“โอ้ มาสเตอร์ลิงค์กลับมาแล้วงั้นหรือ?โปรดให้เขาเข้ามาได้เลย!”ราชาลีออนมีความสุขมากๆ
พระองค์ทรงได้รับข่าวมาจากทางเหนือแล้ว ไม่เพียงแต่ลิงค์ค้นพบวิธีต่อสู้กับพวกกูลเท่านั้น แต่เขายังช่วยเหลือคาร์โนสและจัดการปราบหนึ่งในผู้ถืออุปกรณ์ระดับเทพเจ้า ซึ่งสิ่งนี้ได้ช่วยลดแรงกดดันของอาณาจักรลงอย่างมาก
มันเป็นความสำเร็จที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ในตอนนี้ พวกไฮเอลฟ์ได้หวังในตัวพวกเขาไว้สูงมาก ทำให้ราชาลีออนทรงรู้สึกพอพระทัยขึ้นมากๆ
ถ้าพูดตามตรง ในฐานะพระราชาของมนุษย์ พระองค์นั้นทรงเครียดมากที่จะต้องเผชิญหน้ากับไฮเอลฟ์ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกับเวทมนตร์ระดับสูง โดยไม่ต้องไปมองถึงอย่างอื่น ราชินีของพวกเขานั้นเป็นจอมเวทย์เลเวล9 นี่เป็นพลังที่มหาศาลมากๆ และพระองค์เองก็ยังมีจอมเวทย์คนอื่นอีกมากมายนับไม่ถ้วน
เมื่อเผชิญหน้ากับความแข็งแกร่งขนาดนี้ ราชาลีออนทรงไม่มีความมั่นใจเลยแม้แต่นิดเดียว
ตอนนี้ นักเวทย์อย่างลิงค์ได้ปรากฏตัวขึ้นมาและอาจจะทำให้พวกไฮเอลฟ์พึงพอใจได้ มันดี ดีมากๆ ลิงค์นั้นเป็นสมบัติของชาติอย่างแท้จริง
เมื่อเห็นลิงค์กำลังมา ราชาลีออนทรงลุกขึ้นจากพระที่นั่ง อาจารย์ใหญ่แอนโทนี่และจอมเวทย์คนอื่นๆเองก็มาต้อนรับเขาเช่นกัน เจ้าหญิงเอลฟ์มิลด้าเองก็ทรงตามมาด้วยความสุภาพและทรงยืนเคียงข้างพระราชา เธอศึกษานักเวทย์ที่เข้ามาไปด้วยในขณะที่เธอเดิน
เขามีผมสีดำ รูปร่างธรรมดา ส่วนสูงธรรมดา ถ้าไม่ใช่เพราะผ้าคลุมนักเวทย์ของเขา คงไม่มีใครสามารถจำเขาท่ามกลางฝูงชนได้ เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ ในที่สุดมิลด้าก็ทรงได้เห็นลักษณะของเขาชัดเจนขึ้น มานาของชายคนนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง อ่อนแอกว่าแอนโทนี่เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น ดวงตาของเขามีสีดำเข้มและใสมากๆ เมื่อมองผ่านๆ เขานั้นดูเหมือนกับเด็ก แต่ถ้าลองสังเกตดูใกล้ๆ เขานั้นจะดูนุ่มลึกกว่านั้น
หลังจากการสังเกต มิลด้าก็ได้พยักหน้าเบาๆ เธอคิดว่า เขานั้นมีทักษะที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว ต่อให้เขาอาศัยอยู่ในเกาะแห่งรุ่งอรุณก็ตาม
เธอหันไปมองกองกำลังนักเวทย์ที่เธอได้ทรงพามาด้วย ในครั้งนี้ เธอได้ทรงพานักเวทย์มา50คน พวกเขาทั้งหมดนั้นยังหนุ่มยังสาวและอายุไม่เกิน30ปี เธอทรงพาพวกเขาออกมาเพื่อให้มีประสบการณ์มากขึ้น
ในกลุ่มนักเวทย์พวกนี้ เลเวลต่ำที่สุดคือ4 เธอนั้นอยู่สูงที่สุด ที่เลเวล7 เธอนั้นอยู่ห่างจากเลเวล8เพียงแค่นิดเดียว นอกเหนือจากเธอ ก็มีนักเวทย์เลเวล7และเลเวล6อีก15คน กลุ่มนี้นั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าทั้งกองทัพของอาณาจักรนอร์ตันรวมกันมาก แต่ว่านี่มันยังเป็นแค่เพียงส่วนยอดของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้นสำหรับไฮเอลฟ์
เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาขององค์หญิง หนึ่งในนักเวทย์ก็ดูกระตือรือร้นต่อการกระทำนั้นมาก ชื่อของเขาก็คือ โรมิลสัน เขานั้นเป็นลูกคนที่3ของตระกูลรอสแชนเดอร์ เขามีอายุ27ปี และเป็นนักเวทย์เลเวล7 เขานั้นเป็นนักเวทย์ที่เก่งกาจที่สุดในหมู่นักเวทย์รุ่นเยาว์
มิลด้าทรงมองกลับไปและส่งสัญญาณบอกให้โรมิลสันอยู่นิ่งๆด้วยดวงตาของเธอ และรอยยิ้มที่สุภาพและอ่อนหวานก็กลับมาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธออีกครั้ง
พระราชาได้ทรงไปถึงด้านข้างของลิงค์ พระองค์นั้นได้ทรงจับมือของลิงค์ในทันที พร้อมกับทรงพระสรวลและตรัสว่า”มาสเตอร์ เจ้านั้นได้ช่วยข้าไว้จริงๆในครั้งนี้ ไม่อย่างนั้น สถานการณ์ในทางเหนือคงจะเป็นปัญหาไปมากกว่านี้ มาสิ มา นั่งลงข้างๆข้า”
ราชาลีออนนั้นทรงยินดีมากจนเกินไป อาจารย์ใหญ่แอนโทนี่และจอมเวทย์คนอื่นๆที่นั่งอยู่นั้นได้ถูกบังคับให้ต้องเขยิบไปด้านข้างที่นึง โชคดีที่ การกระทำของลิงค์นั้นทำให้นักเวทย์คนอื่นเชื่อในตัวเขา ถ้าไม่อย่างนั้น การกระทำนี้คงจะสร้างศัตรูให้กับเขาไปแล้ว
หลังจากนั่งลง ราชาลีออนทรงแนะนำพร้อมกับแย้มพระสรวล”นี่คือลูกสาวคนโตของราชินีเอลฟ์ เจ้าหญิงมิลด้า เธอเองก็เป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งมากๆ”
ลิงค์พยักหน้าให้กับมิลด้า”องค์หญิง”
มิลด้าทรงยิ้มและตอบ”ขอบคุณสำหรับที่ช่วยชีวิตน้องชายของเรา เขามักจะพูดถึงคุณเสมอเลย
”
ลิงค์เองก็ยิ้ม “นั่นเป็นหน้าที่ของกระผม เจ้าชายฟิลลิปได้ทรงขอบพระทัยกระผมเรียบร้อยแล้วและยังประทานหินนักปราชญ์สีขาวให้กับกระผมอีกด้วย องค์หญิงไม่ต้องทรงห่วงเรื่องนี้ไป”
คำตอบของเขาเป็นทางการอย่างมาก มันเหมาะสมที่สุดแล้วสำหรับสถาการณ์แบบนี้
“คำพูดของคุณตรงมากๆเลยนะ”มิลด้าทรงปิดปากของเธอและยิ้ม เธอนั้นสวยมากเกินไปจริงๆ รอยยิ้มของเธอก็สวยเช่นกัน มันเหมือนกับดอกไม้นับพันดอกบานออกพร้อมกัน
ลิงค์รู้สึกได้ว่าทุกคนรอบๆเขานั้นกำลังรู้สึกประหม่า แม้กระทั่งแอนโทนี่เองยังต้องหันหน้าหนี เพราะรอยยิ้มของมิลด้า
ราชาลีออนเองก็ทรงแสดงท่าทีไม่ปกติ พระองค์แย้มพระสรวลและตรัส”นักเต้น นักดนตรี อย่ายืนอยู่นิ่งๆสิ เริ่มเต้นและเล่นดนตรีได้แล้ว”
แต่ก่อนที่ดนตรีจะเริ่มขึ้น อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมา”ฝ่าบาท หม่อมฉันมีเรื่องจะทูลขอ”
ราชาลีออนทรงหันไปและเห็นนักเวทย์ไฮเอลฟ์ที่อยู่เต็นท์ข้างๆยืนขึ้นมา เขานั้นทำความเคารพอย่างสุภาพและพูด”ฝ่าบาท หม่อมฉันได้ยินมาว่าเวทมนตร์ของมาสเตอร์ลิงค์นั้นเป็นเอกลักษณ์มากๆและไม่มีใครในอาณาจักรนอร์ตันสามารถเทียบกับเขาได้ พวกเรานั้นรู้สึกสงสัยอย่างมาก พวกเราขอเห็นมันได้รึไม่?”
ราชาลีออนทรงตะลึง พระองค์ทรงหันไปมองที่เจ้าหญิงมิลด้า
มิลด้าทรงยิ้มอย่างอ่อนหวาน”ฝ่าบาท พวกเราไฮเอลฟ์นั้นเป็นเผ่าพันธุ์แห่งเวทมนตร์และกระหายในเวทมนตร์คาถา พวกเราทั้งหมดต่างตกใจเมื่อได้ยินเกี่ยวกับลิงค์”
ราชาลีออนทรงลังเล พระองค์ทรงรู้ว่าลิงค์นั้นแข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังหนุ่มมากเกินไป พวกเอลฟ์นั้นดูเตรียมตัวมาอย่างดี เขาพูดว่าเขาต้องการที่จะเห็นเวทมนตร์ของลิงค์ มันเป็นการท้าทายอย่างแท้จริง ถ้าพระองค์ทรงไม่รับรู้ถึงอันตราย พระองค์ก็คงจะผิดพลาดในฐานะพระราชา
ไฮเอลฟ์นั้นภูมิใจในเวทมนต์ของพวกเขาอย่างมาก เมื่อได้ยินว่ามีอัจฉริยะปรากฏขึ้นในอาณาจักรนอร์ตัน พวกเขาก็รู้สึกอารมณ์เสียมากและต้องการที่จะสู้ด้วย
พวกเขานั้นเป็นพันธมิตรกัน แต่ลึกๆลงไปแล้ว ยังคงมีการแข่งขันและขัดแย้งกัน
แอนโทนี่เองก็รู้สึกได้ถึงแรงจูงใจที่ซ่อนเร้นของพวกเอลฟ์ เขาหัวเราะและพูด”ลิงค์เพิ่งจะกลับลงมาจากทางเหนือ การเดินทางคงจะยากลำบากมาก ทำไมพวกเราไม่ลองทำมันในครั้งหน้าล่ะ?”
ที่ด้านเอง เอร์เรร่าเองก็พยักหน้าเช่นกัน เธอยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวลและสุภาพของเธอ”เวทมนตร์ของมาสเตอร์ลิงค์นั้นรุนแรงเกินไป มันไม่เหมาะที่จะเอามาแสดงในงานแบบวันนี้หรอก ถ้าเกิดว่าเขาทำให้ใครบาดเจ็บล่ะ? ฝ่าบาท หม่อมฉันคิดว่ามาสเตอร์ลิงค์น่าจะมีอะไรบางอย่างที่สำคัญมาปรึกษากับฝ่าบาทนะคะ ฝ่าบาทก็ทรงคิดเช่นนั้นใช่หรือไม่? ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ ราชาลีออนก็ทรงเริ่มตามน้ำเอร์เรร่า ยังไงก็ตาม ไฮเอลฟ์นั้นก็หัวดื้อมาก เขาลุกขึ้นและเดินออกมาพร้อมกับแนะนำตัวไปด้วย
“ผมชื่อโรมิลสันจากตระกูลรอสแชนเดอร์ เป็นนักเวทย์เลเวล7 ผมได้ยินเรื่องมากมายเกี่ยวกับจอมเวทย์ลิงค์และผมก็สงสัยมากๆ ยังไงก็ตาม นี่มันคงใช้เวลาไม่นานหรอก”
พร้อมกันนั้น เขาได้หยิบลูกบอลมิธริลเล็กๆออกมา คทาของเขาเปล่งแสง และลูกบอลก็ลอยอยู่ตรงหน้าเขา และมันก็เริ่มสร้างรูปภาพที่ซับซ้อนออกมา-นก ม้า ดอกไม้ และอื่นๆ
ภาพทุกอันนั้นดูสมจริงมากโดยที่ไม่มีแม้แต่ข้อบกพร่อง
และนั่นก็ไม่ใช่ทั้งหมด พร้อมกันนั้น โรมิลสันก็ได้แสดงเวทย์แปลงร่างของเขาและพูดกับลิงค์ที่เงียบอยู่ไปพร้อมกัน”คุณลิงค์ ผมได้ยินมาว่าเวทย์เสริมแกร่งของคุณนั้นระดับสูงมาก คุณคิดยังไงเกี่ยวกับสนามพลังฮิกซ์ของผมบ้าง?”
ตามวัตถุประสงค์แล้ว โรมิลสันใช้มันได้ดีมาก แม้กระทั่งลิงค์ก็ไม่ใช่ระดับเดียวกับเขา เขานั้นยังคงไม่ได้ใช้เวลาในการเรียนเวทมนตร์ให้มากพอและยังม่เคยฝึกเทคนิคการโชว์อะไรพวกนี้ด้วย
ด้วยสิ่งนี้ ผู้เชี่ยวชาญในด้านการเสริมแกร่งของสถาบันเวทมนตร์อีสโควฟยังดูรู้สึกไม่สบายใจ แม้กระทั่งมาสเตอร์วิสมัลเลอร์ ที่เชี่ยวชาญในด้านการเสริมแกร่ง ก็ยังไม่สามารถใช้เวทย์การแปลงร่างได้ง่ายอย่างที่โรมิลสันทำ
สถานการณ์นั้นแตกต่างไปแล้วในตอนนี้ คู่ต่อสู้นั้นแข็งแกร่งมากๆและแสดงอย่างเห็นได้ชัดเลยว่าเขากำลังท้าทายคนอื่นอยู่ ถ้าเกิดว่าลิงค์ไม่ยอมรับคำท้า มันก็เป็นเรื่องของอีโก้ของเขา แต่ถ้าเขารับ เขาก็จะแพ้
สถานการณ์ชวนกระอักกระอ่วนมาก
ผู้เชี่ยวชาญการเสริมแกร่งของสถาบันเวทมนตร์อีสโควฟต่างเงียบกันทั้งหมด อาจารย์ใหญ่แอนโทนี่กระซิบกับลิงค์”แค่แสดงบางอย่างที่เจ้าเก่งไปสู้กับเขาก็พอ เทคนิคเล็กน้อยอย่างนั้นไม่สำคัญหรอก”
แต่ลิงค์กับขมวดคิ้วแน่น เขานั้นไม่ชอบเวทย์ที่ไร้ประโยชน์พวกนี้ เขานั้นรู้สึกได้ว่าไฮเอลฟ์คนนี้นั้นทำไปด้วยความหยิ่งยโส ยังไงก็ตาม หลังจากประสบการณ์เสี่ยงตายของเขา เขานั้นภาคภูมิใจในเวทย์ของตัวเอง
ถ้าเขาจะร่ายเวทมนตร์ เขาจะต้องได้อะไรบางอย่างตอบแทน ไม่ว่าจะเป็นเงินหรือชีวิต เขานั้นไม่ชอบการแสดงต่อหน้าทุกคนเพื่ออวดมัน
เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พูด เจ้าหญิงมิลด้าก็ทรงคิดว่าเขานั้นไม่กล้าที่จะรับคำท้าและทรงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย”เราเข้าใจแล้ว ชื่อเสียงของคุณนั้นอาจจะเป็นการพูดเกินจริงของเผ่าพันธุ์ของคุณ เรารู้ว่ามนุษย์นั้นไม่มีทางมีนักเวทย์ที่เก่งกาจได้ พวกเขาทั้งหมดเป็นแค่มือสมัครเล่น”
แน่นอน ว่านั่นเป็นแค่เพียงความคิดของเธอ เธอไม่ได้ทรงตรัสมันออกมา กลับกันเธอทรงกล่าวตำหนิ”โรมิลสัน เจ้าทำอะไรน่ะ? ท่านลิงค์เพิ่งกลับมาจากสนามรบทางตอนเหนือนะ เจ้าจะให้เขาพักหน่อยไม่ได้งั้นหรือ? ถอยกลับไป การแสดงโชว์ค่อยทำทีหลังก็ได้”
โรมิลสันยักไหล่”ตามประสงค์ครับ องค์หญิง”
เขาเก็บบอลมิธริลของเขาด้วยความผิดหวังและเตรียมตัวที่จะกลับไปที่เต็นท์ของไฮเอลฟ์ บรรยากาศนั้นตึงเครียดมาก และนักเวทย์ชาวมนุษย์ทุกคนต่างอับอาย ราชาลีออนทรงรู้สึกอับอายขายหน้ามากจนไม่รู้จะตรัสอะไร
“เดี๋ยวก่อน”ลิงค์ลุกขึ้นมา
โรมิลสันหยุดและยิ้ม”ท่านลิงค์ ท่านเตรียมแสดงทักษะฝีมือแล้วงั้นเหรอ?”
รอยยิ้มของลิงค์จางหายไป เขาส่ายหัวของเขาและพูด”ไม่ใช่ทักษะ มันเป็นเพียงแค่ทริคเล็กน้อยน่ะ”
จากนั้น เขาหยิบคทาของเขาออกมา มานาไหลเข้าไป เสี้ยววินาทีต่อมา อากาศที่อยู่ด้านหน้าเขาสั่นสะเทือน เลนส์ทรงกลมขนาด3ฟุตได้ปรากฏขึ้น จากนั้นลิงคืก็หยิบบอลมิธริลขนาดเท่านิ้วออกมาและโยนมันเข้าไปในกระจก หลังจากที่มันเข้าไป กระจกก็เริ่มบิดเบี้ยว มันพับลงมาทับซ้อนกันเหมือนกับการแสดงพื้นที่ต่างมิติระดับสูง มันซับซ้อนมากๆ
มันคงอยู่เป็นเวลา3วินาทีก่อนที่กระจกจะหายไป ลิงค์ยื่นมือออกมา และเม็ดสีดำๆก็ตกลงมาที่มือเขา เขาสะบัดมือของเขาและใช้เวทย์มือของนักเวทย์ และเม็ดสีดำๆนั้นก็ลอยไปทางโรมิลสัน “มันเป็นเพียงแค่ทริคเล็กๆ แต่ผมมั่นใจว่าคุณไม่มีทางทำมันได้แม้ว่าจะใช้เวลา3ปีก็ตาม”
ด้วยสิ่งนั้น ผู้คนหลายคนได้อ้าปากค้าง ลิงค์นั้นพูดอย่างวางท่า แต่ถ้าไฮเอลฟ์สามารถชนะเขาได้ เขาก็คงจะอายมากๆ
ยังไงก็ตาม ไฮเอลฟ์นั้นได้แสดงสีหน้าแปลกๆ
ในตอนที่กระจกปรากฏขึ้น สีหน้าของโรมิลสันได้เปลี่ยนไปและไม่ใช่แค่เพียงเขา เจ้าหญิงและกองกำลังนักเวทย์คนอื่นๆเองก็มีสีหน้าที่จริงจังเช่นกัน
เหตุผลนั้นง่ายมาก ลิงค์นั้นได้ใช้เวทย์มิติเพื่อบีบอัดมิธริลให้มันมีขนาดเล็กลงกว่าเดิม100เท่า เวทย์มิตินั้นเป็นเวทย์ที่ยากที่สุดในหมู่ของเวทมนตร์ทั้งหมด-ไม่ใช่แค่เฉพาะมนุษย์ แต่สำหรับไฮเอลฟ์ก็เช่นกัน มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำแบบนี้ได้
ไม่ใช่ทุกคนที่มีทักษะทางด้านมานาที่จะใช้เวทย์แบบนี้ได้ มันต้องใช้สมาธิอย่างมหาศาล ซึ่งในเรื่องนี้ มนุษย์นั้นไม่ได้ห่างไกลจากไฮเอลฟ์มากนัก
คำพูดของลิงค์นั้นไม่สุภาพ และโรมิลสันก็ไม่พอใจ แต่หลังจากที่เขาไม่สามารถเถียงได้ เขาจึงพยักหน้าและพูด”ทริคของมาสเตอร์ลิงค์นั้นทรงพลังจริงๆแต่ได้โปรดคืนคำพูดเรื่องเวลา3ปีด้วย!”
จากนั้นสีหน้าของเขาก็มืดมนขึ้น และเขาก็หยุดพูด โรมิลสันถือบอลมิธริลที่ถูกบีบอัดและเดินกลับไปที่ที่นั่งของเขา
เขานั้นทำให้เผ่าพันธุ์ของเขาต้องอับอาย
เขานั้นจะไปเรียนเวทมนตร์มิติในทันทีเลย!
