Advent of the Archmage – ตอนที่ 237: ขอให้ผู้คนที่รักฉันไม่ต้องพบกับความโศกเศร้า

ไม่นานหลังจากเข้ามาสู่อาณาจักรวิญญาณอีกครั้ง ลิงค์ก็รู้สึกใจเต้นอย่างรุนแรงราวกับว่าเขาได้ตกเป็นเป้าหมายของสัตว์ที่ดุร้าย

 

นี่เป็นลางสังหรณ์ของนักเวทย์ที่แข็งแกร่ง

 

ต้องมีอะไรบางอย่างผิดปกติ ลิงค์คิด

 

แบล็คฟอเรสในอาณาจักรวิญญาณนั้นน่าสยดสยองเหมือนกับเมื่อก่อนหน้านี้  ลมเย็นๆภายในป่าตามปกติ เสียงนกที่ร้องอย่างร่าเริงและเสียงคำรามอันน่าเกรงขามของสัตว์ป่าก็หายไป ป่านั้นดูเหมือนกับว่าตายไปแล้วและเงียบมาก

 

เมื่อมองไปที่ถนนข้างหน้า ลิงค์ก็รู้ว่าเขาจำเป็นต้องทำการเตรียมตัวเพื่อที่จะเพิ่มไพ่ตายไว้ในมือของเขา

 

จากนั้นเขาก็เช็คสเตตัสของตัวเอง เขายังคงมี200แต้มโอมนิเหลืออยู่และพลังสายเลือดความสัมพันธ์ธาตุที่เขายังไม่ได้เปิดใช้งาน

 

แต้มโอมนินั้นควรเก็บเอาไว้ใช้ในสถานการณ์ที่คับขันจริงๆ ยังไงก็ตามพลังสายเลือดความสัมพันธ์ธาตุนั้นน่าจะเป็นบัพที่สะดวกและมีประโยชน์สำหรับทุกการต่อสู้ เวทมนตร์ธาตุทั้งหมดที่เขาร่ายจะมีพลังเพิ่มขึ้น50% มันอาจจะไม่ค่อยได้ผลดีนักในอาณาจักรวิญญาณ แต่มันจะมีผลดีอย่างมากในอาณาจักรกายภาพ

 

ปัญหาเดียวของมันคือความเจ็บปวดอันมหาศาลที่มาพร้อมกับขั้นตอนในการแปลงร่าง ความเจ็บปวดนี้อาจจะทำให้เขาหมดสติได้

 

ในระหว่างที่เขาลังเล ข้อความในเกมก็เด้งขึ้นมาในทัศนวิสัยของเขา:ความเจ็บปวดสามารถลดทอนได้ด้วยการขยายเวลาที่ต้องใช้ในการแปลงร่าง

 

โอ้?มีตัวเลือกแบบนี้ด้วยเหรอ? ลิงค์ถูกดึงดูดและถาม ถ้าไม่ให้มันมีผลกับกระบวนการคิดของฉัน มันจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการแปลงร่าง?

 

2ชั่วโมง

 

ยืนยันการแปลงร่าง!ลิงค์คิด

 

หลังจากที่ให้คำยืนยันกับระบบเกม ความรู้สึกเจ็บปวดก็แล่นไปทั่วร่างกายของเขา มันเหมือนกับว่ามีก้อนกรวดมากดทับอวัยวะของเขาทำให้เขารู้สึกไม่สบายอย่างยิ่ง

 

ในตอนที่ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นกับลิงค์ในตอนแรก เขาหายใจไม่ออกและเกือบจะหมดสติไป มันต้องใช้เวลาอยู่ประมาณ10นาทีลิงค์ถึงจะค่อยๆปรับตัวกับความเจ็บปวดได้

 

มันยังคงเป็นความเจ็บปวดที่สามารถรับได้ เหมือนกับในตอนที่เขาดื่มน้ำยาฟื้นฟูมานามากเกินไป ลิงค์พยายามที่จะไม่เพ่งสมาธิอยู่กับความเจ็บปวดและสังเกตุดูรอบข้างของเขาแทน

 

เพราะว่าเขานั้นไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งรอบข้างในก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่าพวกเขานั้นอยู่ถามกลางกลุ่มหมอกหนา ทัศนวิสัยถูกบดบังโดยหมอก ควบคู่ไปกับแสงอ่อนๆตามธรรมชาติของแบล็ฟอเรส ทำให้ทัศนวิสัยของพวกเขาถูกจำกัดเหลือแค่ 9 ฟุต

 

“ดูสิ มีเงาดำอยู่ข้างในหมอก!”อยู่ๆหน่วยสอดแนมก็ชี้ไปที่ข้างๆพวกเขาและตะโกน

 

 

ทุกคนหันไปทางนั้นในทันทีและเห็นอย่างชัดเจนว่ามีเงาดำวิ่งผ่านพวกเขาไปด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ

 

คำอธิบายของเฟลิน่านั้นถูกต้อง เงาดำมีความสูงประมาณ6ฟุตและมีร่างกายที่แข็งแรง และมันยังเร็วมากๆอีกด้วย

 

ลิงค์เองก็เห็นสัตว์ประหลาดตนนั้นเหมือนกัน เขาอาจจะเห็นมันชัดเจนกว่าคนอื่นๆอีกด้วย ในตาของเขา เงาดำนั้นมีตาที่ส่องแสงสีทอง มีรูปร่างเหมือนมนุษย์และมีมือที่คล้ายกับกรงเล็บและที่หลังของมันก็มีหางอันเรียวยาวออีกด้วย

 

นี่มันเป็นสัตว์ประหลาดแห่งฝันร้ายจริงๆ!

 

ลิงค์เคยเห็นสัตว้ายเช่นนี้มาก่อนในเกม เขาจำได้ว่าสัตว์ประหลาดพวกนี้ถูกเรียกว่าปีศาจจิตใจภายในเกม ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่ได้มีทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก แต่ออร่าของพวกมันนั้นแข็งแกร่งมาก ภายใต้ผลของออร่าของพวกมัน ผู้คนจะสูญเสียความมีเหตุผลของพวกเขาไปและจะตกสู่กับดักวิญญาณที่พวกมันได้เตรียมไว้อย่างระมัดระวังได้อย่างง่ายดาย และผู้เคราะห์ร้ายก็จะกลายเป็นอาหารอันโอชะของปีศาจจิตใจไป

 

ทางที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ก็คือการเดินทางเป็นกลุ่ม  ถ้าพวกเขาคอยสังเกตซึ่งกันและกัน โอกาสที่พวกเขาจะตกลงสู่กับดักนั้นก็จะลดลงอย่างมาก

 

ยังไงก็ตาม ปีศาจจิตใจตนนี้เพิ่งจะจัดการหน่วยสอดแนมไปโดยใช้แผนการอันชั่วร้ายของมัน มันน่าจะต้องเป็นตัวที่แข็งแกร่งมากแน่ๆ พวกเขายังต้องคอยระวังมันไว้

 

จากนั้นลิงค์ก็ตะโกนในทันที”อย่าตื่นตระหนก! มันคือสัตว์ประหลาดฝันร้าย อาวุธธาตุเงินศักดิ์สิทธ์มีประสิทธิภาพกับมันมาก เตรียมตัวไว้แล้วโจมตีในตอนที่มันโผล่ออกมา!”

 

ความมั่นใจของทุกคนเพิ่มขึ้นเพราะคำพูดของลิงค์ ความกลัวมากที่สุดของพวกเขาก็คือความไม่รู้ถึงสัตว์ประหลาดปริศนาที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรวิญญาณ ตอนนี้ลิงค์ได้วิเคราะห์สถานการณ์และยังบอกพวกเขาถึงวิธีการจัดการกับสัตว์ประหลาดตนนี้ ความกลัวในจิตใจของพวกเขาจึงหายไปเกือบหมด

 

หมอกค่อยๆหนาขึ้นเมื่อพวกเขาเดินไปข้างหน้า ไม่นานนัก ระยะการมองเห็นของพวกเขาก็ลดลงเหลือ6ฟุต

 

 

พวกเขาเดินติดกันเพื่อที่จะไม่ให้หลงไปตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย พวกเขาอยู่ลักษณะนี้เป็นเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะมีอุบัติเหตุอื่นเกิดขึ้น

 

คาร์โนส ที่ได้อยู่ที่ไหล่ของเฟลิน่ามาตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ เริ่มที่จะคำรามเสียงดัง เสียงคำรามเขาแปลกมาก มันดูรุนแรงและดุร้าย เหมือนกับว่าเขาเป็นสัตว์ที่ดุร้าย

 

กรงเล็บได้งอกออกมาจากนิ้วของเขาที่ปกติตัดไว้อย่างสะอาด และเขาพยายามที่จะดิ้นให้หลุดออกจากมือของเฟลิน่า กรงเล็บแหลมได้ขูดหลังของเฟลิน่าเป็นบางครั้ง เสียงของกรงเล็บขูดกับผิวหนังเปล่าๆนั้นมันชวนให้ปวดหัวอย่างมาก

 

“อ้า!”เฟลิน่าไม่สามารถทนต่อแรงของคาร์โนสได้อีกต่อไปแล้วและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเธอก็โยนคาร์โนสลงจากหลังตามสัญชาติญาณ ในตอนที่เขาตกลงสู่พื้นอย่างแรง เขาได้คำรามอย่างดุร้ายใส่พวกลิงค์ก่อนที่จะหนีเข้าไปในป่า

 

ยังไงก็ตาม หลังจากก้าวไปเพียงไม่กี่ก้าว เขาก็จับหัวของเขาและคุกเข่าลงกับพื้นก่อนที่จะตะโกน”ไม่! ไม่!ข้าจะไม่ตกลงสู่ความมืด!ข้าคือคาร์โนส!นักรบที่แข็งแกร่งที่สุด!”

 

เขานั้นมาถึงขีดจำกัดแล้วอย่างเห็นได้ชัด

 

ลิงค์รีบตรงไปหาคาร์โนสในทันทีและยื่นขวดน้ำที่ใส่ธาตุเงินศักดิ์สิทธ์ลงไปให้เขาในขณะที่เขายังมีสติอยู่ จากนั้นเขาก็ตะโกน”ดื่มนี่!เร็วเข้า!”

 

 

การใช้ธาตุเงินศักดิ์สิทธ์ในการยับยั่งพลังแห่งความมืดนั้นเป็นวิธีการที่ป่าเถื่อนอย่างมาก ลิงค์จะไม่ใช้วิธีการนี้ถ้าเกิดว่ามันไม่ใช่อย่างสุดท้ายจริงๆ

 

คาร์โนสจับขวดเพราะว่ามันเป็นหนทางเดียวที่ช่วยเขาได้และดื่มมันรวดเดียวหมดโดยที่ไม่ลังเลเลย

 

ในจังหวะที่ธาตุเงินศักดิ์สิทธ์สัมผัสปากของเขา ก็มีเสียงซ่าๆดังขึ้นและมีหมอกสีขาวลอยออกมาจากปากของเขา  จากนั้นคาร์โนสก็เริ่มร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่เขาพยายามจะกลืนธาตุเงินศักดิ์สิทธ์ที่เหลือลงในร่างกาย  ในตอนที่เขาดื่มเสร็จ ผิวหนังรอบๆปากของเขานั้นได้ถูกทำให้กร่อนด้วยธาตุเงินศักดิ์สิทธ์

 

ยังไงซะมันก็ได้ทำหน้าที่ของมัน

 

ออร่าความมืดที่ปกคลุมคาร์โนสได้หายไปอย่างมากและแสงสีแดงที่ปกคลุมดวงตาของเขาก็จางหายไปเช่นกัน ยังไงก็ตามธาตุเงินศักดิ์สิทธ์นั้นก็ได้ทำลายร่างกายของเขาไปเช่นกัน

 

เขาได้อ่อนแอลงอย่างมากและนอนอยู่กับพื้นและจ้องไปบนท้องฟ้าพร้อมกับพูดพึมพำ “โอ้ เทพแห่งแสง ได้โปรดช่วยวิญญาณของข้าด้วย!ได้โปรด!”

 

ในตอนที่เขาพูดประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า น้ำตาก็ไหลอาบแก้มของเขาทั้งสองข้าง  นักรบที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกแห่งฟิรุแมนได้พังทลายแล้ว เขาไม่ต้องการที่จะตกลงสู่ด้านมืด เขานั้นไม่ต้องการกลายเป็นกูลที่จะไปฆ่าผู้คนชาวมนุษย์มากมาย แต่ว่าเขากำลังจะแพ้ให้กับมันในไม่ช้า!

 

ทุกคนนั้นต่างเงียบในขณะที่แอนนี่เดินไปหาเฟลิน่าเพื่อเตรียมตัวที่จะพันแผลให้กับเธอ

 

การอาละวาดของคาร์โนสนั้นได้ทิ้งบาดแผลลึกไว้บนหลังของเฟลิน่า เกราะของเธอนั้นเต็มไปด้วยเลือดแล้วในตอนที่แอนนี่มาถึงตัวเธอ

 

 

“เดี๋ยวก่อน ใช้มีดธาตุเงินศักดิ์สิทธ์ตัดเนื้อสดที่อยู่รอบๆออกก่อน”ลิงค์สั่ง

 

เฟลิน่ารู้ว่านั้นเป็นการทำเพื่อป้องกันไม่ให้พลังงานความมืดเข้าไปมีผลกับจิตใจของเธอ เธอจึงอนทนต่อความเจ็บปวดในระหว่างที่แอนนี่นั้นกำลังจัดการกับแผลของเธอตามคำแนะนำของลิงค์

 

โชคดีที่ แอนนี่นั้นทำได้รวดเร็วและรักษาแผลสำเร็จได้ภายในเวลาไม่ถึง5นาที

 

“ขอบคุณ”เฟลิน่ากระซิบ

 

เธอนั้นไม่รู้สึกโกรธเลยเมื่อมองไปที่คาร์โนส ผู้ที่ตอนนี้นอนอยู่บนพื้นอย่างไรพลัง กลับกันหัวใจเธอกลับเต็มไปด้วยความสงสารและเสียใจที่คนที่อัจฉริยะอย่างนี้ต้องมาเข้าสู่ด้านมืด

 

เธอส่ายหัวของเธอและพูดกับลิงค์”ข้าเกรงว่าคาร์โนสอาจจะไม่สามารถทนไปได้จนถึงป้อมยอดภูเขาน้ำแข็ง ต่อให้เขาทนได้ พวกเราก็อาจจะไม่สามารถปัดเป่าพลังงานความมืดที่อยู่ภายในตัวเขาได้แล้ว ข้าพูดถูกใช่มั้ย?”

 

นี่คือความจริง ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ และใบหน้าของคาร์โนสก็ซีดเผือก

 

ก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับพลังของอุปกรณ์ระดับเทพเจ้าและนั่นทำให้เขามีความั่นใจที่จะสู้กับมัน ยังไงก็ตาม ความมั่นใจและความเชื่อที่ว่าเขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแห่งฟิรุแมนกำลังพังทลายลงอย่างช้าๆในตอนนี้

 

คาร์โนสหันมามองลิงค์และพูดด้วยน้ำเสียงอันแหบแห้ง”นักเวทย์ ฆ่าข้าเถอะ อย่าให้ข้ากลายเป็นสัตว์ประหลาดเลย”

 

ทุกคนจ้องไปที่ลิงค์ รอให้เขาทำการตัดสินใจ

 

เป้าหมายหลักของภารกิจของพวกเขาก็คือช่วยเหลือคาร์โนส ยังไงก็ตาม พวกเขาได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว เว้นแต่ว่าเทพเจ้าจะจุติลงมายังโลก มันไม่มีทางที่จะเปลี่ยนชะตากรรมอันโหดร้ายของคาร์โนสได้ หนทางเดียวที่จะป้องกันไม่ให้สถานการณ์แย่ยิ่งขึ้นไปกว่านี้ได้ก็คือการฆ่าเขาลงที่ตรงนี้ซะ

 

ลิงค์ยังคงเงียบ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีตัวเลือกเหลือ แต่เขาก็ยังคงไม่ยอมแพ้เรื่องคาร์โนส

 

ยังไงก็ตาม ถ้าเขาลองปัดเป่าพลังงานความมืดที่อยู่ในร่างกายของเขาออกล่ะ?

 

เขามองไปที่200แต้มโอมนิที่เหลืออยู่ ในการที่จะยับยั้งกระบวนการแปลงเป็นปีศาจของอุปกรณ์ระดับเทพเจ้า เวทย์ของคนธรรมดานั้นย่อมไร้ประโยชน์ เวทย์เดียวที่สามารถใช้ได้ผลกับมันก็คือเวทย์ระดับตำนาน

 

200แต้มโอมนินั้นเพียงพอที่เขาจะซื้อเวทย์ระดับตำนาน ลิงค์จำมันได้อย่างชัดเจนว่ามันมีเวทย์ที่สามารถปัดเป่าพลังงานแห่งความมืดได้ในตอนที่เขาเล่นเกมอยู่ ปัญหาเดียวที่เขามีก็คือมานาที่เหลืออยู่ของเขาตอนนี้มีแค่1500แต้มและมันก็ไม่เพียงพอต่อการร่ายเวทย์ต่อให้เขาซื้อเวทมนตร์มาได้

 

เขาจะทำอย่างไรดี?

 

ลิงค์เปิดรายชื่อเวทมนตร์ที่เขาคิดที่จะซื้อขึ้นมาและเขาก็พบการ์ดเวทมนตร์ระดับตำนานที่เขาหาอยู่ มันส่องประกายเป็นแสงหลากสี

 

ปริศนาต้องห้าม การชำระล้างครั้งใหญ่

เวทย์ระดับตำนานเลเวล14

ราคา:140แต้มโอมนิ

มานาที่ต้องการ:11000แต้ม

ผล:ปัดเป่าพลังงานความมืดทั้งหมดที่อยู่ภายในระยะ3000ฟุต

 

 

มานาที่ต้องการอันบ้าคลั่งของเวทย์นี้ได้ทำให้ลิงค์ตัวสั่นด้วยความกลัว มานาสูงสุดของเขาตอนนี้มีเพียงแค่8100แต้ม มันยังคงขาดอีก3000แต้ม ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามอย่างที่สุดแล้วก็ตาม

 

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะใช้เวทย์นี้

 

เขาจะทำอย่างไรดี?

 

“อ๊ากก!!ข้าไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไปแล้ว!”คาร์โนสตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง ผลของธาตุเงินศักดิ์สิทธ์นั้นอยู่ได้สั้นมาก มันอยู่ได้เพียงแค่ไม่กี่นาทีก่อนที่พิษอันร้ายแรงของอสรพิษทมิฬได้เริ่มอาละวาดในร่างของคาร์โนสอีกครั้ง

 

ตาของเขากลายเป็นสีแดงเลือดและสามารถเห็นรูนแห่งความมืดอยู่ภายในมัน กรงเล็บที่มือของเขาก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนสามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าได้

 

“ฆ่าข้า!ฆ่าข้าตอนนี้เลย!”คาร์โนสมองไปที่ลิงค์ ในขณะที่เขาขอร้องให้ปลิดชีวิตของเขาซะ

 

แกร๊ง!เฟลิน่าชักมีดธาตุเงินศักดิ์สิทธ์ของเธอออกมาและเดินไปและคาร์โนสก่อนที่จะเอามันไปจ่อไว้ที่คางของเขา จากนั้นเธอก็หันมาหาลิงค์และพูด”นักเวทย์ พวกเราไม่มีเวลาแล้วนะ!”

 

ลิงค์ยังคงลังเลอยู่

นักรบชาวมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุด 2นักบุญแห่งเผ่ามนุษย์ นักดาบในตำนาน เสาหลักของโลกแห่งแสง-ทั้งหมดนั้นคือเกียรติของคาร์โนสที่เขาจะได้รับในอนาคต ปรากฏขึ้นในจิตใจของเขา

 

“ลิงค์!”เฟลิน่าเร่ง เธอนั้นเกือบจะรั้งคาร์โนสไว้ไม่อยู่แล้ว

 

“มาสเตอร์!”หน่วยสอดแนมตะโกน

 

“ฆ่าข้า!เลิกลังเลได้แล้ว!เร็วเข้า!”คาร์โนสพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้ เขาสามารถรู้สึกได้ว่าสติสัมปชัญญะของเขากำลังถูกกลืนกินโดยงูยักษ์

 

ลิงค์ถอนหายใจครั้งใหญ่และเดินไปหาคาร์โนสก่อนที่จะนั่งคุกเข้าลงข้างนึง จากนั้นเขาก็เอามือไปแตะที่หน้าอกของคาร์โนสและกระซิบ”ใจเย็น นักรบ ผมจะปัดเป่ามันให้คุณเอง”

 

 

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นคำสาปจากอุปกรณ์ระดับเทพเจ้า พลังของมันก็น่าจะถูกยับยั้งได้ด้วยกฎของโลกแห่งฟิรุแมน ถ้าลิงค์ใช้เวทย์ระดับตำนาน มันก็น่าจะเพียงพอที่เขาจะปัดเป่าพลังงานความมืดที่น่ารังเกียจนี้ได้

 

ลิงค์ตัดสินใจซื้อเวทย์ซับพอร์ทระดับตำนานเลเวล14มา

 

“ลิงค์ เจ้าไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ย?”เฟลิน่าถามด้วยความไม่เชื่อ

 

ถึงแม้ว่าลิงค์จะเป็นแบทเทิลเมจที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่เขาก็ยังคงเป็นคนธรรมดา เขาพูดได้ยังไงว่าเขาสามารถปัดเป่าพลังของอุปกรณ์ระดับตำนานได้?

 

จากนั้นลิงค์ได้ยิ้มเพื่อยืนยันและพูด”อย่าลืมไปว่าพวกเราอยู่ในอาณาจักรวิญญาณ ตราบใดที่เราเชื่อมันในการกระทำของเขา อะไรๆก็เกิดขึ้นได้!”

 

ถ้าเกิดว่าพวกเขาอยู่ในอาณาจักรกายภาพ เขาคงจะไม่สามารถร่ายเวทย์ระดับตำนานนี้ได้ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ ยังไงก็ตาม พวกเขาอยู่ในอาณาจักรวิญญาณ ตราบใดที่เขามีความเชื่อมั่นมากพอ เขาสามารถจะทำอะไรก็ได้ตามต้องการ

 

ความคิดมากมายได้ผุดขึ้นมาบนหัวของลิงค์

 

 

ฉันจะสามารถร่ายมันได้รึเปล่านะ?ใช่ ฉันทำได้!วิญญาณของฉันนั้นเทียบเท่าได้กับวิญญาณศักดิ์สิทธ์!ลิงค์คิด

 

ไม่มีอะไรฟรีในโลกใบนี้ มันมีผลข้างเคียงตามมาอย่างมากในการที่ใช้พลังวิญญาณในการร่ายเวทย์ระดับตำนาน คำถามก็คือมันคุ้มค่าหรือเปล่า?

 

ลิงค์ถามตัวเองด้วยคำถามที่ยากมากๆ ใจความสำคัญของคำถามนั้นง่ายมากๆ มนุษย์มีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน?

 

ใบหน้ามากมายได้ปรากฏขึ้นในจิตใจของลิงค์ เซลีน เอเลียร์ด ไรไล เอร์เรร่า แจคเกอร์ ลูซี่และผู้คนอีกมากมายที่เขาพบในการเดินทางของเขา

 

ขอให้โลกแห่งฟิรุแมนไม่ต้องตกอยู่ในความมืด ขอให้ผู้คนที่รักฉันไม่ต้องพบกับความโศกเศร้า! นี่คือคำตอบที่ลิงค์พบ

 

เขานั้นไม่เคยช่วยเหลือทั่วทั้งโลกของฟิรุแมนด้วยพลังของตัวเองเลย โลกนี้ประกอบไปด้วยสิ่งมีชีวิตและเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างกันมากมาย การต่อสู้สงครามด้วยตัวคนเดียวนั้นไม่มีประโยชน์

 

ลิงค์เลือกตัวเลือกนี้โดยไม่ได้มาจากอารมณ์ของเขา แต่มันมาจากความรู้ของเขา

 

หลังจากผ่านกระบวนการใตร่ตรองนี้ ความเชื่อมั่นของลิงค์ก็มั่นคงขึ้นอย่างมาก

 

ในเวลาต่อมา แสงสว่างหลากสีได้ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา และจากนั้นมันก็ขยายไปทั่วทั้งตัวของเขา มันเกือบจะทำให้เขาดูศักดิ์สิทธ์ไปเลย

 

ในเวลาต่อมา แสงสว่างพวกนั้นก็ได้พุ่งเข้าสู่ตัวคาร์โนส ซึ่งเขานั้นหยุดการดิ้นรนแทบจะทันที

 

 

คาร์โนสอ้าปากของเขาและหายใจเข้าลึก ตาของเขาเปิดกว้าง แม้ว่าเขาจะไม่ได้โฟกัส เขาก็รู้สึกราวกับว่าเขาได้เห็นแสง และพรแห่งแสงสว่างมากมายได้ตกลงมาหาเข้าจากความว่างเปล่าของโลกใบนี้

 

ในทันใดนั้น หัวใจที่กระวนกระวายของเขาก็สงบลง

 

ลำแสงหลากสีนั้นยังคงขยายต่อไปโดยที่มีลิงค์เป็นศูนย์กลาง มันพุ่งผ่านร่างของเฟลิน่าและหน่วยสอดแนม

 

ความสว่างไสวนี้ได้ปัดเป่าหมอกให้หายไปหมด สัตว์ประหลาดแห่งฝันร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมก็ได้สลายกลายเป็นกลุ่มควันสีเขียวไป สายลมก็ร้องด้วยน้ำเสียงอันเจ็บปวด

 

 

คลื่นพลังงานอันแข็งแกร่งดูเหมือนว่าจะพุ่งผ่านไปทั่วอาณาจักรวิญญาณและขยายออกไปในทุกทิศทาง สัตว์ประหลาดแห่งความมืดที่อยู่ในแบล็คฟอเรสนั้นต่างหนีออกจากพื้นที่นี้อย่างตาเหลือก

 

แม้ว่าฉันจะให้ทุกอย่างที่ฉันมีไปแล้ว ฉันก็จะไปตามทางที่ฉันได้เลือกต่อ!

 

ลิงค์รู้สึกได้ถึงแรงกดดันและความเจ็บปวดที่วิญญาณของเขาแต่เขาเลือกที่จะไม่สนใจมันและใช้เวทย์การชำระล้างครั้งใหญ่ต่อโดยไม่ลังเล

 

ภายในแสงสว่างอันไม่มีที่สิ้นสุด ตาของเฟลิน่าเบิกกว้างและมองไปที่ลิงค์ด้วยความไม่เชื่อ เธอรู้ว่าพลังนี้นั้นมันเกินขีดจำกัดของคนธรรมดา

 

แอนนี่จ้องไปที่ใบหน้าอันเจ็บปวดของลิงค์และร้องไห้ไปด้วยในขณะที่เธอพยายามกลั้นเสียงร้องของตัวเองเอาไว้

 

 

หน่วยสอดแนมที่เหลือนั้นได้คุกเข่าลงกับพื้นเพราะแรงกระแทกจากเวทมนตร์ พวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้เห็นการจุติลงมาของเทพเจ้า

 

 

แบล็คฟอเรส อาณาจักรกายภาพ

 

ไอมอนส์ได้มาถึงฝั่งของอาเซเลีย เขานั้นกำลังร่ายเวทย์การติดต่อระหว่างอาณาจักร และในตอนนั้นเองเขาก็ได้หยุดการกระทำลง การร่ายเวทย์ของเขาเองก็ถูกขัดจังหวะเช่นกัน

 

“เกิดอะไรขึ้น?”อาเซเลียถาม

 

ไอมอนส์ส่ายหน้า”ไม่มีอะไรอยู่ๆข้าก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย มันน่าจะเป็นเพราะอายุที่มากแล้วของข้า”

 

จากนั้นเขาก็ได้ทำการร่ายเวทย์ต่อ

 

5 วินาทีต่อมา เหมือนกับว่าโลกรอบๆได้ถูกขโมยเอาสีสันไป อาเซเลีย บรูธตันและกลุ่มกูลทั้ง30ตัวก็ได้ถูกส่งมายังอาณาจักรวิญญาณ

 

ไอมอนส์ไม่ได้เข้ามาที่อาณาจักรวิญญาณด้วยกันกับพวกเขา เสียงของเขาดังผ่านชั้นบรรยากาศ”นายหญิง ท่านสามารถอยู่ในอาณาจักรวิญญาณได้แค่3ชั่วโมง 3ชั่วโมงต่อมาท่านจะถูกส่งกับมาที่อาณาจักรกายภาพโดยอัตโนมัติ ถ้าท่านต้องการที่จะกลับมาก่อนเวลาหล่ะก็ ได้โปรดเรียกข้าได้เลย”

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset