักรบที่แข็งแกร่งมากๆชื่อว่านักดาบรุ่งอรุณ แกพอจะคุ้นกับชื่อนี้ไหม?”

 

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมลิงค์ถึงไว้ชีวิตดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์คนนี้ เขาจำเป็นต้องมีคนที่สามารถบอกทางพวกเขาได้ จากการสังเกตุของเขา, ดาร์คเอลฟ์คนนี้ค่อนข้างฉลาด ดังนั้นเขาจึงน่าจะใช้เหตุผลคุยด้วยง่ายกว่า

 

ดาร์โค่ส่ายหัว “ข้าไม่บอกหรอก”

 

อันที่จริงประโยคนี้ได้เปิดเผยข้อมูลบางอย่างแล้ว การบอกว่าเขาปฏิเสธที่จะเปิดเผยข้อมูล, มันก็หมายความว่าเขารู้รายละเอียดเกี่ยวกับคาร์โนส

 

ทั้งหมดที่ต้องทำก็คือรีดข้อมูลจากเขา

 

ลิงค์หันไปหาแอนนี่ “องค์หญิง, MI3 มีเครื่องมืออะไรที่ทำให้มันพูดบ้างไหม?”

 

แอนนี่กระพริบตาเพราะเธอรู้แผนการของลิงค์แล้ว จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมา “ฉันไม่เก่งเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ แต่พวกเรามีคนที่เก่งเรื่องนี้เยอะแยะใน MI3; นายว่ายังไงหล่ะ, ลาร์สัน?”

 

ทหารสอดแนมคนหนึ่งเดินออกมา, พร้อมกับหัวเราะเบาๆในขณะที่เล่นกับมีดในมือของเขา “ท่านครับ, พวกเรามักใจตัดเนื้อจากร่างกายของเป้าหมายทีละชิ้นในขณะที่ทำให้มั่นใจว่าพวกมันยังมีสติอยู่ แน่นอนว่า, ถ้าพวกเรากำลังจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์, พวกเราจะต้องเสริมพลังให้กับมีดด้วยธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์เป็นอันดับแรก ผมคิดว่ามันคงจะได้มีเวลาที่สนุกสนานนะ”

 

ดาร์โค่กลืนน้ำลายลงไปพอได้ยินคำพูดพวกนี้ เขาได้สัมผัสกับพลังของโลหะเงินนี้มาแล้ว เขายังจำความรู้สึกลุกไหม้ในท้องของเขาได้อยู่เลย และถ้าวัสดุนั้นถูกนำมาใช้ตัดเนื้อสดๆของเขาหล่ะก็…เขาคงไม่อยากที่จะคิดถึงมันเลยด้วยซ้ำ

 

ลิงค์ส่ายหัวแล้วพูด “ฉันว่าวิธีนี้ใช้ไม่ได้หรอก ดาร์คเอลฟ์พวกนี้มีพลังชีวิตที่แข็งแกร่ง ถ้าพวกเราตัดเนื้อพวกมันทีละชิ้น, มันจะใช้เวลานานขนาดไหนหล่ะ?”

 

ในตอนที่เขาพูดจบ, ทหารสอดแนมอีกคนก็ออกมาข้างหน้าแล้วพูด “ท่านครับ, ตอนนี้พวกเรามีอยู่หกคน ถ้าพวกเราช่วยกันทำหล่ะก็, ผมมั่นใจว่าพวกเราจะสามารถตัดเนื้อทั้งหมดได้ในเวลาห้านาทีครับ นอกจากนี้, พวกเราจะได้ทดลองด้วยว่าดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์จะยังมีชีวิตอยู่หลังจากที่โดนตัดเนื้อออกจนหมดไหม”

 

หยดเหงื่อปรากฎขึ้นบนหน้าผากของดาร์โค่

 

จากนั้นลิงค์ก็แสดงสีหน้าซึ่งบ่งบอกว่าเขากำลังพิจารณาความเป็นไปได้ของวิธีนี้อยู่ ในช่วงเวลานี้, เหงื่อบนหน้าผากของดาร์คโค่ท่วมหนักยิ่งขึ้นเนื่องจากความเครียดที่เพิ่มขึ้นอย่างเป็นเท่าตัวของเขา เขากลัวว่าในจังหวะต่อมาที่ลิงค์พูด, เขาจะถูกตัดสินให้ได้รับบทลงโทษที่โหดร้ายและน่ากลัวนี้

 

ดาร์โค่ไม่กล้ารับความเสี่ยงอะไรอีก บาเรียป้องกันทางจิตใจของเขาพังไม่เป็นชิ้นดีแล้วเขาก็ตะโกนออกมา “ข้ายอมแล้ว! ข้าจะบอกทุกอย่างที่เจ้าอยากรู้”

 

ลิงค์แลกเปลี่ยนทางสายตากับทหารสอดแนม ช่างเป็นการร่วมมือที่สมบูรณ์แบบจริงๆถึงทำให้ดาร์คเอลฟ์น่าสงสารคนนี้สติแตกด้วยความกลัวได้

 

“หรอ, ถ้างั้นนักดาบรุ่งอรุณยังมีชีวิตอยู่ไหม?”

 

“ยังไม่ตาย, แต่ว่า, เขาได้รับบาดเจ็บหนักและถูกพาไปที่ป้อมโครงกระดูก”

 

“ป้อมโครงกระดูก?”

 

ลิงค์คุ้นเคยกับป้อมโครงกระดูกดี ถายในเกมส์, ป้อมโครงกระดูกนั้นเป็นภารกิจเนื้อเรื่องขนาดใหญ่ที่เก็บศัตรูที่แข็งแกร่งเอาไว้มากมาย บอสที่แข็งแกร่งที่สุดในป้อมนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้ถืออุปกรณ์ระดับพระเจ้า, อสรพิษทมิฬ

 

แม้ว่าผู้ถือจะไม่สามารถใช้พลังของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าได้อย่างเต็มที่, แต่ความจริงที่ว่าอุปกรณ์ระดับพระเจ้าอยู่ในมือของเธอนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอเป็นบอสโลก

 

ลิงค์ไม่มีความมั่นใจเลยสักนิดว่าจะเอาชนะเธอได้ด้วยการต่อสู้โดยตรง อันที่จริง, มันก็ถือว่าโชคดีแล้วถ้าลิงค์เอาตัวรอดมาได้หากได้เผชิญหน้ากับคนๆนั้นในการต่อสู้

 

จากนั้นลิงค์ก็ถามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว “แกจะทำอะไรกับเขา?”

 

“ดูเหมือนว่าหัวหน้าของพวกเราจะชื่นชมเขา, และบอกว่าเขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ได้รับพรจากสตรีแห่งความมืด”

 

พอได้ยินคำพูดพวกนี้, ทหารสอดแนมก็แลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าและแค่รู้สึกโกรธเกรี้ยวกับคำพูดพวกนี้ อย่างไรก็ตาม, ลิงค์นั้นรู้สึกหนาวไปจนถึงสันหลัง

 

นักรบดาร์คเอลฟ์ธรรมดายังกลายเป็นดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์เลเวล 6 ได้ภายใต้ผลของอุปกรณ์ระดับพระเจ้า ถ้านักดาบรุ่งอรุณถูกพลังนั้นครอบงำหล่ะก็—เขาจะได้รับความแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?

 

ใครจะไปเอาชนะเขาได้หล่ะ?

 

แม้แต่ลิงค์ก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะป้องกันเขาได้ มันคงจะเป็นฝันร้ายอย่างแน่นอน สถานการณ์กำลังจะอยู่เหนือการควบคุมอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม, เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกนอกจากทำทุกอย่างในขอบเขตพลังของเขาเพื่อหยุดไม่ให้มันเกิดขึ้น

 

เขาถามในทันที “ป้อมโครงกระดูกอยู่ที่ไหน?”

 

“ไม่, ข้าพูดไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว หัวหน้าจะฆ่าข้าและจองจำวิญญาณของข้า…ข้าพูดไม่ได้จริงๆ…ฆ่าข้าเถอะ! ฆ่าเลยเซ่! อา! สตรีแห่งความมืด, ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทรยศท่านเลยนะ! พวกมันบังคับข้า!”

 

ขณะที่ดาร์โค่พูดพล่ามไม่หยุด, คำพูดของเขาก็เริ่มไม่ต่อเนื่องกันมากขึ้น สีหน้าของเขาดูสับสนและน้ำเสียงของเขาก็แสดงร่องรอยของความเสียสติ เขาเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ

 

ทหารสอดแนมจาก MI3 มีประสบการณ์ในสถานการณ์แบบนี้ พอเห็นดาร์คเอลฟ์อยู่ในสภาพนี้, ลาร์สันก็เดินมาหาลิงค์แล้วพูดในทันที “ท่านครับ, มันพังแล้วหล่ะ ถามต่อไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรแล้ว”

 

ลิงค์ก็สังเกตุเห็นมันเช่นกัน จากนั้นเขาก็จุดธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของดาร์โค่, แล้วแสงสีเงินบางๆก็เจาะเขาจากข้างในออกมาข้างนอก

 

แล้วดาร์คโค่ก็ล้มลงกับพื้นอย่างไร้อารมณ์

 

“เผามัน, แล้วพวกเราจะมุ่งหน้าไปยังป้อมโครงกระดูก”

 

หลังจากนั้น, ลิงค์ก็เริ่มรวบรวมธนูธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์และซ่อมมันอีกครั้งเพื่อเตรียมรับการต่อสู้ถัดไป ส่วนทหารสอดแนมก็เริ่มรวบรวมฟืนมาเผาดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์

 

ทุกอย่างเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว, และหน่วยสอดแนมก็พร้อมที่จะเดินทางต่อแล้ว

 

ลิงค์จ้องไปที่หน่วยสอดแนมแล้วพูดออกมาเบาๆ “ฉันไม่รู้ว่าป้อมแห่งนั้นอยู่ที่ไหน, และไม่สามารถรับประกันได้ว่าภารกิจนี้จะสำเร็จ พวกเราจะเจอกับศัตรูมากมายระหว่างทาง ทุกคนมั่นใจนะว่าอยากจะตามฉันมาในภารกิจที่แสนอันตรายนี้?”

 

“เพื่ออาณาจักรนอร์ตัน!” หน่วยสอดแนมตอบกลับเป็นเสียงเดียวกัน ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความแน่วแน่

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset